Kiedy powinniśmy pozwolić dzieciom doświadczyć przypraw w jedzeniu?

Bazując na tym pytaniu , myślę, że byłoby interesujące usłyszeć opinie na temat stosowania przypraw w żywności dla małych dzieci.

Kiedy przygotowujemy posiłki, dodajemy przyprawy / przyprawy dość późno. To pozwala nam przygotować niektóre jeszcze nie przyprawione potrawy i przygotować je dla naszego malucha. Następnie dodamy przyprawy do reszty jedzenia i zakończymy gotowanie. Myślę, że jedzenie dla niemowląt, które produkujemy, jest zbyt łagodne dla mojego (dorosłego) smaku, ale z drugiej strony, jedzenie dla niemowląt, które można kupić w małych słoikach, jest również łagodne. Jednym z powodów jest to, że małe dzieci nie powinny spożywać zbyt dużej ilości soli. Innym powodem jest to, że dziecko powinno mieć uczciwą szansę dowiedzieć się, jak naprawdę smakują poszczególne części: warzywa, ziemniaki, mięso - wszystkie mają wyraźne smaki, które byłyby nieco zakamuflowane za przyprawami. Jestem pewien, że moja żona wymyśli jeszcze kilka powodów.

Podobnie jak pytanie o cukier, rodzi się pytanie:
kiedy wprowadzić przyprawy / przyprawy do diety małego dziecka? Dlaczego wtedy ?

Nie zamierzam celowo przyjmować żadnej ekstremalnej postawy; Nie pytam, dlaczego pozwalać dzieciom doświadczać przypraw. Wierzę, że dzieci mają w pewnym momencie prawo do przypraw, tak samo jak powinny poznać indywidualne smaki jedzenia. Ale kiedy ? I dlaczego wtedy ?

Osobiście uważam, że nie ma sensu poświęcać wiele wysiłku na przygotowywanie specjalnego jedzenia dla dziecka w każdym wieku, dlatego zgadzam się z wytycznymi Matthew Amster-Burton z jego książki Hungry Monkey.

Gdy ma to sens, zmniejszamy zawartość soli w pokarmie naszego niemowlęcia, mieszając go z mniej pikantnymi składnikami (głównie ryżem, ziemniakami lub fasolą, która nie była mocno przyprawiona). W przypadku mniej solonych potraw nawet nie posuwamy się tak daleko.

Nasz syn je w ten sposób, odkąd miał około 6 miesięcy. Kiedy nasz lekarz zasugerował powolne wprowadzanie stałych pokarmów między 4 a 6 miesiącami, w większości daliśmy mu takie rzeczy, jak owsianka ryżowa z niewielkimi ilościami jedzenia wyciągniętymi z czegoś, co gotowałem przed soleniem lub przyprawieniem, ale teraz bardzo rzadko odciągam jedzenie na bok, chyba że planujesz użyć niezwykłego poziomu przypraw, a on ma teraz około 9 miesięcy.

Ze względu na sposób, w jaki gotuję, wiele potraw, które przygotowuję, koncentruje się na naturalnym smaku składnika, który i tak gotuję, ale nie stronię od przypraw. W każdym razie przygotowuję znane składniki na kilka różnych sposobów; nawet bez korekty przypraw, warzywa pieczone i blanszowane vs.

Jedyną przyprawą oprócz soli, o której jestem nieco ostrożny, są chilli, ponieważ mają one tendencję do pozostawiania uczucia pieczenia na ustach i skórze, które są niewygodne dla naszego syna i większości małych dzieci. Więc nie dajemy mu jedzenia ciężkiego jak chili, ale to nie znaczy, że „nigdy” nie zjada czegoś z dodatkiem chilli. Czasami dość entuzjastycznie je rzeczy, które zawierają w sobie odrobinę chili.

Tak więc moja odpowiedź jest zasadniczo taka: kiedy używasz przypraw w swoim własnym jedzeniu, możesz je przedstawić swojemu dziecku . Nie trzeba czekać nawet w okresie niemowlęcym.

Nigdy nie kupiliśmy żywności dla niemowląt poza kilkoma japońskimi produktami, które są zasadniczo miękkimi, łatwymi do zjedzenia krakersami, których używamy głównie jako przekąski między posiłkami. Nie mogę więc komentować zakupionych rzeczy.

Ale moje myślenie jest dość proste: nie mamy luksusu czasu na przygotowanie całkowicie oddzielnych posiłków, nie chcemy kupować specjalnych artykułów spożywczych tylko dla niego i chcemy, żeby nauczył się dostosowywać do sposobu, w jaki jemy . Poza tym odsuwanie jedzenia na bok, zanim zostanie całkowicie ugotowane, czasami powoduje, że jedzenie jest trudniejsze, ponieważ warzywa mogą nie stać się wystarczająco delikatne, aby je zjeść bez dodatkowego czasu gotowania. Z pewnością chętnie dostosowuję jedzenie, krojąc je drobniej, używając naczynia do zacierania, blendera lub mieszając niewielkie ilości mocno przyprawionego jedzenia z mdlejszymi rzeczami.

Dodatek z 2015 rPo kilku kolejnych latach mogę powiedzieć, że oba nasze dzieci przeżyły okres wzmożonego zachowania opartego na preferencjach między 2 a 3 rokiem życia, ale uporczywe narażenie, nakłanianie i negocjacje spowodowały, że dzieci w większości jedzą to, co robimy , chociaż mogą preferować jedno lub dwa dania, które podajemy, w porównaniu do innych (mój styl gotowania zwykle obejmuje 3-5 małych potraw na posiłek, chyba że robimy coś takiego jak makaron). Szczerze mówiąc, nasze jedzenie stało się nieco mniej agresywnie przyprawione niż zwykle 6 lat temu, ale moje młodsze dziecko właśnie zjadło dziś tonę migdałów przyprawionych limonką chili, więc to tylko inny procent mieszanki. Nadal jestem nieco ostrożny, jeśli chodzi o duże ilości chilli, ale oboje dzieci czasami wybiorą niektóre z tych mocnych smaków. Dodatkowo, oba dzieci mają wyraźnie różne uprzywilejowane warzywa i przyprawy, a te preferencje z czasem się zmieniają. Odkryliśmy również, że niektóre rzeczy, które mogą nie pójść dobrze w jednym kontekście, są dobre w innym; starszy może odrzucić widoczne mięty lub liście shiso, ale zje lody miętowo-czekoladowe lub furiko shih / umeboshi na ryżu. Zje japońskie curry, ale odrzuca wiele indyjskich potraw.

Biorę ekstremalną postawę i pytam, dlaczego nie powinieneś pozwolić im doświadczyć przypraw? Wiem, że sól i cukier są złe, ale nigdy nie słyszałem o tym, że koperek, kminek i pieprz są dla nikogo złe. Więc nie wiem, dlaczego nie pozwoliłeś im doświadczyć przypraw.

(Rant) Nie rozumiem tej niechęci do pozwalania dzieciom dobrze smakować. Gotowe jedzenie szczególnie w Szwecji jest okropne i smakuje jak absolutnie nic. Nasza córka nie chce jeść wszystkich szwedzkich marek (Findus, Semper) i całkowicie się zgadzam, nie sposób zgadnąć, z czego jest zrobiona, jedzenie równie dobrze może być zrobione z roztrzaskanego papieru. (Na szczęście Hipp jest również sprzedawany w Szwecji).

W swoim wcześniejszym pytaniu wspomniałeś, że nie chcesz, aby dziecko było wybredne. Powiedziałbym, że dobrym momentem na wprowadzenie przypraw jest to, że dziecko nie chce jeść łagodnego jedzenia. :-)

Używanie przypraw nie wyklucza poznawania smaków składników - pamiętaj, że nie każdy posiłek musi być przygotowany w ten sam sposób.

Gdy dziecko jest już na etapie przygotowywania posiłków dla niemowląt i jem to, co je rodzina, naprawdę karmiłbym je tym, co je rodzina, w jaki sposób je przygotowujemy. Starałbym się, aby było to dość urozmaicone - wszyscy mamy ulubione potrawy, ale przynajmniej raz w tygodniu staram się robić coś nowego i innego, a przynajmniej coś, czego od dawna nie mieliśmy. Wszystkie dzieci będą miały wybredne fazy, ale z mojego doświadczenia wynika, że ​​jeśli są przyzwyczajeni do różnorodności, jest mniej prawdopodobne, że będą one normą zamiast „tylko faz”. I oczywiście, podobnie jak dorośli, po prostu nie lubią niektórych potraw.

Mój syn zawsze jadł to samo jedzenie, co na stole. Jeśli jest to coś, co jest zbyt ostre (Cajun Jambalaya - och, wiem, co jutro robię na obiad!) Lub słone, włożę mniejszą porcję do osobnego garnka / patelni / cokolwiek i użyję mniej / brak soli / gorących przypraw na jego.

Musisz także pamiętać, że dzieci naturalnie trafiają na „wybredną” scenę między 2-4, gdy same się twierdzą. Mój syn nie dotknie brokułów, porów ani szpinaku, jeśli będzie gotowany lub gotowany na parze, ale mogę zrobić zupę z brokułów, porów i szpinaku od zera, a ja będę musiał walczyć o trochę dla siebie. Czasami nie chodzi o smak, ale o fakturę, której się sprzeciwiają.

Ale w zasadzie pozwól mu jeść to, co jesz (zmodyfikowane dla sodu / cukru / ciepła), a on nauczy się lubić jedzenie, które ma smak!

Uwielbiam Wholesomebabyfood.com i wykorzystałem wiele ich zaleceń dotyczących substancji stałych dla mojego dziecka. Istnieją dwa artykuły, które są bardzo interesujące na temat przypraw i żywności dla niemowląt: Przypraw świat Twojego dziecka - dowiedz się, jak dodawać przyprawy i zioła do domowych produktów dla niemowląt i przynieść curry, chili i chipotle .

Zalecenia ogólne należy jednak uwzględniać z należytym uwzględnieniem historii medycznej dziecka i wywiadu rodzinnego. Moje dziecko na ogół jadło „bez smaku”, ponieważ historia alergii pokarmowych jest tak silna, że ​​musimy stosować zasadę 4-dniowego oczekiwania dla każdego. pojedynczy. rzecz. ona je. Obejmuje to przyprawy. Na przykład istnieje możliwość uczulenia na cynamon lub musztardę. Moje dziecko je bardzo „czysto” w tym sensie, że jej pokarmy zawierają zwykle 3 składniki lub mniej, a ponieważ jest uczulona na produkty mleczne, nie pozwala jej jeść prawie wszystkiego, co robimy. Strona alergii pokarmowej na stronie Wholesomebabyfood.com zawiera wiele świetnych informacji, chociaż nie dotyczy wyłącznie przypraw, a tabela alergii jest przeznaczona dla typowej diety w Ameryce Północnej (przebieg może być różny).

Wprowadzanie przypraw, których używasz do regularnego gotowania, może być całkowicie w porządku, ale jeśli podejrzewasz, że istnieje możliwość wystąpienia alergii, prawdopodobnie skonsultujesz się z lekarzem.

Wierzę, że odpowiedź brzmi: począwszy od wieku 1-2, zaczniesz pozwalać dziecku skosztować najłagodniejszego z potencjalnie lekko odważnie przyprawionych potraw, które już przygotowujesz dla starszych członków rodziny.

Od tego momentu jest to po prostu powolna stopniowa ewolucja, w której powoli pozwalasz na odważniejsze przyprawy do rzeczy, które dajesz dziecku. Być może w wieku dwóch i trzech czwartych (obecny wiek mojej córki) mówisz „okej, to wydaje się trochę pikantne, chcesz trochę smaku?” a jeśli dziecko jest gotowe. Następnie oceniasz, jak szybko posuwasz się naprzód w tej ewolucji, na podstawie (1) tego, jak dziecko pozytywnie lub negatywnie reaguje na te kroki dziecka oraz (2), w jaki sposób trawienie dziecka radzi sobie z tymi pokarmami kilka godzin później!

Mieszkam w Tajlandii i rozmawiałem z naszą tajską nianią i zapytałem ją, czy młode tajskie dziecko otrzyma zielone curry (które jest jednym z gorętszych curry, które często może eksplodować ustom obcokrajowców). Zaśmiała się i powiedziała „nie” , nie, nie kiedy będą młodzi. Później. To pokazało mi, że pikantne jedzenie nie jest czysto kulturową zmienną względną, w której niemowlę gryzie paprykę w lewo i prawo. Żadne panie, pikantne jedzenie nie jest obiektywnie pikantne, nawet w Tajlandii, a dzieciaki czekają, aż trochę później, by stopniowo do tego dojść.

Karmimy nasze dzieci tym samym jedzeniem, które jemy, jeśli chcą spróbować, pozwolimy im trochę posmakować, jeśli im się nie podoba, możemy od razu powiedzieć po ich wyrazie. I tak nie zużywamy dużo soli, wystarczy, aby dodać smaku w razie potrzeby, ale ponieważ jemy to samo jedzenie, jesteśmy bardziej zdrowi dla nas i dla dzieci. Inne przyprawy są w porządku, ja i moja żona wyznaczamy granice czegoś ostrego, nawet nasz sześciolatek tak naprawdę nie lubi potraw z dużą ilością pieprzu, więc po prostu dodajemy to później. Wolę raczej dawać dobry przykład naszym dzieciom i nie pozwalać im przyzwyczaić się do jedzenia innego niż reszta z nas. Stół rodzinny jest dla nas, abyśmy mogli się spotkać i dzielić ten sam posiłek - a nie indywidualne wybory. Oszczędzam to dla restauracji.

Jak powiedziałem w drugim wątku, możesz pozwolić swoim dzieciom mieć rzeczy z umiarem. Sól jest również w porządku z umiarem, ale naprawdę zużywamy niewiele, chociaż dorastałem inaczej, wiem, co powinniśmy robić. Dajemy więc przykład i wolę dawać dobry przykład moim dzieciom niż uczyć je i robić odwrotnie.

Brak wprowadzania naturalnych przypraw i smaków sprawi, że Twoje dziecko będzie wybredne - mam 25 lat i jestem wyjątkowo wybredna, co przyłożyłem do tego, że nie miałem dostępnych przypraw (nie wspominając o tym) w mojej diecie w młodym wieku. Teraz jestem starszy, uwielbiam niektóre smaki, ale po prostu nie mogę sobie z nimi poradzić - jest zbyt daleko od mojej strefy komfortu i odpychaj mnie.

Obwinianie moich rodziców za własną wybredność? Być może ... Ale z pewnością wykracza poza „nie chcę tego”, zbieram rzeczy do smaku i muszę je wypluć.

Mieszkam w Tajlandii i wychowuję wnuka, teraz 11. Od odmowy jedzenia czegokolwiek „pikantnego” (nie pikantnego według tajskich standardów, pikantnego według MOICH standardów) powoli zaczęła przyjmować pikantne jedzenie. To samo dzieje się z wielkim wnukiem (który, nawiasem mówiąc, również odmawia tłuszczu). Nie martw się o to, wiedzą lepiej niż my, co jeść. Ważniejsze byłoby nie używanie zbyt dużej ilości soli i cukru, ale wiesz, że .....