Mój syn trenował nocnik przez około miesiąc, z całkiem dobrymi wynikami. Zaczęło się od kilku dni noszenia bielizny zamiast pieluchy i wypadków, ponieważ nie wiedział, jak iść do toalety, mimo że był całkiem dobry w jej trzymaniu.
Wielki przełom nastąpił, gdy nauczył się chodzić do toalety i od tego czasu jest całkiem niezły, od czasu do czasu z wypadkami.
Jedną z pierwszych rzeczy, których się nauczył, było „pozostać suchym” - innymi słowy, nie kupować ani sikać w spodniach.
Doprowadziło to jednak do interesującego dylematu - on uważa, że może „pozostać suchy” na zawsze, aby uniknąć zatrucia i sikania. Ostatnio wyraża to, jak bardzo nienawidzi rufowania i sikania. Powie nam, że „ma chwasty”, a potem pobiegnie do toalety, ale kiedy tam dotrze, zmienia zdanie i robi się bardzo zdenerwowany - mówiąc: „Żadnych wilków! (Chce spróbować pozostać suchym i nigdy więcej nie robić chwastów.)
Jak uczymy go, że pozostawanie suchym jest ważne, ale on ma iść, kiedy czuje potrzebę i to jest w porządku? Doprowadziło to do kilku wypadków, ponieważ uważa, że może pozostać suchy, ale potem pozostawia go zbyt długo.
Zwykle mówi nam, kiedy dostaje pierwszego popędu, ale kiedy zmienia zdanie, nie lubimy walczyć, aby zmusić go do siedzenia w toalecie w tym momencie (chociaż, kiedy mamy, kiedy jest na w toalecie pójdzie dobrze - to tylko niepokój oczekiwań, które zdają się do niego docierać). Czuję, że walka, by usiąść na toalecie, jest czymś złym, jeśli chodzi o skojarzenia z czymś, co powinien zrobić.
Jakieś sugestie?
źródło
Odpowiedzi:
Kilka sugestii, które dla nas zadziałały:
źródło
Gdybym był w twojej sytuacji, zacząłbym, gdy twój syn idzie do łazienki o określonych porach w ciągu dnia lub zanim dostanie coś, czego chce. Na przykład przed obiadem poprosiłbym go, aby poszedł do łazienki i umył ręce, po czym pozwolono by mu zjeść. Mógłbyś go też zrobić, zanim zacznie bawić się zabawką lub bawić się na zewnątrz, itp. Pomoże to rozproszyć sytuację i zmniejszyć jego niepokój związany z korzystaniem z łazienki, skupiając się na łazience i bardziej na czymś chce (jeść, bawić się itp.). Zazwyczaj działa to najlepiej, jeśli jest stosowany konsekwentnie, zawsze przed posiłkiem, zawsze po drzemce itp.
To nie uczy go specjalnie, że korzystanie z łazienki jest w porządku, ale na dłuższą metę, im więcej z niego korzysta, tym wygodniej się z tym obejmie.
źródło
źródło
Sprawdź swoją bibliotekę w poszukiwaniu książki dla dzieci o nazwie „Wszyscy Poops”. (To angielskie tłumaczenie tytułu, oryginalnie Japanese み na な う ん ち 』Min (Minna Unchi) w języku japońskim.) To świetna lektura i wydaje się, że naprawdę pomaga dzieciom oprzeć się na koncepcji, że podczas obchodzenia się z odpadami jest obrzydliwe, każdy to robi to normalne i dobra rzecz.
źródło