Jak radzić sobie z niegrzecznym lub niechętnym rodzeństwem?

To trochę trudne, ale oto:

Mam około dwudziestki i obecnie (z różnych powodów) mieszkam w domu z obojgiem rodziców, moją 15-letnią siostrą i moim 17-letnim bratem. Regularnie pomagam w sprawach rodzinnych - w szczególności w porannych / popołudniowych zajęciach szkolnych i innych „usługach taksówkowych” - a zwłaszcza, że ​​jest trochę różnicy wiekowej, czuję, że jestem w pozycji „autorytatywnej” czas.

Mój problem polega na tym, że oboje rodzeństwo może być bardzo niechętne do współpracy, nieprzyjemne, a czasem (w przypadku mojej siostry) nawet niegrzeczne lub obelżywe, a kiedy trzeba zrobić coś, co im się nie podoba, jest dużo tarcia.

Całkowicie rozumiem, że to nie są moje dzieci, nie jestem ich rodzicem i ich zadaniem nie jest ich dyscyplinowanie. Nadal jednak czuję się za nie w pewien sposób odpowiedzialny i staram się być dla nich wzorem do naśladowania.

Nie chcę też obrażać wysiłku, jaki moi rodzice włożyli w swoje (i moje) wychowanie, ale czasami mam wrażenie, że uciekają od wszystkiego, co im się podoba, i nie ma to niewielkiego wpływu na złe zachowanie. Trwało to tak długo, jak pamiętam, i naprawdę zaczyna mnie stresować i denerwować. Nie mogę się doczekać, aż będę mógł wyjść z domu, ale finansowo nie mam pojęcia, kiedy to będzie możliwe.

Często jestem spóźniony do pracy rano, ponieważ po prostu nie przygotowują się do szkoły na czas (spóźniają się niezależnie od tego, kto zabiera ich rano) i będąc posłańcem dla żądań takich jak „zejdź na obiad” lub nawet „czas się obudzić” zwykle spotyka się z agresywnymi argumentami, a czasem przekleństwami i przemocą ze strony mojej siostry.

Kilka przykładów ich typowego zachowania:

• Moja siostra rzadko je z rodziną podczas posiłków i nie robi tego od kilku lat. Jeśli zostanie do tego zmuszona, będzie gburowata i niekomunikatywna, czasami rzucając napady złości, domagając się wcześniejszego opuszczenia stołu lub po prostu burzy się na jakąś zniewagę. Zwykle je w swoim pokoju lub salonie, a my sobie z tym radzimy, ponieważ „to łatwiejsze niż kłótnia”.
• Mój brat wydaje się niezdolny do wstawania rano. Znalazłem rozwiązanie w połowie drogi, wchodzę do jego pokoju i dręczę go, dopóki nie wstanie z łóżka i nie zacznie się przygotowywać. Nie jest to jednak głupie, ponieważ wiadomo, że wraca do łóżka i znów zasypia, gdy jest ubrany. Czy mam rację, wyobrażając sobie, że 17-latek powinien być wystarczająco odpowiedzialny, aby wstać rano?
• Oboje rodzeństwo jest często nieszczęśliwe, zmęczone lub źle się czuje. Nic dziwnego, że kiedy tak się czują, bardziej prawdopodobne jest, że się zepsują lub staną się agresywnie kłótliwi.
• Po przeczytaniu niektórych pytań na stronie, wygląda na to, że moja siostra wykazuje wiele oznak Opozycyjnego Wyzywającego Zaburzenia. Ona nienawidzi szkoły i jej drugi brat, ona jest zły przez większość czasu, to zazwyczaj ogólnie kłótliwy i może obrażać się na prawie wszystko.

Oboje rodzeństwo może być absolutnie cudowne, jeśli mają odpowiedni nastrój, ale jest to rzadkie. Coraz bardziej martwię się, że nauczyli się zachowań i postaw, które oznaczają, że będą walczyć w późniejszym życiu.

Chciałbym porozmawiać o tym z rodzicami, ale po prostu nie wiem, co powiedzieć ani jakie sugestie. Zwłaszcza bez zranienia ich uczuć lub sugerowania, że ​​są złymi rodzicami. Oboje moi rodzice są obecnie pod dużą presją i stresem i żadne z nich nie radzi sobie dobrze w konfrontacyjnych dyskusjach na temat tego rodzaju rzeczy, co czyni sprawy podwójnie trudnymi.

Mam nadzieję, że to wszystko ma sens !? Czuję, że moje rodzeństwo musi nauczyć się samodyscypliny i stać się znacznie bardziej odpowiedzialnym za swoje działania i zachowania wobec siebie i innych. Nie mam jednak pojęcia, jak skłonić ich do współpracy i zobaczenia tego, a uzyskanie pomocy moich rodziców wydaje się niemożliwe. WSPARCIE! Co mogę zrobić jako rodzeństwo, aby ułatwić wszystkim życie?

Ostateczne wychowanie rodzeństwa jest obowiązkiem twojego rodzica, a nie ciebie. Pomaganie im to miły gest, ale w końcu się wyprowadzisz i nie będą mogli liczyć na twoją pomoc. Rozwiązanie zależy trochę od tego, jak bardzo musisz pomóc.

Jeśli częścią twojego mieszkania w domu są przejażdżki itp., Musisz zrobić, jak powiedział @DavidBoshton, i uzyskać autorytet i wsparcie od rodziców. Twoi rodzice powinni szanować ciebie, twój czas i twoje uczucia na tyle, aby nie zostawili cię na sucho, kiedy musisz poradzić sobie ze złymi postawami rodzeństwa. Jesteś tak samo ich dzieckiem jak twój brat i siostra i zasługujesz na ich szacunek i uwagę.

Jeśli twoja pomoc jest bardziej grzeczna dla twoich rodziców, możesz nadal iść drogą wyznaczonego organu lub wyjaśnić, że nie możesz już pomóc, jeśli twoje rodzeństwo powoduje problemy. Jest punkt, w którym musisz bronić siebie i swojego prawa do uzyskania podstawowego szacunku i uwagi od innych. Jeśli twój brat nie obudzi się, abyś mógł wyjść na czas (i być na czas do pracy), być może będziesz musiał wyjść bez niego i pozwolić mu samemu sobie poradzić. Wiem, że będzie to trudne i spowoduje konflikt, ale powinno zmusić problem do samodzielnego rozwiązania. Albo twoi rodzice zrobią wszystko, co w ich mocy, aby rano twój brat się przeprowadził, albo to już nie będzie twój problem. (Na marginesie: ratowanie rodzeństwa za każdym razem, gdy się spóźnią, nigdy nie da im motywacji do wstawania i poruszania się.

Bez względu na to, jakie rozwiązanie wybierzesz, będziesz potrzebować pomocy i wsparcia rodziców. Są władzami nad twoim rodzeństwem i naprawdę mają decydujący głos w kwestii ich wychowania. Porozmawiaj z nimi i najpierw coś wymyśl, a następnie przećwicz to i trzymaj się pistoletów.

Musisz uzyskać uprawnienia delegowane. Ponieważ robisz z nimi rzeczy, które robiliby rodzice, musisz uzyskać autorytet rodziców, aby sprawnie wykonywać zadania. Cieszę się, że wiesz, że nie są to twoje dzieci, ale działasz jako pracownik opieki nad dziećmi, więc musisz mieć do tego uprawnienia. Uzgodnij z rodzicami zestaw konsekwencji, które możesz zastosować wobec dzieci, jeśli nie będą one współpracować, i oczywiście jest tam „Mama poprosiła mnie, abym poprosił cię o wykonanie X, więc jeśli nie zrobisz XI, będę musiał powiadomić mamę, że ty „nie chce współpracować”, a następnie mama musi cię wesprzeć. Jeśli tego nie zrobi, musisz wyjść z tej roli, ponieważ ostatecznie, jeśli nie posłuchają cię, grozi im krzywda.