Czy powinienem powiedzieć mojemu 10-letniemu synowi, jak popieprzony jest Kopciuszek?

Mój 10-letni chłopiec powiedział mi niedawno, że lubi bajkę o Kopciuszku .

Niektóre bajki, w tym ta, mają kilka warstw znaczeń, a czasem kierują decyzjami życiowymi ludzi.

Spójrzmy na Kopciuszka z realistycznego punktu widzenia: macocha upokarza Kopciuszka przez długi czas, podczas gdy jej ojciec patrzy i nic nie robi. Jej ojciec jest pierwszym mężczyzną, jakiego zna.

Jest całkowicie rozsądne, że ma do niego pretensje (że nie zapobiega atakom macochy), a ponieważ nie zna innych mężczyzn, prawdopodobnie rzuci tę koncepcję także na innych mężczyzn.

W swojej rodzinie nie miała szansy zemsty za swoje cierpienia.

Zmienia się to, gdy Książę Urok wkracza w jej życie. Jest prawdopodobne, że Kopciuszek wyładuje na nim swój gniew i nie będzie walczył, ponieważ jest szlachetny i taki.

Niestety, prawdziwe życie jest pełne historii, gdy Kopciuszek też

• tolerować niedopuszczalne zachowanie złych ludzi / przestępców i
• odrzućcie wszystkich tych ludzi (mężczyzn i kobiety), którzy traktują ich dobrze.

Obawiam się, że jeśli nie powiem mojemu synowi o tych ukrytych znaczeniach, może odnieść złe wrażenie, że łatwo jest być razem z prawdziwym Kopciuszkiem, tzn. Że można poprawić życie „złamanej” kobiety bez inwestowanie ogromnej ilości czasu, energii, miłości, pieniędzy, a czasem poważnych poświęceń w utracone możliwości kariery / biznesu. Prawdziwy książę z bajki potrzebowałby - oprócz prawdziwej miłości do Kopciuszka, który graniczy z szaleństwem - kilku dekad intensywnej pracy, by leczyć rany Kopciuszka (w oparciu o moje doświadczenie).

Obawiam się również, że może mieć błędne wyobrażenie o prawdopodobieństwie sukcesu: wielu mężczyzn marnuje swoje zasoby na Kopciuszek, ponieważ ci ostatni nie chcą być zbawieni (aby prowadzić normalne życie bez codziennego upokorzenia i / lub przemocy).

Czy jest jakakolwiek szkoda, jeśli powiem teraz mojemu dziecku o ukrytym znaczeniu Kopciuszka?

Aktualizacja 1: Nowe sformułowanie pytania:

Czy może zaszkodzić mojemu synowi

1. mówiąc mu, że istnieje wiele sposobów spojrzenia na tę bajkę i
2. wyjaśnij mu, jak to interpretuję (i dlaczego mi się nie podoba)

w tym konkretnym wieku?

Innymi słowy: czy nie jest on zbyt młody, aby dowiedzieć się o istnieniu tych niezdrowych związków?

Co należy nie zrobić, to po prostu mówić źle o historię swojego ulubionego.

Zamiast tego możesz opowiedzieć historię z perspektywy - i nie rób tego z samą bajką, ale z jak największą liczbą. Jeśli zrobisz to jako „wczesny początek studiów literackich”, możesz rzeczywiście wyświadczyć mu przysługę.

Tematy do omówienia mogą być:

• Podstawowe przesłanie lub nauczanie o konkretnej bajce.
  Przykład: Mały Czerwony Kapturek (Красная Шапочка) uczy, aby nie ufać przypadkowym nieznajomym i pozostać na danej prawdziwej lub metaforycznej ścieżce.
• Ukryte znaczenie i symbolika.
  Przykład: Wilk nie jest zwierzęciem, ale drapieżnym człowiekiem.
• Zestaw znaków i charakterystyczne zachowanie; archetypy i stereotypy.
• Typowe wzorce w różnych historiach.
  Wskazówka: Spróbuj wymyślić nową bajkę z odkrytymi stereotypami i wzorami. Zrobiliśmy to raz z naszym 6yo - wyniki były zabawne, ale mogły znajdować się w dowolnej losowej książce z bajkami.
• Kontekst historyczny - na przykład, dlaczego było tak wielu ojczymów i jak wyglądało życie w czasie, gdy powstawały te bajki.
  Przykład: Kopciuszek: Macocha stara się umocnić pozycję własnych córek w czasach, gdy małżeństwo było jedynym sposobem na zabezpieczenie przyszłości dziewczynki. Ojciec najprawdopodobniej nie ożenił się z miłości, ale dlatego, że potrzebował kogoś, kto utrzymałby dom i opiekował się pierwszym dzieckiem. Małżeństwa były partnerstwem dla wygody i decyzją ekonomiczną, a nie romantyczną koncepcją. (Widzisz tutaj kolejną lekcję?)
• Omów, które wiadomości można zastosować w dzisiejszych czasach, a które należy odrzucić. (patrz przykład powyżej ...)

Oczywiście nie można tego zrobić po prostu podczas jednej wielkiej lekcji, ale zadawanie pytań, które skłaniają dziecko do myślenia na te tematy, można zrobić „na marginesie”.

Wróćmy do swoich pierwotnych pytań:

1. Dobrze jest powiedzieć dziecku, że bajka ma wiele warstw znaczeń. Te historie nie miały być jedynie prostą rozrywką. Poza tym, w wieku dziesięciu lat albo zauważył, że Kopciuszek ma głębsze znaczenie (chyba że mówimy o disneyowskiej wersji śpiewającej i tańczącej z brokatem, więc polecam przeczytać Braci Grimm) lub szybko zrozumie twoje wyjaśnienie. Moje dzieci potknęły się o to około piątej lub szóstej i kontynuujemy od tego momentu.
2. Omówienie możliwych interpretacji jest logicznym następnym krokiem. A to prowadzi do ostatniego punktu z powyższej listy: Czy dany wzór do naśladowania ma dziś sens? Ale nie wdawaj się w zbyt wiele szczegółów - nie jest to miejsce ani czas na wyjaśnianie wzorców obraźliwych relacji ⁽¹⁾ .

Ostatnia uwaga na temat twojego osobistego wniosku, że Kopciuszek będzie oburzony na swojego ojca, a tym samym na jej rycerskiego księcia z bajki: Być może będzie ona po prostu wdzięczna za szansę na lepsze i bezpieczniejsze życie, że nie sprawi, że będzie nieszczęśliwy? Być może jest ona po prostu jedną z tych zawsze cierpiących, zawsze ulegających kobietom, które podporządkują się jego życzeniom, tak jak wcześniej spełniła je macocha? Nie możemy powiedzieć, bo bajka nam nie mówi. Dlaczego nie trzymać się uspokajającego „I żyli długo i szczęśliwie”. to mówi nam, że wszystkie konflikty zostały rozwiązane na końcu? (W rzeczywistości ważny przekaz bajek ...)

Więc nie. Nie pchać swoje lęki swojego syna zbierając złą kobietę w być może dziesięciu lat w jednym prostym bajki dzisiaj . Krytykowanie zachowania, które jest wyraźnie w historii, jest w porządku, zbyt wiele, jeśli s jest IMHO niewłaściwą drogą. Jestem pewien, że wzór kobiet, do których przyciągnie twojego syna, kształtuje wiele kobiet, o których spotyka lub czyta, a nie tylko jedna fikcyjna postać.

⁽¹⁾ IMHO, biorąc pod uwagę relacje, które są tak niezrównoważone lub zerwane, jak w twoim przykładzie, może poczekać co najmniej kolejne pięć lat lub więcej. Jestem pewien, że będzie jakiś przykład literacki lub filmowy (mam nadzieję, że nie prawdziwy), który może wywołać tę dyskusję ...

Czy jest jakakolwiek szkoda, jeśli powiem teraz mojemu dziecku o ukrytym znaczeniu Kopciuszka?

W pewnym stopniu opisywane „ukryte znaczenie” jest nieco dystopijnym spojrzeniem na relacje.

Ogólnie rzecz biorąc, uważa się za niepotrzebne, aby 10-latek znał „zimną, twardą prawdę” o wszystkim.

Nie sądzę, aby większość ludzi podejmowała decyzje w dorosłym życiu na podstawie bajek, które lubili, gdy mieli 10 lat.

Rozsądnie byłoby poczekać, aż twój syn osiągnie wiek, w którym tworzy się relacje z dorosłymi, a jeśli okaże się, że jest miłym facetem ścigającym wielu Kopciuszek, którzy wolą umawiać się z palantami, może w tym momencie porozmawia z nim .

Potencjalnie mogą wystąpić szkodliwe skutki wchodzenia w szczegóły, które wyprzedzają zrozumienie / doświadczenie / zrozumienie dziesięciolatka:

W tym wieku dzieci są nadal dziećmi i pomimo tego, że media próbują nas przekonać inaczej, świat jest bardzo bezpiecznym miejscem dla większości ludzi, a relacje, choć rzadko idealne, są ogólnie pozytywne.

Zdecydowanie błądzę po stronie pomocy dzieciom w pozytywnym i optymistycznym spojrzeniu na świat - to pomaga budować ich zdolność do wchodzenia w relacje w przyszłości na pozytywnych zasadach. W przeciwnym razie mogliby mieć bardzo negatywne podejście do związków.

Pewnie, niektóre relacje zawiodą z różnych powodów, w tym niektóre osoby, które naprawdę nie są miłe, ale to tylko część życia.

Większość tradycyjnych baśni ma kombinację postaci altruistycznych i dobrych oraz postaci złośliwych i złych, a dzieciaki wychwytują niuanse w miarę starzenia się. Początkowo widzą proste dobro i zło, a później podchodzą do subtelnych i bardziej skomplikowanych historii.

Nie znam twojego syna, ale myślę, że gdybyś zaczął z nim taką analizę bajki, w ciągu około 30 sekund powiedziałby: „Tato, czy mogę teraz oglądać telewizję?”

Miałem dużo czasu z dziećmi, kiedy oglądaliśmy kreskówkę lub czytałem książkę, a ja komentowałem implikacje lub interpretacje podobne do tego, co tu mówisz. Jak oglądanie kreskówki i mówienie: „Wow, on powinien być dobrym facetem, a on kłamie i oszukuje wszystkich wokół siebie?” Moja córka powiedziała kiedyś, że rozmowy na temat programów telewizyjnych i filmów są często bardziej interesujące niż filmy - a przynajmniej zabawniejsze.

Wspólne oglądanie telewizji lub czytanie książki może być doskonałą okazją do takich rozmów. Możesz rzucić swobodny komentarz na temat: „Cóż, wątpię, czy tak by się stało w prawdziwym życiu”. Przedstaw swój punkt widzenia, a następnie wróć do historii, aby nie był to nudny wykład. Sądzę, że korzystanie z fikcyjnych postaci na lekcjach życia ma wyraźną zaletę: nie musisz źle mówić o prawdziwych ludziach. Jeśli powiesz: „Tak, twoja matka czasami staje się całkowicie irracjonalna, a ja po prostu nie wiem, jak sobie z nią poradzić”, to jest problem. Ale „Wow, matka tego programu telewizyjnego jest całkowicie irracjonalna”, teraz nie atakujesz prawdziwej osoby, którą dziecko zna.

To powiedziawszy, jak daleko posuniesz się w analizie społecznej lub literackiej, zależy od dojrzałości i zainteresowań dziecka. Myślę, że twoja analiza tutaj jest nieco przesadzona dla 10-latka. Jak powiedział ktoś tutaj, również trochę pesymistycznie. Z pewnością nie każda osoba, która ma złe dzieciństwo, zostaje okaleczona na całe życie i emocjonalnie kaleką.

Myślę, że ideałem byłoby, gdy twój syn zbliży się do wieku, w którym zacznie się umawiać, będziesz komentować rzeczy, których powinien szukać u dziewczyny. Nie wygłaszaj wykładu o wszystkich psychicznych kobietach, które zrujnowały ci życie. Po prostu znajdź okazję, by rzucić: „Wiesz, jeśli spotkasz kogoś z problemami emocjonalnymi, nie bądź pewien, że możesz go naprawić”. Jeśli odpowie i chce kontynuować rozmowę, to świetnie. Jeśli nie, pozwól mu upaść. Wykładanie dzieciom swojej filozofii życia jest skuteczne tylko wtedy, gdy odbywa się to we właściwy sposób i we właściwym momencie.

Osobiście najlepsze, co widziałem, to zadawanie pytań. Proces ten można również wykonać po obejrzeniu przez dziecko programu telewizyjnego lub filmu. Nawet po zabawie na placu zabaw.

• Co myślisz o tej osobie?
• Czy uważasz, że ta osoba była podła, kiedy to zrobiła?
• Jak myślisz, dlaczego to zrobili?
• Co byś zrobił, gdyby ci się to przytrafiło?

To sprawia, że ​​jest to bardziej wciągające i zabawne niż słuchanie kazania przez osobę dorosłą. Pomoże również jego zdolności meta-myślenia.

Pamiętaj, aby aktywnie słuchać i nie przesadzać z jego przemyśleniami, pozwól mu wyrazić siebie. Celem jest, aby po pewnym czasie sam go zrozumiał.

Dzieci potrzebują bajek. Potrzebują prostych instrukcji moralnych, które przekazują zalety moralnego zachowania w sposób, który jest dla nich znaczący. Zajmują się uniwersalnymi problemami, które zajmują umysły dzieci iz tego powodu są interesujące dla nich (i dla dorosłych).

Bajki uczą, że jeśli ktoś się nie boi, ale napotyka nieoczekiwanie - i często niesprawiedliwe - trudności, opanowuje wszystkie przeszkody i ostatecznie zwycięża. To jeden z powodów, dla których często zaczynają się od śmierci rodzica lub innego egzystencjalnego dylematu. Skomplikowane czytanie powinno być mylące.

Bajki to małe gry moralne, zasadniczo nie różniące się zasadniczo od dzieł Szekspira, ale bardzo różniące się głębokim zrozumieniem ludzkiej natury. Większość ludzi nie marzy o czytaniu i wyjaśnianiu sztuki Szekspira (która naprawdę zagłębia się w psychologię i głębsze znaczenia) dziesięcioletniemu dziecku.

Twój syn nie może sobie poradzić z twoją interpretacją Kopciuszka, ponieważ nie ma mądrości, aby to zrozumieć. To, co byś zrobił, to zrzucenie wieloletniego doświadczenia życiowego na biedne dziecko.

może mieć błędne wrażenie, że łatwo jest być razem z prawdziwym Kopciuszkiem, tzn. że możesz poprawić życie „złamanej” kobiety bez inwestowania ogromnej ilości czasu, energii, miłości, pieniędzy i czasem poważnych poświęceń w utracone możliwości kariery / biznesu. Prawdziwy książę z bajki potrzebowałby - oprócz prawdziwej miłości do Kopciuszka, który graniczy z szaleństwem - kilku dekad intensywnej pracy, by leczyć rany Kopciuszka (w oparciu o moje doświadczenie).

Aby posłużyć się mitami jako przykładem (również niezwykle cennymi narzędziami dla dzieci), w przeciwieństwie do Ateny, bogini mądrości, która wyrasta w pełni uformowana i dorosła z głowy ojca Zeusa, mądrość dla większości z nas pochodzi tylko z długimi latami introspekcji. Wielu rodziców chce, aby ich dzieci działały tak, jak ich własne; chcą, aby omijali codzienne zmagania i doświadczenia związane z rozwojem i po prostu byli mądrzy. To bezowocne ćwiczenie.

Przeczytaj mu bajki. Są cenne. Jest teraz powód, dla którego pociąga go Kopciuszek, którego najprawdopodobniej nie możesz zrozumieć, ponieważ nie rozumiesz świata tak, jak twój syn.

Więc

Czy może zaszkodzić mojemu synowi

• mówiąc mu, że istnieje wiele sposobów spojrzenia na tę bajkę i
• wyjaśnij mu, jak to interpretuję (i dlaczego mi się nie podoba)

Tak. Będziesz go okradać z konstrukcji, z których jego 10-letni umysł może skorzystać.

_{Zastosowania zaklęcia: znaczenie i znaczenie bajek autorstwa Bruno Bettelheima: słynny psycholog dziecięcy wyjaśnia, w jaki sposób bajki kształcą, wspierają i wyzwalają emocje dzieci.}

Można to również potraktować jako szansę na zrozumienie literatury. Kopciuszek oraz Piękna i bestia to średniowieczne mutacje starożytnej legendy Psyche i Kupidyna, w których bohaterka (Psyche) odgrywa znacznie bardziej aktywną rolę. Konflikt Kopciuszka z przyrodnią matką był średniowieczną aktualizacją walki Psyche z zazdrosną Wenus o zdobycie ręki Kupidyna (lub Księcia Uroczego, jak by to zrobił Disney).

W każdym razie myślę, że wiele z tych ukrytych znaczeń to współczesne interpretacje, których nie ma w oryginale. Jeśli nie, zachęcam do przeczytania ponurej wersji Brata, a następnie Psyche i Kupidyna - jest to świetna historia i stawia ją w zupełnie nowym świetle.

Nie jestem pewien, do której opowieści o Kopciuszku się odwołujesz. W większości popularnych wersji opowieści macocha zaczęła źle traktować Kopciuszka po śmierci ojca.

Myślę, że poważnie to przesadzasz. Nie zawracaj sobie głowy wspominaniem o tym. Twój syn nie wykorzysta tej historii jako modelu swojego życia.

To powiedziawszy, z pewnością istnieją gorsze wzorce do naśladowania, które może przyjąć twój syn. Mimo wszystkich swoich domniemanych wad książę jest miły, delikatny i dobrze traktuje Kopciuszka.

Nie musisz się zbytnio przejmować tym, jak kobiety będą traktować twojego syna. Liczy się tylko to, jak je potraktuje.

Dmitri, o ile dasz mu równy czas antenowy, wspomnij o kilku pozytywach, które znajdziesz w tej historii i wyjaśnij, że podzielasz swój subiektywny punkt widzenia i że każdy ma prawo do własnej opinii, to możesz podzielić się swoją opinią. Innymi słowy, upewnij się, że robisz to z szacunkiem i nie rań go. Wyjaśnij, że nie wszyscy oglądają historię w taki sam sposób jak ty.

Konstruktywne jest dla twojego dziecka, abyś podzielił się swoim poglądem z szacunkiem, w delikatny sposób. Najpierw modelujesz krytyczne czytanie. Po drugie, będziesz modelować tolerancję intelektualną.

Byłoby zupełnie inaczej, gdybyś mówił o trzylatku, który czerpie wiele radości i ukojenia z wiary w Dzwoneczek, a przyszedłeś i powiedziałeś: „Wiesz co? Nie ma Dzwoneczka!”. To byłoby po prostu niepotrzebnie destrukcyjne.

Pamiętam, jak czytałem powieść z moim dzieckiem, gdy miał 10 lat, i dzieliliśmy się ze sobą, ilekroć jedno lub oboje zauważyliśmy coś w powieści, co było całkowicie nierealne. Na koniec mój syn powiedział: „Cóż, nadal uważam, że to dobra książka, ale autorowi naprawdę nie spodobały się niektóre szczegóły!”

Młodsze dziecko prawdopodobnie miałoby problemy z tego rodzaju złożonym widokiem.

Czy 10-latek jest wystarczająco duży, by zacząć tego rodzaju krytyczne czytanie? Jaki jest pełen szacunku sposób dzielenia się moją krytyką?

Mam nadzieję, że zdajesz sobie sprawę ze złamanych baśni, które, jak sądzę, sprawiłyby ci przyjemność, i które dałyby ci punkt wyjścia do krytycznej analizy tradycyjnych wersji ludowych (Złamana bajka "to bajka lub inna bajka ludowa, która została zmodyfikowane w taki sposób, aby wywołać śmiech z nieoczekiwanej charakterystyki, rozwoju fabuły lub przeciwnego punktu widzenia. ”) Oto przykład.

Możesz nawet napisać własny i zaprosić syna do konstruktywnej informacji zwrotnej!