Dlaczego maluchy tak bardzo lubią pociągi i samochody?

Mój dwuletni kocha pociągi. On naprawdę kocha pociągi, zwłaszcza silniki parowe, jak Thomas.

Wielu innych rodziców powiedziało, że ich chłopcy uwielbiają (lub kochają) pociągi i pamiętam, jak byłem zakochany w Ivor Engine jako chłopiec.

Dlaczego chłopcy tak bardzo lubią pociągi i samochody?

Dzieci są zdecydowane ustalić, kim są i jak się do nich dopasowują, a już we wczesnym wieku odkryły płeć i co to oznacza - to jedna z pierwszych warstw tożsamości. Badania wykazały, że nawet gdy rodzice mają bardzo liberalne poglądy na temat płci, dzieci nadal widzą to w szerszym świetle społecznym.

Osobiście nie jestem przekonany, że to ogromny problem. Dzieci konceptualizują się bardzo szeroko, gdy są młode, a gdy dorastają, zaczynają dostrzegać indywidualne różnice. Tak długo, jak rodzice są bardzo otwarci na różnice indywidualne w miarę rozwoju ich dziecka, to wczesne zrozumienie nie powinno określać, w jaki sposób muszą się zachowywać, a jednocześnie ostrzega je o obszarach trudności, które napotkają, jeśli nie będą przestrzegać norm. Może to pomóc im uchronić się przed ośmieszeniem podczas eksploracji tożsamości.

Ostatnie badanie na temat płci i preferencji zabawek wykazało, że nawet gdy rodzice sądzili, że nie wpływają na wybory zabawek swoich dzieci, dzieci identyfikowały zabawki według „płci” jako takie, które ich rodzice zaakceptowaliby lub nie. Oto fragment badania:

Konstrukcja płci u małych dzieci

Dzieci budują swoje rozumienie płci w młodym wieku. Około 24 miesięcy zaczynają określać się jako „dziewczęta” lub „chłopcy” (Kohlberg, 1966; Kohlberg i Ullian, 1974; Sandnabba i Ahlberg, 1999). Mają też sztywne definicje zachowania dziewcząt i chłopców w wieku pięciu lat (Martin i Ruble, 2004). Nabycie tych stereotypów płciowych pokazuje, że dzieci są bardzo skutecznymi studentami kultury. Szybko uczą się kategoryzować „zabawki dla dziewczynek” i „zabawki dla chłopców” w społecznie akceptowalny sposób i zachowują się tak, jak im się wydaje „powinny” (Raag i Rackliff, 1998; Powlishta, Serbin i Moller, 1993) . Wykazano na przykład, że przedszkolaki rzetelnie stosują stereotypy związane z płcią, odpowiadając na pytania dotyczące tego, jak ich rodzice, nauczyciele lub opiekunki, rówieśnicy, i rodzeństwo chciałoby, żeby się bawili. Dziewczęta wiedzą, że powinny bawić się zestawami naczyń i lalkami dla dzieci, a chłopcy wiedzą, że są dla nich narzędzia, ciężarówki i samochody (Raag i Rackliff, 1998).

Autorzy niektórych badań zauważyli, że społeczna definicja tego, co kobiece, rozszerzyła się od momentu uruchomienia ruchu kobiecego na początku lat siedemdziesiątych, ale definicja męskości nie została podobnie zmieniona (Fagot i Littman, 1975). Ta linia badań udokumentowała, że ​​chociaż obecne pokolenie dziewcząt jest bardziej skłonne do robienia rzeczy, które kiedyś uważano za męskie, niż ich matki, w ciągu ostatnich 20 lat zarówno dzieci, jak i dorośli zawęziły definicje właściwego zachowania chłopców (Burge, 1981; Cahill i Adams, 1997; Fisher-Thompson, 1990; Martin, 1990; Moulton i Adams-Price, 1997; Turner i Gervai, 1995).

Jak postrzegane są zachowania różnych płci u dzieci?

Naukowcy, którzy opisują typowe reakcje dorosłych i dzieci na zabawę między płciami, konsekwentnie zgłaszają, że chłopcy, którzy angażują się w „gry dla dziewcząt”, częściej są krytykowani przez rodziców, nauczycieli i rówieśników niż dziewczęta, które lubią zajęcia i materiały oznaczone jako „dla chłopców” (Cahill i Adams, 1997; Martin, 1990; Martin, 1995; Martin, Wood i Little, 1990). Wyniki te zostały zinterpretowane jako dowód na to, że dorośli podzielają obawy, że chłopcy, którzy przejawiają zachowania różnych płci, staną się coraz bardziej żeńscy, ale wierzą, że dziewczęta przerastają swój „chłopczyca” i staną się równie kobiece jak „typowe” rówieśniczki (Sandnabba i Ahlberg, 1999). Co więcej, zostało udokumentowane, że ojcowie często bardziej rygorystycznie narzucają oczekiwania dotyczące roli seksualnej swoim synom niż córkom,

Freeman, Nancy. „Postrzeganie przez przedszkolaki odpowiednich płci i przekonań ich rodziców na temat zachowań genderowych: nieporozumienia, mieszane wiadomości czy ukryte prawdy?” Early Childhood Education Journal 34.5 (2007): 357-366. Wyszukiwanie akademickie zakończone. Sieć. 22 grudnia 2013 r.

Rzeczy, które możesz przenosić, są bardziej zabawne niż rzeczy, które się nie ruszają. Kołowe rzeczy są nieprzewidywalne, kołowe rzeczy na torach są nieco mniej. Więc małe dzieci lubią te rzeczy. I rodzice mogą to zachęcić, co sprawia, że ​​im się to jeszcze bardziej podoba. I wszystko, co jest miniaturą rzeczy, które widzą w prawdziwym świecie (ludzie, pojazdy, sceneria) lub które jest w telewizji, również im się podoba.

Jeśli chodzi o aspekt płci, oto historia, którą moja siostra naprawdę zauważyła. Było coś w rodzaju grupy zabaw / daty zabawy / sąsiedztwa z dużą pulą zabawek, z których niektóre były nowością dla niektórych dzieci. Zobaczyła chłopca jeżdżącego lalką z tyłu wywrotki, a rodzic tego chłopca skomentował w powietrzu:

Tylko w ten sposób zobaczysz mojego chłopca z lalką! Przejedź nim ciężarówką!

Niedługo potem zobaczyła dziewczynę jeżdżącą lalką tą samą ciężarówką, a inny rodzic, który nie był świadkiem pierwszego incydentu, zauważył:

Bez względu na to, ile zabawek jest w jednym miejscu, moja dziewczyna wybiera lalki!

Dlaczego więc chłopcy lubią ciężarówki, a dziewczynki lubią lalki? Hm?

Sposób sformułowania pytania oznacza, że ​​widzisz chłopców lubiących te zabawki, ale nie dziewczynki.

Powodem jest nowoczesna kultura. Nie ma absolutnie żadnego powodu, by dzieci nie lubiły pociągów, a tam, gdzie uprzedzenia kulturowe nie są zbyt silne, dziewczyny tak samo kochają pociągi i samochody.

Ogólnie rzecz biorąc, dzieci powinny cieszyć się zabawkami, z których mogą budować wiele rzeczy (np. Lego, Meccano, K-Nex itp.), Ale także zabawkami, które się poruszają. Są to wszystkie dobre stymulatory mózgu, koordynacja ręka-oko, planowanie itp.

Moja środkowa córka uwielbiała pociągi, ale wszystkie moje dzieci uwielbiają samochody. Szczerze mówiąc, dużo się ścigam i prawdopodobnie dostali ode mnie błąd, szczególnie kiedy dostali swoje licencje na gokarty.

Na podstawie konkretnego pytania nie ma odpowiedzi, która niestety nie pasuje do wszystkich.

To naprawdę zależy od tego, na co narażone jest twoje dziecko, co robisz jako rodzic i co zachęcasz. Są to trzy podstawowe podstawy dla dziecka, które lubi lub nie lubi jakiejś aktywności.

Moja córka absolutnie uwielbia pociągi, dinozaury i klocki Lego. Nie kupuję odpowiedzi udzielonej przez MJ6 na ten temat ani ogólnych stereotypów dotyczących płci przedstawionych przez innych w tym wątku.

Dlaczego chłopcy tak bardzo lubią pociągi i samochody?

Biologia.

Nauka odkryła związek między hormonami a preferencjami zabawek. Chłopcy preferują zabawki z bodźcami mechanicznymi / ruchomymi, a dziewczynki zabawki z bodźcami społecznymi. Przyczyną tej różnicy są różne poziomy hormonów - głównie androgenów - przepływających przez ciała chłopców i dziewcząt.

Możesz przeczytać więcej na ten temat tutaj: https://www.psychologytoday.com/blog/homo-consumericus/201212/sex-specific-toy-preferences-learned-or-innate

Ale to jest pistolet do palenia. Dziewczynki z nienormalnie wysokim poziomem androgenów (przez CAH) wolą bawić się zabawkami dla chłopców. Chłopcy z nienormalnie niskim poziomem androgenów wolą bawić się zabawkami dla dziewcząt. Gdyby kultura była tutaj naprawdę motywującym czynnikiem, nie byłoby to prawdą. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12414881