Jak postępować z ojcem mojego dziecka, który nienawidzi moich rodziców?

Niektóre historie

Ojciec mojego dziecka - nazywam go Bob - i poznałem go, gdy byłem studentem pierwszego roku studiów. Umawialiśmy się przez 4 lata iw tym czasie on nigdy nie dogadywał się z moimi rodzicami. Byli albo „poniżający”, albo „lekceważący”, a ja w tym czasie walczyłem z nimi o moją niezależność. Po randce około 3 lat zaszłam w ciążę, co spowodowało wiele problemów. Moi rodzice, którzy są tradycyjnymi katolikami, byli przerażeni i źli i nalegali, abyśmy się pobrali. „Bob” był na nich wściekły za ich reakcję. Nigdy się nie pobraliśmy (dzięki Bogu), a rok później rozpadliśmy się z różnych powodów.

Moi rodzice i ja mieliśmy przez lata zestaw problemów, ponieważ walczyłem o swoją niezależność, a po zajściu w ciążę przeszliśmy prawie cały rok, nie rozmawiając. Teraz (dwa lata po urodzeniu mojej córki) nasz związek w końcu zaczął się naprawiać i coraz częściej z nimi rozmawiam.

Bob i ja dogadujemy się teraz, a on zaczął brać na siebie o wiele większą odpowiedzialność jako rodzic, odkąd zerwaliśmy (nigdy nie zrobił nic, kiedy byliśmy razem). Jestem z tego zadowolony, ponieważ chciałbym zobaczyć, jak moja córka dorasta z kochającym ojcem. Mamy dość cywilne relacje i tak naprawdę nie walczymy o nic. Moja córka spędza ze mną pół tygodnia, a ze mną pół tygodnia, a wszystko podzielone kosztuje 50/50.

Problem

Bob wciąż nienawidzi moich rodziców. Tak bardzo ich nienawidzi, że wściekają się, gdy o nich mówią. Podkreśla, że ​​nigdy więcej nie chce ich widzieć i nie chce, aby nasza córka spędzała z nimi czas. Po tym, jak dowiedział się, że moi rodzice i ja naprawialiśmy nasz związek, był bardzo zdenerwowany, ponieważ oznaczało to, że nasza córka będzie wokół nich.

W końcu zgodził się, że nie ma nic przeciwko temu, żeby była przy nich, dopóki ja tam będę stale nadzorować. Jednak według niego nie wolno mi zostawić jej samej z nimi i zdecydowanie nie mogą opiekować się dzieckiem.

Wydaje się to niesprawiedliwe, ponieważ jego matka cały czas obserwuje naszą córkę. Mam doskonałe relacje z matką Boba i jeszcze częściej z nią rozmawiam. Nigdy nie wypuściłbym jej z życia mojej córki, ponieważ oboje są tacy szczęśliwi, gdy spędzają razem czas. Nadal nie uważam za uczciwe, aby pozwolić jej obserwować moją córkę, podczas gdy moim rodzicom zasadniczo zakazano tego.

Moi rodzice błagali o możliwość oglądania mojej córki, odkąd nasz związek się uzdrowił i chciałbym pozwolić im to zrobić. Jasne, są rzeczy, na które przesadzili, kiedy byłem młodszy, ale pracowali nad tym i są dobrymi ludźmi o dobrych sercach. Jednak boję się przesunąć równowagę, aby Bob i ja nie byliśmy już obywatelami.

Czuję, że jego gniew jest całkowicie irracjonalny i nie wiem, jak sobie z tym poradzić. Czy ktoś ma jakieś porady?

UWAGA: Nie mogę podać dokładnych powodów, dla których Bob tak bardzo nienawidzi moich rodziców, ponieważ nigdy w pełni nie rozumiałem nienawiści. Wiem, że podczas randki moi rodzice nie lubili go w typowy sposób: „żaden chłopiec nigdy nie będzie wystarczająco dobry dla mojej córki” i myślę, że mógł wziąć to do siebie. Zawsze też chcieli, żebym je odwiedzał (raz w tygodniu, kiedy byłem na studiach), a Bob uważał, że są nierozsądni i narzucają się. Nienawidził tego, jak wysyłali mnie na wyrzuty sumienia, ilekroć mówiłem im, że nie mogę odwiedzić, ponieważ zamiast tego robiłem rzeczy z przyjaciółmi. Nienawidził również tego, że nigdy nie pomogli mi z pieniędzmi, mimo że byli bardzo zamożni, a ja byłem zmuszony do pracy w pełnym wymiarze godzin, aby opłacić czesne, czynsz i inne koszty utrzymania, kiedy byłem w szkole. Zrozumiałem niektóre z powodów, dla których był wtedy wściekły,

Mówiąc wprost, w tej chwili Bob wykorzystuje swój strach przed tym, że nie jest w życiu córki, aby kontrolować sytuację . Jeśli Bob nie może trzymać swojej osobistej wołowiny z rodzicami w oderwaniu od rodzicielstwa i pozostać obywatelskim (tak naprawdę mówimy tutaj o najbardziej podstawowych podstawach) w swoim wspólnym rodzicielstwie z tobą, mocno wątpię, że ma on dużą motywację do bycia kochający ojciec, którego pragniesz dla swojej córki.

Jeśli Bob nie może w rozsądny sposób wyjaśnić, dlaczego Twoi rodzice są niebezpieczni dla dobrego samopoczucia twojej córki (a ja nie uważam jego krytyki twojej postaci za rozsądne wytłumaczenie), w najbardziej neutralny sposób, Bob działa poza własną potrzebą kontroli, i nie w najlepszym interesie twojej córki. Jednak tylko interesy twojej córki są tutaj jedynym ważnym czynnikiem.

Czy masz obecnie ustalony harmonogram wizyt / umowę o opiekę? Czy przewidujesz jakieś szczególnie nieprzyjemne trudności na tym froncie, czy nie powinieneś spełnić wymagań Boba? Jeśli takie obawy nie są czynnikiem w twojej sytuacji, wydaje się, że najlepszym rozwiązaniem jest priorytetowe traktowanie dobrobytu twojej córki . Jeśli ty, kompetentny rodzic, osądzisz, że dobro twojej córki nie jest zagrożone, postępuj zgodnie z tym. Opinie Boba na temat tego, kogo twoja córka może zobaczyć, czy nie, są do pewnego stopnia aktualne - na czas, gdy ma ją pod opieką.

Moim szczerym przekonaniem jest to, że gdy rodzic wykorzystuje jakość rodzicielstwa jako kartę przetargową, utrzymuje związek z własnym zakładnikiem dziecka, aby zaspokoić własne interesy, co jest sprzeczne z samą istotą bycia przyzwoitym rodzicem. Podejmuj świadome decyzje dotyczące tego, co uważasz za dobre / złe dla swojej córki. Nie ma uzasadnienia u nierozsądnych ludzi.

Jedyne pomysły, jakie miałem, to byłyby

• idź do poradni rodzinnej z Bobem i dodaj rodziców, jeśli możesz. Robię to przez cały czas z rodzinami, a bezpieczne środowisko do dyskusji na temat różnic może naprawdę zrobić ogromną różnicę. To daje im bezpieczne miejsce na powiedzenie „Spieprzyłeś”.

• usiądź z Bobem, twoimi rodzicami i być może jego matką, aby pomóc Bobowi poczuć się wspieranym, i spróbuj to wymyślić - bez pośrednika.

Bob ma dobre powody, by być złym i zranionym. Podobnie jak twoi rodzice. Nikt nie ma 100% racji lub 100% racji. Wydaje mi się, że Bob uważa, że ​​powinien dostać przeprosiny. Wyobrażam sobie, że twoi rodzice mogą czuć to samo. Ktoś musi być „większą” osobą. Założę się, że będą to twoi rodzice - są oni najbardziej dojrzali i najlepiej potrafią przełknąć coś, aby uzyskać najlepszy wynik.

Brakowało mi części o tym, że Bob myślał, że źle cię wychowali. Czy sie zgadzasz?

Gdy dodajesz więcej do swojego postu, zaczynam myśleć o różnych rzeczach. Był czas, kiedy Bob nie dzielił odpowiedzialności za twoje dziecko? Czy twoi rodzice zrobili coś gorszego? Porzucili cię?

Tak, idź po poradę prawną. Potrzebujesz testamentów i tak dalej.

W jakiej okropnej sytuacji się znajdujesz. Masz moje współczucie.

W jednym ze swoich komentarzy stwierdziłeś: „Staram się unikać konfliktu za wszelką cenę ...”. Nic dziwnego. Przeszedłeś z kontrolowania rodziców do niestabilnego, kontrolującego się chłopaka, który wciąż zagraża Twojemu dobru i Twojemu dziecku.

Jak powiedzieli inni, musisz dowiedzieć się, co jest najlepsze dla twojej córki, ale nie jest to łatwe zadanie, gdy jesteś między kamieniem a trudnym miejscem.

Dobrze sobie poradziłeś i najwyraźniej urósłeś. Ale może w tej sytuacji możesz skorzystać z profesjonalnych wskazówek. Bob źle cię traktuje za każdym razem, gdy narzeka na twoich rodziców. Jego groźby można interpretować na wiele sposobów, w tym jako formę emocjonalnego znęcania się, choć niewielu może postrzegać to w ten sposób.

Konflikt jest częścią codziennego życia i jest normalny, nie jest czymś, czego należy się obawiać lub którego należy unikać, ale należy sobie z nim poradzić (co czasem oznacza ignorowanie pewnych rzeczy). Znajomość własnego umysłu i siła działania w oparciu o swoje przekonania wyprowadzają cię z królestwa inne kontrolujące sytuacje, w których się znajdziesz.

Zapytałeś: „Czy ktoś ma jakąś radę?” Zajmę się tym szeroko. Proszę wybacz mi, jeśli korzystam z wolności.

Sugerowałbym doradztwo, zarówno dla ciebie samego, jak i dla Boba (z tobą lub bez ciebie). Bob brzmi, jakby miał problemy ze złością i kontrolą, które naprawdę potrzebują pracy. Możesz użyć płyty rezonansowej, aby znaleźć własny głos i mieć pewność, że z niego korzystasz.

Poza tym udzielono dobrych rad. Nalegałbym co najmniej, aby żadna ze stron nie wyrażała wrogości w obecności dziecka. Ponadto, chociaż dziecko potrzebuje dwojga rodziców, niektórzy rodzice aktywnie wyrządzają mu szkodę; tylko Ty możesz ustalić, czy jesteś w takiej sytuacji. Poradnictwo Boba byłoby wielką pomocą dla twojej przyszłej córki.

Powodzenia. Myślę, że robisz już świetne rzeczy.

Chciałbym wiedzieć, że wszystkie te dyskusje, problemy i tak dalej są od Boba do twoich rodziców lub są wzajemne.

Być może jest do nich zły do ​​dziś, ponieważ rzeczy, które zostały powiedziane i zrobione, a więc jednym z możliwych rozwiązań może być to, że twoi rodzice poświęcają trochę czasu na rozmowę z nim i zmniejszenie tego gniewu.

Oczywiście nie pomoże to, że Bob w jakiś sposób stanie się agresywny (werbalny) wobec twoich rodziców i po prostu nie obniżą temperatury, wszyscy po prostu zachowają swoje wrażenia i nic dobrego nie wyjdzie.

Jeśli twoi rodzice są rozsądni, a Bob naprawdę nie ma już więzi, być może twoi rodzice mogą zrobić dobre gesty, aby pokazać Bobowi, że sprawy nie muszą iść w ten sposób.