Bezpieczniej dla którego pies czy dziecko? Nasza Min Pin jest niefortunnym odbiorcą odrobiny „zbyt dużej miłości” od naszego 2-letniego dziecka!
Mario,
Odpowiedzi:
19
Każda rasa psa może być całkowicie bezpieczna lub wyjątkowo niebezpieczna. Musisz przetestować psa pod kątem agresywnego zachowania i nauczyć malucha właściwego obchodzenia się z psem.
Na przykład, podkreślam moim dzieciom, że powinny one nie przeszkadza psu, a ona gryzie. W tym samym czasie nasz pies nie ma problemów z jedzeniem - mogą wsunąć ręce w jej danie i nie ugryźć się ani nie pogryzić.
+1 - Dzięki zaborczości pokarmowej sprawiliśmy, że trening na tak wczesnym etapie (pies, a nie dziecko) stał się punktem wyjścia. To powiedziawszy, nawet jeśli twój pies dobrze sobie radzi z dziećmi, ważne jest, aby nauczyć dzieci, jak się do nich zbliżać, szczególnie. te, których nie znają dobrze.
HY
3
-1, choć nie mogę głosować bezpośrednio z moją reputacją. Ta „każda rasa psa jest bezpieczna, z odpowiednim treningiem” to niebezpieczny i zły mem. Rodzice niepokoją nie przeciętny scenariusz, ale najgorszy scenariusz, ponieważ wychowanie dziecka to znaczna inwestycja. Oznacza to, że najbardziej niepokoi to 1% czasu, w którym pies traci panowanie nad sobą. Mając to na uwadze, dane wyraźnie pokazują, że niektóre rasy, takie jak pitbulls i Rottweilery, mogą wyrządzać niszczycielskie szkody maluchom, których nie można znaleźć w przypadku ras bardziej podatnych na ludzi, takich jak aportery.
Uticensis,
2
@Billare: Ten raport jest głęboko wadliwy. „Pit bull” nie jest rasą psów, jest czymś, co przerażają nieświadomie nazywane psami. 1-12 zgonów w całych Stanach Zjednoczonych w ciągu trzech lat jest statystycznym załamaniem. Oznacza to, że w grę zaangażowanych było mniej niż ułamek procentowy każdej z wymienionych ras (nie mogę podać informacji o stworzonej). Wreszcie, tak zwane „badania” nie dostarczają żadnych informacji na temat szkolenia, wychowania ani ogólnego temperamentu tych psów, a zatem nawet nie próbują obalić poglądu, że czynniki te, a nie rasa, decydują o tym, czy pies jest niebezpieczny.
HedgeMage,
1
@Billare ten raport jest prowadzony przez organizację, która nie próbuje ukryć faktu, że istnieją one przede wszystkim w celu realizacji agendy mającej przede wszystkim na celu wyeliminowanie pitbulli jako legalnej rasy krajowej. „Statystyki” pochodzą z prostego wyszukiwania w Internecie, dlatego twierdzenie, że raport odzwierciedla „podejście naukowe” jest całkowicie błędne. Należy pamiętać, że zgodnie z tym badaniem psy mieszańce wilka są „bezpieczniejsze” niż owczarki niemieckie, a Jack Russell Terrier jest przywiązany do 10. najbardziej niebezpiecznej rasy, wyprzedzając wiele dużych ras myśliwskich.
1
Pokazałem mojemu mniej więcej trzyletniemu siostrzeńcowi, jak odkładać jedzenie dla naszych psów, kazać im czekać, a potem krzyczeć „okej”, kiedy chciał, żeby coś zjeść. Psy są zwierzętami społecznymi; przeważnie, jeśli są dobrze wychowani, przyjmą rozkazy od każdego, kto ich zdaniem jest wyższy od nich w kolejności dziobania. Uwaga „w przeważającej części” - psy będą również próbowały wznieść się w tej kolejności i przesuwać granice, więc nigdy nie pozostawiaj małych dzieci bez nadzoru z psami.
Duncan Bayne
4
Zbadaliśmy to bardzo dokładnie, mając border collie przed urodzeniem dzieci. Chociaż nasz collie był pięknym psem, byliśmy absolutnie pewni, że nie jest to dobra rasa do łączenia z małymi dziećmi.
Zamiast tego nabyliśmy dużego Munsterlandera , który okazał się bardzo bezpiecznym i niezawodnym typem, bardzo tolerancyjnym dla chropowatości niemowląt i całkowicie nieagresywnym.
Mój pies jest mieszanką laboratoryjną i karmową i jest absolutnie fantastyczny z dziećmi. Jedyny czas on gwałtownie w (a nie faktycznie połączyć z) albo dziecko, kiedy mój syn był jego zgięcia (psy) penis w kształcie precla. Moja odpowiedź brzmiała oczywiście: „Nie rób tego psu”.
Ale wiele z tego może być treningiem, ponieważ od najmłodszych lat pies nauczył się osiedlać i być obsługiwanym przeze mnie, abym mógł sprawdzić jego łapy pod kątem skaleczeń lub uszy pod kątem kleszczy. Wyszkoliłem go również, aby zaczynał i przestał jeść na polecenie i tolerował odbieranie mu jedzenia. Nauczył się więc być bardzo posłuszny.
Prawdopodobnie chcesz wybrać rasę psa, która jest uważana za bardzo trenowalną i ma poziom aktywności odpowiadający Twojemu stylowi życia. Następnie upewnij się, że pies otrzyma wiele szkoleń z posłuszeństwa, od profesjonalisty lub z profesjonalną pomocą.
To powiedziawszy, jestem fanem aporterów, są sprytni, łatwi do trenowania i nie mają dużo popędu ofiar (przynajmniej w porównaniu z rasami terierów).
Zawsze przechowywane DOBEŠ (Pinschers doberman) - większość psów ratowniczych, którzy potrzebowali mnóstwo szkolenia - wszystkie były nie tylko bezpieczne, ale wielkich pomocników wokół dzieci. Powinieneś zobaczyć, jak niektórzy ludzie wariują, widząc dobe wokół mojego syna, tymczasem ich „całkowicie bezpieczny” (czytaj: jest mały, więc myślę, że nie muszę go trenować) pies warknie na dzieci bez powodu, przewracając je kradnąc jedzenie i ogólnie próbując je zdominować na każdym kroku.
HedgeMage
Downvoters, byłbym wdzięczny za opinie.
filozofodad
3
Witryna wagandco.com oferuje ocenę przyjazności dla dzieci dla każdej rasy. To może pomóc.
Jest to wyjątkowo niebezpieczna dezinformacja. Czy wiesz, że większość ugryzień psów w USA pochodzi od golden retrievera? Ze względu na kultowy wizerunek tej rasy jako idealnego zwierzaka rodzinnego, jest najmniej prawdopodobne, że zostanie odpowiednio przeszkolony, a zatem najprawdopodobniej zaatakuje. Rasa jest nieistotna - liczy się wychowanie psa.
HedgeMage
1
@HedgeMage, fakt, że pytający pytał tutaj, pokazuje, że nie będzie on po prostu ślepo zdobywał kultowego rodzinnego psa domowego, ale zamiast tego starannie myśli o rasach. Rasa nie jest bez znaczenia, istnieją duże różnice temperamentu między typami psów. Oczywiście wychowanie jest ważne, ale także rasa, płeć i wiek psa w ocenie bezpieczeństwa dzieci.
hawbsl
1
@HedgeMage Skąd czerpiesz informacje? Poza tym twoja statystyka wydaje mi się bez znaczenia na pierwszy rzut oka - czy ta statystyka ugryzienia przez psa jest dostosowana do samej liczby domowych golden retrieverów? Rodzice powinni martwić się stawkami za psa, a nie całkowitymi liczbami.
Uticensis,
2
Co gorsza, pomagasz rozpowszechniać ten okropny mem podczas treningu. Ugh. Różnice genetyczne między rasami oznaczają, że niektóre z nich są mniej podatne na szkolenie niż inne; niektóre rasy zostały wyhodowane, aby upierać się w otrzymywaniu wskazówek od osób, które nie są przewodnikami, a niektóre z nich zostały wyhodowane w taki sposób, aby były agresywne powyżej pewnego progu. Różnice te są istotne i ważne.
Uticensis,
2
@Billare - nie zgadzać się z osobistym doświadczeniem. Widziałem, jak Pom ugryza buta przyjaciela w jego stopę. Wszystkie psy MOGĄ być okrutne.
Rory Alsop
3
Każdy pies może być niebezpieczny, jeśli szkolenie nie jest dobre. To, czy pies jest hodowany jako agresywny, czy nie, ma dla mnie drugorzędne znaczenie niż to, czy pies zachował odpowiednią dyscyplinę, która ustanawia ciebie i twoją rodzinę jako psa alfa. Jeśli zamierzasz uzyskać dużą, potężną rasę, nie zdając sobie sprawy z możliwości agresji, a zatem nie ćwicz psa i nie nadawaj mu silnej dyscypliny, to oczywiście pojawi się agresja wsobna. Ale jeśli zdobędziesz pudla do herbaty i potraktujesz go jak księżniczkę i pozwolisz mu przez cały czas sobie poradzić, oczywiście stanie się terytorialny i ugryzie innych ludzi, nawet dzieci.
Zostałem zaatakowany przez bardzo źle wyszkolonego Mastifa i widziałem przyjazną, ale zbyt chętną miskę Owczarka Niemieckiego na 80-funtowe dziecko z jej podniecenia, aby wyjść z drzwi. To powiedziawszy, ktoś z mojej rodziny otrzymał ugryzienie najgorszego psa, jakie kiedykolwiek miała dzięki 3-funtowemu Chihuahua. Moi kuzyni mają małą mieszankę pudli, którzy wcześniej odgryzą twoją głowę niż spojrzą na ciebie po prostu dlatego, że pozwalają psu być nad nimi alfa.
Zasada, o której słyszałem, to „dla małych dzieci, dużych psów”. Powodem jest to, że duże psy nie będą się przejmować małymi dziećmi i nie będą czuć się zagrożone, i mogą znieść wiele nadużyć od aktywnego malucha. Mniejsze psy częściej będą konfrontowane z dziećmi.
To powiedziawszy, musisz bardzo starannie przeprowadzić badania i poznać konkretne zwierzę. Wszystkie psy są różne i mają różne osobowości, więc bezpieczeństwo powinno być Twoim głównym celem.
Moja teoria jest taka, że u dużych psów wyhodowano agresywność. Agresywne duże psy są niebezpieczne. Agresywne małe psy są po prostu denerwujące.
Jeffrey Faust
2
Tu nie chodzi o rasę; chodzi o właściciela .
Mój mąż dorastał z pitbullami i był bardzo szorstki i upadł z nimi. Kulę się, słuchając potencjalnych katastrof, które nigdy się nie wydarzyły. I odwrotnie, ludzie gryzą też laboratoria.
Polecam wybrać psa, który pasuje do Twojego stylu życia. Następnie naucz się być dobrymi właścicielami i naucz swoje dzieci, jak zachować szacunek i ostrożność w stosunku do zwierząt.
Miałem psa, który był wychowywany bez dzieci, a kiedy moja i moja wyobcowana żona przeprowadziły się razem, nie był w stanie przystosować się do posiadania 2-latka około 24x7. Nauczono go, że zęby psa nigdy nie dotykają ludzkiego ciała, więc nigdy nie gryzł ani nie atakował mojej córki, ale zaczął stawać się wobec nich bardziej agresywny.
Było to z kilku powodów. Moja wyobcowana żona nigdy nie udowodniła, że jest dla niego alfą i nie nauczyła właściwie naszej córki, jak postępować wobec niego. Warczał do niej i musiałem go porzucić.
Niezależnie od tego, w jaki sposób wychowuje się psa, musisz stale monitorować jego zachowanie wokół dzieci i nigdy nie pozwalać, aby pies myślał, że można warknąć lub warczeć na dziecko. Musisz także nauczyć swoje dziecko, jak postępować w stosunku do zwierzaka. To dwukierunkowa ulica.
Kiedy mój syn (w wieku 1,5 roku) został wprowadzony do pomorskich mam, obserwowałem go przez długi czas, aby upewnić się, że nie pomyli się z nimi, a oni dobrze mu odpowiedzą.
Główny punkt, o którym tu mówię. Każdy pies może być dobry dla dzieci, zależy to od ich szkolenia, ale musisz także upewnić się, że dziecko wie, jak zareagować na psa.
Zależy to bardziej od indywidualnego psa i dziecka niż od rasy psa.
Powiedziawszy to, poleciłbym psa dużej rasy. Ponieważ są tak duże, większość dużych ras została wybrana ze względu na wyjątkowo łagodne zachowanie, podczas gdy mniejsze rasy mogą czasami być zbyt dominujące, defensywne i / lub agresywne. Smukły chihuahua może nie być wielką sprawą dla osoby dorosłej, ale dziecko uzna ją za znacznie bardziej groźną. I odwrotnie, dziecko jest bardziej narażone na przypadkowe zranienie małego psa rasy. (Nawet kotowi jest lepiej, ponieważ jest bardziej zwinny i może wspinać się poza zasięgiem.)
Kolejna kwestia dotyczy tego, czy zdobyć dorosłego czy szczeniaka. Szczeniak będzie bardziej pobudliwy i nadpobudliwy, i chociaż większość szczeniąt dużych ras nie jest agresywna, niekoniecznie znają swoją siłę i mogą przewrócić dziecko. Więc jeśli dostaniesz szczeniaka, będziesz musiał włożyć dużo pracy w nauczenie solidnej sekwencji siedzenia i upewnienia się, że szczeniak zawsze siedzi i wita dziecko.
W przypadku osoby dorosłej masz mniejszą kontrolę nad temperamentem, ponieważ wczesne miesiące formacji spędzili gdzie indziej. Niektóre ratowania dorosłych mogą być niestabilne emocjonalnie z powodu negatywnych doświadczeń z przeszłości. Ale jeśli pies spotyka twoje dziecko i zachowuje się z nim spokojnie, delikatnie i szczęśliwie, prawdopodobnie zachowa się tak samo w twoim domu.
Po stronie dziecka najpierw nadzoruj interakcje i naucz je, jak delikatnie głaskać, zamiast chwytać, szturchać lub ciągnąć. Pokaż dziecku, jak bawić się z psem za pomocą zabawki dla psa, aby podniecenie psa było skierowane na zabawkę zamiast na własne ciało.
Najważniejsze, niezależnie od tego, jakiego rodzaju psa masz, to nadzorowanie wczesnych interakcji i gotowość do uczenia zarówno dziecka, jak i psa, jak się wzajemnie traktować.
doskonała odpowiedź. Dodałbym, że jeśli dostaniesz dorosłego psa, możesz mieć WIĘCEJ kontroli nad temperamentem, ponieważ jest on znany. Oczywiście musisz znaleźć dorosłego psa bez problemów behawioralnych. Po drugie, i myślę, że jest to naprawdę ważne, zacznij jak najwcześniej uczyć swoje dzieci mowy ciała - psy nie uśmiechają się, jeśli wykazują zęby, że są agresywne lub zagrożone. Podskakiwanie niekoniecznie musi być agresywne, może być podnieceniem i tak dalej.
Odpowiedzi:
Każda rasa psa może być całkowicie bezpieczna lub wyjątkowo niebezpieczna. Musisz przetestować psa pod kątem agresywnego zachowania i nauczyć malucha właściwego obchodzenia się z psem.
Na przykład, podkreślam moim dzieciom, że powinny one nie przeszkadza psu, a ona gryzie. W tym samym czasie nasz pies nie ma problemów z jedzeniem - mogą wsunąć ręce w jej danie i nie ugryźć się ani nie pogryzić.
źródło
Zbadaliśmy to bardzo dokładnie, mając border collie przed urodzeniem dzieci. Chociaż nasz collie był pięknym psem, byliśmy absolutnie pewni, że nie jest to dobra rasa do łączenia z małymi dziećmi.
Zamiast tego nabyliśmy dużego Munsterlandera , który okazał się bardzo bezpiecznym i niezawodnym typem, bardzo tolerancyjnym dla chropowatości niemowląt i całkowicie nieagresywnym.
źródło
Mój pies jest mieszanką laboratoryjną i karmową i jest absolutnie fantastyczny z dziećmi. Jedyny czas on gwałtownie w (a nie faktycznie połączyć z) albo dziecko, kiedy mój syn był jego zgięcia (psy) penis w kształcie precla. Moja odpowiedź brzmiała oczywiście: „Nie rób tego psu”.
Ale wiele z tego może być treningiem, ponieważ od najmłodszych lat pies nauczył się osiedlać i być obsługiwanym przeze mnie, abym mógł sprawdzić jego łapy pod kątem skaleczeń lub uszy pod kątem kleszczy. Wyszkoliłem go również, aby zaczynał i przestał jeść na polecenie i tolerował odbieranie mu jedzenia. Nauczył się więc być bardzo posłuszny.
Prawdopodobnie chcesz wybrać rasę psa, która jest uważana za bardzo trenowalną i ma poziom aktywności odpowiadający Twojemu stylowi życia. Następnie upewnij się, że pies otrzyma wiele szkoleń z posłuszeństwa, od profesjonalisty lub z profesjonalną pomocą.
To powiedziawszy, jestem fanem aporterów, są sprytni, łatwi do trenowania i nie mają dużo popędu ofiar (przynajmniej w porównaniu z rasami terierów).
źródło
Witryna wagandco.com oferuje ocenę przyjazności dla dzieci dla każdej rasy. To może pomóc.
Przykład:
źródło
Każdy pies może być niebezpieczny, jeśli szkolenie nie jest dobre. To, czy pies jest hodowany jako agresywny, czy nie, ma dla mnie drugorzędne znaczenie niż to, czy pies zachował odpowiednią dyscyplinę, która ustanawia ciebie i twoją rodzinę jako psa alfa. Jeśli zamierzasz uzyskać dużą, potężną rasę, nie zdając sobie sprawy z możliwości agresji, a zatem nie ćwicz psa i nie nadawaj mu silnej dyscypliny, to oczywiście pojawi się agresja wsobna. Ale jeśli zdobędziesz pudla do herbaty i potraktujesz go jak księżniczkę i pozwolisz mu przez cały czas sobie poradzić, oczywiście stanie się terytorialny i ugryzie innych ludzi, nawet dzieci.
Zostałem zaatakowany przez bardzo źle wyszkolonego Mastifa i widziałem przyjazną, ale zbyt chętną miskę Owczarka Niemieckiego na 80-funtowe dziecko z jej podniecenia, aby wyjść z drzwi. To powiedziawszy, ktoś z mojej rodziny otrzymał ugryzienie najgorszego psa, jakie kiedykolwiek miała dzięki 3-funtowemu Chihuahua. Moi kuzyni mają małą mieszankę pudli, którzy wcześniej odgryzą twoją głowę niż spojrzą na ciebie po prostu dlatego, że pozwalają psu być nad nimi alfa.
źródło
Zasada, o której słyszałem, to „dla małych dzieci, dużych psów”. Powodem jest to, że duże psy nie będą się przejmować małymi dziećmi i nie będą czuć się zagrożone, i mogą znieść wiele nadużyć od aktywnego malucha. Mniejsze psy częściej będą konfrontowane z dziećmi.
To powiedziawszy, musisz bardzo starannie przeprowadzić badania i poznać konkretne zwierzę. Wszystkie psy są różne i mają różne osobowości, więc bezpieczeństwo powinno być Twoim głównym celem.
źródło
Tu nie chodzi o rasę; chodzi o właściciela .
Mój mąż dorastał z pitbullami i był bardzo szorstki i upadł z nimi. Kulę się, słuchając potencjalnych katastrof, które nigdy się nie wydarzyły. I odwrotnie, ludzie gryzą też laboratoria.
Polecam wybrać psa, który pasuje do Twojego stylu życia. Następnie naucz się być dobrymi właścicielami i naucz swoje dzieci, jak zachować szacunek i ostrożność w stosunku do zwierząt.
źródło
Miałem psa, który był wychowywany bez dzieci, a kiedy moja i moja wyobcowana żona przeprowadziły się razem, nie był w stanie przystosować się do posiadania 2-latka około 24x7. Nauczono go, że zęby psa nigdy nie dotykają ludzkiego ciała, więc nigdy nie gryzł ani nie atakował mojej córki, ale zaczął stawać się wobec nich bardziej agresywny.
Było to z kilku powodów. Moja wyobcowana żona nigdy nie udowodniła, że jest dla niego alfą i nie nauczyła właściwie naszej córki, jak postępować wobec niego. Warczał do niej i musiałem go porzucić.
Niezależnie od tego, w jaki sposób wychowuje się psa, musisz stale monitorować jego zachowanie wokół dzieci i nigdy nie pozwalać, aby pies myślał, że można warknąć lub warczeć na dziecko. Musisz także nauczyć swoje dziecko, jak postępować w stosunku do zwierzaka. To dwukierunkowa ulica.
Kiedy mój syn (w wieku 1,5 roku) został wprowadzony do pomorskich mam, obserwowałem go przez długi czas, aby upewnić się, że nie pomyli się z nimi, a oni dobrze mu odpowiedzą.
Główny punkt, o którym tu mówię. Każdy pies może być dobry dla dzieci, zależy to od ich szkolenia, ale musisz także upewnić się, że dziecko wie, jak zareagować na psa.
źródło
Zależy to bardziej od indywidualnego psa i dziecka niż od rasy psa.
Powiedziawszy to, poleciłbym psa dużej rasy. Ponieważ są tak duże, większość dużych ras została wybrana ze względu na wyjątkowo łagodne zachowanie, podczas gdy mniejsze rasy mogą czasami być zbyt dominujące, defensywne i / lub agresywne. Smukły chihuahua może nie być wielką sprawą dla osoby dorosłej, ale dziecko uzna ją za znacznie bardziej groźną. I odwrotnie, dziecko jest bardziej narażone na przypadkowe zranienie małego psa rasy. (Nawet kotowi jest lepiej, ponieważ jest bardziej zwinny i może wspinać się poza zasięgiem.)
Kolejna kwestia dotyczy tego, czy zdobyć dorosłego czy szczeniaka. Szczeniak będzie bardziej pobudliwy i nadpobudliwy, i chociaż większość szczeniąt dużych ras nie jest agresywna, niekoniecznie znają swoją siłę i mogą przewrócić dziecko. Więc jeśli dostaniesz szczeniaka, będziesz musiał włożyć dużo pracy w nauczenie solidnej sekwencji siedzenia i upewnienia się, że szczeniak zawsze siedzi i wita dziecko.
W przypadku osoby dorosłej masz mniejszą kontrolę nad temperamentem, ponieważ wczesne miesiące formacji spędzili gdzie indziej. Niektóre ratowania dorosłych mogą być niestabilne emocjonalnie z powodu negatywnych doświadczeń z przeszłości. Ale jeśli pies spotyka twoje dziecko i zachowuje się z nim spokojnie, delikatnie i szczęśliwie, prawdopodobnie zachowa się tak samo w twoim domu.
Po stronie dziecka najpierw nadzoruj interakcje i naucz je, jak delikatnie głaskać, zamiast chwytać, szturchać lub ciągnąć. Pokaż dziecku, jak bawić się z psem za pomocą zabawki dla psa, aby podniecenie psa było skierowane na zabawkę zamiast na własne ciało.
Najważniejsze, niezależnie od tego, jakiego rodzaju psa masz, to nadzorowanie wczesnych interakcji i gotowość do uczenia zarówno dziecka, jak i psa, jak się wzajemnie traktować.
źródło