Jak mogę pomóc mojemu maluchowi czuć się pewnie w jego komunikacji?

5

Mój dwa i pół roku bardzo dobrze się komunikuje i ciągle rozmawiamy o tym, co widzi, o tym, co czuje, lub po prostu o swoich zabawkach. Kiedy jednak używa dłuższych zdań lub słów, które są dla niego nowsze, czasami mam problemy ze zrozumieniem tego, co mówi. W takich przypadkach zazwyczaj z radością odpowiadam z efektem „co to było, kochanie?” ale potem jest zawstydzony i albo kręci głową, albo mówi coś w stylu „dlaczego to mówisz!” (prawdopodobnie odnosząc się do siebie) przed ucieczką, by pobawić się zabawkami.

Czy jest to powszechne w przypadku dzieci, które uczą się komunikować bardziej złożone pomysły? Jak mogę pomóc mu poczuć się pewniej w komunikacji, a konkretnie, jak mogę pomóc mu wypróbować nowe słowa i zdania bez zawstydzenia?

toddler behavior communication Problematyczny
źródło
2
Witamy w Parenting.SE :) Przekonałem się, że (w zależności od tego, o czym mówi maluch) można było tylko skinąć głową i uśmiechnąć się i powiedzieć „wow” lub „tak”, nawet jeśli nie było jasne, o czym się mówi. Z czasem pojawia się wymowa i pełna gramatyka, a wraz z rozwojem zachęciłem ją do tego, ciesząc się zainteresowaniem, nawet gdy nie byłem pewien, co zostało powiedziane. (Wydaje się sprawiedliwy, ponieważ jestem pewien, że czasami próbowałem wyjaśnić
różne
4
@Erica Moje dzieci są na to zbyt sprytne, na szczęście / niestety. Jeśli przytakuję / zgadzam się z czymś, czego nie rozumiem, idą w kierunku, w którym jestem całkowicie zagubiony, i ostatecznie zgadzam się zabrać je na lody, nie wiedząc o tym ...
Joe

Odpowiedzi:

4

Moje 27-miesięczne dziecko każe mi myśleć, że czasami tracę słuch, między jego wyższym (a przez to trudniej zrozumiałym) głosem, a jego wyraźnie niedoskonałą deklaracją. Jestem przy tobie całkowicie.

Staram się unikać wypowiadania zwrotów „co” lub innych „nie zrozumiałem”. Są zrozumiałe frustrujące. Znam członka rodziny, który nie słyszy i jest to dla niego wyjątkowo frustrujące, gdy musi to cały czas mówić; na odwrót jest to prawda.

Zamiast tego staram się jak najlepiej powiedzieć coś w kontekście. Działa to tylko wtedy, gdy zrozumiałem trochę o czym on mówił, lub jest to oczywiste z naszego otoczenia; ale jeśli to nie pierwsza rzecz, którą mi powiedział, prawdopodobnie mam coś do zrobienia. Oto przykład z wczorajszego powrotu do domu z przedszkola.

(rozmawiając, gdy przechodzimy chodnikiem w budowie)

Tatusiu, dlaczego chodnik ..... ..... .....?

J, pytasz, dlaczego nie idziemy chodnikiem?

Tatusiu, dlaczego chodnik ..... ..... uchylasz się?

Och, pytasz, dlaczego chodnik jest w budowie.

(kiwając głową)

Chcieli zrobić z niego nowy chodnik, ponieważ stary był, no cóż, stary i nie był wyboisty jak nowe, więc nie jest tak bezpieczny dla osób na wózkach inwalidzkich.

Asahhasfjlk?

Chodnik jest wyboisty, więc nie upadasz, gdy staje się śliski, szczególnie jeśli masz wózek inwalidzki i musisz go wjechać.

(punkty) Nowy chodnik.

Tak, to jest nowy chodnik i tak to będzie wyglądać później, kiedy będzie gotowe.

Więc w pierwszym pytaniu zapytałem go, czy pyta. To nie tylko powiedziało mu, że zwracam uwagę (bardzo ważne!), Ale dało mi kilka wskazówek, kiedy nadeszła druga zniekształcona wiadomość - ponieważ podkreślał pewne dźwięki, a mianowicie te, które popełniłem źle; tutaj „konstrukcja” (której oczywiście nie potrafi właściwie powiedzieć, ale „unika” wystarczająco wyraźnie, gdy próbuje).

Potem, kiedy mieliśmy trochę zamieszania, nie jestem pewien, czy dobrze zgadłem, czy po prostu przekierowałem go z czegoś innego - a to naprawdę życie z małym dzieckiem; ale tak czy inaczej zgadywanie może być mniej frustrujące dla dziecka niż powiedzenie „Co to było?”. Odwraca uwagę od „nie mówiłeś wystarczająco wyraźnie” na „Rozmawiam z tobą, nawet jeśli tata jest czasem trochę głupi i nie robi tego dobrze”.

Oczywiście nie zawsze działa to idealnie, kiedy wyraża pragnienie czegoś - jeśli kilka razy się mylę, staje się to frustrujące - ale jest to nieuniknione i przez większość czasu wydaje mi się słuszne w ciągu kilku domysłów.

Joe
źródło
Będę musiał podjąć wspólny wysiłek, aby nie mówić przez chwilę „co” (tak jak większość rzeczy w rodzicielstwie, jak sądzę), ale próbowałem i jak dotąd wydaje się, że to pomaga. Dzięki!
Problematyczne
Tak. Muszę zrobić to samo (i nie zawsze się to udaje).
Joe
2

Jest to powszechne wśród małych dzieci. Nawet jeśli jest to złożony pomysł, wówczas również spróbują przekazać go słowami, które znają, i po raz pierwszy wyrażą to z większą cierpliwością i podekscytowaniem. Jeśli poprosimy ich, aby powtórzyli to jeszcze raz, poczują się sfrustrowani i zawstydzeni, więc nie próbuj pytać ich dwukrotnie, zamiast tego daj im uśmiech na wszystko, co powiedzą. Jako rodzic rozumiem twoją troskę, że musisz poprawić ich umiejętności komunikacyjne i zbudować pewność siebie. Oto kilka sposobów na wypróbowanie:

Pozytywna dwustronna komunikacja jest tutaj bardzo ważna, aby zbudować pewność siebie u małych dzieci.

1) Bądź cierpliwy i uważnie słuchaj swojego malucha, co on próbuje powiedzieć

2) Daj mu wystarczająco dużo czasu na dokończenie słów, które chce wypowiedzieć

3) Chwal go za wszystko, co robi - pomoże to zwiększyć jego pewność siebie i pozwoli im poczuć się godnymi i kochanymi, a także zmotywuje go do nauki nowych rzeczy

4) Znajdź odpowiedni czas i weź dziecko z czułością i spróbuj poprawić swoje błędy, wyjaśniając je przykładami normalnych rozmów.

Tutaj możesz znaleźć bardziej skuteczne sposoby na zachęcanie i budowanie pewności siebie u swojego malucha http://www.momjunction.com/articles/ways-to-build-confidence-in-toddlers_00352038/ . Mam nadzieję, że to ci pomoże.

Dalia Jesse
źródło