Nasze dziecko zawsze wiedziało, że może zapytać o okoliczności ich adopcji, a my zawsze udzielaliśmy otwartych, uczciwych i odpowiednich dla wieku odpowiedzi.
Jednak to podejście „swobodnie rozmawiać” mogło nie pomóc im radzić sobie z rówieśnikami ze szkoły, którzy o to pytają. Naprawdę to nie ich sprawa.
Jak możemy pomóc naszemu dziecku zrozumieć, że jest to otwarty temat w domu i nic wstydliwego, a jednak nie powinny czuć się zobowiązane do odpowiadania na natrętne pytania z całego świata?
Uważam, że traktowanie adopcji jako „specjalnego” tematu nie traktowanego przez te same reguły społeczne, co inni, może być złym posunięciem.
Mój syn wie, że jeśli ktoś zadaje pytanie, że nie jest wygodne, o cokolwiek , że nie ma na nie odpowiedzieć. Jeśli spróbuje kontra nauczyciel, zależy to od mojej oceny, kiedy otrzymam telefon, ale w porównaniu z rówieśnikami to w 100% jego rozmowa.
Przyjmując takie podejście w ogóle, tracisz wszelkie potencjalne piętno związane z tematem adopcji, ponieważ nie chodzi o adopcję, ale o radzenie sobie z wścibskimi dziećmi. : P