Jak sprawić, by moje dzieci były pasjonatami nauki, będąc religijnymi?

Prosimy o rozważanie w swoich odpowiedziach.

Jesteśmy spostrzegawczą żydowską rodziną, chociaż byłem wykształcony w świeckich instytucjach. Czuję, że mam bogatą wiedzę, którą chcę przekazać moim dzieciom, których nie widzę, by kiedykolwiek dostały się do szkoły religijnej.

Mówiąc dokładniej: Moje dzieci są obecnie małymi dziećmi, a ich płyty DVD i książki obfitują w objaśnienia kreacjonistyczne i absolutnie żadnej nauki. Dorastałem z nauką i chcę, aby uczyli się jej od najmłodszych lat. Moja żona również nie uczyła przedmiotów ścisłych w szkole i potrzebowałaby poważnej zmiany paradygmatu, aby zrozumieć ewolucję. Staram się unikać tego problemu.

Nadal chcę, aby moje dzieci uczyły się naszych wartości, miały wiarę (co oznacza, że ​​musimy podejmować życie w sposób dojrzały i cierpliwy), być częścią naszej ciepłej społeczności i trzymać się z daleka od głównego nurtu. -Nie zamierzam nikogo urazić . Nie chcę też, aby były zdezorientowane lub przytłoczone. Sam wierzę w ewolucję i uważam, że historia stworzenia jest przenośna.

Jaki jest właściwy sposób, aby sobie z tym poradzić? Jak sprawić, by moje dzieci były namiętne w nauce i technologii, gdy były duchowe i związane z judaizmem?

Szanuję to forum i mam nadzieję, że napisałem we właściwym miejscu i we właściwy sposób.

Zapewniamy, że nauka i religia niekoniecznie są sprzecznością. Niektórzy z najlepszych naukowców z przeszłości i teraźniejszości byli głęboko religijni - i pochodzili z różnych środowisk religijnych. Jak napisał jeden z komentatorów, Georges Lemaître jest przykładem stosunkowo nowoczesnym.

Pytanie, w jaki sposób połączyć wierzenia i nauki religijne z obserwacjami naukowymi oraz ich konsekwencje, było przedmiotem dyskusji Galilei nad Kepplerem z czołowymi postaciami fizyki kwantowej i teorii atomowej (Heisenberg, Einstein, Bohr, ...) etyka implikacje ich pracy są jeszcze ważniejsze w odniesieniu do II wojny światowej, nazistowskich Niemiec i Hiroszimy.

Z mojego - co prawda bardzo osobistego - doświadczenia, ani nauka, ani sama religia nie są wystarczające, aby dobrze wykształcić i wychować dziecko.

Religia jest kamieniem węgielnym naszych społeczeństw (różne kraje i religie, ale obowiązują te same zasady). Nawet jeśli osobiście zdecydujesz się nie wierzyć, podstawowe wartości i nauki można znaleźć w wielu aspektach życia, od manier poprzez moralność po prawo. Religia może służyć jako kompas moralny i nadawać (postrzegana?) Dodatkową wartość życiu jednostki. Poczucie wspólnoty, więzi i akceptacji często (choć nie wyłącznie) występuje w grupach o pochodzeniu religijnym.

Jednak nauka służy lepszemu celowi w zrozumieniu mechanizmów otaczającego nas świata - jeśli chcę wyjaśnić, w jaki sposób woda zamarza na lodzie lub odparowuje lub dlaczego żarówka emituje światło, wybieram fakt naukowy bez mrugnięcia okiem.

Wasze dzieci są jeszcze małe, więc macie mnóstwo czasu na pracę z ich naturalną ciekawością: będą obserwować wiele rzeczy, które prowadzą do naukowych wyjaśnień. Dualizm nauk religijnych (np. Jak powstał świat) w porównaniu z obserwacjami naukowymi (jak zauważy to większość spostrzegawczych przedszkoli - w pismach świętych nie ma dinozaurów ...) wywołają wiele interesujących dyskusji w przyszłości, ale tak będą zadawać pytania dotyczące przyjaźni, lojalności i pierwszej miłości, które mogą odwoływać się do nauk religii, do której należysz.

Pracuj z tymi okazjami, przeprowadzaj eksperymenty naukowe odpowiednie dla wieku i zachęcaj ich do naturalnej ciekawości. Zaufaj ich zdolności do znalezienia równowagi między religią a nauką, która im odpowiada. Brzmisz jak doskonały wzór do naśladowania.

Osobiście nie uważam, że nauka jest wroga wobec wiary i wartości opartych na wierze. Może to być świetny sposób na poznanie zawiłości stworzenia.

Prawdopodobnie znasz się na starożytnej kulturze bliskowschodniej. Nie ma nic zwodniczego w Bogu, który komunikuje się ze swoim ludem w sposób, który mogliby zrozumieć, aw ANE, poprzez historie. Pismo ma poezję, metaforę, pieśń, modlitwę i inne „urządzenia” literackie. To, że Księga Rodzaju nie jest dosłowne, niekoniecznie obala istnienie Boga.

Myślę, że mądrze jest martwić się o to, że dzieci uczą się przedmiotów ścisłych. Dzieci, które nie są narażone na naukę i ewolucję, mogą, jako młodzi dorośli, czuć się zdradzeni, kiedy uświadomią sobie, czy to w college'u, czy przez ciągłe narażanie się z powodu własnej ciekawości, że nauka nie jest kłamstwem, jak ją przedstawiano. Odrzucając historie, których nauczyli się o stworzeniu, wielu odrzuca także inne rzeczy dotyczące ich wiary.

Nie potrafię się odnieść do nauk rabinicznych, ale jestem szeroko narażony na chrześcijańskich kreacjonistów. Jestem oszołomiony ich ogólną nieufnością do nauki, gdy wyraźnie przyniosło to korzyści w innych dziedzinach ich życia. Dysonans poznawczy, który rozwija się u ludzi uczciwych intelektualnie, doprowadził wielu do kryzysu wiary. W tych, którzy trzymają się swoich kreacjonistycznych poglądów, ich nieufność do naukowców w ogóle może również narazić ich na nieufność wobec nauki w medycynie itp.

Nie jest niemożliwe żyć w obu światach. Francis Collins, genetyk, który kierował Human Genome Project, jest naukowcem głębokiej i trwałej wiary. Jest wiele innych. Może czytanie o nich oraz o tym, jak wiara i nauka współistnieją w ich umysłach i życiu, pomoże ci znaleźć spokój w pragnieniu nauczania dzieci nauki. Dla mnie świat byłby o wiele mniej ekscytujący bez niego.

Edytowano, aby dodać:

Jak sprawić, by moje dzieci były namiętne w nauce i technologii, gdy były duchowe i związane z judaizmem?

Jedyną radą, którą mogę tutaj zaoferować, jest unikanie wzajemnego wykluczania się.

Zacząłem uczyć moje dzieci nauk ścisłych na długo przed tym, zanim zaczęły czytać. Dostępnych jest tak wiele zasobów, które pomogą Ci w cudowny sposób uczyć dzieci nauki. Mówienie o tym w codziennych sprawach w domu również powinno pomóc. Dzieci są z natury tak ciekawe, że w naszym domu przyszło całkiem łatwo.

_{Jednym z moich ulubionych wspomnień w tej dziedzinie jest ich reakcja na uczenie ich o gazach. To, co niewidzialne może mieć właściwości fizyczne, które można zaobserwować, wydawało się im prawie magią. Ale w przeciwieństwie do magii fascynacja nie rozprasza się, gdy uczą się kryjących się za nią „sekretów”. soda oczyszczona, ocet, niektóre pojemniki i świece to wszystko, czego potrzeba do niesamowitej lekcji!}

Nauka jest narzędziem. To, czy jest to dobre, czy złe, zależy od tego, kto go włada. Mimo wszystkich kontrowersji rzeczy, które rzekomo są sprzeczne między nauką a religią, rzadko pojawiają się w praktyce. Osobiście uważam, że proces ewolucyjny jest raczej logicznym sposobem na stworzenie dzieła dla kogoś z nieskończonym czasem i wglądem. Nawet gdybym tego nie zrobił, musiałem spędzić cały tydzień na Darwinie w biologii 9 klasy, zdać test i to wszystko.

Z małymi dziećmi możesz po prostu skupić się na odkrywaniu i eksploracji. Nie musisz zajmować się kontrowersją, dopóki nie będą przygotowani, aby sobie z tym poradzić. Szukaj dzieci nauki na Pinterest, aby uzyskać mnóstwo zabawnych zajęć, które absolutnie nie mają nic wspólnego z religią. Moje dzieci uwielbiają tego rodzaju zajęcia i dużo się od nich uczą.

Cudowne pytanie!

Jeśli potrafisz oderwać się od dogmatu, że pisane Słowo jest dosłowną prawdą (ze wszystkimi wygięciami, przez które musisz przejść, aby pogodzić wewnętrzne niespójności), możesz skupić się na szerszym obrazie.

Nauka i eksploracja przychodzą naturalnie do małych dzieci. Wypełnij balon helem i patrz, jak unosi się w powietrzu. Sadzić nasiona lub cebulki na wiosnę i obserwować, jak rosną. Kup zapłodnione jaja i pozwól im się wykluć. Baw się wodą, ciężarkami, dźwigniami, ciepłem, światłem (moje ulubione to pryzmaty i płonące przedmioty poprzez skupianie światła słonecznego za pomocą lupy). Przejdź do trybu online i spójrz na zdjęcia wykonane przez Hubble'a. Przejrzyj poprzednie kopie National Geographic. Wędruj po lesie i zobacz, jak życie jest wszędzie. Eksploracja staje się nauką bez potrzeby używania nazwy.

Gdy twoje dzieci przywiążą się do piękna stworzenia, możesz przywrócić link:

To świat, który stworzył nasz Stwórca, musimy dbać o niego i siebie nawzajem oraz postępować zgodnie z naukami.

Będzie to całkowicie naturalne.

Nauka i religia nie muszą być w konflikcie. Możesz nauczyć swoje dzieci, że nauka i religia mają do odegrania ważną rolę w nauczaniu ludzi o życiu, świecie i naturze Boga. Religia nie potrzebuje uczyć o naturze molekuł, nie ma też nauki, by uczyć o naturze grzechu lub podszeptów duchowych.

Kiedy istnieje pozorna sprzeczność, warto rozważyć powód, dla którego trzeba wiedzieć. Jeśli ktoś odkrywa swoją bliskość z wiecznością i własną duchową naturę, historia stworzenia ma pewien wgląd, który może okazać się przydatny. Jeśli ktoś bada dziedzictwo genetyczne, warto rozważyć ewolucję jako ramy do zadawania pytań.

Są ludzie, którzy odczuwają potrzebę pogodzenia dwóch ram, ale nauczenie dzieci, że obie ramy są przydatne, pozwala im rozwinąć empatię dla innych - zobaczyć, że dwoje ludzi może zobaczyć to samo i zobaczyć dwie różne rzeczy. Pozwoli im to cieszyć się nauką, a kiedy spojrzą na inne perspektywy niż ich własne, będą mogli je ocenić bez emocjonalnej konieczności ustalenia absolutnej prawdy.

Pomóż swoim dzieciom uwielbiać się uczyć i korzystać z różnych ram odpowiednio od najmłodszych lat. Nie bójcie się powiedzieć im „nie wiem”, spojrzeć na pytania z różnych punktów widzenia i wystawić je na ramy poza waszą wiarą.

Jeśli chcesz, aby rozwijali silną miłość do twojej wiary, po prostu musisz ją demonstrować i otwarcie nią przeżywać, i pokazać na przykład, jak błogosławi twoje życie i życie twojej rodziny. Naucz go, żyj nim, a jednocześnie pomóż im zrozumieć, że nie ma prawdziwego konfliktu, a gdy dorastają, będą nadal trzymać się swojej wiary, ucząc się innych dziedzin myślenia, niekoniecznie rezygnując z wiary.

„Dla mnie nie było poważnych trudności z pogodzeniem zasad prawdziwej nauki z zasadami prawdziwej religii, ponieważ oboje są zainteresowani wiecznymi prawdami wszechświata”. - Dr. Henry Eyring, chemik

Te słowa dr Eyringa zmotywowały mnie w moim życiu, gdy jednocześnie realizuję doktorat. w astrofizyce, będąc bardzo aktywnym w mojej własnej wierze religijnej. Uświadomiłem sobie, że zarówno nauka, jak i religia zajmują się przede wszystkim odkryciem i zastosowaniem prawdy, która istnieje we wszechświecie, i że wszelkie domniemane rozbieżności między nimi wynikają z naszego niedoskonałego zrozumienia jednego, drugiego lub obu. Dr Eyring powiedział także: „Niektórzy pytali mnie:„ Czy istnieje jakikolwiek konflikt między nauką a religią? ” W umyśle Boga nie ma konfliktu, ale często dochodzi do konfliktu w umysłach ludzi ”. Nasze rozumienie zarówno nauki, jak i religii jest jeszcze niedoskonałe i dlatego możemy spodziewać się w najlepszym razie niedoskonałej harmonii między nimi.

Krótko mówiąc, myślę, że najważniejszą rzeczą jest nauczenie swoich dzieci, jak cenić, szukać i żyć zgodnie z prawdą bez względu na źródło, a następnie wyjaśnić, że nauka i religia są ważnymi i cennymi sposobami, za pomocą których odkrywamy prawdę.

Aby odpowiedzieć na część twojego pytania na temat tego, w jaki sposób powinieneś uczyć nauki i pomóc rozwinąć pasję do nauki u swoich dzieci, sugerowałbym skupienie się na nauce jako na eksperymentowaniu i badaniu świata, w którym żyjemy.

Co się stanie, gdy do tego dodamy, policz, ile czasu upływa między grzmotem a oświetleniem. Co spada szybciej, pióro lub liść. Jak wielką wieżę możesz zbudować z klocków Lego, nie spadając na nią itp.

Jest to nie tylko świetny sposób, aby zacząć uczyć się o świecie i jego działaniu, ale z pewnością twoja żona i społeczność nie mogą być niezadowoleni z tego, że twoje dzieci badają i uczą się o niesamowitym, cudownym świecie, który Bóg dla nas stworzył.

Uderza mnie to, że dyskusja o nauce i religii, podczas gdy poszukuje różnych prawd, nie musi być zamknięta w pytania o pewność i wiarę, przynajmniej w pierwszej kolejności. Po pierwsze, zarówno wiara religijna, jak i nauka wiążą się z radykalnymi rodzajami wątpliwości : wiara bez wątpienia jest dość pusta (bez „skoku”), a nauka bez wątpienia jest po prostu niespójna. Być może jedną z dróg dyskusji jest rozmowa o różnych sposobach myślenia i dążenia do bycia człowiekiem poprzez wątpliwości.

Po drugie, z tego, co wiem o judaizmie (oczywiście cieszę się, że mnie poprawiono), podkreśla ono praktykę i rutynę jako drogę do boskości. Być może idee praktyki i rytuału są również dobrym sposobem na rozmowę: obaj szukają swojej prawdy poprzez dość ścisłe przekonanie, co to znaczy ćwiczyć poszukiwanie prawdy, dlaczego rytuał jest tak ważny, co komunikuje się z innymi i dlaczego to jest wyjątkowe. Więc (że to rozumiem) Boga można znaleźć poprzez prawa jako praktyki, a naukowa prawda jest aspektem pewnego rodzaju zrytualizowanej metody.

Mam nadzieję, że to pomoże. W skrócie: istnieje wiele sposobów myślenia o prawdzie i być może czasem szczególną rzeczą jest skupienie się na poszukiwaniu.

Zobacz, jak natura Davida Attenborrough pokazuje podstawowe cechy rodziny. Zbieraliśmy się na dużym łóżku z komputerem i oglądaliśmy je razem. Na Netflix są dziesiątki, wiele. Mój najstarszy studiuje teraz biologię konserwatorską na studiach. Zbieg okoliczności? Może . . . .

Hmm, to wydaje mi się dziwne pytanie. Jestem programistą i osobą naukową, a także fundamentalistycznym chrześcijaninem i kreacjonistą. Nie widzę w tym żadnej sprzeczności, jest to raczej „Studiuję i szanuję naukę, I dlatego jestem chrześcijaninem”. Przestudiowałem materiał dowodowy i tam mnie to prowadzi.

Wielu największych naukowców w historii wierzyło w Biblię. Isaac Newton sformułował teorię grawitacji, wynalazł rachunek różniczkowy i zbudował pierwszy teleskop odbijający. Pisał także książki broniące Biblii przed atakami ateistów w swoim czasie, na przykład swoją „Historię starożytnych królestw”. Kepler powiedział, że zadaniem naukowca jest „myśleć o Bożych myślach po nim”. Roger Bacon, człowiek czasami przypisywany „wynalazkowi nauki”, ponieważ jako pierwszy opisał nowoczesną metodę naukową, w tej samej książce, w której wezwał szkoły do ​​nauczania hebrajskiego (i greckiego), aby młodzi ludzie mogli studiować Biblię w oryginalnym języku. Dr Mortimer Adler jest znanym pisarzem naukowym, który był Żydem (mesjanistą) i kreacjonistą. Żyd Paul Ehrlich zdobył Nagrodę Nobla za swoją pracę w bakteriologii i był pobożnym Żydem. Ernst Chain był kolejnym wierzącym w Biblię Żydem, który zdobył nagrodę Nobla. Itp.

Kiedy ludzie mówią o „konflikcie między religią a nauką”, o czym oni mówią? Podaj przykłady tego konfliktu. Zwykle sprowadza się do jednej lub dwóch rzeczy, jak Biblia uczy stworzenia, podczas gdy większość współczesnych naukowców wierzy w ewolucję, a może coś w cuda. Jeden lub dwa punkty różnicy nie są fundamentalnym konfliktem. Często czytam w gazecie rzeczy, które są sprzeczne z tym, czego nauczono mnie w szkole, szczególnie podczas dyskusji o ekonomii. Czy powiedziałbyś zatem, że istnieje „konflikt między edukacją a dziennikarstwem”? Że jakaś poważna osoba musi zdecydować, czy uwierzy w edukację, czy w dziennikarstwo? Nie. Powiedziałbyś, że ta jedna historia w gazecie jest sprzeczna z tym, czego nauczyłeś się na tej jednej klasie ekonomii. Oczywiście istnieją indywidualne różnice! Fakt, że NIEKTÓRE teorie naukowe są sprzeczne z NIEKTÓRYMI teoriami religijnymi, leży gdzieś pomiędzy „co z tego?” i „no cóż, oczywiście”. Absurdem byłoby oczekiwać, że każdy wynaleziony kiedykolwiek sposób zdobywania wiedzy zawsze uzyska dokładnie takie same wyniki, biorąc pod uwagę naturalną omylność ludzi.

Więc jak? Powiedziałbym: naucz swoje dzieci analitycznego, obiektywnego myślenia. Naucz ich, aby patrzyli na dowody przed wyciągnięciem wniosków i nie wierzcie w coś tylko dlatego, że „wszyscy to wiedzą” lub dlatego, że słyszeli to w telewizji. Następnie omów teorie naukowe i religijne w tych terminach. Nigdy nie mówiłem moim dzieciom, że powinny wierzyć w Biblię, ponieważ tak powiedziałem lub dlatego, że wierzy w to nasza rodzina. Zawsze mówiłem im, żeby przestudiowali fakty i dowody dla siebie, na ten i każdy inny temat. W naszej rodzinie zawsze rozmawialiśmy o ideach religijnych w ten sam sposób, w jaki mówiliśmy o ideach naukowych: jakie są fakty? Tak, znalezienie dowodów jest o wiele trudniejsze niż zwykłe dogmatyczne stwierdzenie, że tak właśnie jest. Ale daje też dzieciom solidne podstawy do ich przekonań.

Dla mnie tożsamość żydowska nie polega wyłącznie na przestrzeganiu dosłownie Tory. Chodzi przede wszystkim o społeczność i tożsamość kulturową. Społeczność jest oczywiście bardzo zwarta, co jest jedną z jej mocnych stron. Wydaje mi się jasne, że rutynowe posłuszeństwo starożytnym przepisom nie jest tym, co większość Żydów uważa za fundamentalne dla bycia Żydem. Niedawno poszedłem na kolację paschalną, a matka i ojciec domu żartowali ze mnie, jak zamierzają sprawić, żebym przeczytał w przyszłym roku bolesnie długie fragmenty. Oboje są Izraelczykami, czytają książki i gazety w języku hebrajskim, i oboje są oczywiście kierowani ich żydowską tożsamością. I wierzą, że ewolucja jest prawdziwa, że ​​Ziemia ma miliardy lat i że całkowicie dopuszczalne jest używanie włącznika światła w sobotę.

Teraz najważniejsze pytanie. Nie można pogodzić nauki z religią, tak jak benzyny z zapaloną zapałką. Nie mieszają się, ponieważ są diametralnie przeciwne. Żąda się, aby ich oświadczenia były oparte wyłącznie na rzekomym autorytecie tego, kto je wypowiada. Drugi nie chce uwierzyć nikomu za słowo i domaga się przedstawienia dowodu, dlaczego jedno wyjaśnienie lub opowieść należy uważać za wykluczenie wszystkich innych.

Dobrze, że chcesz ich wychować, aby wiedzieli o nauce. Prawdopodobnie nie spędzą życia w kibucach, więc lepiej jest, jeśli mają dostęp do nowoczesnej wiedzy naukowej, niż do wypełniania kolorowanek twierdzących, że Ziemia ma 6000 lat i że naukowcy kłamią lub mylą się. Te punkty widzenia są już uważane za całkowicie absurdalne przez ogromną większość pierwszego świata i będą się zmniejszać coraz szybciej wraz z upływem dziesięcioleci. W oparciu o Twój post wiem, że też go widzisz.

Jeśli masz książki lub DVD, które mówią im, że Bóg stworzył Ziemię w sześć dni, WYRZUĆ JE. Nie oddałbym ich też innej rodzinie. „Materiał edukacyjny”, który mówi, że Ziemia ma 6000 lat, nie jest edukacyjny. To jest niepoprawne. Możemy to nazwać kłamstwem, zarozumiałością lub ślepą wiarą; ale dowody na istnienie starej Ziemi są ogromne i nie ma wiarygodnych dowodów na to, że młoda Ziemia jest w ogóle. To takie proste: czy chcesz nauczyć ich rzeczy, których będą musieli się później nauczyć? Dlaczego nie nauczyć ich rzeczy, które są poprawne za pierwszym razem?

Widzicie, jest to o wiele, wiele większe niż pytanie, jak włączyć naukę do żydowskiego wychowania. Świat jest pełen ludzi, którzy spróbują opowiedzieć im kwieciste historie, aby zdobyć ich zaufanie, a tym samym je wykorzystać. Nie pozwól, aby tak się stało. Naucz ich krytycznego myślenia i rozważ, że ludzie, którzy mówią im dziwne rzeczy, mogą mieć ukryte motywacje lub być pod kontrolą innych, którzy to robią. Naucz ich, że jeśli ktoś nie może racjonalnie wyjaśnić, dlaczego w coś wierzy, nie jest w stanie żądać, aby ktokolwiek inny.

Wiem, że chcesz zachować spokój i nie obrażać nikogo, ale czasami musisz rozczarować ludzi, aby zapewnić najlepszą przyszłość swoim dzieciom. Jeśli ktoś podejdzie do drzwi, aby sprzedać ci materiały studenckie, czy kupujesz je, mimo że twoje dzieci nie będą tam przez lata, tylko po to, aby ten facet był szczęśliwy? Jeśli zostaną wychowani, by wierzyć w te rzeczy, będzie to miało dla nich negatywne konsekwencje - nie tylko dlatego, że wierzą w rzeczy, które zostały obalone, ale także dlatego, że nauczyli się wierzyć w rzeczy „tylko dlatego”. Daj im korzyść z krytycznego myślenia.