Dyscyplina i jak właściwie zająć się 7-latkiem z zachowaniem / uporem i płaczem za wszystko

Miałem ten problem z córką mojej dziewczyny, pamiętajcie, że jestem z nią od około 3 lat i wydaje mi się, że mam dyskusję na temat tego, jak jej córka nie jest posłuszna lub nie szanuje tego, co jej powiedziano lub jest dramatyczna, gdy sprawy nie idą jej droga. Ponieważ nie jestem jej ojcem, trudno mi narzucić jakąkolwiek dyscyplinę i nie wściekam się na nią ani nie krzyczę, ale wszystko, co mogę zrobić, to rozmawiać i mieć komunikację, która odzwierciedla logiczny sens mojej dziewczyny i córka.

Przez te wszystkie lata, które mi towarzyszyły, czuję, że zawsze dawano jej, wcześniej przez oboje rodziców, to, czego chciała ze względu na to, że jest jedynakiem, i z tego powodu jęczy lub płacze, kiedy mówimy jej „nie” lub próbujemy z nią rozmawiać jej o dyscyplinie. Jest bystrą małą dziewczynką, która zachowuje się w szkole, ma doskonałe oceny, jest w uzdolnionym i utalentowanym programie i nigdy nie otrzymujemy żadnych skarg od nauczycieli.

To, co zauważyłem, i to nie tylko z tego, jak moja znacząca druga osoba wychowałaby ją (którą gardzę, ale którą zmieniamy, komunikując się i rozumiejąc / szanując nasze odmienne punkty widzenia), jest sposobem, w jaki obecnie większość rodziców da dziecku smartfon odwracać uwagę, uspokajać, bawić lub po prostu wykorzystywać jako nagrodę. Ograniczamy lub próbowaliśmy wdrożyć korzystanie z urządzenia przez około godzinę, nawet jeśli naprawdę nie podoba mi się pomysł, że Youtube lub gry są rodzajem nagrody.

Wcześniej płakała po telefon, a moja dziewczyna go oddawała. Teraz wciąż jest to coś, o co prosi codziennie po szkole, ale nie jest jej tak łatwo przekazywane i mierzone, zanim utknie na nim godzinami i płacze, gdy zostanie zabrana. Teraz współpracuje, kiedy każe jej to przekazać.
Trudno mi teraz pomóc w wychowaniu dzieci w tym, jak musi płakać za wszystkim.

Rozumiem, że jest dziewczyną, która może być bardziej wrażliwa lub emocjonalna, ale jeśli pójdziemy do restauracji, której nie lubi, lub do sklepu w centrum handlowym, który wie, że jest dla mamy, jęczy / płacze, a nawet po byciu w parku, powiedzmy, 2 godziny, jeżdżąc na rowerze i będąc na placu zabaw, kiedy damy jej znać, że czas odejść, płacze i krzyczy, a to staje się bardzo frustrujące.

Robiła to wcześniej w restauracjach, także z grami wideo i innymi tego typu rzeczami, i całkowicie rozumiem, że dzieci chcą po prostu grać i bawić się. Będzie płakać za przegraną w grze planszowej, będzie płakać, że nie będzie na nią czekać podczas chodzenia i jest na rowerze, lub jeśli nie może pedałować pod górę (przesadza), o zadrapanie, upadek, nie chcąc zmienić kanał telewizyjny, wysyłając ją do swojego pokoju, aby oglądała telewizję / film, nie chcąc spać w swoim pokoju, gdy jesteśmy w salonie, płacząc lub krzycząc, ponieważ przełączamy piosenkę w radiu itp. Rozmawialiśmy z nią o zrozumienie, że płacz nie jest czymś, co pozwoli jej sobie poradzić i że dopóki sama się nie skrzywdzi, ponieważ dzieci są podatne na obrażenia, nie powinna płakać za wszystko.

Ma tendencję do tego, że nie jest posłuszna, gdy o coś ją zapytano lub gdy każe jej coś zrobić, na przykład podnieść buty, przebrać itp. I myślę, że nie szanuje swojej matki jako autorytetu. Można jej powiedzieć 3 razy, żeby coś zrobiła i szczerze mówiąc, to tak, jakby musiała być karana codziennie. Nie ma dnia, kiedy jej mama nie dogania jej z powodu powtarzania się i powtarzania w tonie frustracji / zdenerwowania po tym, jak kilka razy została wypowiedziana / zapytana spokojnym tonem.

Próbowałem wyjaśnić mojej dziewczynie, że jej córka wie, że kara, niezależnie od tego, czy przywileje uziemienia czy zniesienia nigdy nie są przestrzegane, i wie, że może uciec pod koniec dnia. Wiem to w szkole, z babcią, a jej ojciec wydaje się być w lepszym stanie i zachowuje się mniej rozpieszczony / bzdurny. Szczerze mówiąc, nie chcę uczynić z niej żołnierza i być surowym, albo żeby nie była dzieckiem.

Naprawdę lubię pytać ją o jej dzień w szkole, staram się uczyć jej nowych rzeczy, zwłaszcza, że ​​jako kara musiałam jako dziecko iść do mojego pokoju, dostać książkę i siedzieć tam przez godzinę, czy to słownik, encyklopedia, Biblię, a następnie napisanie streszczenia lub krótkiego eseju na temat problemów matematycznych, powtórzenie pisania tabliczki mnożenia, ale mój ojciec zmusiłby mnie do nauki lub czytania bez telewizji.

Nie lubię też mówić mojej dziewczynie, jak powinna dyscyplinować lub wychowywać córkę. Dodam tylko, że moja dziewczyna się spodziewa (będziemy mieć córeczkę za 2 miesiące, jeśli Bóg pozwoli) i wiem, że dla mnie będzie to błogosławieństwo, ale trudna i interesująca zmiana życia i że z niepokojem czekam przybycie mojej księżniczki.

Louis, myślę, że otrzymujesz tutaj dość karne odpowiedzi i chciałbym odpowiedzieć na twoje pytanie z bardziej pozytywnego miejsca.

• Usiądź ze swoją dziewczyną i zapytaj, jakiego wsparcia chciałaby. Może chcieć trochę lub wcale i dopóki nie uzyskasz „pozwolenia”, i jeśli nie jest to twoja własność (twoje rzeczy - twoje zasady), powinieneś trzymać się z daleka. To może być powód, dla którego zdecydujesz się tam nie mieszkać.
• Jeśli twoja dziewczyna zgodziła się, że możesz wziąć udział (do pewnego stopnia - nie dostałabym kary fizycznej z żadnym dzieckiem, zwłaszcza takim, które nie jest twoim biologicznym dzieckiem), to zasugeruj, byście oboje rozmawiali z córką.
• Wyłącz telewizor i urządzenia, zanim zaczniesz mówić (mam na myśli, że mama mówi, a ty siedzisz przy niej w porozumieniu wspierającym) i spokojnie sugeruję, że ponieważ córka ma problemy ze słuchaniem i współpracą, będą pewne zmiany w procedurach.
• Następnie zapisz „zasady” i przejrzyj je razem. Reguły mogą być takie, że wszystkie obowiązki są wykonywane i / lub cała praca szkolna jest wykonywana ku zadowoleniu mamy. Mogą obejmować to, że za każdym razem, gdy zostanie poproszona o wyłączenie urządzenia i nie słucha, traci kilka (3-5) minut od limitu czasu, kiedy będzie miała urządzenie. Zasady powinny obejmować maksymalną liczbę minut / okresów na tydzień i na dzień. Te granice ustala jej mama.
• Zgadzam się, że wszyscy pozytywnie wypełnicie czas zajęciami na świeżym powietrzu, grą planszową lub karcianą. Może dobre zachowanie może kupić jej dodatkowe urządzenie lub czas telewizyjny po tygodniu słuchania. Być może złe zachowanie zmniejsza kwotę w następnym tygodniu.
• Sugeruję, aby przedziały czasowe były dość ustalone - jeśli jest gotowa do szkoły i jest czas - może grać przez X minut. Kiedy wróci ze szkoły do ​​domu i zrobi jedno zadanie, może mieć X minut. Masz pomysł. Dziel to przez cały dzień, żeby zawsze miała coś do roboty.
• Podejmij decyzję o tym, czy córka dostanie wszystko / większość / trochę czasu, czy nie, z przedmiotami, których chce. Możesz z nią współczuć. „Szkoda, że ​​zbyt długo stałeś na iPadzie i nie słuchałeś, bo dziś nie ma na to czasu. Zamiast tego wybierzmy się na przejażdżkę rowerem”.

Być może będziesz musiał usunąć piloty i zablokować urządzenia, jeśli nie będzie współpracować - ale dopóki nie spróbujesz pozytywnego podejścia, imo - nie powinieneś usuwać wszystkiego z jej pokoju ani niczego zbliżonego do tego ekstremum.

Nie wiem, czy kiedykolwiek czytałeś historie o Asterix. W jednej książce, w której udają się do Hiszpanii, przywódca syna Hiszpana również robi takie rzeczy.

Za każdym razem, gdy syn hiszpańskiego króla chce, żeby przestał, mówi coś w stylu „Zamierzam przestać oddychać, dopóki nie dostanę X, Y lub X i za każdym razem, gdy mówi to wszystko jego ojciec, jak kolorowe jego ćwiczenia oddechowe sprawiają, że policzki.

Jeśli dasz dzieciom moc, by dostać się przez płacz, nie powinieneś oczekiwać, że nie użyją tej mocy. Dzieci muszą wiedzieć, że nadal są dziećmi, a wy nadal jesteście rodzicami.

Może powinieneś pozwolić dziecku płakać, jeśli robi to publicznie, próbując cię zawstydzić, pozwól mu. Po kilkakrotnym płaczu bez skutku możesz nauczyć go, że nadal jesteś jego rodzicem, nadal nie jesteś lepszy i cały płacz na świecie tego nie zmieni.

Nie dawaj dziecku tej mocy.

Za każdym razem, gdy grają.

1. Usuń tam system zabawek / gier, jeśli mają 1 w miejscu, do którego nie mogą się dostać.

2. Bądź asertywny i używaj podniesionego głosu, aby powiedzieć im, żeby czegoś nie robili. (większość ludzi nie zgadza się, że uderzenie ręką jest właściwym działaniem, ale jeśli dziecko naraziłoby się na głupie działania, nie zgadzam się.

3. Daj jej zepsuty telefon, stwórz fałszywy spór o pieniądze, a następnie zastosuj oszustwo, tak jak robi to twoje dziecko, i powiedz, że telefon jest zepsuty i nie możemy sobie pozwolić na nowy, najpierw uwolnij ją od uzależnienia od telefonu.

4. Jeśli chodzi o zawsze płacz itp., Czy na pewno nie jest to związane ze stresem / dręczeniem w szkole?

5. Ostatnim działaniem jest odwrócenie psychologii, ignorowanie jej płaczu, chyba że dozna obrażeń fizycznych, w końcu dostanie wiadomość, że to już nie działa, zmieni szkołę, ponieważ będzie to miało jeden z dwóch efektów, które sprawią, że będzie płakać i błagać, by pozostała tam, gdzie jest lub chętnie się przeprowadzi.

6. Nie robi tak, jak mówiono, opróżnia swój pokój ze wszystkiego oprócz szkolnych ubrań, łóżka i zostawia jedną książkę i sprawia, że ​​bardzo trudno jest zrozumieć książkę, taką jak zaawansowana matematyka w pokoju, to nauczy jej szacunku do przedmiotów, powiesz, jeśli chcesz mieć pewność rzeczy, których musisz nauczyć się szanować dostawcę tych przedmiotów i aby upewnić się, że nauczyłeś się lekcji, zadamy ci w tym tygodniu 10 pytań z rozdziału 1 tej książki, a twoje przedmioty zostaną skonfiskowane do momentu ukończenia każdego rozdziału i jeśli nieposłuszeństwo ci będzie za każdym razem konfiskowane w następnym tygodniu.

7. Systemy kar działają, ale jednocześnie musisz znaleźć sposób na lepszą edukację i rozumowanie dziecka, aby mogły nauczyć się nowych sztuczek w próbach emocjonalnego szantażowania cię, w ten sposób nadal pełnisz rolę wspierającą, ale jednocześnie pozwól dziecku się rozwijać. Być może nie zgadzasz się z moimi metodami, ale podniesiony głos, kontrolowane emocje (zimno w stosunku do niej zamiast zwykłego ciepłego ja, fałszywe argumenty i inne rzeczy mogą być użyte do uzyskania pożądanego rezultatu. dni, ale dlatego mamy tak wielu zdegenerowanych i sprawiających kłopoty wpływających na postęp naszych klas.

8. Przeczytaj wszystko o locum rodziców i zablokuj swój telefon za pomocą kodów PIN.