Mam 27 lat i mieszkam z narzeczonym. Za każdym razem, gdy spotykam się z przyjaciółmi i moimi rodzicami, lub kiedy mój narzeczony spotyka moich rodziców, moi rodzice wyśmiewają mnie. Zaczynają opowiadać historie, kiedy byłem jeszcze dzieckiem, i kręcić opowieści, aby wyglądać głupio i jak głupek.
Ilekroć się z nimi spotykam, stają się werbalnie obelżywi i spędzają całe dnie nie rozmawiając ze mną tylko dlatego, że bronię swoich praw.
Dlaczego? Dlaczego zachowują się tak, jak oni?
Odpowiedzi:
Prawdopodobnie nie oznaczają one żadnej szkody i postrzegają to jako dobrą zabawę. Niektórym trudno jest rozpoznać, kiedy przekroczyli granicę między zabawą a wyśmiewaniem. Również ta linia jest inna dla różnych ludzi.
Jednym ze sposobów poradzenia sobie z tym jest odłożenie go z powrotem. Mówiąc jako jeden z tych ludzi, którzy czasami mają problemy z zauważeniem, że przekroczył granicę, mogę powiedzieć, że jest to jeden z najbardziej skutecznych sposobów na robienie tego.
Jeśli to nie w twoim stylu, nie pozwól, by opowieści trwały dalej, zanim w końcu coś powiesz. Twoi rodzice uznają twoje milczenie za milczącą zgodę. To nie musi być konfrontacyjne, po prostu powiedz coś w stylu: „Nie lubię tego rodzaju historii, czy możemy porozmawiać o czymś innym?”. Im dłużej nic nie mówisz, tym trudniej jest im zrozumieć twój sprzeciw.
źródło
Dlaczego tak robią, nie jest tak naprawdę odpowiedzialna - mogą być zazdrośni o twoje życie poza ich światem, denerwować się, że ich dziecko dorastało, może tęsknią za tobą ... itd.
Nie jestem pewien, czy konfrontacja jest właściwym sposobem na załatwienie różnych spraw, ale powinieneś zwrócić uwagę, że to, co robią, sprawia, że jesteś nieszczęśliwy i rzadziej spędzasz z nimi czas. Jeśli chcą, żebyś był częścią ich życia, powinni uszanować twoje uczucia.
Jeśli nie są na to przygotowani i zignorują cię, gdy rzucisz im wyzwanie na ten temat, może poświęcić trochę czasu na rozmowę z nimi. Jest to trochę konfrontacyjne i może nie być najbardziej konstruktywnym działaniem, ale zyskasz trochę przestrzeni i mogą zdać sobie sprawę, że chcą cię w swoim życiu.
źródło
Przykro mi, że tak się stało.
Z twojego pytania nie wynika dokładnie, co mówisz, kiedy na nie odpowiadasz, ale jedno podejście, o którym kiedyś gdzieś czytałem i które bardzo mi się podobało, to: kiedy ktoś robi coś, co uważasz za krzywdzące, powiedz, bardzo spokojnie i wprost: „Czuję poniżony ”lub„ Czuję się wyśmiewany ”lub„ Czuję się ranny ”i ewentualnie„ Proszę przestać ”.
Są do tego dwa klucze:
Ważne jest, aby spróbować skupić się na tylko mówić o tym, jak ty czujesz i ograniczenie w jak największym stopniu, co twierdzi zrobić o nich . Jeśli chodzi o to, jak się czujesz, nie mogą powiedzieć ci, że się mylisz, bez absurdu. Kto nie może się zgodzić z osobą, która wypowie się w stylu „Czuję się poniżona”? Tylko ty wiesz, jak się czujesz i to oczywiste. Z drugiej strony, jeśli powiesz coś w stylu: „jesteś ranny”, mogą argumentować, że źle je zinterpretowałeś. Jeśli spróbujesz spierać się o szczegóły tego, co mówią, mogą łatwo się nie zgodzić i powiedzieć, że się mylisz, a wtedy nastąpi walka.
Zachowaj spokój, aby wydawać się najbardziej racjonalnym. Jeśli spróbują powiedzieć ci, żebyś się rozluźnił lub wściekł na ciebie za to, że nie żartujesz, zachowaj spokój i trzymaj się swojej historii: „Czuję się poniżony i chciałbym, żebyś przestał”. Nie wyrywaj się. Jeśli zdenerwujesz się lub zdenerwujesz, albo spróbujesz obrazić ich w obronie, w zamian dostaną obronę i gniew i rozpocznie się walka.
Trzymając się wyłącznie mówienia o własnych uczuciach i zachowując spokój, mamy nadzieję, że ostatecznie sprawi, że poczują się zawstydzeni swoim zachowaniem i przestaną się krępować. Próbowałem tego na znajomych, którzy są często krzywdzeni i zatrzymywali się i przeprosili (i od tego czasu są ogólnie mniej złośliwi), więc wydaje się to skuteczne.
Na koniec, oto seria artykułów o tym, jak nie naciskać przycisków . Nie jest to artykuł, o którym wspomniałem powyżej, ponieważ nie mogę go znaleźć. Wydaje mi się, że znalazłem to, szukając fraz takich jak „jak radzić sobie z unieważnieniem” i „jak wyznaczać granice”, więc być może też się na to natkniesz. Powodzenia!
EDYCJA: Właśnie zdałem sobie sprawę, że tak naprawdę nie odpowiedziałem na pytanie. Bardzo trudno jest powiedzieć, dlaczego to robią, nie wiedząc więcej o twoich rodzicach i twojej historii. Powodów może być wiele: czują się zagrożeni przez ciebie, myślą, że po prostu dobrze się bawią, próbują zmusić cię do określonego sposobu (np. Bardziej samo-deprecjonujące) itp. Być może powinieneś porozmawiać z terapeutą rodzinnym o tym.
źródło