Jak sprawić, by mój maluch jadł dla nas równie dobrze, jak w przedszkolu?

Mój syn (obecnie 23 miesiące) uczęszcza do domowego przedszkola 5 dni w tygodniu. Przedszkole przygotowuje domowe posiłki dla dzieci i zapewnia przekąski.

Z każdym raportem, który przekazuje, nasz syn nie sprawia jej absolutnie żadnego problemu, jeśli chodzi o jedzenie tego, co mu przedstawia.

Jednak moja żona i ja nie jesteśmy w stanie sprawić, by nawet skosztował większości przygotowywanych przez nas potraw, a nawet jedzenia w restauracjach.

Ma niewielki wybór (raczej eklektycznej różnorodności) potraw, które chętnie zje, oraz kilka innych potraw, które na ogół chętnie spróbuje (np. Wszystko, co wygląda jak mielona wołowina lub jest zawinięte w tortillę, on ” Na ogół wezmę przynajmniej kawałek).

Jednak ogromna większość pokarmów, które zostaną mu zaoferowane, spowoduje, że powie „nie!”. i odwracając głowę. Zwykle na jego ustach pojawia się mały uśmiech. Z pewnym uporem czasami możemy dostać niewielką ilość tego poza jego usta, ale zwykle tylko dlatego, że powtarzane próby wydają się dla niego grą, a ja mogę się zakraść w kęs, gdy się śmieje.

Zazwyczaj oferujemy mu niewielką ilość tego, co jemy. Kiedy odmówi wypróbowania, podarujemy mu coś jeszcze, co nam się podoba (nuggetsy z kurczaka, hot dogi, fasolka po bretońsku, niesłodzony sos jabłkowy, prawie każdy rodzaj zupy, grillowany ser, domowe pizze itp.) . Jednak naprawdę chcielibyśmy, aby przynajmniej spróbował tego, co jemy.

Próbowaliśmy nie oferować niczego innego, a on po prostu zignoruje jedzenie i będzie chciał iść i się pobawić (moja żona nie czuje się swobodnie pozwalając mu odejść bez jedzenia, więc w końcu dostanie przekąskę lub mleko, jakiś czas później obiad się skończył).

Próbowaliśmy egzekwować „nie możesz wyjść, dopóki przynajmniej nie spróbujesz czegoś”. Powoduje to masowe stapiania, które są dla niego całkowicie nietypowe. Nasz najdłuższy wypad na tej drodze trwał ponad 45 minut, a skończył się łkaniem niekontrolowanym po krótkim przerwie.

Czuję, że może być po prostu za młody, by „nie możesz odejść, dopóki przynajmniej nie spróbujesz czegoś”. Jednocześnie wydaje się całkiem jasne, że nie próbowanie jedzenia stało się grą, w którą gra z nami. Nie ma żadnych problemów w przedszkolu, ale może to być również spowodowane tym, że widzi inne, starsze dzieci jedzące i chce je naśladować.

Jaki jest najlepszy sposób, aby zmusić go do spróbowania nowych potraw?

Edytuj, aby wyjaśnić:

Nie chodzi o to, że nie chce jeść posiłków, a zamiast tego je tylko przekąski. Nie chce próbować niektórych posiłków, ale je inne.

Nie odmawia zjedzenia obiadu, a zamiast tego je danie z lodami. Nie chce skosztować schabowego, ale zje miskę zupy jarzynowej; odwraca się od hamburgera, żeby zjeść taco (z warzywami); albo odpycha paluszki rybne, żeby skosztować domowej roboty pizzy pełnoziarnistej z kurczakiem, cebulą i zieloną papryką.

Dzieci bardzo wcześnie dowiadują się, że mogą zmusić mamę i tatę do zrobienia czegokolwiek - w przedszkolu zakładam, że personel nie ugina się tak bardzo.

Obecnie wydaje się, że twój syn wie, że jeśli poczeka, dostanie żądane rodzaje żywności. Sprytne, eh :-) Jedynym prawdziwym rozwiązaniem jest przestrzeganie zasady

• Po zakończeniu obiadu możesz wybrać kontynuację, jeśli nadal jesteś głodny. Jeśli nie skończysz, po prostu nie dostaniesz przekąski.

To na początku wywoła pewne zdenerwowanie i musisz upewnić się, że oboje jesteście wobec tego surowi, w przeciwnym razie gra zmieni się w grę przeciwko sobie, aby uzyskać to, czego chce (tak jak powiedziałem, są najlepszymi inżynierami społecznymi na świecie !)

Raz on uświadamia sobie, że po prostu nie dostanie czego chce i po prostu głodny rzeczy powinno się zmienić - i nie martw się o dzieci głoduje: nasi lekarze zgodzili się, że raz są one na tyle głodny one będą jeść, i że punkt będzie przebyć długą drogę, zanim zaszkodzi. Przynajmniej w tym wieku - nastolatki mają znacznie bardziej skomplikowany scenariusz, więc nie mogę się doczekać ...

Kilka spostrzeżeń ... moja córka ma 18 miesięcy i kilka miesięcy temu mieliśmy takie same problemy z jedzeniem.

• Nasz lekarz zdecydowanie stwierdził, że w tym wieku nie ma ryzyka, aby pozwolić im pominąć posiłek lub kilka. Jeśli ona nie je, co proponujemy, nie możemy bezpiecznie nalegać ani oferować niczego innego
• moja żona i ja (także moja matka, która często się nią opiekuje) mają bardzo różne sposoby karmienia dzieci. Zauważyliśmy, że wszystkie działają, ale NIE RAZEM! Więc teraz decydujemy przed posiłkiem, jak ją karmi i nikt inny nie wchodzi w interakcje.
• Jedzenie w małych kawałkach, które może zbierać palcami, wydaje się działać lepiej. Może być również zdrowy i prosty, na przykład małe warzywa gotowane w kuchence mikrofalowej.
• Lubi też jeść osobno, na przykład mięso, potem jogurt, a następnie tłuczone ziemniaki. Odkryliśmy, że czasem bezużyteczne było zmuszanie jej do jedzenia ziemniaków przed pustynią.
• To, co poszło nam najlepiej, gdy chciała takiego konfliktu, to po prostu zignorować ją na kilka minut (odwrócić się lub wyjść z pokoju). Kiedy więc zaczyna wyrzucać jedzenie, po prostu odkładamy je poza zasięg i czekamy kilka minut, aż się uspokoi. Walka z jedzeniem nigdy nie przyniosła żadnych pozytywnych rezultatów (od butelek po żywność stałą). Więc jeśli wydaje się, że cieszy go ta walka z tobą wokół „degustacji”, rzuciłbym to na kilka tygodni, dopóki o tym nie zapomni.

Czy pozwalasz na zabawkę przy stole? Wydaje się nam o wiele łatwiej karmić ją, gdy ma lalkę, dowolną zabawkę, którą lubi, lub po prostu, gdy pozwalamy jej jeść palcami. Próbuje teraz trochę użyć łyżki.

Mam kilka sugestii:

1) Weź dzień wolny od pracy i zapytaj świadczeniodawcę, czy mógłbyś obserwować dzień, aby zobaczyć, jaki urok sprawia, że ​​twoje dziecko chce jeść. Przestrzegać. Naśladować. To może być różnica w prezentacji - w domu może mieć ustawionych godzin czasu posiłek i usiąść, ale sprawujący opiekę dzień mógłby być sposób prezentacji w formie bufetu i dzieci jedzą kiedy oni chcą.

2) W wieku 23 miesięcy dzieci starają się o niezależność. Dajesz swojemu dziecku pokarm, który z łatwością może się wyżywić? Moja 2,5-letnia siostrzenica jest uważana za wybredną. Jej rodzice i dziadkowie nadal ją karmią łyżeczką. Zrobiłem jej gotowane na parze brokuły i grillowany ser (pokrojony w „palce”), dzięki czemu mogła się karmić, a ona dużo jadła.

3) Spróbuj dać swojemu dziecku władzę nad przygotowaniem jedzenia. Zabierz je do sklepu spożywczego, aby wybrać warzywa i poproś o pomoc (mycie i pomóż im kroić dłonią rękę) i pozwól im obserwować, jak go gotujesz. Powiedz mu wszystkie kroki, które robisz.

• Pozwól dziecku używać foremki do ciastek (większość z nich ma gumowany blat, aby bezpiecznie docisnąć), aby pokroić kanapkę w zabawny kształt
• Pozwól dziecku wymieszać. Istnieją miniaturowe wersje wielu przyborów kuchennych, takich jak trzepaczki i łyżki
• Pozwoliłem mojej 16-miesięcznej córce mieszać jajka na patelni, kiedy robimy jajecznicę. Niosę ją i oczywiście podejmuję wszelkie środki ostrożności, aby upewnić się, że się nie poparzy. Porusza się przez kilka sekund, a potem mówię, że to moja kolej. Nadal ją noszę, kiedy gotuję jajka.

4) Zdobądź stolik i krzesło dla dziecka, na którym będzie mógł zjeść twój syn. Naucz syna, aby nakrył do stołu, wyczyścił go i wyczyścił. Połóż swoje talerze, szklankę, łyżki i widelec na półce, na którą sam może sięgnąć. Jest to sugestia Montessori dotycząca „praktycznych ćwiczeń życiowych”. Za każdym razem pokazujesz dziecku, jak ustawić stół w ten sam sposób, ponieważ dzieci lubią powtarzanie. Wyczyść stół w ten sam sposób za każdym razem i przypomnij im, aby wsunęli krzesło.

Powodzenia!

Jedną z rzeczy, o których żaden z komentujących nie skomentował, jest efekt grupowy opieki dziennej. Nawet jeśli zrobiłeś wszystko dokładnie tak samo, to samo jedzenie, tę samą prezentację, o tej samej porze dnia, po prostu fakt, że jedzą inne małe dzieci, może sprawić, że niektórzy wybredni zjadacze staną się nagle znacznie mniej wybredni. To wydaje się być powszechnym zjawiskiem w przedszkolach.

Jeśli chodzi o to, co możesz zrobić w domu, możesz kontrolować, co jest oferowane i kiedy jest oferowane. Nie proponuj lodów jako zamiennika obiadu, jeśli nie jest to akceptowalna alternatywa w twojej książce. Nie oferuj mu przekąsek blisko obiadu, jeśli psują mu apetyt. Nie ma sensu wyjmować obiadu z lodówki, na zimno, i oferować go ponownie, jeśli po kolacji zażąda przekąski. Normalne, zdrowe dzieci nie umyślnie głodują, jeśli są przekonane, że to jedzenie lub nie ma jedzenia, prawie zawsze wybiorą to, co jest prezentowane. Jeśli pomyślą, że zamiast tego mogą słodko przekonać mamę do uczty lub pysznej przekąski, będą naciskać, aż się poddasz. Konsekwentne rodzicielstwo między tobą a małżonkiem i innymi osobami dorosłymi w twoim domu (jeśli w ogóle) jest ważne w tym względzie, zgodzić się na co

W niektórych przypadkach możesz odnieść większy sukces, jeśli dostosujesz czas posiłków do harmonogramu dziecka, zamiast oczekiwać, że dostosują się do Twojego harmonogramu. Jeśli jedzą przekąski, ponieważ obiad lub kolacja jest za późno, oferując lunch lub kolację wcześniej i o tej samej porze każdego dnia (najlepiej, dopasowując godziny posiłków do przedszkola), może się okazać, że zje dużo więcej . Wiem, że mój syn zwykle głoduje na lunch wcześniej niż ja, a jeśli podam mu jedzenie, gdy będzie głodny, zje dużo więcej.

Ponadto, w wieku twojego dziecka, jest on prawdopodobnie na etapie, w którym chce czuć kontrolę nad swoim otoczeniem, a wybranie, co i kiedy lub czy jeść, jest jedną z niewielu rzeczy, które naprawdę kontroluje. Danie mu prostych wyborów dotyczących jedzenia może pomóc mu wywierać kontrolę i odwrócić bitwę od tego, czy je, czy nie, czy wolałby ser cheddar lub ser strunowy, czy też chce mięsa lub po prostu owoców, jaka część jego talerz, na który należy polać jego keczupem itp.

ŁAŁ! masz tu wiele odpowiedzi i przyznaję, że nie przeczytałem każdego, więc przepraszam z góry, jeśli powielam.

Rory podsumowuje sedno tego, co poleciłbym, ale w ten sposób dodałbym kilka poprawek.

1. Podaj swojemu dziecku liczbę ugryzień odpowiadających jego wiekowi jako zasadę wymuszającą „próbowanie”. Myślę, że ma teraz dwa lata, więc powinien spróbować dwa kęsy każdego nowego jedzenia. Połóż około trzy do czterech kęsów wszystkiego, co dostanie na talerzu. Jeśli bierze dwa kęsy wszystkiego i chce sekund na jakąś część posiłku, który jest jego ulubionym, wykonał swoją pracę i może dostać trochę więcej części posiłku, który mu się podoba. Dając mu kilka dodatkowych kęsów z każdej rzeczy, jeśli mu się spodoba, może cieszyć się kilkoma dodatkowymi kęsami, jeśli nie, nie układasz się z dzieckiem, które myśli, że musi skończyć wszystko na swoim talerzu ( złe wieści później)
2. Kiedy mówisz o swoich nawykach żywieniowych z synem, zawsze stresuj (wiem, „jęk” dobrze) równowagę Dajesz mu równe ilości, ponieważ zdrowa dieta jest zróżnicowana i zawiera wiele różnych pysznych rzeczy. Rozmawialiśmy również z nią na temat dobrych manier, w tym spróbowania potraw, które zaufana i kochana osoba przygotowała dla ciebie bez większych problemów.
3. Jedzenie, którego nie spróbuje, będzie podawane przy każdym posiłku, dopóki nie spróbuje go w sposób zadowalający. Wkrótce dowie się, że jeśli spróbuje swoich dwóch kęsów po raz pierwszy, nie będzie musiał patrzeć na jedzenie raz za razem przez kolejny okres czasu. Po tym, jak spróbował jedzenia (nie spodobało mu się), poczekaj około miesiąca, zanim spróbujesz ponownie. To ustanawia naturalny system nagród, który jest tylko nieco wymyślony i niewystarczająco wymyślony, aby w tym wieku go zauważył. Czuje się wtedy tak, jakby to była jego decyzja, nawet jeśli w rzeczywistości ustawiasz rzeczy, aby w końcu zdecydować się spróbować.
4. Zgadzam się z Rory i bobobobo, że w tym wieku dziecko nie będzie głodne na swoją szkodę. Mogą być bardzo głodni i jeść wszystko w zasięgu wzroku, a następnie w następnym tygodniu prawie nie potrzebują jedzenia ze względu na sposób wzrostu, ale w rzeczywistości są całkiem dobrzy, wiedząc, czego potrzebują, kiedy pozwalamy im słuchać własnych małych ciał (i nie nie wprowadzaj ton cukru, tłuszczu lub soli - co wydaje się, że jesteś świadomy).
5. Jeśli twoja żona czuje się okropnie mówiąc „ale nie jadłeś obiadu”. Dlaczego nie zastąpić tego słowem „OK, oto twoje resztki”, a następnie je ponownie ogrzać?

Jak powiedziałem na czacie, działało to dla nas bardzo dobrze, dopóki Alice nie zorientowała się, że może po prostu przełknąć śniadanie. Jeśli tak się stanie, poważnie po prostu podaj resztki na śniadanie - problem został dla nas rozwiązany w ciągu dwóch tygodni. Teraz (czasami niechętnie) wypróbowuje sześć kęsów wszystkiego, co otrzymała, bez żadnej walki, a następnie zjada więcej części, które naprawdę lubiła.

Dodałbym również, że Anabel Karmel ma wiele świetnych książek kucharskich, które oferują mnóstwo pomysłów na prezentację potraw, które sprawiają, że są one „zabawne” i bardziej atrakcyjne dla dzieci - w tym specyfika dla tej grupy wiekowej i tworzenie „przekąsek dla nich” to jeden z nich sposób, w jaki odwołuje się do ich gustów.

Podnoszenie własnych warzyw, a następnie pomoc Alice w zbieraniu i myciu ich również miały ogromny wpływ na jej podejście do jedzenia. Wierzę, że @Rhea wspomina o tej ogólnej idei z tego, co przeszukałam i popieram to pojęcie.

DODATKOWE ZNAJDOWANIE: odkąd pierwotnie napisałem tę odpowiedź, spotkałem się również z „torebkami” na żywność, które działają naprawdę dobrze z 11-miesięcznym dzieckiem, którym obecnie się troszczę - kto w tej chwili zje tylko tyle, ile może samemu zjeść. Sprout to firma, dla której pracuję najbardziej, do tego celu i muszę powiedzieć, że w tych torebkach jest kilka naprawdę zdrowych rzeczy! Jednym z ulubionych produktów tego dziecka jest zacier z brokułów, który chętnie zjada taki, który ma również Kale jako główny składnik! - o ile on trzyma woreczek. Być może użycie takiego produktu w połączeniu z innymi wysiłkami upewni cię, że otrzymuje potrzebne mu odżywianie, jednocześnie dając mu swobodę samodzielnego karmienia (bez tak dużego bałaganu?)

btw - znacznie łatwiej mi sprawić, by ten maluch pozwolił mi go nakarmić niż jego rodzice - jestem o wiele bardziej skłonny pozwolić mu przez jakiś czas być głodnym (mówimy tutaj o 15-20 minutach, ja naprawdę na chwilę znaczy ), nakarm go tym, czego najpierw nienawidzi, a potem daj mu to, co lubi ostatnio niż mama i tata - myślę, że to część naturalnego porządku rzeczy - więc nie czuj się samotny w tej sprawie .

Mój mąż opracował podejście „dwie łyżki”, które działa dobrze z naszym synem (16 miesięcy). Pamiętaj, że trochę czasu upłynęło, zanim zgodził się na zasady gry, ale na dłuższą metę myślę, że tak będzie najlepiej.

Podejście polega na zaoferowaniu mu dwóch łyżek z różnymi rzeczami. Oba są mu pokazane, oba trzymane są przed nim. W jednej łyżce jest coś, co z pewnością chce zjeść, a w drugiej coś, co jest obecnie wybredne. Zasada jest taka, że ​​po zjedzeniu obu łyżek obie zostaną ponownie napełnione.

Nigdy nie naciskamy zbyt mocno, a jeśli jest wyraźnie nieszczęśliwy, jedząc coś, na co nie ma ochoty, zatrzymujemy się po jednej lub dwóch łyżkach. Ale próbuje tego, żuje, przełyka i zostaje nagrodzony za to, co lubi od razu. Po chwili pozwalamy mu jeść tylko to, co woli. Podobnie jak ty, wszystkie oferowane rzeczy są zdrowe, a podczas posiłków wszystkie są pikantne.

Jeśli twój syn je dużo lepiej w przedszkolu niż w domu, dowiedz się, jakie posiłki są tam spożywane, i spróbuj sam je ugotować. Postaraj się lepiej poznać czas posiłku, a jak zauważa Michael powyżej, usuń zakłócenia przy stole, aby uspokoić sytuację. Jeśli możesz, spróbuj zorientować się, jak obchodzone są godziny posiłków podczas opieki dziennej, może to być również postawa placówki opieki dziennej, w której ma ona nonsensowną postawę, na którą reaguje twój syn. Wiem, że moje często częściej zachowują się w domu ze mną i moją żoną niż wtedy, gdy jest sam na sam z innymi ludźmi, często też je więcej w restauracjach, tak jakby zmiana scenerii wystarczała, aby go zjeść.

Zrobiłem też rzeczy, w których zmieniliśmy nasze miejsce jedzenia, tak abyśmy dokonali drobnej zmiany, aby uczynić coś zupełnie innym, wydawało się, że podekscytowanie nową lokalizacją pomogło mojemu synowi pokonać jego niechęć. Jedzenie na zewnątrz, jeśli jest to możliwe, może pomóc - zrób z niego piknik, na którym zapewnisz to samo jedzenie w domu i sprawdź, czy nowa sceneria pomaga.

Często zostawialiśmy posiłki bez jedzenia przez mojego syna, ale zapewniłam zdrowe przekąski, które zapewniły mu takie samo odżywianie jak posiłek bez jego wiedzy.

Małe dzieci wolą proste potrawy - np. Paluszki marchewkowe, brokuły, samo mięso od złożonych potraw - np. Zupy, sałatki itp.

Oferuj różnorodne potrawy przy każdym posiłku. Dołącz niektóre, o których wiesz, że będzie jadł, oraz inne, których nie lubi lub nigdy wcześniej nie widział.

Małe dzieci muszą zobaczyć jedzenie wiele razy, zanim poczują się z nim dobrze i będą chciały spróbować. Dorośli mogą być przekonani, by spróbować czegoś po raz pierwszy. Małe dzieci mogą potrzebować 5 lub więcej razy zapoznać się z jedzeniem, zanim zechcą spróbować.

Daj przykład jedząc jedzenie, ale nie rób z tego wielkiego problemu, jeśli on nie je.

Nasze dzieci często przechodzą fazy i przestają jeść coś, co było ich ulubionym z miesiąca na miesiąc.

BONUS: Jeśli chcesz, żeby coś spróbowali, upewnij się, że jest na twoim talerzu, ale nie na talerzu dla małych dzieci. Działa to bardzo dobrze z jednym z naszych małych dzieci - jedzenie smakuje lepiej z czyjegoś talerza.

Uważam, że natura powinna podążać właściwą drogą .

Oznacza to, że dziecko będzie jeść zdrowe jedzenie, jeśli będzie wystarczająco głodny .

Słuchaj, nie karmisz go gównem. Karmisz go uczciwie dobrocią, wspaniałą, zdrową jakością jedzenia. Tak długo, jak gdzieś w jego podświadomości wie, że zamiast niego będzie ciasto lub ciasteczka , nigdy się nie zdrowo odżywi.

Przede wszystkim zdajcie sobie sprawę, że przekąski mają słabe korzyści odżywcze. Żywność o wysokiej zawartości cukru może powodować cukrzycę itp. Nie jestem dietetykiem, wiem tylko, że cukier nie zawiera żadnych składników odżywczych, ale kalorie (stąd termin „puste kalorie”). Co więcej, cukier ma dużo kalorii - 1 gram cukru ma 4 kalorie.

Porównać:

• 82 g bakłażana ma 20 kalorii, a także sporo składników odżywczych .
• 82 g cukru ma 328 kalorii i bez dodatkowych składników odżywczych . Oczywiście dodatkowe kalorie, których nie wydajesz, są przechowywane jako tłuszcz.

Ok, więc teraz, jak zamierzasz zmusić go do zdrowego jedzenia? Prosty.

• Zrób to pyszne . Zupełnie pyszne. Nie obawiaj się używać oliwy z oliwek lub innych takich składników, aby była pyszna. Tłuszcze są wykorzystywane w rozwoju mózgu . Wyrównaj to.

Reszta jest twoja. Musisz wymyślić sposób na zminimalizowanie śmieciowego jedzenia i maksymalizację dobrego jedzenia. Jeśli to zależy od nich, to w 100% śmieciowe jedzenie. I to nie jest dobre dla dorastającego człowieka. Niektóre śmieciowe jedzenie jest w porządku, ale naprawdę musisz kontrolować ich ilość. Zabawne jest to, że śmieciowe jedzenie uzależnia, im więcej jesz, tym bardziej pragniesz.

Naprawdę uważam, że powodem, dla którego je dobrze w domu drugiej osoby, jest to, że podświadomie wie, co ona jej oferuje, to prawdopodobnie wszystko, co dostanie.

Pamiętaj, że dzieci są złożonymi stworzeniami, a w mózgu nie ma tylko świadomej decyzji - tak jak my (dorośli) dzieci również mają podświadome rzeczy, które mają wpływ na to, jak podejmują decyzje.