Czy mój 10-latek po prostu się bawi, czy to znak ostrzegawczy, że zaczyna się samookaleczenie?

10

Moja 10-letnia córka przeżywa obecnie trudny okres, myśląc, że ma nadwagę i że nikt jej nie kocha. Odcięła dwukrotnie swoją grzywkę , teraz złapała moją brzytwę i zgoliła brwi. Tak się martwię, że jej zachowanie jest ostrzegawczym znakiem samookaleczenia.

behavior middle-childhood zmartwiona mama
źródło
Co to za grzywka?
Sylas Seabrook
1
Myślę, że to huk w nas
zmartwiona mama
Witamy w społeczności i dziękuję za Twój wkład. Nawet jeśli jest to początek zachowań autodestrukcyjnych, być może znalezienie profesjonalisty nie zaszkodzi. Wkracza w wiek i fazę życia, która jest trudna dla prawie każdego dziecka, więc posiadanie ucha do słuchania, które jest bezstronne i „bezpieczne”, może naprawdę pomóc.
zrównoważona mama
1
@JeremyMiller - Frędzle: (4) głównie Brytyjczycy odcinek przednich włosów krótko przycięty na czole.
James Snell
Cieszę się, że był link do „grzywki”, ponieważ kiedy po raz pierwszy to przeczytałem, po prostu pomyślałem, że pomyliłeś „palec”.
Sean Henderson

Odpowiedzi:

8

To, co wymieniłeś, to 3 objawy nadmiernej obsesji na punkcie własnego wizerunku ... myśląc, że ma nadwagę, nikt jej nie kocha (prawdopodobnie z powodu jej postrzeganego wyglądu), a następnie jest aktywnie destruktywna dla jej widocznego wyglądu. Ponieważ zidentyfikowałeś te objawy jako nierealne, zdecydowanie najlepiej jest zasięgnąć porady psychiatry, ponieważ tylko oni mogą ocenić całość stanu twojego dziecka i zalecić zrównoważone podejście.

Jako pewne podłoże: moje dziecko miało pewne problemy, które znalazłem dotyczące i po zabraniu jej do terapeuty, zdiagnozowano u niej pewne problemy, które Dr zalecił pewne zabiegi, w tym zmiany diety i snu, terapię i leki. Moja córka ma się teraz znacznie lepiej.

Dwa dodatkowe punkty: 1) Jeśli Dr chce po prostu rzucić meds na twoje dziecko, poszukaj drugiej opinii; oraz 2) w przypadku „najgorszego” przypadku poszukiwanie profesjonalnej porady, w wyniku której diagnoza „nie martw się” nie powoduje żadnych szkód, ale zapewnia ci komfort.

Życzę tobie i twojej córce wszystkiego najlepszego!

Sylas Seabrook
źródło
2
Dodałbym, że za każdym razem, gdy pojawiają się niepokojące zachowania lub objawy, dla których planujesz szukać pomocy (lekarz, doradca lub inny), zawsze pomocne jest posiadanie dziennika wydarzeń. Oprócz wydarzeń, o których wspomniałeś, powinieneś także rejestrować poniżające uwagi, zachowania izolujące się, płacz itp. Chodzi o to, aby przedstawić pełny obraz tego, jak doświadczasz swojej córki. Wszystkiego najlepszego.
MJ6,
2
Bardzo dziękuję wszystkim za radę, którą zarezerwowałem dla mojej córki, aby spotkała się z jej dr, a także rozmawiałem z nspcc, który doradził mi kilka kroków, które muszę podjąć, odbyłem spotkanie z kochanką mojej córki w szkole i poprosił ją, by uważnie na nią uważała i upewniła się, że nie dochodzi do nękania, ponieważ to oczywiście obniżyłoby jej samoocenę. Traktuję sytuację bardzo poważnie i nie odpocznę, dopóki nie zostanie odpowiednio oceniona i otrzyma odpowiednią formę leczenia. Moja śliczna dziewczynka znów będzie szczęśliwa
zmartwiona mama