Czy gra komputerowa może chwilowo stać się pusta, gdy dzieci są zbyt głośne, aby mieć negatywne skutki emocjonalne?

Istnieje bardzo popularne pytanie, w którym ojciec mówi:

Moje dzieci (4 i 5) dużo krzyczą podczas grania w gry na komputerze. Znalazłem na to skuteczne lekarstwo. Kiedy słyszę głośne dźwięki, [zdalnie] wyłączam ekran na 15 sekund w systemie Linux. Powiedziałem im, że komputer nie lubi głośnych dźwięków. Całkowicie w to wierzą i błagają komputer o wybaczenie. Stały się znacznie cichsze, ale nie do poziomu, w którym byłbym szczęśliwy, dlatego muszę kontynuować ten proces edukacyjny.

Tata przechodzi do automatyzacji procesu, dzięki czemu komputer robi to automatycznie, gdy tylko wykryje hałas.

Pomyślałem, że to naprawdę fajny pomysł na uczenie dzieci milczenia. Jednak jeden użytkownik skomentował :

Zamiast używać wzmocnienia negatywnego, co w większości przypadków nie prowadzi do oczekiwanego zachowania, powinieneś spróbować wzmocnienia pozytywnego, tj. Nagradzać je w ciszy. Widzisz, twoje podejście uczy mnie: jestem głośny, kiedy jestem emocjonalny -> bycie głośnym jest złe -> bycie emocjonalnym jest złe -> mówienie o emocjach jest złe -> najlepiej nie mieć żadnych emocji lub tłumić je, ponieważ najlepiej jak to możliwe -> powodzenia w każdym związku (ponieważ powiedzenie „Kocham cię” jest takie proste) -> gratulacje za zrujnowanie życia dziecku.

Komentarz ma 33 pozytywne głosy. To nie tyle w tak popularnym pytaniu, ale nadal nie mogłem się zastanawiać, czy jest w tym jakaś prawda. Czy jest to zagrożenie, które należy poważnie rozważyć, gdy mamy do czynienia z takimi małymi dziećmi?

To trudne pytanie, na które należy odpowiedzieć. Moim zdaniem ten komentarz jest nieco przesadzony, ponieważ dziecko na ogół byłoby w stanie odróżnić komputer od osoby i wiedziało, że dotyczy ono tylko komputerów. Jednak nie wyłączałbym ekranu komputera podczas gry, ponieważ mogą być w trakcie gry, a wyłączenie ekranu zrujnowałoby ich postęp, jeśli gra jest oparta na taktowaniu (np. Wyścigi). W przeciwnym razie ich podniecenie zamieni się w gniew, a to byłoby znacznie trudniejsze do opanowania.

Moją sugestią jest zatrzymanie gry, jeśli dźwięk przekroczy próg ( tylko jeśli nie jest to tryb online dla wielu graczy w czasie rzeczywistym ), a następnie wyłączenie lub flashowanie ekranu. Jeśli nie jest to możliwe (ponieważ takiego mechanizmu jest prawie niemożliwe do wdrożenia w grach flash), wyświetl na komputerze migające ostrzeżenie i sygnał dźwiękowy, który mówi dziecku, że jest cicho, ale upewnij się, że nie przeszkadza to ani nie hamuje gry. (Jednak możliwym efektem ubocznym z dźwiękiem jest to, że dzieci mogą usprawiedliwić się, gdy mogą być głośne, ponieważ komputer może być głośny, więc miej to na uwadze.)

Ponadto personifikacja komputera i okłamanie dziecka, że ​​ekran komputera wyłącza się, gdy głos przekroczy próg, jest niebezpiecznym pomysłem. Po pierwsze, źle zrozumiałby działanie komputerów, a ta nieprawidłowa informacja może zaszkodzić jego wiedzy i wiedzy innych osób, co może mieć wpływ na testy.

Ponadto dziecko może być mądre i uświadomić sobie na podstawie innych dzieci, że to ty to zrobiłeś. I będą się denerwować, że ich okłamałeś i nie zaufasz tobie.

Ogólnie rzecz biorąc, ten komentarz nie jest zły, a rozwiązanie problemu głośnego hałasu OP nie jest wcale dobre. Postępuj zgodnie z komentarzem lub postępuj zgodnie z moją sugestią, która jest modyfikacją koncepcji PO.

Edycja: Kolejny komentarz, który widziałem, był bardzo interesujący. Pomysł PO ma lukę opartą na zachowaniach manipulacyjnych.

Chwila, czy to nie oznacza, że ​​jeśli jedno dziecko gra w grę, drugie może krzyczeć i powstrzymać je przed graniem?

W moim rozwiązaniu ta luka nie będzie tak skuteczna. Może być konieczne nagranie głosu za pomocą dyktafonu, aby określić, kto krzyczy.

Oszukiwanie dzieci w dyscyplinie jest bardzo złym pomysłem, bez względu na to, jaką technikę zastosowano i jak sprytnie to zabrzmi. Pewnego dnia to się odwróci, ponieważ twoje dzieci pójdą za przykładem, który wyznaczasz i zaczną cię oszukiwać! Z pewnością zwiększy to nieufność do ciebie i twoich dzieci, a ostatecznie zniszczy twoje relacje z dziećmi.

Zamiast tego musisz przekazać jasne zasady lub „granice”, jak wspomniano w „ Granice z dziećmi” , powinieneś trzymać się swoich „granic” i nie pozwalać dzieciom na ich przekraczanie.

Jako rola rodzica musisz NAUCZYĆ swoje dzieci, aby szanowały autorytet. Nie przychodzi automagicznie. Pamiętaj, że policja, rząd, a nawet jego przyszły szef nie będą tak „mili” jak ty!

Wiem, że każda osoba na tym forum ma inne zdanie na temat tego, co jest dobre, a co złe, i możemy na ten temat debatować na zawsze. Na koniec, jak ważna jest twoja relacja z dzieckiem i czego uczysz dziecko.

Czy uczysz swoje dziecko szanować autorytet? A może uczysz swoje dziecko, że można kłamać i oszukiwać jak przestępca?

Komentarz wydaje się być hiperboliczny, zbyt dramatyczny i być może wymaga ograniczenia emocji.

Wyłączanie ekranu na 15 sekund w grze komputerowej, kiedy dzieci stają się bardzo głośne, „rujnuje” ich życie? Proszę. Czy są skarcone? Trafienie? Berated? W spektrum „wzmocnienia ujemnego” jest to bardzo łagodne.

„Co powiesz na pozytywne wzmocnienie bycia cichym” - gra komputerowa pozostaje włączona. To pozytywne wzmocnienie.

Oto kolejna możliwa interpretacja tego, czego prawdopodobnie uczy ta metoda modyfikacji zachowania: 1) Kiedy jestem głośniejszy niż jest to właściwe do gry w domu, gra przypomina mi o bardzo krótkim czasie 2) Właściwa rozgrywka nie zostanie przerwana .

Chyba chodzi o osobistą perspektywę i punkt widzenia.