Nasza córka ma rok. Spaliśmy razem, ale około dwa tygodnie temu zaczęliśmy ją przenosić do jej pokoju. Rozbijamy ją i kładziemy do snu w jej pokoju. Kiedy budzi się (zwykle w ciągu 1-2 godzin) i zaczyna się denerwować, zabieramy ją i przyprowadzamy z powrotem do łóżka i kładziemy się spać. Czasami płacze, zanim do niej dotrzemy, ale zwykle jesteśmy tam, zanim będzie zbyt zdenerwowana.
Jednak pomimo naszych starań, aby zachować jak najmniej traumy przy tym przejściu, nagle poczuła, że bardzo się kręci, kiedy się z nami kręci. Będzie się kręcić, dopóki nie będzie leżała między nami prostopadle, a potem zacznie kopać tatę. Dużo.
Nie wiem, czy ma to związek z przejściem do jej łóżka, czy może jest to naturalny rozwój w jej wieku, ale nie wiem, co mam zrobić, żeby przestała.
Prawie zawsze dzieje się tak, gdy karmi piersią - bardzo łatwo karmiła się w pozycji leżącej. Leżałaby równolegle do mnie, byłaby w większości nieruchoma, oboje zasnęliśmy z powrotem do snu ... Teraz, jeśli karmi (lub tuż przed lub zaraz po), jest w ciągłym ruchu, albo manewruje się w prostopadła, skręcona głowa, którą teraz preferuje (nie rozumie dlaczego, ale tak jest), kopanie ojca lub uderzanie mnie.
Nie uderza mocno - jest to rytmiczna, rytmiczna muzyka. Ale kopie dużo mocniej. Zwykle bębni swoim biednym ojcem w jego pierś, ale udało jej się kilka razy skopać mu twarz, a także obniżyć. Co sprawia, że spanie jest dla niego dość trudne.
Nie możemy jej powiedzieć nie; ona naprawdę nie śpi. I mogę trzymać ją za rękę podczas karmienia, ale nie mogę też utrzymać jej stóp ani powstrzymywać jej przed przekręceniem. Jeśli usiądę i pociągnę ją na kolana, by się pielęgniarką, nadal będzie - ale wtedy nie będę spać.
Jak sprawić, by przestała kopać i przestała się wiercić, kiedy śpi? Lub jak długo powinniśmy oczekiwać, że ta faza potrwa? Czy jest coś, co mój mąż może zrobić, aby powstrzymać kopanie?
AKTUALIZACJA
- Daleko „jak długo to potrwa?” pytanie - tylko kilka tygodni. 2 miesiące później prawie całkowicie przeniosła się na własne łóżko, a kilka razy, kiedy śpi w naszym łóżku, jest dobra.
- Odkryliśmy, że podanie jej wysokobiałkowego posiłku tuż przed snem pomogło jej szybciej zasnąć i dłużej tam pozostać. Harmonogram obejmuje jajecznicę, kąpiel, pielęgnację i czytanie, a następnie łóżko. To daje nam 4-6 godzin, zanim się obudzi (tak!)
- W końcu doszedłem do wniosku, że kompromis ze spaniem we własnym łóżku polega na tym, że nie mogę już wykonywać odprężającej opieki. Kiedy budzi się w nocy, potrzebuje wygody bycia trzymanym na kolanach tak samo jak czegokolwiek innego - komfortu ponownego leżenia nie przeszkadza. Jest to o wiele łatwiejsze do zrobienia teraz, gdy mam 4-godzinne odcinki snu :)
- Znaleźliśmy również odpowiednie przedmioty zapewniające wygodę do spania z nią i jej preferowaną temperaturą snu. Ona również śpi lepiej (tj. Bez kopania i miażdżenia), jeśli drzemała i kiedy nie ma zębów. Tyle zmiennych!
źródło
Odpowiedzi:
Moją pierwszą myślą jest to, że może coś sprawia, że czuje się niekomfortowo, co powoduje, że częściej się porusza, uderza i kopie. Czy ona może być ząbkowana? Kiedy mój syn czuje się nieswojo z ząbkami, głównym objawem wydaje się niepokój w nocy. Będzie się wiercił i często budzi się wkrótce po zaśnięciu. Innym powodem może być złe samopoczucie - przeziębienie, ból ucha, ból brzucha itp. Oczywiście trudno jest stwierdzić na pewno u dziecka w tym wieku, ponieważ nie jest w stanie powiedzieć, ale pierwsze zęby trzonowe zwykle zaczynają pojawiać się na początku drugiego roku życia dziecka i mogą być nieco bardziej bolesne niż wcześniejsze siekacze. Jeśli nie ma innych objawów choroby, może tak być, zwłaszcza jeśli płacze bardziej niż zwykle. Możesz spróbować podać jakiś środek przeciwbólowy, aby zobaczyć, czy to robi różnicę.
Używamy śpiwora dla naszego syna. Ogranicza do pewnego stopnia ilość ruchów. To może zmniejszyć kopanie. W niektórych przypadkach, gdy jest zbyt gorąco, aby z niego korzystać, kopie nogi dużo przed zaśnięciem.
Kiedy nasz syn śpi w naszym łóżku, kładę go po przeciwnej stronie łóżka mężowi, więc jestem na środku. Będziesz potrzebować jakiejś bariery, aby powstrzymać córkę przed upadkiem z łóżka. Możesz kupić poręcz lub oprzeć łóżko o ścianę. Jednak w ten sposób możesz czuć się bardziej niekomfortowo i nie mieć dużo miejsca. Kiedy stało się to dla mnie zbyt denerwujące, położyliśmy łóżeczko obok łóżka z bokiem z boku. Nadal jest to uważane za przytulanie, ale wszyscy macie więcej miejsca. W Internecie można znaleźć wskazówki, jak to zrobić bezpiecznie (na przykład zobacz tutaj http://naturalparentsnetwork.com/how-to-side-car-your-crib/ale warto szukać w kilku innych miejscach wskazówek, jak znaleźć coś, z czego będziesz zadowolony, jeśli chcesz spróbować). Teraz przez większość czasu po karmieniu przewracam syna z powrotem do łóżka i oboje mamy własne miejsce, ale jest wystarczająco blisko, jeśli ma problemy z osiedleniem się i potrzebuje poklepania po plecach.
źródło
W tym przypadku dobrym rozwiązaniem może być przenośny podkład sypialny. Użyłem jednego z moją córką. To jest jak mała gondola bez nóg i ma być umieszczona w łóżku rodzica między dorosłymi. Ponieważ ma swoje strony, nie byłaby w stanie kopnąć ojca, a istnieją modele, które mają otwory, dzięki którym możesz się karmić. Ponadto, ponieważ jest przenośny, znalazłem, że pomaga w przejściu do łóżeczka, ponieważ śpi w tym samym łóżku w dowolnej lokalizacji (łóżeczko lub pokój).
Zwykła osoba śpiąca (taka, która przyczepia się do boku łóżka) również zapobiegałaby kopaniu taty, ponieważ nie byłaby między tobą.
Tylko uwaga: sprawdź rozmiar na dowolnym urządzeniu do spania. Wiele z dostępnych na rynku jest przeznaczonych dla mniejszych dzieci i może nie być wystarczająco duża, aby być wygodna, lub mieć ściany boczne zbyt niskie, aby były bezpieczne dla dziecka, które może się przewrócić i popchnąć.
źródło
Tylko dlatego, że nie wspomniano tu wcześniej: zwykle dzieci potrzebują lat, aby ustalić całkowite oddzielenie snów od ruchu, które dorośli uważają za pewnik. Może twoja córka marzy o aktywności fizycznej. Nawet jeśli zaczęło się to w czasie, gdy coś się zmieniło, powinieneś być otwarty na możliwość, że to tylko zbieg okoliczności.
Oczywiście powinieneś także być otwarty na możliwość, że tak nie jest. To rozwiązują inne odpowiedzi.
Korekta: ruchy dzieci podczas snu bardzo często nie są związane ze snem . Jedna forma, która może pasować do pytania (rytmiczne zaburzenie ruchowe - ponieważ tak często nazywa się ją stanem medycznym, chociaż u dzieci jest całkiem normalna, np. 66% 9-miesięcznych dzieci) występuje szczególnie na początku, zanim zacznie się śnić. Źródło: „Ontogeny of Parasomnias” w Encyklopedii snu.
(Oczywiście fakt, że coś jest bardzo powszechne u dzieci, nie oznacza, że jest to koniecznie normalne. Możliwe jest również, że uprzedzenia kulturowe powodują, że większość rodziców powoduje stan chorobowy. Aby to sprawdzić, należałoby zbadać dzieci w kulturach z zupełnie inne podejście do wychowywania dzieci niż w kulturach zachodnich).
źródło
Jedną z rzeczy, które widziałem, jest użycie czegoś do stworzenia miejsca na łóżku, takiego jak kluski basenowe lub dłuższe poduszki „boczne” (tak jak czasami kupujesz w czasie ciąży, aby utrzymać plecy lub iść między nogami). Podobne do sugestii Swilliama, ale z rzeczami, które masz w domu; w ten sposób, gdy maluch się porusza, kopie makaron lub poduszkę, a nie tatusia lub mamusię.
To nie zadziała, ponieważ nasze staje się prostopadłe - i mamy łóżko typu queen-size, więc nie jest wystarczająco szerokie, aby zrobić dziecko 38 "i wystarczająco dla każdego rodzica. Ale jeśli twoje pozostaje w większości równoległe i tylko kopie, może to zadziałać (lub, jest krótszy i / lub masz szersze łóżko).
źródło
Mój syn ma 4 lata. Nadal śpimy (jedno łóżko dla dorosłych z przylegającym do niego łóżkiem - może się wspiąć, gdy czuje potrzebę). Robił to, co opisałeś przez miesiące.
Gdy stawał się większy, musiało to być trochę bolesne. Prawie zawsze jestem tym, który został wyrzucony. Jestem pewien, że to dlatego, że chciał przytulić głowę do brzucha mamy, ale nie wiem.
Rozwiązałem problem, śpiąc z dodatkową poduszką w miejscu, w którym potrzebowałem ochrony. W pewnym momencie stał się wystarczająco duży, co było mniej skuteczne. Zacząłem go orientować, kiedy kopnął mnie wystarczająco mocno, aby mnie obudzić. Nie starałem się go nie obudzić. Przeważnie był na wpół przytomny, kiedy to robił, więc może 25-50% czasu wiedział, że koryguję jego pozycję.
W końcu po tysiącu poprawek (prawdopodobnie nie tysiącu, ale tak się wydawało) i kilkudziesięciu napomnieniach, że jego stopy muszą być skierowane na dno łóżka, zaczęło się poprawiać.
Jak to ma dla ciebie znaczenie? Uważam, że zachowanie nie jest związane z żadnym stresem związanym z przeniesieniem jej do własnego łóżka. Nasz syn nie przeżył niczego niezwykłego, kiedy miał swoją fazę. Uważam, że to pocieszające mieć głowy, w których mogą poczuć mamusię. Kopanie to prawdopodobnie niewielki zespół niespokojnych nóg - dość powszechny u dzieci.
Sądzę, że jeśli nadal będziesz ją zmieniać, a może wskażesz prawidłową orientację za każdym razem, gdy pojawi się okazja, w końcu ją zrozumie.
źródło