Kiedy wraz z żoną staraliśmy się o dzieci, oboje otrzymywaliśmy dobre pensje i mieliśmy nadzieję, że moja żona będzie matką, która pozostanie w domu i będzie wychowywać nasze dziecko do trzech lat, kiedy naturalnie rozpocznie się żłobek.

Było to oparte na wielu opiniach, takich jak ...

• Dzieci, które rozpoczynają szkołę / żłobek za wcześnie, mają problemy z zachowaniem w domu
• Dzieci powinny być z rodzicami, dopóki nie będą gotowe
• Spójrz na rodzinę z „usuniętym nazwiskiem” , wysłali swoje dzieci do szkoły w wieku jednego roku i zobacz, jak się okazało. Nie chcesz być taki jak oni

Dzięki globalnej recesji moja żona musi wrócić do pracy za kilka tygodni, a po 12 miesiącach moje dziecko będzie musiało pójść do pokoju dziecinnego.

Jako tata, który pracuje w domu i obserwował, jak jego dziecko rośnie od urodzenia, mam na to bardzo silne emocje. Oczywiście będę tęsknił za moim dzieckiem przez cały dzień, ale czuję się wyjątkowo źle, ponieważ słuchałem tych opinii od lat i nigdy nie myślałem, że spotka mnie ta sama sytuacja.

Czy istnieją dowody na poparcie tego, czy żłobek jest czymś złym w tym przedziale wiekowym? Szukałem, ale nie mogłem znaleźć niczego poza negatywną opinią, aby rozwinąć moje uczucia. Przepraszam, jeśli się włóczę, myślę, że po prostu staram się złagodzić cios ...

Bibliografia

• „... produkują źle zdyscyplinowane dzieci, które nie są w stanie siedzieć spokojnie i uczyć się, kiedy przechodzą do szkoły podstawowej”.
• „... rodzice wykorzystują pokój dziecinny jako wysypisko śmieci”
• „... duże ilości opieki w żłobku przed ukończeniem trzeciego roku życia zwiększają częstość poczucia niepewności i agresji u dzieci, a te szkodliwe skutki są nadal widoczne lata później”.

18 miesięcy później

Ponieważ wydaje się, że to pytanie przyciągnęło sporo uwagi, czułem, że powinienem śledzić, jak nam się ułożyło ( patrz poniżej ).

Jako człowiek domu czasami musisz podejmować niepopularne decyzje, które są najlepsze dla rodziny. Jeśli to najlepsza decyzja dla twojej rodziny, to właśnie tak. Nie czuj się porażką, poczuj się jak dobry ojciec. Plany często nie działają tak, jak powinny, bądź wdzięczny, że masz środki na umieszczenie dziecka w pokoju dziecięcym, niektóre rodziny nie mogą i będą musiały dokonać innych dostosowań, takich jak znalezienie mniejszego / tańszego domu.

Wszelkie „dowody”, że szkółka jest szkodliwa, mogą być subiektywne, ponieważ A) każde przedszkole jest inne i B) każde dziecko jest inne, nie ma grupy kontrolnej ani zmiennej w badaniu, która się nie zmienia. Teraz, jeśli mieliby odnosić się do konkretnego pokoju dziecinnego, to jest to zupełnie inna sprawa.

Niektóre rzeczy, które możesz zrobić, aby:

• Kwestie behawioralne: Mój najstarszy jest w przedszkolu od 6 miesięcy, a mój najmłodszy od 3 miesięcy. Wszelkie problemy „behawioralne”, które mogą się pojawić, mogą wynikać z przebywania w otoczeniu innych dzieci lub po prostu z bycia dziećmi. To, co robimy, to prawidłowe zachowanie, które uważamy za złe, gdy tylko to zauważymy. To oczywiście oznacza, że ​​regularnie zwracamy uwagę na zachowanie naszych dzieci. Nie są idealne, ale publicznie są jednymi z najlepiej wychowanych dzieci w wieku 3 i 1,5 roku.

• Wszystkie dzieci są różne, więc uczą się w różnym tempie, ale starają się znaleźć żłobek, który nie jest tylko opiekunką, w którym dzieci będą się uczyć i być narażone na różne rzeczy i będą zajęte w ciągu dnia. Powinny uczyć się kolorów, alfabetów, zwierząt, czytać itp. To często stawia je przed dziećmi, które nie uczyły się tych rzeczy przed przedszkolem i / lub przedszkolem.

Najtrudniejsze było dla nas znalezienie pokoju dziecinnego, w którym zaufaliśmy prowadzącej go osobie / osobie i programowi nauczania. Ostatecznie przyszło to ustnie i nie zawiedliśmy się, jeśli możemy pomóc, dzieci pozostaną tam, dopóki nie zaczną szkoły, a jeśli będziemy mieć więcej dzieci, będą tam uczestniczyć, przynajmniej w niepełnym wymiarze godzin.

Nie wiem, czy masz taką opcję, ale alternatywą dla żłobka jest znalezienie opiekuna dla dzieci. W Wielkiej Brytanii mamy zarejestrowanych opiekunów do dzieci Ofsted, którzy są specjalistami w zakresie opieki nad dziećmi. Zarejestrowanie się w Ofsted oznacza, że ​​są oni regularnie kontrolowani i otrzymają ocenę, według której możesz je ocenić.

Opiekunowie dzieci mają do czynienia z mniejszą liczbą dzieci (najwyżej 5 lub więcej, ale zwykle mniej niż to), dzięki czemu mają możliwość ściślejszej współpracy z każdym dzieckiem i dostosowania jego opieki do potrzeb tego dziecka. Moim zdaniem są one również w stanie uczyć dzieci o wiele więcej i prowadzić je w rozwoju bez zgubienia się w morzu dzieci, które można dostać w przedszkolu.

Dzieci w opiece nad dziećmi nadal są w stanie zaprzyjaźnić się z innymi dziećmi w ich wieku i zdobyć umiejętności społeczne, opiekunki często uczęszczają do grup w stylu matki i małego dziecka, które pozwalają dzieciom rozwijać się w większej grupie dzieci. Moja mama jest opiekunką dziecka od 22 lat, a także ma sieć przyjaciół opiekunów do dzieci, którzy często zbierają się w jednym domu lub drugim na lunch, aby umożliwić dzieciom wspólną zabawę i regularne wycieczki do parków lub ośrodków miękkiej zabawy itp. Wisley Gardens .

Wiem, że moja matka stara się uczyć dzieci, na których jej zależy, dobrych manier i zachowań, a także stara się jak najlepiej przygotować je do szkoły. Wolny czas spędza na wymyślaniu działań, które może zrobić z dziećmi, aby uczyć je nowych rzeczy, od liczb i pisowni, do uczenia dzieci słów w językach innych dzieci, w których mają dwujęzycznych rodziców.

Myślę, że opiekunki są najlepsze z obu światów wychowywania dzieci w warunkach domowych, ale pozwalają im na interakcję z innymi dziećmi.

18 miesięcy później

Minęło 18 miesięcy, odkąd opublikowałem to pytanie. Oprócz cudownych odpowiedzi zamieszczonych powyżej, chciałem dodać trochę dodatkowej lektury dla tych rodziców, którzy znajdują się w tej samej pozycji, co my.

Na początku uważałem, że torturowanie pozostawia nasze maleństwo w pielęgniarstwie. Płakała, a poczucie winy było okropne (chociaż personel pielęgniarki żartował, że łzy były tylko przez kilka minut po naszym wyjeździe).

Z czasem jednak korzyści płynące z pielęgnacji prześwitywały. Nasza córka, obecnie 2½, jest o wiele bardziej towarzyska i towarzyska niż jej przyjaciele w tym samym wieku, którzy nie brali (a niektórzy nadal nie chodzą) opieki. Nawiązała cudownych przyjaciół, a my jako rodzice poznaliśmy cudownych ludzi.

Tak, są pewne rzeczy, które ona trochę opóźnia, takie jak mowa (ponieważ personel pielęgniarski nie ma czasu na stałą opiekę jeden na jednego), plus ilość zarazków i robaków, które przynoszą do domu (!), Ale ogólnie cieszymy się z jej rozwoju.

Chociaż jest to ściśle nasze własne osobiste doświadczenie, teraz uważam, że gdyby nasze finanse były lepsze, nadal umieścilibyśmy nasze dziecko kilka dni w tygodniu.

Jeśli podejmujesz tę decyzję, życzę powodzenia. Bądź silny i nie zapominaj, że zawsze możesz znaleźć inną opiekę, jeśli coś nie działa zbyt dobrze :-)