Dlaczego moja matka oczekuje, że będę się zachowywać jak inni i ona sama?

Mam 30 lat, jestem żonaty.

Moja matka (50 lat) ciągle mi mówi, że * „Twój kuzyn nie miał z tym problemów , więc dlaczego masz problemy z tą samą rzeczą / sytuacją!” *
* „ Ja (odnosząc się do siebie) nie miałem jakiekolwiek problemy z tym , to dlaczego masz problemy z tą samą rzeczą / sytuacją! ”*

Jeśli twoi kuzyni nie mają problemu z pójściem do domu, aby spotkać się z rodzicami, dlaczego masz problem z przyjściem do domu, aby spotkać się z rodzicami!

Nie, nie jest analfabetką ani przyrodnią matką. Ma dwa stopnie naukowe i jeden stopień magistra. Ona też jest nauczycielką.

Przykładowe przypadki:

• Podczas miesiąca miodowego rodzice dzwonili do mnie wiele razy dziennie, aby zapytać, czy zjadłem lunch, co robiłem, dlaczego nie poszedłem itp. Kiedy wróciłem, powiedziałem jej, że nie potrzebuje ciągle dzwonić, odkąd byłem w podróży poślubnej i chciałem trochę spokoju sam.
  Odpowiedziała: „Zbyt wiele razy dzwoniłam do twojego kuzyna, kiedy była w podróży poślubnej, nie miała żadnych problemów, to dlaczego masz problemy?

• Powiedziałem jej, że dostanę poród z Ceserii, dlatego nie będę się czuł komfortowo i nie da się tego zaprezentować w tym momencie, więc nie chcę, aby inni krewni przyjechali do szpitala tego samego dnia, aby się zobaczyć mnie. Poprosiłem ją, żeby powiedziała im, żeby przyjechały któregoś dnia. Na co ponownie odpowiedziała: „Ja i twój kuzyn nie mieliśmy żadnych problemów z krewnymi odwiedzającymi szpital, to dlaczego masz problem?”

Czy rzeczywiście trzeba jej powiedzieć, że NIE jestem klonem nikogo na tym świecie? Czy jej zachowanie jest normalne? HUH! A po tym wszystkim zastanawia się, dlaczego jej nie kocham i witam ją w moim domu!

Wygląda na to, że twoja matka może mieć trudności z uwolnieniem się z kontroli nad swoim życiem. Ciągłe porównania to sposób, w jaki stara się pokierować twoim zachowaniem, by sprostać jej oczekiwaniom.

Niestety tego rodzaju zachowanie nie wydaje się takie rzadkie. Dla niektórych rodziców przejście od posiadania dziecka lub dzieci, które są stale i całkowicie zależne, do dorosłych, którzy teraz (pozornie nagle, choć nie zawsze tak jest) mają własne życie i priorytety, które najwyraźniej nie obejmują rodzic, może być wyjątkowo trudny .

A po tym wszystkim zastanawia się, dlaczego jej nie kocham i witam ją w moim domu!

Mogę współczuć z twoimi uczuciami na ten temat, ale może to mieć wpływ na jej zachowanie.

Jeśli chodzi o to, że ma problemy z radzeniem sobie z niezależnością, możesz pomóc w sytuacji, upewniając się, że masz dla niej czas i utrzymujesz regularny kontakt. Jednak kontakt ten będzie produktywny tylko wtedy, gdy będzie względnie spokojny i przyjazny. Jeśli ciągle cię potrzebuje, będziesz sfrustrowany, co może skończyć się napiętą i napiętą sytuacją za każdym razem, gdy mówisz.

Sugeruję usiąść z nią i powiedzieć jej, jak bardzo sfrustrowane są te komentarze. Skup swoje uwagi na tym , jak się czujesz, i staraj się nie wspominać o jej roli (moja żona zaleca unikanie używania „ciebie” w jak największym stopniu w dyskusji; powiedz „Niepokoi mnie, gdy słyszę, że porównywany jestem do innych takich osób; sprawia, że ​​czuję się, jakbym nie był wystarczająco dobry "zamiast" przeszkadza mi, gdy porównujesz mnie do innych takich osób; wydaje mi się, że myślisz, że nie jestem wystarczająco dobry "). Miejmy nadzieję, że sprawi, że będzie to mniej konfrontacyjne i oskarżycielskie, a przy odrobinie szczęścia zgodzi się to ograniczyć, szczególnie jeśli dasz jasno do zrozumienia, że ​​próbujesz spędzić z nią więcej czasu.

Istnieje kilka sposobów poradzenia sobie z sytuacją, jeśli to nie zadziała, ale proponuję zidentyfikować strefę komfortu i wyznaczyć granice. Jeśli czujesz się swobodnie po prostu odpierając komentarze takie jak te, które opisujesz zestawem „cóż, nie jestem taki a taki, a każdy jest inny”, może to być najmniej konfrontacyjne.

Jeśli jednak poczujesz się sfrustrowany, jeśli nadal będzie dokonywać takich porównań (pamiętaj, że bardzo trudno jest zmienić takie zachowania i zajmuje to dużo czasu, zwłaszcza jeśli nie uzna ona takiej potrzeby), możesz chcesz spróbować ograniczyć swoje interakcje do miejsc, w których masz możliwość zdystansowania się, gdy tylko dostanie się do tego rodzaju reakcji. Opcją mogą być wiadomości tekstowe lub e-mail; po prostu przestań odpowiadać, kiedy zrobi taki komentarz. Połączenia telefoniczne również mogą działać; możesz po prostu powiedzieć „Muszę już iść” i zakończyć połączenie, jeśli poczujesz frustrację.

Wygląda na to, że twoja mama ma problemy z granicami. Nie wiem, czy nazwałbym jej zachowanie normalnym , ale myślę, że wiele matek i córek ma do pewnego stopnia problemy graniczne (znam swoją matkę i ja).

Rada Beofetta jest doskonała i znacznie milsza niż moja. Dotarłem do punktu, w którym moja matka nie toleruje przekraczania granic. Moja matka niestety nie jest w stanie usiąść i rozmawiać z dorosłymi na temat takich rzeczy. Tylko ty znasz swoją matkę wystarczająco dobrze, aby wiedzieć, jak bardzo jest zdolna do prowadzenia tego rodzaju rozmowy.

Jeśli można mieć rozmowę z matką, należy bezwzględnie spróbować. To idealny i najlepszy sposób na poradzenie sobie z sytuacją. Z moją matką musiałem w zasadzie wytyczyć dla niej wyraźne granice. Jeśli coś jest dla mnie ważne, nie mogę zostawić miejsca na negocjacje i przestałem się tłumaczyć - zwłaszcza jeśli chodzi o moją rodzinę i to, co jest dla niej najlepsze.

Co zaskakujące, pomogło mi to w relacji z mamą. Nie mogę zagwarantować podobnych wyników z twoimi. Wybieram też moje bitwy ostrożnie, ponieważ nie chcę ciągle kłócić się z moją mamą ani jej zrazić. Mimo problemów granicznych moja mama jest naprawdę wspaniałą osobą, która bardzo kocha mnie i moje dzieci. Kiedy jej przekraczanie granicy staje się szkodliwe lub podważa mój autorytet jako rodzica, muszę wkroczyć. To spowodowało kłótnie (pamiętasz, jak wspomniałem, że moja mama nie jest w stanie rozmawiać o takich rzeczach jak dorosły?) I przeszliśmy okresy nie mówić. Ale moje granice są bardzo jasne i idziemy dalej.

Jeśli chodzi o to, kto odwiedza cię w szpitalu podczas porodu, to o co pytasz, nie jest nierozsądne. Myślę, że pragnienie twojej matki, aby być obecny przy narodzinach swojego dziecka pochodzi z miejsca troski i miłości (przynajmniej mam nadzieję, że nie), ale to nie ma znaczenia, co ona zrobi lub co zrobi twój kuzyn. To twoje narodziny, twoje i decyzja twojego małżonka.

Porady, których nie chcesz, nigdy nie są przyjemne. Jeszcze bardziej nieprzyjemne jest zadawanie pytań i zadawanie pytań, a następnie odrzucanie odpowiedzi jako nieważnych. Zakładając, że chcesz mieć dobre relacje z matką, zalecam dwa podejścia.

Po pierwsze i najważniejsze, przypomnij sobie, że nie dostaje głosu. Podejmiesz działania, które zdecydowałeś, czy ona się zgodzi, czy nie, czy twoi kuzyni to zrobili, czy nie, czy ktoś inny, kogo spotkała, czy nie. Jest w porządku, jeśli myśli, że jesteś niezwykły lub nawet się mylisz - w rzeczywistości, jeśli spróbujesz ją przekonać, że to, co robisz, jest w porządku, możesz po prostu sprawić, by kopała w piętach jeszcze bardziej. Masz 30 lat, nie potrzebujesz jej aprobaty, więc nie wdawaj się w kłótnię, której celem jest zmiana jej opinii.

Po drugie, wypowiedz kilka wyrażeń, których możesz użyć, aby potwierdzić to, co mówi, bez zmiany tego, co robisz. Może być tak proste, jak „Ciekawe”. lub „Słyszałem”. lub „To miało szczęście dla ciebie / jej / ich”. Jeśli uważasz, że zachęca cię do zmiany planów, może to brzmieć „Właśnie to postanowiłem”. lub „Właśnie to [mąż] postanowiłem zrobić”. lub „Tak zalecili moi lekarze i postanowiłem zastosować się do ich zaleceń”. Nie dać się wciągnąć w to, co zrobili lub czego nie zrobili Twoi kuzyni, którzy byli tymi samymi Tobą, dlaczego różnisz się od swoich kuzynów lub cokolwiek innego. Po prostu spokojnie mając własną pozycję. Niech się nie zgadza. To, co robisz, nie zależy już od niej. Jeśli ona chce wiedzieć, dlaczego możesz

Podkreśl także pozytywne. Korzystając z sekcji C jako przykładu: „Moi lekarze poradzili mi, żebym nie odwiedzał żadnych gości przez pierwsze 12 godzin, a nie przed świtem, jeśli dziecko urodzi się w ciągu dnia, i nie mogę się doczekać, aby zobaczyć się z tobą jak najszybciej jak mówią, jest w porządku! ” „Ale twój kuzyn [zupełnie inna rzecz.]” „Tak, pamiętam [lub pamiętam, że to słyszałem]. Czy nie byłoby wspaniale, gdy przyjdziesz do nas o 12 godzinach i zobaczysz dziecko!” Żadnych argumentów, sprzeczności, wyjaśnień - ale ty także nie zmieniasz swojego stanowiska. Lub jeśli może przyjść od razu, ale nie chcesz parady w okolicy: „Moi lekarze poradzili mi, żebym przez prawie 12 godzin nie odwiedzał prawie żadnych osób, tylko najważniejsze osoby. Chcę, żebyś przyszedł od razu , oczywiście, ale nie przynoś nikogo innego.

Na koniec kilka rad, które pomogą ci jako rodzicowi, a także w twoich relacjach z matką: wybierz bitwy. Jeśli chce powiedzieć, że jej sposób robienia rzeczy jest najlepszy w historii, i nie prosi cię o to, po prostu mówiąc ci, że jakiś problem, który nie mógł być związany z czymkolwiek, co zrobiła, pozwól temu odejść . Ona może się mylić. Możesz robić, co wybierzesz, idąc naprzód. Nie potrzebujesz jej, aby zawsze się z tobą zgadzała, bardziej niż zawsze musisz się z nią zgodzić: o to właśnie chodzi w związku z dorosłymi.

Mieliśmy podobne problemy z moją teściową, chociaż nie w takim stopniu. Pomogło nam to, gdy ktoś opisał przyczynę jej zachowania jako wynikającą z jej „języka miłości”. Jest książka na ten temat, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej.

Zasadniczo „językiem”, którego używa Twoja matka, by wyrazić swoją miłość, jest służba i udzielanie porad. To bardzo dobrze pasuje do ludzi, którzy czują się kochani przez bycie bardziej zależnymi od kogoś, jak twoi kuzyni. To nie dobrze pasuje do ludzi, którzy są bardzo niezależne i mają inny rodzaj języka miłości. Dla ciebie masz wrażenie, że próbuje cię kontrolować. Ma wrażenie, że odmawiasz jej okazji, by wyrazić swoją miłość do ciebie.

Mając to zrozumienie, co można zrobić, aby pomóc? Po pierwsze, samo zrozumienie pomaga rozmawiać z nią bez gniewu, ale to nie wystarczy. Jedną z rzeczy, które zrobiliśmy, było to, że jeśli nie chcieliśmy wkładu rodziny, po prostu rozważyliśmy nasze obrady na osobności, a następnie ogłosiliśmy naszą decyzję jako ostateczną, zamiast mówić: „Myślimy o…” Jest to nieco frustrujące je, ale pomaga w ustalaniu granic, jak opisano w innych odpowiedziach.

Inną rzeczą, którą zrobiliśmy, która w rzeczywistości znacznie pomogła, było podjęcie wysiłku, aby poszukać sytuacji, w których jej włamanie było w porządku, i zapobiegawczo o to poprosić. W ten sposób wie, że cenisz jej mądrość i służbę, i że chcesz pozwolić jej wyrazić swoją miłość na swój własny sposób.

Na przykład w przypadku miesiąca miodowego sposobem na zapobieganie byłoby powiedzenie jej czegoś takiego: „Naprawdę chciałbym zjeść z tobą lunch we wtorek po powrocie, abyśmy mogli nadrobić zaległości i możesz powiedzieć mi wszystko, czego chcesz ale w tym tygodniu chcę spędzać z mężem nieprzerwanie ”. To mówi jej, że nie odrzucasz jej zamiarów, tylko jej wyczucie czasu.

Dla twojego cesarskiego przykładu sposobem na zapobieganie byłoby zaoferowanie jej specjalnego zadania przed upuszczeniem złych wieści o 12-godzinnym opóźnieniu. „Naprawdę chciałbym, żebyś mógł obserwować nasze inne dzieci, a ja nie mogę przyjmować gości”. lub „Chciałbym, abyś był jednym z naszych pierwszych gości. Czy będziesz w stanie przyjść pierwszego dnia następnego dnia?”

Tak, nadal będzie narzekać. Nadal porówna cię z twoimi kuzynami, ale będzie mniej, a w końcu znajdziesz równowagę, na którą oboje możecie się zgodzić. Co ciekawe, w naszej sytuacji ludzie, do których nas porównano, zaczęli bardziej przypominać nas, bardziej niezależnie. Pamiętaj o tym, jeśli większość osób, z którymi jesteś porównywany, jest młodsza od ciebie lub nie mieszkała tak długo poza domem.

Zgadzam się z Beofett - twoja matka za bardzo się troszczy i musi nauczyć się pozwalać ci odejść i pozwolić ci żyć własnym życiem. Ponieważ oczywiście nie jest w stanie, to od ciebie zależy, czy ją zrozumiesz.

Chcesz zmienić się z traktowania jak dziecko na osobę równorzędną. To ogromny krok, ogromna zmiana w sposobie, w jaki twoja matka powinna cię traktować i myśleć o tobie, i jestem pewien, że nie możesz osiągnąć tego kroku za jednym razem. Ale musisz gdzieś zacząć i podejrzewam, że opowiadałeś jej już małe wskazówki, ale ona jest zbyt uparta lub ślepa, żeby to zrozumieć.

Musi być zmuszona zrozumieć, że jeśli naprawdę chce dla ciebie jak najlepiej, to musi przestać zarządzać i pozwolić ci przejąć kontrolę. Musisz jej powiedzieć, bezpośrednio i jasno, że jesteś dorosłą i zamężną kobietą, i że jej odpowiedzialność za ciebie się skończyła (w zależności od lokalnych kultur, mogę się całkowicie mylić). Powiedz jej, że oczywiście nadal ją kochasz i oczywiście nadal jesteś wdzięczny za wszystko, co zrobiła - ale ona może przestać robić te rzeczy teraz. Możesz zadbać o siebie.

Osoba blisko mnie ma też matkę, która jest zbyt zaangażowana, ale udało jej się (jak wspomniał także Beofett) wytyczyć jasne granice i nie tolerowała ich przekraczania . Początkowo granice umożliwiały jej matce dużą kontrolę, ale w ciągu dwóch lat zawęziła kontrolę matki do znacznie mniejszego poziomu.

To były małe kroki, jak budowanie puzzli: każdy kawałek nie jest zbyt duży i dlatego łatwo go „obronić” przed matką. Ponieważ coraz więcej pionków było umieszczanych na miejscu, zyskiwała większą siłę, ponieważ już udowodniła, że ​​bardzo dobrze radzi sobie ze wszystkimi swoimi puzzlami. Łatwiej było wtedy atakować większe i ważniejsze tematy i zaskakujące było to, że matka nie stawiała oporu tak, jak się spodziewano; dowód do tej pory musiał być przekonujący.

Aby dać ci jeden konkretny przykład, miała miejsce sytuacja, w której matka siedziała z tyłu samochodu i została poproszona o nie wchodzenie w interakcje z niemowlęciem, ale nie mogła powstrzymać się od zabawy i wydawania dźwięków i rozmowy z dzieckiem. Rodzice najpierw zapytali uprzejmie, ale w końcu eskalowali to do tego stopnia, że ​​„bądź cicho lub idź stąd do domu”. To była wyjątkowo szorstka rozmowa z matką i prawdopodobnie trochę ją skrzywdziła, ale ustalono również, kto jest odpowiedzialny.