Jak ustawić swoje dziecko na przerwę, kiedy jesteśmy publicznie?

Co zaleca się robić, gdy moje dzieci źle zachowują się w miejscach publicznych?

Na przykład zdarzały mi się sytuacje, w których krzyczą i rzucają różnymi rzeczami w restauracji, lub innego dnia, gdy jeden z nich ciągnie włosy za drugiego i uderza go w sklep. Zazwyczaj zabierałem je do samochodu i kładłem na siedzeniu, podczas gdy ja sam siedziałem z przodu, ale nie jestem pewien, czy to działa tak dobrze, jak przerwy w pracy w domu.

Czy są jakieś specjalne techniki ograniczania czasu w miejscach publicznych? A może powinienem robić coś zupełnie innego?

Jeśli robimy zakupy lub w restauracji z naszym synem, a on zaczyna działać, zabiera go natychmiast do toalety i rozmawia z nim w pierwszej kolejności, jeśli nie będzie mógł się później zachowywać, płacimy za zabranie ze sobą jedzenia.

Jeśli robimy zakupy, a on to robi, jeden z nas zabiera go bezpośrednio na zewnątrz i mówi do niego, podczas gdy drugi kończy zakupy i płaci za to.

Dowiedział się, że ma jednego „darmowego”, a potem cała zabawa kończy się i wracamy do domu - i przygotowuje się do łóżka, niezależnie od godziny (nie idzie do łóżka, jeśli jest wczesne popołudnie, ale wie, że to oznacza brak wychodzenia na zewnątrz itp.).

Dziś działał w gabinecie dr. Kazałem mu stać w kącie przez 3 minuty, podczas gdy lekarz i ja rozmawialiśmy o jego możliwej infekcji ucha (on nie ma). Potem nie miałem żadnych problemów, wychodząc z nim na zakupy lub jadąc autobusem do domu.

Ogólnie rzecz biorąc liczę do 3, a Matthias wie, że musi zrobić wszystko, o co go poproszono - lub jeśli nie rozumie, czego od niego chciał, by zapytać, czego chce - albo musi stać lub siedzieć na „niegrzecznym krześle” który znajduje się w pobliżu rogu.

Bądź stanowczy, konsekwentny i POWIEDZ im, dlaczego są wsadzani do samochodu, na zakręcie, na czas.

Edycja: Powinienem również dodać, że mój syn właśnie skończył 3 lata w maju.

Ważne jest, aby mieć politykę, którą możesz egzekwować szybko i pewnie, gdziekolwiek jesteś. Zrób to tak jak w domu, jak to możliwe, i do diabła z piorunami innych kupujących, gdy spokojnie zostawiasz wózek za sobą i ciągniesz dziecko do samochodu na przerwę (dla małego dziecka rzucającego furię), lub cokolwiek innego twoja polisa jest.

Upewnij się, że stracą coś, czego chcą. W moim przypadku, gdybym musiał opuścić restaurację z powodu zachowania, nie dostaliby później tego kęsa. To poświęcenie dla rodziny, ale warto.

Nie wstydź się, ponieważ zawstydzenie da dziecku większą moc i kontrolę, niż jest to konieczne.

Kiedy publicznie zajmujesz się niewłaściwie zachowującym się dzieckiem, pamiętaj, że Twoim obowiązkiem jest cywilizowanie go poprzez upublicznienie go tam, gdzie będzie źle zachowywał, a następnie poprawienie go. Rozsądni ludzie (społeczeństwo) to rozumieją.

• Spodziewaj się, że dzieci źle zachowują się i oczekują ich poprawienia. Im więcej ekspozycji mają na oba doświadczenia, tym więcej miejsc będzie można podziwiać.
• Oczekuj, że dzieci będą miały publicznie chwile dobrego zachowania i podziękuj im, nagradzaj je i daj im znać, jak bardzo je lubisz, kiedy się zachowują.

Kilka pomysłów, które przychodzą na myśl:

• Podaj przykład.
• Przekaż oczekiwania przed udaniem się w nowe miejsce i przypomnij, kiedy udasz się w jakieś znajome miejsce.
• Ćwicz w domu.
• Zignoruj ​​jak najmniej drobne złe zachowanie, aby uniknąć nagradzania go uwagą.
• Entuzjastycznie chwalą dobre zachowanie
• Przerwy w pracy (sam czas 1-3 minut) są trudne, ponieważ uspokajające skutki przerwy są często kojarzone przez dziecko z miejscem w domu.
• Z napadem złości, spróbuj usunąć dziecko z najbliższych okoliczności, pozwól mu się uspokoić (na przykład nie zaczynaj na nich krzyczeć), a następnie wzmocnij oczekiwane zachowanie. Niestety napady złości są normalne.

Trudne rzeczy dla dzieci:

• W restauracjach dzieci muszą czekać znacznie dłużej, niż oczekują jedzenia; spróbuj natychmiast zamówić jedzenie.
• Po posiłku dzieci mają krótką cierpliwość do siedzenia przy stole i nie mają nic do roboty; po kolacji przerwij czat i porozmawiaj o zajęciach (wypróbuj zabawki stołowe w domu po obiedzie).
• Siedząc w koszyku i nie mając nic do roboty, gdy przepływają obok nich wszelkiego rodzaju nowe przedmioty; przynieść zabawki, zajęcia itp.

Robię też samochód, ale jeśli utrzyma się w samochodzie, po prostu wrócimy do domu, nic więcej, a mój syn wie, że zabraknie kilku rzeczy, gdy wrócimy do domu. Regularnie zabieram zabawki na przerwę lub usuwam z tego kilka przywilejów telewizyjnych, jeśli źle się zachowuje. Lubię samochód, ponieważ usuwa go z publicznego widoku, gdzie czasami chce nas zawstydzić lub myśli, że tak. Nie zawracam sobie głowy gratisami, a im ładniej, gdy są młodsi, gdy osiągnie wiek 4 lat, mówię mu, że musi działać lepiej i powinien być nieco bardziej kontrolowany. Jeśli jest zmęczony lub to był długi dzień, bardziej rozumiem, ale jeśli to nie wiadomo skąd, to są konsekwencje.

Ponieważ zapytałeś: „czy powinienem zrobić coś zupełnie innego”, zamierzam zaproponować, aby nie wykorzystywać już limitów czasu i zamiast tego wymyślić konsekwencje, które pasują lub jakie są konsekwencje naturalne. Nigdy nie korzystałem z limitów czasu, więc to najlepszy pomysł, jaki mogę zaoferować.

Zakładam, że zastanowiłeś się, co naprawdę potrafią twoje dzieci, ponieważ porównujesz zachowanie w domu z zachowaniem poza domem i mówię, że mogą robić to, czego oczekujesz w domu. @ChristineGordon oferuje niezbędne „przygotowania”, które pomagają dzieciom odnosić sukcesy, ponieważ przede wszystkim przygotowują je do sukcesu. Jeśli zachowanie jest nadal problemem, tutaj jest naturalna konsekwencja, która będzie mówić głośno.

Na przykład, jeśli twoje dzieci nie mogą wyjść na zewnątrz bez rzucania jedzeniem lub ciągnięcia włosów, następnym razem jest szansa, aby wyjść i się zabawić, sprawić, by dziecko było naprawdę nudną opiekunką i powiedzieć: „przepraszam, nie mogę Ufaj, że będziesz postępować zgodnie z dobrymi manierami, a ja nie chcę się więcej zawstydzać ”.

Najprawdopodobniej będą łzy: „Wiem, że to naprawdę kłótnia - będziemy za tobą bardzo tęsknić. To musi być dla ciebie tak smutne, ale pokazałeś mi, że po prostu nie mogę cię zabrać”. Następnie wyjdź za drzwi. Wyraziłeś empatię, ale nie wykładaj, nie dyskutuj, po prostu wyjdź.

Po powrocie do domu (nawet następny dzień będzie współpracować z kimkolwiek w wieku 4 lat lub starszym) omów to. „Wiem, że byłeś naprawdę smutny, że nie mogłeś dołączyć do nas zeszłej nocy - ja też. Jestem chętny do słuchania, jeśli masz jakieś pomysły, w jaki sposób możesz mi pokazać, że możesz zachować dobre maniery, nawet gdy nas nie ma”.

Twoje dziecko poniosło teraz naturalną konsekwencję przeoczenia, więc nie jest to negocjacja na temat konsekwencji, to pokazuje, jak zrobić burzę mózgów, jak „naprawić” lub przynajmniej naprawić błąd, który popełnił - ważne życie umiejętność.

Byłbym skłonny założyć się, że twoje dziecko będzie zmotywowane do pokazania, że ​​jest w stanie ponownie z tobą wyjść. Oczywiście musisz się upewnić, że wychodzenie na zewnątrz jest fajne, a opiekunka do dziecka nie działa.

Zawsze wiedzą, jak naciskać nasze przyciski z najlepszym / najgorszym czasem, prawda? :)

Myślę, że są rzeczy, które należy zrobić, aby zapobiec tej sytuacji.

( Nie mam pojęcia, w jakim wieku jest twoje dziecko, więc w razie potrzeby zmień )

Czy możesz dać mu rolę do odegrania w wycieczce, taką jak noszenie listy zakupów, liczenie pieniędzy, sprawdzanie listy itp.?

Czy podróż jest odpowiednio długa dla jego wieku?

Czy dajesz mu ograniczone możliwości wyboru, np. Do którego sklepu pójść pierwszy, do której restauracji lub jakiej szczoteczki do zębów kupić?

Czy twoje oczekiwania dotyczące tego, jak „być dobrym”, wyglądają realistycznie i odpowiednio do wieku ?

Czy twoje oczekiwania, że ​​może zapytać, czego nie rozumie, są odpowiednie dla wieku ?

Czy przekazane jasno planu na cały dzień , czyli „Dzisiaj musimy kupić artykuły spożywcze, a następnie buty dla tatusia”.

Myślę, że ważne jest, aby dzieci nie czuły się tak, jakby były ciągnięte. Zaproszenie ich do wzięcia udziału w ćwiczeniu może złagodzić ten scenariusz i być okazją do ćwiczenia sortowania, rozpoznawania liter i cyfr, sekwencjonowania itp.

Kiedy prowadzę zajęcia dla rodziców, jednym z działań jest odgrywanie ról w tym dokładnie scenariuszu, który pozwala rodzicom doświadczyć tego z perspektywy malucha! Ciągnięcie za sobą nie jest zabawą dla nikogo, nawet w scenariuszu fabularnym. Często rodzice mają „aha!” moment, w którym później doświadczą, jak to jest mieć zastosowanie powyższych technik, i stwierdzą, że nawet w odgrywaniu ról są znacznie bardziej „zgodni” i chętnie uczestniczą!

Nie opowiadam się za tym, aby każda wycieczka miała na celu pocieszenie dziecka, ale proponuję rozważyć jego doświadczenie z tego samego scenariusza. Możesz się znaleźć w tym scenariuszu o wiele mniej, jeśli to zrobisz.

Każde miejsce może być niegrzecznym krokiem. Użyłem nawę warzywną w kelnerze i wielu innych miejscach; pozornie, niegrzeczny krok jest dla nich miejscem, w którym, jak sądzę, zastanawia się nad tym, co zrobili, więc gdzie to nie ma znaczenia.

Ważne są natychmiastowe konsekwencje. Zatrzymuję się tam, gdzie jesteśmy. Usiądź na podłodze i powiedz, że moje kolana to Twój wolny czas. Być może będziesz musiał przejść na stronę przejścia w sklepie. więc ludzie nie potykają się o ciebie.