Rysunek - przejście między „rysowaniem z odniesienia” a „rysowaniem z wyobraźni”?

Kiedy rysuję postacie ludzkie z referencji, mój rysunek wygląda źle, ale widzę, co poszło nie tak i (mam nadzieję) poprawię to, patrząc na referencję.

Kiedy jednak rysuję ludzkie postacie z wyobraźni, mój rysunek wygląda po prostu źle i nie mam pojęcia, dlaczego.

Jakie są wskazówki na temat skutecznego przejścia między „rysowaniem postaci ludzkich z referencji” a „rysowaniem postaci ludzkich z wyobraźni”?

Zdradliwy.

• Przestudiuj trochę anatomii, ale nie zatapiaj się w „właściwych proporcjach”. Niewielu z nas przestrzega witruwiańskiego mężczyzny: D
• Studiuj w skrócie
• Szkicuj dużo, szybko, bez uważnego patrzenia, to najlepsza praktyka. Odkryjesz nowe cechy. Rób to zarówno z odniesieniami, jak iz głowy lub lepiej: szybko szkicuj ludzi siedzących w autobusie. Wspaniałą rzeczą jest to, że prawie nie masz czasu i szlifujesz swoje umiejętności, ponieważ musi być szybki.
• Nie omijaj ich od razu, daj co najmniej tydzień przed nimi.

Jeśli spojrzysz na niektórych starych mistrzów, będą technicznie rzeczy, które są wyłączone. Klasycznym przykładem są Narodziny Wenus przez Bottichelli, w których szyja jest zbyt długa (wygodnie pokryta włosami), ramiona nie łączą się z ramionami i łokciem, stopy wydają się zbyt małe.

Niektóre rysunki da Vincis również wyglądają dziwnie; jego rysowanie rąk często wydaje się zbyt długie z dziwnym ułożeniem kostek.

Ale nikt nie kwestionuje - i nie powinien - kwestionować wartości tych dzieł. Nie są do tego mniejsze; w rzeczywistości część sztuki polega na wolności artystycznej.

(Wiem z doświadczenia w rysowaniu rąk, że rzeczy mogą wyglądać nie tak, ale nie są. Ludzka ręka składa się z idiotycznej ilości kości i jest bardzo trudna do narysowania. Prawie zawsze wyglądają źle. I od dziesięcioleci studiowałem swoje ręce! ). Szkielet ludzki jest czymś zwinnym. Pomaga mieć jego mentalny obraz, ale nie skupiaj się zbytnio na kościach.

Co możesz wziąć pod uwagę: rysunek nie jest tak naprawdę reprodukcją fotograficzną, do tego mamy aparaty fotograficzne. Najważniejsze pytanie dotyczy tego, co chcesz wyrazić. Jakość dzieła sztuki nie zależy od jego poprawności technicznej.

Powtarzam:

• Pomocna jest niewielka wiedza na temat anatomii, ale niezbyt duża.
• Prawdopodobnie bardziej pomocne jest studiowanie skrócenia.
• Rysuj stick-men w rozsądnych proporcjach.

Następnie rysując z głowy: spróbuj wyolbrzymić niektóre kształty ciała. Narysuj tę samą postać, co chudy, pulchny, gruby, otyły; maluch, nastolatek, dorosły, stary. I są praktyczne: łatwiej jest narysować twarz z profilu lub „półprofilu” (gdzie czubek nosa wyrównuje się z brodą, patrz zdjęcie poniżej), niż całą twarz .

Wydaje mi się, że zbyt szybko jesteś zbyt krytyczny. Tak, jeśli narysowałeś Narodziny Wenus, wyglądałoby to nie bez powodu. Nigdy nie będziesz w 100% szczęśliwy, bez względu na to, jak dobrze otrzymasz; taka jest natura rzeczy.

Czy masz jednego z tych facetów? Możesz użyć go, aby pomóc w zachowaniu proporcji, kiedy wykonujesz oryginalną konstrukcję szkieletową, a następnie możesz zbudować stamtąd szczegóły za pomocą swojej wyobraźni.

Nie jestem świetnym artystą, ale uważam, że mój mały manekin jest korzystny.

Jednym z ćwiczeń, które uznałem za przydatne, jest trzymanie modelu w jednym pokoju i materiałów do rysowania w innym pokoju. Możesz patrzeć na model tyle, ile chcesz i możesz poruszać się do przodu i do tyłu tyle, ile chcesz, ale nie możesz rysować, patrząc na model. Musisz pamiętać, co widziałeś, przechodząc z jednego pokoju do drugiego.

Jest to przede wszystkim ćwiczenie polegające na rozwijaniu rysowania z pamięci, a nie rysowania z wyobraźni. Twierdziłbym jednak, że czerpanie z pamięci jest świetnym pierwszym krokiem.

Figurka jest złożoną maszyną i jeśli chcesz bawić się ustawieniami i dopasowywać pozy bez odniesienia, musisz mieć dość przyzwoitą znajomość anatomii lub przynajmniej podstawowe kształty każdej widocznej części, jak się łączą i jak poruszać się wokół siebie.

Gdy będziesz w stanie konceptualizować formularze, musisz dobrze zrozumieć, jak obracać i tłumaczyć formularze. Niektórzy nazywają tę „perspektywę”, ale ostrzegam cię, że wszystkie odniesienia do rysowania syntetycznych perspektyw 1-, 2- i 3-punktowe na świecie prawdopodobnie nie będą miały żadnego konkretnego zastosowania.

Gdy już je zdejmiesz, następnym krokiem będzie możliwość zobaczenia, co rysujesz według tego, czym jest, a nie tego, co chcesz. Już wiesz, kiedy coś wygląda na zdeformowane. To dowód, że już wiesz, co jest nie tak. Wiele razy ludzie walczą, ponieważ nie mogą zmusić się do zniszczenia pracy, którą wykonali, aby części działały i bawią się bez końca z 3 dobrze zintegrowanymi częściami, aby uniknąć wymazywania wspaniałych rzęs na zdeformowanej gałce ocznej.

I na koniec, zwykle korzystne jest ustalenie podstaw, a następnie poszukiwanie referencji dla określonej części, z którą masz problemy. Jeśli kolano wygląda źle, weź lustro lub aparat i ułóż kolano i użyj go, aby odświeżyć swoją wiedzę.

Jedną z rzeczy, które bardzo szybko odkryłem jako młody artysta, było to, że w tym czasie najbardziej podziwiałem artystów (czytaj: prawdopodobnie popularne komiksy i ilustracje), że kiedy wejdziesz na rysunek, zobaczysz różnego rodzaju wpadki, które ja jako konsument nie zauważył. Możesz nauczyć się uwzględniać niektóre z tych błędów.

Ostrzegam cię przed używaniem komiksów i fantastycznych mediów podczas studiowania anatomii: przejdź do głównych źródeł anatomii i poszukaj książek ze zdjęciami rysunkowymi dla artystów, którzy skupiają się na obrazach postaci, a nie na poradach (stary, który pamiętam sprzed wielu lat, nazywał się „ The Figure in Motion ”, ale były to przede wszystkim / wyłącznie zdjęcia kobiet, a pozy nie były normalne ani naturalne, ponieważ skakały, tańczyły itp.). W rzeczywistości odkryłem, że zdjęcia rozwoju płodu są pouczające.

Na początku dobrze jest trzymać figury - dowiedz się, gdzie znajduje się głowa i kręgosłup oraz gdzie znajdują się stawy rąk / nóg, zanim je rozwiniesz. Jeśli rysuję coś szczególnie trudnego, zmienię postać kija w szorstki szkielet i dodam mięśnie itp.

Zdobądź dobry podręcznik do anatomii (mój jest Atlas ludzkiej anatomii Pecka, ale jest wiele innych). Istnieją formuły matematyczne, których można użyć do zgrubienia sylwetki - tj. Normalne ciało dorosłego ma około 7 głów wysokości itp.

Mogę polecić książkę zatytułowaną Przewodnik artystów po wyrazie twarzy (Gary Faggin) - zawiera świetny samouczek na temat konstruowania realistycznej głowy z kształtów geometrycznych. Właśnie tego tworzyłem od podstaw wiarygodne twarze we właściwych proporcjach.

Moja ulubiona technika w wykrywaniu błędów, gdy nie masz obrazu odniesienia, aby spojrzeć na swoją pracę przez lustro. Inne rzeczy, które możesz wypróbować, to odwrócenie go do góry nogami (jak wspomniano powyżej) lub 90 stopni, ze stopami na dole i głową na górze (szczególnie dobre do rozkładania pozycji). Odsuń się tak daleko od obrazu, jak to możliwe, i zezuj, aby zobaczyć światła / ciemności.

Moim zdaniem czerpanie z życia jest najlepszym sposobem na tworzenie lepszych wyimaginowanych postaci, ponieważ uzyskasz lepsze poczucie wrodzonej proporcji niż kopiowanie skompresowanego dwuwymiarowego obrazu. Jedną z najbardziej przydatnych książek do rysowania, z których korzystałem, jest „ Naturalny sposób rysowania ” Kimona Niccolaidesa . Zaleca codzienne ćwiczenie: Narysuj obraz 5 x 7 cali za pomocą pióra lub ołówka (bez koloru / cieniowania) czegoś, co pamiętasz w ciągu ostatnich 24 godzin. Rysuj przez 15 minut i spróbuj odtworzyć każdy szczegół, który możesz zapamiętać.

Ponownie, lustro jest naprawdę przydatnym narzędziem - jeśli chcesz wymyślić gest ręki lub wyraz twarzy, możesz użyć siebie jako modelu - nie do kopiowania obrazu, ale do zobaczenia, co marszczy brwi na policzkach i oczach, lub jak pięść wygląda pod kątem.

Oto link do samouczka rysowania gestami - AKA robi bardzo szybki szkic, aby uchwycić istotę tego, co ROBI figura, zamiast martwić się o gotowy wygląd: http://www.slideshare.net/honoria/gesture-drawing -wprowadzenie Rysowanie gestami jest łatwe do ćwiczenia w miejscach publicznych lub podczas oczekiwania i często daje pozy, których sam byś nie wymyślił.

Równie ważne jest, aby ćwiczyć oko, aby naprawdę obserwować, jak działają mięśnie i kości, jak działa grawitacja, jak emocje wpływają na ruch itp. Powodem, dla którego niektóre z tych słynnych zdjęć działają, mimo że są nieco nieproporcjonalne, jest to, że artysta zwykle przekazuje zamiar lub ruch postaci. Spójrz na szkice dzieci Rembrandta na kilka pięknie obserwowanych chwil z kilkoma liniami rysowania.

kiedy szukałem powyższego adresu URL, natknąłem się na stronę Pinterest z kilkoma dobrymi przykładami dynamicznego szkicowania sylwetki i przewodnikami dotyczącymi projektowania postaci i szczegółów tkaniny: https://www.pinterest.com/pin/461619030538728573/ Powodzenia!

Spróbuj użyć siatki, niezależnie od tego, czy pochodzi ona z twojej wyobraźni czy referencji. Spróbuj także obejrzeć obraz do góry nogami, aby sprawdzić, czy to pomaga wykryć błędy.

Trochę pretensjonalne jest próba wyjaśnienia tego w poście, ale oto uproszczenie.

1) Prawdopodobnie rysujesz za pomocą odniesień, widząc linie i obszary cieni. Jest to element jednowymiarowy, po którym następuje dwuwymiarowy obszar.

2) Ale prawdopodobnie musisz nadal rysować na podstawie odniesienia, ale widząc leżące u jego podstaw bloki 3D, które tworzą ciało , najpierw zwróć uwagę na związek w odległościach i miarach (A), a następnie na uproszczoną objętość (B)

Tak, zacznij rysować figurki i ludzi podobnych do robotów.

3) Oto powiązane pytanie: Jak badać anatomię jako artysta?

4) Nie naciskaj zbyt mocno. Rysuj z wyobraźni tylko tułów i ćwicz, później narysuj tylko nogę itp. Na razie zapomnij o wymuszonych perspektywach .

Pomyśl najpierw o normalnych pozach dalekiego widzenia, w których możesz bezpośrednio użyć proporcji „bohatera” 8 głów. https://www.google.com/search?q=8+heads+proportion+of+human

5) Zamiast używać drewnianego manekina, zalecam użycie tego: https://www.daz3d.com/

To tylko kilka wskazówek, ale z prostą podstawową metodologią.