Jak mogę pomóc mojemu synowi być bardziej niezależnym w odrabianiu lekcji?

Martwię się, ponieważ mój syn nie wykonał pracy, którą dostał ze szkoły. Praca jest ciężka, ale myślę, że problem może dotyczyć tylko jednej z jego zajęć.

Popchnąłem go dzisiaj, aby odrobił pracę domową, którą powinien zrobić, i bardzo się zdenerwowałem, ponieważ wykonałem to zadanie całkowicie, a on zbyt długo go spisał, a on również narzekał, że napisałem za dużo. Nie dlatego, że chciałem pisać za dużo, ale dlatego, że gdybym pominął jakieś informacje, nie byłaby to prawidłowa odpowiedź.

Dzisiaj traktowałem go bardzo poważnie i powiedziałem mu: „Jesteś starszy i nie mogę cię już unieść”.

Jak mogę pomóc mu być bardziej niezależnym w odrabianiu lekcji?

Jest bardzo prosty powód, dla którego nie powinieneś odrabiać pracy domowej syna:

Wyniki zadań domowych pokazują nauczycielom, czy to, czego nauczał, zostało zrozumiane.

Pomyśl o następującym scenariuszu:

• Nauczyciel uczy przedmiotu A.
• Praca domowa obejmuje temat A.
• Większość prac domowych jest zwracana głównie poprawnie.
• -> Nauczyciel zakłada, że ​​należy to zrozumieć i przechodzi do tematu B.

Teraz wyobraź sobie, że główna część pracy domowej została wykonana przez rodziców ...

Szczególnie w przypadku młodszych dzieci porażka jest ważną informacją zwrotną, zarówno dla nauczyciela, jak i dziecka. To była główna prośba nauczycieli z naszego ostatniego spotkania PTA w szkole podstawowej kilka dni temu, więc tak naprawdę wyrażam również ich obawy.

Jeśli masz (za dużo?) Czasu i energii, możesz „nieść” dziecko przez szkołę, ale kiedy i gdzie zamierzasz się zatrzymać? W liceum? Szkoła Wyższa? Kiedy jesteś stary i wątły? Branie odpowiedzialności za swoje czyny - lub brak działań - jest częścią dorastania, ale jest to proces dwustronny. Pomyśl o tym jak o uczeniu się chodzenia: Twój syn musi nauczyć się chodzić sam, ale Ty jako rodzic musisz puścić rękę. Zobacz, jak się potyka, upada i wstaje .

W przypadku szkoły oznacza to tak, czasami odpowiedź będzie niepełna, błędna lub po prostu błędna. Ale czasami będzie zaskakująco genialny.

Zgadzam się z punktami odpowiedzi Stephie. Pierwszym krokiem jest przestanie wykonywać dla niego swoje zadanie : nie tylko oszukuje, ale po prostu się nie uczy . Głównym celem pracy szkolnej, czy to w szkole, czy w domu, jest kształcenie go poprzez praktykę.

Nie oznacza to jednak całkowitego oderwania się od pracy domowej. Zwłaszcza jeśli zawsze byłeś bardzo zaangażowany (pomagając lub faktycznie to robisz), powoli przechodź na bardziej niezależne podejście i obserwuj, że nie walczy.

• Zadanie domowe (lub makijaż) należy traktować priorytetowo. Powinien mieć wyznaczony czas na jego ukończenie (np. Skończyć przed obiadem lub czasem na zabawę).
• Zachowaj spokój. Po prostu powiedz, że nadszedł czas, aby wykonać zadanie, nie kłócić się ani nie negocjować.
• Lokalizacja jest ważna. Idealnie jest znaleźć spokojne miejsce do pracy, ale także miejsce, w którym można obserwować, aby upewnić się, że pozostaje przy swoim zadaniu. Podkreślając środowisko, które pomoże w skupieniu, nie tylko skupi się lepiej, ale dowie się, co pomaga mu się skupić.
• Pozostań w pobliżu, gdy pracuje. Znalezienie do tego odpowiedniej „odległości” może być trudne i różni się w zależności od wieku i dziecka (mój syn chce, żeby ktoś tam siedział [nie wchodzi w interakcje, tylko siedzi], moja córka woli izolację). Chciałbym zacząć od bycia w pobliżu i patrzeć, jak on działa: czy on walczy? Łatwo rozpraszający się? Sfrustrowany treścią? Rozwiązuj te konkretne problemy.
• Chwała za dobry wysiłek (nie „jesteś taki mądry”, ale „ciężko nad tym pracowałeś”).