Czy 5-latek powinien usprawiedliwić się po puszczeniu bąka?

11

Moja pięcioletnia córka kiedyś puszcza bąki w milczeniu i nie usprawiedliwia się. Za każdym razem, gdy wykrywam taką sytuację, przypominam jej, że powinna starać się tego unikać i wychodzić z pokoju, idąc do toalety, ale jeśli tego nie zrobi, powinna usprawiedliwić się.

Moja żona mówi, że to źle. Twierdzi, że musimy uczyć nasze dzieci (tego i młodszego), że powinny trzymać się gazu i wyjść do toalety, ale jeśli uciekną, powinny milczeć. Według mojej żony usprawiedliwianie się puszczaniem bąka całkiem młodemu dziecku jest złym nastawieniem.

Który z nas ma rację? Czy istnieją jakieś ogólne porady dotyczące postępowania w takich sytuacjach?

trejder
źródło
6
Inne podejście: „pierdnięcie za wolność, pierdnięcie za wolność - i pierdnięcie dumne”. -B.Franklin
imallett
4
to tylko trochę metanu , dlaczego miałaby za to przepraszać?
zzzzBov
1
@wszystko nie mam pojęcia, że ​​moje proste pytanie zwróci tak dużą uwagę. Dziękujemy wszystkim za tak wiele interesujących i pouczających odpowiedzi i komentarzy!
trejder
7
Należy ją nauczyć, jak obwinić winę innej osoby w pokoju.
Mark Adler
3
Westchnienie. Tak, oczywiście żartowałem.
Mark Adler

Odpowiedzi:

32

Myślę, że są ludzie, z którymi powinieneś czuć się komfortowo, wystarczająco wygodnie, aby przepuszczać gaz w ich ogólnym sąsiedztwie i nie musisz przepraszać. A najbliższą rodziną z pewnością powinni być tacy ludzie. W domu, kiedy nie jestem sam, staram się to robić w toalecie, choć nie czuję się źle ani nie wstydzę się pozwolić, aby ktoś odszedł, gdy moja żona lub LO jest blisko. Poważnie, puszczanie bąków jest naturalne, nie rób z tego nic złego.

Co do innych miejsc lub sytuacji - myślę, że dziecko powinno usprawiedliwić się, jeśli głośno bąka. Nie ma się czego wstydzić, ale też nie są to dobre maniery. Pamiętaj, aby podkreślić, że nie jest to przestępstwo ani coś bardzo, bardzo złego.

Nie mniej myślę o osobach, które przypadkowo głośno puściły bąka w mojej obecności. Chyba nikt nie powinien.

Dariusz
źródło
6
Na przykład w Chinach wszyscy pierdzą, kiedy chcą, czy to w toalecie, czy w zatłoczonym autobusie. Nikt nie myśli. :)
Sergio Tulentsev
Ciekawe, że najbardziej pozytywną odpowiedź udziela osoba z tego samego kraju co ja! :> Dziękuję za to pytanie, ale mam nadzieję, że to pytanie i wszystkie odpowiedzi przyniosą korzyści również ludziom z innych części świata. Na przykład ... z Chin! :>
trejder
@SergioTulentsev Biorąc pod uwagę liczbę osób (na metr kwadratowy), mogę sobie wyobrazić, że to naturalne! Gdyby przepraszali za każdą pierdnięcie, nie powiedzieliby nic poza „Excuce”! :>
trejder
@ trejder dobrze, to jest pytanie opinii, a nie „jak pierdzenie jest postrzegane na całym świecie”, a ja wyraziłem swoją opinię.
Dariusz
@SergioTulentsev to prawda, ale będąc kilkakrotnie w Chinach zauważyłem, że palą i plują również wszędzie. Wykluczonymi miejscami byłyby bardzo wysokiej klasy hotele lub budynki rządowe. Rzeczywiście różne standardy.
ug_
12

Zachęcam moje dzieci do usprawiedliwienia się, gdy mijają gaz. (Oczywiście najlepszym scenariuszem jest to, że zamiast tego mogą wypuścić go w łazience, ale rzeczy się zdarzają.) Mam kilka celów: przyznać, że w pokoju będzie krótki nieprzyjemny zapach, przyjmując odpowiedzialność za i błaganie o ułaskawienie za zadawanie go innym osobom w pokoju.

Czuję, że zachęcanie do milczenia zamiast do uznania całkowicie pomija drugi i trzeci cel. Jest bardzo mała szansa, że ​​zapach nie zostanie zauważony, jeśli w pokoju będą znajdować się inne osoby, a zwłaszcza jeśli w pobliżu znajdują się inne dzieci, może to prowadzić do dużej winy, kłótni i złego samopoczucia. Można tego uniknąć przez krótkie przeprosiny, zanim zapach naprawdę się rozprzestrzeni.

Istnieją jednak różne rodzaje potwierdzeń. Za uprzejme uznałbym proste „przepraszam”. Jeśli głoszą oni „Przepraszam, ja właśnie farted I IT prawdopodobnie śmierdzą” lub „I farted! [Nieograniczone śmiech] ” ... że nie jest pomocne.

Moim celem jest, aby zrozumieli, że jest to coś, co może przytrafić się każdemu, i nie powinno to być gigantyczne źródło zawstydzenia lub wstydu, ale należy to również rozwiązać szybko i krótko, aby każdy mógł po prostu sobie z tym poradzić i iść z życiem. Nie jest to szczególnie łatwe , ponieważ dzieci mają tendencję do znajdowania funkcji ciała zarówno bardzo zabawnych, jak i bardzo zawstydzających, ale pracujemy nad tym.

Acire
źródło
12

Powinna spróbować opuścić pokój lub tłum, jeśli próbujesz uniknąć niestosowności. Toaleta nie jest potrzebna, gdy wystarczy po prostu oderwać zmysły węchowe.

Przejdźmy teraz do sedna problemu: stwierdzenie, że dziecko, nastolatek lub osoba dorosła nie jest w stanie przepuścić gazu, jest tym samym, co stwierdzenie, że kichanie lub kaszel w miejscach publicznych jest złe. Gdyby społeczeństwo jako większość przestało promować negatywne nastawienie do mimowolnych funkcji organizmu, to pytanie by nawet nie istniało. Niektórzy ludzie są gazowi. Wpływa to bardziej na dietę niż biologię, ale to kolejny temat. W trakcie normalnego procesu trawienia odbijają i / lub przepuszczają gaz po jedzeniu. To jest mimowolne. Zmuszanie ich do trzymania się go lub stawienia czoła konsekwencjom wstydu społecznego jest po prostu przestarzałe.

Cześć, artykuły. Trzymanie go może prowadzić do problemów zdrowotnych. Nauczenie dziecka trzymania go w samych tylko komplikuje problem. Pozostawię to orzechom zdrowia:

Dlaczego nie powinieneś powstrzymywać pragnienia beknięcia lub podawania gazu

Trzymanie w wzdęciach może wywoływać choroby

Zatrzymywanie w gazie jelitowym

piekarnik
źródło
4
Zgoda. Gdybym musiał biegać do łazienki za każdym razem, gdy musiałem przepuszczać gaz, w niektóre dni nic nie mogłem zrobić.
Michael
Nikt (przynajmniej nie ja) nie mówi nic o trzymaniu. Lub za każdym razem biegając do pracy. Moje pytanie dotyczy wyłącznie tego, czy dziecko pierdzi w zatłoczonym miejscu, czy powinien je usprawiedliwić, czy nie.
trejder
9

Panna Manners zgadza się z twoją żoną : „niedopuszczalne odgłosy” (jej termin) nie powinny być „potwierdzane ani przez głośnika, ani odbiorcę hałasu”.

Nate Eldredge
źródło
Problemem tego problemu są kwestie „ciche, ale śmiertelne”. Nie „niedopuszczalne dźwięki”. Ściśle powiązane, ale nie sądzę, aby zasady „panny maniery” miały tu zastosowanie per se. Nie zauważyłem niczego w szybkim wyszukiwaniu, w którym mówi o sytuacjach „cichych, ale śmiertelnych”.
WernerCD
3
Myślę, że nadal by to miało zastosowanie (fakt, że jest to zapach, a nie hałas, nie zmienia faktu, że jest „społecznie niedopuszczalny” i dlatego należy go zignorować). (To powiedziawszy, nie zgadzam się z „społecznie nieakceptowalnym”, ale cieszę się, że mogę głosować, ponieważ jest to dobra odpowiedź, jeśli tak się czujesz.)
Joe
Miss Manners pisała także pod koniec lat 30. XX wieku. Nie sądzę, by można ją uznać za autorytet w zakresie akceptacji społecznej w 2014 r.
Dancrumb
5
@Dancrumb: Judith Martin (alias Miss Manners) urodziła się w 1938 r., Więc jeśli pisała pod koniec lat 30. XX wieku, była wyjątkowo przedwczesnym dzieckiem. (Być może myślałeś o Emily Post ?) Książka, którą cytowałem powyżej, została opublikowana („świeżo zaktualizowana”) w 2011 roku.
Nate Eldredge
@NateEldredge Nadal zgadzam się z Dancrumb . Osoba, która urodziła się pod koniec lat trzydziestych i zdobyła wiedzę w latach 1960–1970, może nie mieć wiele do powiedzenia na temat zachowań społecznych w latach 2010–2020, prawda…
trejder
5

Zgadzam się z żoną. Mimo że pierdzenie jest bardzo powszechne, niestety nasze społeczeństwo przejawia hipokryzję w przyjmowaniu go, co powoduje zawstydzenie. Najlepszą metodą jest więc pierdzenie w toalecie, ale jeśli przypadkiem ktoś pierdzi publicznie, chyba że zapytany, dlaczego miałby krzyczeć przed wszystkimi. „Przepraszam, jeśli się zastanawiasz, chciałem po prostu powiedzieć wszystkim jego ME, który puścił bąka :) „Całkiem niepotrzebne i niepotrzebne. Czyż nie? Lepiej być cicho.

Muślin
źródło
Spróbuj zobaczyć sprawę w ten sposób ... Mam dwie córki. Ilekroć starsze pierdnie cicho bez wymówki, po wykryciu problemu potrzebuję kilku sekund, aby dowiedzieć się, czy to pierdnięcie starszego, czy też pielucha młodszego wymaga natychmiastowej wymiany. :> Masz rację, prawda? :>
trejder
@trejder Jest to szczególny przypadek, zwykle nie ma praktycznych korzyści z wiedzy, kto pierdział.
aaaaaaaaaaaa
@eBusiness Przeczytaj ponownie. Tak, jest pewna korzyść. W moim przypadku nie chcę wiedzieć, kto pierdził. Chcę wiedzieć, czy starsze bąki, czy młodsze zrobiły lepkę i potrzebują pilnej wymiany jej suwaka.
trejder
1
@trejder Twoje pytanie dotyczy etykiety, a ja z całą pewnością nie wierzę, że powinieneś uczyć etykiety córki na podstawie osobistych problemów z diagnozą pieluchy. Jeśli potrzebujesz wiedzieć, zapytaj ją, ale nie rób etykiety, jeśli pieluchy są twoim prawdziwym problemem.
aaaaaaaaaaaa
@trejder Twoim zadaniem jest sprawdzenie pieluchy. Nie jest zadaniem dziecka przyznanie się do tego, co oczywiście jest dla niektórych społecznym faux pas (dla ludzi, którzy nie dorastali z ojcem flactalunt, jak sądzę).
Mazura
2

Przykro mi to pisać, ale myślę, że twoja żona ma rację. Nie masz prawa (z twojej strony nieuprzejmie) żądać, aby twoja córka mówiła o swoim wzdęciach (nawet pośrednio przez wymówkę). Rozmowa może być związana ze wstydem, zwłaszcza z kobietami. A potem twoja córka może kojarzyć cię z poczuciem wstydu.

I jeszcze jedna ważna rzecz: kobiety nienawidzą krytyki. Twoja córka będzie kobietą i za 30 lat będzie mogła dobrze zapamiętać twoje słowa. Może pamięta to jako krytykę, a ty nie chcesz, żeby kojarzyła to z tobą na zawsze.

Proponuję zrelaksować się i pozwolić innej osobie zająć się tą częścią edukacji: twoją żoną, przyjaciółmi lub nauczycielami twojej córki w późniejszym życiu.

Ponadto nigdy nie słyszałem, aby ktokolwiek usprawiedliwiał się dla pierdzenia. Dla „słuchaczy” bąka grzecznie jest udawać, że go nie słyszało ani nie wąchało. Dla osoby puszczającej bąka grzeczne jest, aby nie przeszkadzać, rozmawiając o puszczaniu bąków - nawet pośrednio.

Generalnie uważam też, że jest to trochę śmieszne, ponieważ z waszej reguły usta byłyby zmuszone mówić po „mowie” na dole? To odwróciłoby pożądaną kontrolę nad naszym ciałem, tak że dolna część dyktuje wyższą część.

księżyca
źródło
5
Szczerze mówiąc, mam wiele problemów z tą odpowiedzią, mimo że zgadzam się z wynikiem. Wydaje się, że sugerujesz, że dziewczęta lub ogólnie kobiety są wyjątkowo wrażliwe i nie należy ich krytykować. Ale jak powinni nauczyć się sobie z tym radzić? I czy naprawdę mówisz, że nie powinieneś mówić swojej córce, kiedy popełniła błąd, ponieważ może źle cię zapamiętać 30 lat później? Jeśli tak, to nie z powodu tego, co zostało powiedziane, ale z tego, co zostało powiedziane.
mafu
... i dodać kilka słów do komentarza mafutrct ... z pewnością nie musisz żałować, że zgadzam się z moją żoną! :> Przyzwyczajam się do tego, że ma rację ... w większości przypadków! :>
trejder
6
„Kobiety” są w stanie przyjmować, przyjmować i wyrastać z krytyki ze strony ojców lub matek, pod warunkiem, że są konstruktywne, a nie pejoratywne. Przyjaciółki „w późniejszym życiu” (w średnim dzieciństwie, w nastoletnich latach) są znacznie bardziej okrutne i wredne wychowawcy, jeśli chodzi o radzenie sobie z wzdęciami ( ewww, pierdliście! Tak obrzydliwe! I plotkują o tym, jak ich „przyjaciel” jest farter ) niż rodzic. Pierdzi zdarzają się od niemowlęctwa, a okazywanie dziecku wskazówek, jak sobie radzić z wdziękiem (unikając wstydu), jest okrutne.
Acire
1
Tak, bo mężczyźni uwielbiają krytykę.
Wyścigi lekkości na orbicie