Czy istnieją gry końcowe, które można wymusić na wygranej, gdyby nie zasada 50 ruchów?

Artykuł Wikipedii na temat reguły pięćdziesięciu ruchów stwierdza:

W XX wieku odkryto, że niektóre pozycje niektórych gier końcowych można wygrać tylko w więcej niż pięćdziesięciu ruchach (bez schwytania lub ruchu pionkiem). Reguła została zmieniona, aby uwzględnić pewne wyjątki, w których dozwolono sto ruchów dla określonych kombinacji materiałów. Jednak coraz więcej wyjątków zostało odkrytych iw 1992 r. FIDE zniosła wszystkie takie wyjątki i przywróciła ścisłą zasadę pięćdziesięciu ruchów.

Nigdy nie widziałem takiego przykładu, chociaż myślałem, że zakończenie K, N, B vs. K. było jednym. Kiedy można wymusić wygraną co najmniej 50 ruchami, ale nie mniej niż 50 ruchami?

Tak, jest całkiem sporo gier końcowych, które wymagają ponad 50 ruchów z najlepszą grą ze strony obrońcy.

Wikipedia ma listę istotnych nierównowag, w których może zająć ponad 50 ruchów w zależności od konkretnej pozycji. Oto kilka przykładów:

• Gawron i biskup kontra samotna wieża (często remis)
• Dwóch biskupów kontra samotny rycerz
• Dwóch rycerzy kontra samotny pionek (obrońca musi mieć pionka)
• Czterej rycerze kontra samotna królowa (nigdy nie zdarzyłoby się na planszy…)
• Królowa i wieża kontra królowa i wieża
• Dwie królowe kontra dwie królowe