Trening nocnika w wieku 20 miesięcy nie wie, kiedy musi iść

Zaczęliśmy trenować nocniczek naszą 20-miesięczną dziewczynkę podczas 10-dniowych wakacji (z pracy i przedszkola). Początkowo nie usiadła na nocniku, ale poprawiło się to po pierwszych kilku godzinach, a teraz w większości nie ma problemów z nocnikiem.

Problem polega na tym, że wydaje się, że nie wie, kiedy ma oddać mocz - będzie chodzić po domu lub grać i nagle zacznie sikać. Kiedy to zauważy, zacznie mówić „siusiu siusiu”, ale jesteśmy prawie pewni, że to z powodu widoku siusiu lub odczuwania, jak spływa jej po nogach, a nie ze świadomości, że sika.

Próbowaliśmy różnych sugestii, które czytaliśmy w Internecie - mając ją w bieliźnie lub nago, wychwalając (i nagradzając) każdą próbę użycia nocnika (i kilka udanych hitów), grając z lalką, która również idzie nocnikiem, pytając ją, jeśli potrzebuje nocnika (odpowiedź brzmi zawsze „nie”, nawet jeśli sikałaby 30 sekund później), siadając na nocniczku przez 10-15 minut itp. Uważamy, aby mieć pozytywną atmosferę, nigdy nie besztać jej o wypadkach.

Może iść przez godzinę lub dłużej bez sikania, zarówno z pieluszką, jak i bez niej. Wydaje się, że potrafi też sikać - czasem sikała, zauważyła to i przestała. Następnie siku trochę po 5 minutach. To może trwać jeszcze kilka razy, dopóki nie puści dużo siku.

Martwimy się, że jest po prostu sfrustrowana - zdaje się rozumieć, że sika jest w nocniku, ale nie wie, kiedy musi się wysikać. Czy jest to coś, co powstaje podczas treningu nocnika? A może jest to coś, co po prostu musi nadejść z czasem i naprawdę nie możemy nic z tym zrobić? Ponieważ maluchy (i niemowlęta) były (i wciąż są w różnych kulturach) nocniczkiem trenowały tę młodszą i młodszą, najwyraźniej bez problemu, mamy nadzieję, że wkrótce nauczy się rozpoznawać, kiedy będzie musiała sikać.

Ponieważ małe dzieci (i niemowlęta) były (i nadal żyją w różnych kulturach) nocnik wyszkolił tego młodego i młodszego, najwyraźniej bez problemu,

Brakujące słowo tutaj jest pewne - niektóre maluchy zostały nocnik wyszkolonych Ten młody. Każde dziecko jest inne. Trening nocnika łączy dwa całkowicie różne aspekty rozwojowe:

1. Fizjologiczne - Trzymanie moczu na żądanie wymaga specyficznego wzrostu i rozwoju mięśni. Dopóki oba ich mięśnie nie wzrosną i nie będą w stanie zmusić ich do „trzymania” moczu, pozostaną nietrzymanie moczu, bez względu na to, jak są przygotowani poznawczo do treningu nocnika. Jest to ten sam powód, dla którego wiele osób starszych jest nietrzymających moczu - nie mają już rozwoju mięśniowego, aby je „utrzymywać”. Oznaki, że twoje dziecko jest fizjologicznie gotowe : aktywnie trzymając się za krocze, wykazując zainteresowanie pieluchami, mówiąc, że poszło nocnikiem, mając suche pieluchy podczas drzemek / podczas długich przejażdżek samochodem
2. Poznawcze - prawie wszystkie małe dzieci „wiedzą”, kiedy muszą się wysikać. To, czego nie „wiedzą”, to to, że chcesz, aby coś z tym zrobili. Dla ciebie ten cały trening modyfikacji behawioralnej ma na celu osiągnięcie celu - sika dziecko na nocniczku i pozbywająca się pieluch. Już rozumiesz środki - przyczyna i skutek, nagrody zachęcają do zachowania itp. Wiele małych dzieci nie rozumie środków. Nie rozumieją podstawowych rzeczy, takich jak przyczyna i skutek („Kiedy idę nocnik, dostaję naklejkę”) i zamiast tego postrzegają je jako dwa zupełnie odrębne zdarzenia („Poszłam nocnik. Mam naklejkę”). Znaki, że twoje dziecko jest gotowy poznawczo : rozumie podstawowe systemy nagród i kar, aktywnie poszukuje nagród za zachowania, może odpowiedzieć na podstawowe pytania „Dlaczego” („

Dopóki dziecko nie opanuje przynajmniej podstawowych zasad tych umiejętności rozwojowych, trening nocników jest bezcelowy (nie do końca, ale wystarczająco, aby go nie zalecić) i potencjalnie szkodliwy, ponieważ możesz wywołać u dziecka wiele niepokoju - ponieważ jest jedna umiejętność, którą opanowała w bardzo młodym wieku, którą jest otrzymywanie od ciebie wskazówek dotyczących jej własnego stanu psychicznego i emocjonalnego. Osobiście twierdziłbym, że bardzo niewiele 20 miesięcy jest wystarczająco rozwiniętych poznawczo, aby zrozumieć przyczynę i skutek „Czuję, że muszę się wysikać, dlatego muszę usiąść na nocniku”.

Jak wskazuje twoje pytanie, twoja córka ćwiczy (i prawie opanowuje) część fizjologiczną, ale tak naprawdę nie jest gotowa na część poznawczą. To, co robisz, to klasyka, która nie jest gotowa na nocniczkowe zachowanie rodziców: robisz dla niej przyczynę i skutek! „Wygląda, jakby musiała się wysikać, dlatego posadzę ją na nocniku”. Jak spodziewasz się, że nauczy się związku między przyczyną a skutkiem, gdy ją zwrzesz?

Dobrą wiadomością jest to, że możesz jej pomóc w części poznawczej:

1. Zacznij wyjaśniać przyczynę i skutek. Wyraźnie powiedz jej, dlaczego ją nagradzasz. Wyjaśnij jej przyczynę i skutek, które czyta w książkach, w telewizji lub w prawdziwym życiu. „Królik jest zły na Tygrysa, ponieważ Tygrys rzucił się na Królika i go zranił”. „Masz naklejkę, ponieważ trzymałeś siusiu przez 5 minut”. Zapytaj jej podstawowe pytanie „Dlaczego?” pytania, które pomogą jej wyjaśnić przyczynę i skutek.
2. Opracuj system spójnych nagród i kar za inne zachowania. To i tak dobra praktyka.
3. Model, model, model. Zadaj sobie głośno, by usłyszała: „Hmm, zastanawiam się, czy muszę iść na nocnik?”. (Pamiętaj, aby czasami odpowiedzieć: „Nie, nie muszę iść nocnik”). Kiedy nie trzeba iść do łazienki, powiedzmy, „Tak, muszę iść nocnik. Muszę iść do łazienki. Czy ty Pomóż mi iść do łazienki? Kiedy skończysz, pokaż jej wyniki (nawet kupę - pamiętaj, że to dla nauki!), A następnie nagradzaj ją za pomoc. Możesz nawet poprosić małżonka, by ostentacyjnie wynagrodził cię cukierkiem lub zabawną piosenką. Zmniejszy to również jej lęk przed oczekiwaniami, ponieważ widzi, że ty także potrzebujesz pomocy.

I na koniec, bez obrzucania cię całkowitym Freudianem, możesz trochę projekować, kiedy mówisz, że „ona” staje się sfrustrowana. Większość 20-miesięcznych dzieci jest całkowicie szczęśliwa, że ​​sikają i kupują w pieluszce na zawsze - nigdy nie znały innego sposobu. Jeśli już, jej frustracja jest zakorzeniona w (dla małego dziecka) całkowicie niewytłumaczalnej zmianie oczekiwanego zachowania.

Nie jest jeszcze gotowa. Trzymaj ją w pieluszce przez kilka następnych miesięcy. Trzymaj nocnika w pobliżu i zachęcaj ją, by usiadła na nim i przyzwyczaić się do niego, ale na razie trzymaj pieluszki.

Mój maluch był taki sam. Byliśmy przekonani, że jakąś sztuczką sprawimy, że zrozumie sikanie. Nie zrobiła tego ... pewnego dnia po prostu to dostała. Nie sądzę, żeby to było coś, co naprawdę zrobiliśmy, była po prostu gotowa.

Nie jestem pewien, czy młodsze dzieci są rutynowo szkolone. A jeśli tak, być może to bardziej rodzic jest przeszkolony w zakresie nocnika - nieustannie obserwuje znaki, a następnie siada dziecko na nocniku.

Trening nocników jest inny dla każdego dziecka. Niektórzy trenują w wieku 18 lub 20 miesięcy, ale większość trenuje w wieku od 2,5 do 3,5 lat.

Aby ćwiczyć, potrzebujesz dwóch rzeczy: świadomości, kiedy musisz iść, oraz umiejętności i chęci pójścia do toalety. Pierwszy z nich jest w dużej mierze cechą fizyczną; w pewnym momencie dzieci uczą się, kiedy muszą iść. Jeśli jeszcze się nie nauczyli, nie będą mogli trenować i nie jest to coś łatwego do nauczenia w tym wieku.

To, co możesz zrobić (i może mieć?), Zapewni jej komfort korzystania z toalety. Dopóki nie będzie miała pojęcia, kiedy musi iść, po prostu poproś ją kilka razy dziennie, aby usiadła na nocniku z książką lub czymś, co ją zajęło, i spróbuj przejść kilka minut. W przeciwnym razie trzymaj się pieluszek, ale poproś ją, aby powiedziała ci, kiedy musi odejść - i otrzymaj nagrodę za powiedzenie ci, że ma rację, i mając suchą pieluchę, kiedy to zrobi. Może się to nie zdarzyć przez kilka tygodni - ale gdy zacznie się powtarzać wiele razy dziennie, to wiesz, że nadszedł czas.

Wszystko zależy od tego, co dziecko jest w stanie zrobić. Twoja córka wydaje się być za młoda. Nie ma kontroli nad mięśniami ani zrozumienia, w jaki sposób i dlaczego produkuje siusiu. Zrelaksować się! Ona to dostanie.

Mój syn był trochę starszy. Byłby prawie wyszkolony na nocnika i miałby paskudną infekcję zatok. Antybiotyki i wynikające z nich luźne stolce cofnęły nas o kilka miesięcy za każdym razem. Nie przejmuj się, nie porównuj się do innych dzieci i chroń najmłodsze jak najdłużej.

Cóż, nie mam żadnej pomocnej porady na temat twojej obecnej sytuacji, ale bezwstydnie użyję twojego pytania, aby „zareklamować się” trochę w przypadku metody bez pieluszek. Możesz przeczytać o tym w Internecie i jest tam kilka dobrych książek na ten temat. Moje dziecko ma teraz sześć miesięcy (zacząłem, gdy miał dwa miesiące) i potrzebuję mniej niż jednej pieluchy dziennie! To prawda, że ​​w rzeczywistości jest to odwrócony trening nocniczków, ponieważ to ja szukam wskazówek, ale dziecko nie jest szkolone do używania spodni jako toalety, co dzieje się, gdy zawsze są w pieluchach, więc też nie Muszę „trenować” to zachowanie, co faktycznie robi konwencjonalny trening nocników. Mogę bardzo polecić tę metodę, ponieważ uważam, że jest świetna dla dziecka, idealna dla więzi między rodzicem a dzieckiem, świetna dla środowiska i naprawdę zabawna, gdy tylko się zorientujesz.

Nauka uwalniania do woli przychodzi po nauczeniu się, jak ją trzymać. Jeśli twoja córka jest w stanie przestać sikać, kiedy zacznie, naprawdę jest prawie na miejscu. Wszystko, co musi wtedy zrobić, to móc zacząć od nowa, kiedy dotrze do nocnika. Utrzymuj ją jak najsłabiej na dole, aby nadal otrzymywała informacje zwrotne o tym, jak uczucie pełności pęcherza następuje po wyjściu siku, a wkrótce dostanie to dość szybko!

Moja córka jest obecnie w bardzo podobnym wieku i na tym samym etapie i robi bardzo podobne rzeczy do tego, co opisujesz. Ale wczoraj rano po raz pierwszy przestała sikać, gdy zaczęła, i poszła do nocnika, żeby zrobić resztę. Nadejdzie, a teraz nie jesteś daleko.