Chłopiec broni się przed siostrą, czy może walczy?

Przeczytałem to pytanie , ale nie sądzę, że jest to rozwiązanie dla mojej sytuacji.

Mój syn ma 6 lat i ma 5-letnią przyrodnią siostrę. Siostra jest w stanie bardzo szybko dostać się pod jego skórę - albo irytując, uderzając go, albo krzycząc / śpiewając przypadkowe dźwięki. Mój syn nauczył się od najmłodszych lat, aby po prostu odejść, jeśli poproszenie tej osoby nie naprawi tego.

To wszystko w teorii brzmi dobrze, prawda?

Chodzi mi o to, że pójdzie za nim i ostatecznie wybuchnie kłótnia, a mój syn zacznie płakać, ponieważ jego mama (która mieszka w innym domu niż ja) powiedziała mu: „Chłopcy są silniejsi, dziewczyny są mądrzejsze. Nie możesz hit girls back ”. Po prostu nie wie, co robić, więc zwrócił się do mnie o poradę.

Rada, którą mu dałem, brzmiała: „Wiesz, że jesteś silniejszy niż. Wiesz, że masz więcej dojrzałości i inteligencji niż ona. Jeśli poprosisz ją, aby przestała, a odejście nie działa, a ona cię uderzy, możesz ją uderzyć Nie możesz uderzyć jej mocniej niż ona cię, i nie możesz się załadować i ciągle uderzać.

Mój proces myślowy brzmiał: „Jeśli dziewczyna będzie tyranem, dlaczego to tak ważne, że jest dziewczyną”. Raz po raz widziałem mojego syna, odchodzącego lub proszącego ją (lub innych), aby przestała robić to, co go wkurzało. Widziałem też, gdzie się nazywa, i to frustruje mnie również jako rodzica.

Wyjaśniłem to prywatnie mojemu partnerowi, a ona powiedziała, że ​​nauczanie było niewłaściwą lekcją. Zapytałem, co powinno się wtedy stać, kiedy spróbuje zastosować inne metody, a one zawiodą - żadne z nas nie wymyśli niczego lepszego.

Chcę, żeby mój syn mógł stanąć w obronie siebie i nie bać się przebywania w innym pokoju niż ja, ponieważ „nie powinien bić dziewczyn”. Jest pewnym siebie chłopcem i jest bardzo uprzejmy, nawet dla przyrodniej siostry.

Moje pytanie brzmi: czy mam rację, jak powinien się bronić po wyczerpaniu niefizycznych odpowiedzi ? Jeśli nie, jaki byłby lepszy sposób radzenia sobie z tą sytuacją w przyszłości?

Oczywiście, że powinien się bronić. niektórzy chłopcy są silniejsi niż dziewczynki, niektórzy chłopcy są silniejsi niż inni chłopcy, żaden z nich nie neguje twojego prawa do obrony.

Jest zastraszany i zamiast pomóc mu jego matka mówi mu, czy się broni, to on jest w błędzie, och, a przy okazji, nie jesteś tak mądry jak twoja przyrodnia siostra. Co za okropne rzeczy do powiedzenia.

Mój najstarszy syn ma 6 lat, powiedziałem mu, że jeśli ktoś mu przeszkadza, może mówić idź i powiedz swojemu nauczycielowi, mnie lub jego matce. Ale powiedziałem mu również, że nikt nie ma prawa go skrzywdzić i że jeśli ktoś go uderzy, może go odeprzeć i zawsze będę go wspierać.

Dziewczynka potrzebuje silniejszego nadzoru i szkolenia, ponieważ inne dzieci nie będą tak tolerancyjne i poradzą sobie z tym w „naturalny” sposób, gdy dorośli nie będą patrzeć. Jeśli nie może zachowywać się w pobliżu innych dzieci, musi albo zostać usunięta z innych dzieci, dopóki nie nauczy się swoich manier, albo pozostać z innymi dziećmi, które nie mają takich ograniczeń, dopóki nie nauczą jej granic.

Jako instruktor sztuk walki jestem bardzo stronniczy po stronie „kiedy nie możesz oderwać się od przemocy fizycznej, walczysz ciężko, a potem odejdziesz”. Wszystko, co zabrania celowi prześladowcy obrony się, umożliwia go i stwarza długoterminowe zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia dla celu.

O chłopie. Jest tu wiele rzeczy, z którymi musisz sobie poradzić.

Pierwszy to pomysł: „Chłopcy są silniejsi, dziewczyny są mądrzejsze. Nie można uderzyć dziewczyn z powrotem”. To szerokie, szerokie stwierdzenie. To pokazuje twojemu synowi, że nigdy nie będzie tak mądry jak dziewczyna tylko z powodu genetyki. Pokazuje także pasierbicy, że nie może być tak silna jak chłopiec. Wymusza to również pogląd, że z powodu różnicy chromosomowej dziewczęta są odporne na reperkusje fizyczne. To stwierdzenie jest całkowicie fałszywe ¹ . Nie wszyscy podzielają ten sentyment. Mówienie córce, że to tylko błaga, by pewnego dnia popchnęła kogoś za daleko i została pobita, ponieważ myślała, że ​​nie może zostać trafiona. Ty i twój partner musicie teraz przestać o tym mówić swoim dzieciom.

Po drugie, musisz nauczyć swojego syna, jaka jest odpowiednia reakcja. Czasami to po prostu odejście lub zdobycie dorosłego. W innych przypadkach odpowiednia jest reakcja fizyczna. Będziesz musiał mu pokazać, co powinien zrobić i kiedy. Siostra go szturcha? Powiedz jej, żeby przestała i odeszła. Ona śpiewa irytująco i podąża za nim? Zdobądź dorosłego. Uderzasz go? Broń się i zdobądź cię. Otrzymujesz trafienie więcej niż raz? Walcz, aby zatrzymać bicie.

Nikt nigdy nie ma prawa skrzywdzić twojego dziecka. Muszą wiedzieć, jak się odpowiednio bronić i czy jest to w porządku. Muszą wiedzieć, że mogą się chronić. Zawsze uczono mnie, jak się chronić i położyć kres zagrożeniu, nigdy więcej. Oznacza to, że blokujesz trafienia i prawdopodobnie atakujesz wystarczająco mocno, aby kogoś zatrzymać. Następnie wycofujesz się.

¹ _{Nie jestem zwolenniczką przemocy wobec dziewcząt / kobiet. Wychowałem się na szacunku i szacunku dla kobiet. Ale nauczono mnie również, że to przekonanie ma logiczny limit, nie daje ogólnej odporności ani mocy pozwalającej komuś chodzić po mnie.}

Myślę, że potrzebna jest rozmowa z matką:

jego mama powiedziała mu: „Chłopcy są silniejsi, dziewczyny są mądrzejsze. Nie można uderzyć dziewczyn z powrotem”

To ciekawa zagadka. Powinieneś zapytać ją o jej opinie. Widzę, że „dziewczyny mogą wykorzystać swoją przewagę, ponieważ są mądrzejsze. Jednak nie możesz wykorzystać swojej przewagi. Musisz walczyć z nimi w domenie, w której są lepsze”. To naprawdę nie jest wykonalne przesłanie na dłuższą metę.

Istnieją sposoby rozwiązania tego rodzaju problemów, ale bardzo trudno je uczyć, ponieważ większość dorosłych ich nie rozumie. Pomiędzy „odpowiedzią rzeczową” a „zemstą” jest cienka granica, którą trzeba podążać. Naucza tego większość dobrych instruktorów sztuk walki, ale sztuki walki nie zawsze są właściwą odpowiedzią dla 6-latka. Musisz zdecydować, czy jest to odpowiednie dla Ciebie.

Moim zaleceniem jest uznanie, że siła nie jest binarną dynamiką fizyczną / niefizyczną. Nie ma magicznej linii między tym, co fizyczne, a tym, co niefizyczne. Jasne, możemy wytyczyć granicę, ale widziałem fizyczne uderzenia, które prawdopodobnie wzruszą, a słowne ataki kończą się samobójstwem. Oczekuj, że ta linia będzie rozmyta. Jeśli zaczniesz od założenia, że ​​jest to wyraźna linia na piasku, nie będziesz w stanie pomóc, ponieważ związałeś ręce.

Moją radą byłoby również nauczyć twojego syna używania minimalnej siły i nagradzać sprytne rozwiązania minimalizujące siłę. Odejście jest przykładem tego, jak rozwiązać sytuację przy minimalnej sile ... dopóki nie rozwiąże ona sytuacji. Następnie musi pojawić się nowe rozwiązanie. Może nawet obejmować siłę fizyczną. Niech tak będzie. Ilekroć używa zbyt dużej siły fizycznej, pracuj z nim, aby znaleźć lepsze sposoby, które zużywają mniej siły. Może nie musi dźgać swojej przyrodniej siostry w nos, być może potrzebował tylko odepchnąć jej rękę. Może wszystko, co musi zrobić, to trzymać ją za nadgarstki. Pozwól mu dowiedzieć się, jak mało siły może być potrzebne.

W końcu dochodzisz do punktu, w którym siła, którą używasz, jest tak subtelna, że ​​druga osoba w ogóle jej nie wyczuwa. Jest to niezwykle potężna umiejętność do rozwinięcia. To jest to, czego potrzebujesz, aby rozproszyć napięte sytuacje bez konieczności poddawania się. Jednak bardzo trudno jest rozwinąć tę umiejętność z zasadą „bez siły”. Reguła musi brzmieć „staraj się, aby zminimalizować siłę, z której korzystasz”.

Wyjaśnij, że nagradzasz go za rozwijanie umiejętności poszukiwania rozwiązania siły minimalnej. Tak, jego przyrodnia siostra prawdopodobnie dostanie kilka puknięć, ale kompromis polega na tym, że masz syna, który uczy się cennych umiejętności życiowych. Podczas gdy fizyczna obrona się może nie być aż tak ważna w dzisiejszych czasach, nauka używania minimalnej siły w innych środowiskach (takich jak negocjacje biznesowe lub relacje) przebiega bardzo daleko w kontaktach niefizycznych. Syn, który uczy się, jak używać starannie dobranych słów, aby uspokoić gniewną dziewczynę, zamiast być synem, który nauczył się mówić, co chce, dopóki jej nie uderzy, naprawdę będzie szanowany. Jest to umiejętność, którą można rozwinąć, gdy ma się ochotę zawsze szukać minimalnej siły.

Ponieważ około 40% przemocy domowej ma miejsce wobec mężczyzn przez kobiety, myślę, że karmisz się toksycznym systemem, kiedy początkowo powiedziałeś mu, że „chłopcy są silniejsi, dziewczyny są mądrzejsze. Ludzie nie powinni uderzać ludzi z powrotem. Dodanie płci i poprzednich klauzul jest negatywne.

Myślę, że musisz aktywnie w to ingerować, kiedy to się stanie . Oprzyrządowałeś swojemu synowi najczęstsze sposoby uniknięcia tego: po prostu odchodząc. Nauczenie go, że władza (w tym przypadku rodzic) musi być zaangażowana, gdy ktoś go tak nęka, jest najlepszym rozwiązaniem imho. Wyobraź sobie taką sytuację dla niego w szkole średniej, w pracy lub w barze jako dorosły. Odejście lub zignorowanie go rozwiąże problem najczęściej. Musi się nauczyć, tzn. Nauczyć cię, że uporczywe prześladowanie wymaga eskalacji do odpowiedniego organu (odpowiednio nauczyciela, HR lub policji).

Ponieważ nie jestem pewien, gdzie jest sytuacja, mogę po prostu powiedzieć, jak uniknąć tego problemu z moimi dziećmi i tymi, które oglądam. Każde dziecko, które oglądam, i każde z moich ma mały namiot podręczny. Jeśli spędzasz trochę czasu na wyszukiwaniu, możesz znaleźć przyzwoite opcje w niezbyt wysokiej cenie, które składają się na super płaskie i są łatwe do przechowywania. Obecnie mam ich 7 i wszystkie łatwo mieszczą się pod moją kanapą z miejscem na zapas.

Punkt namiotu. Każda osoba dostaje miejsce na rekolekcje. Ustawiłem je z dala od lokalizacji. Dziecko może umieścić tam dowolny przedmiot, aby go nie udostępniać. Nie wolno im wypełniać elementów, których nie można udostępnić, to jeden lub dwa przedmioty będące własnością prywatną, których nie chcą udostępniać. Mogą używać tych przedmiotów tylko w swoim namiocie. Mają także poduszkę i koc, jeśli chcą. Gdy ktoś wchodzi do namiotu, czas na interakcję. Nikt nie może im przeszkadzać, rozmawiać z nimi itp. Nikt nigdy nie wchodzi do namiotu nikogo innego. Namiot jest przeznaczony na samotny czas. Umieszczam własne dzieci w ich pokoju. Działa to bardzo dobrze w celu uniknięcia konfliktów, szczególnie fizycznych. Nawet pozwalam im wejść, jeśli nie chcą ze mną rozmawiać. Będą musieli ze mną porozmawiać, kiedy się pojawią, ale mogą wybrać czas na ochłonięcie, zanim zaczniemy rozmawiać. Powinienem wspomnieć, że nie wpuszczam elektroniki do namiotów. Jestem całkiem pewien, że gdybym to zrobił, mógłby zostać tam cały dzień.

Więc powiem ci wszystko na wypadek, gdyby to zadziałało. Pozwoliłoby to Twojemu synowi przestrzeń na powiedzenie „DOSKONAŁĄ”, ale ponieważ ona też dostanie jedną, którą ona również chciałaby szanować, może dostrzec barierę wystarczająco wyraźnie, aby się wycofać, gdy on próbuje od niej odejść. Przedmioty, które kupiłem, które polecam dzieciom do przechowywania w namiocie, to zabawki fidget (nie błystki, istnieje pewien zasięg), zabawki do żucia (można myć w zmywarce, więc nie ważne, kto używał ich ostatni i tak, sfrustrowany 6) latkowie uwielbiają żuć, pamiętasz żucie długopisów / ołówków lub dzieci, które to zrobiły? Ten sam pomysł, tylko bezpieczniejszy, ponieważ jest silikonowy, lepszy dla zębów i zdrowia), wyciska zabawki (rodzaj frustracji) i inne podobne przedmioty. Mam przedmioty w dużym koszu, wiele identycznych przedmiotów, więc każde dziecko może wybrać coś do przeżuwania, ściskania i tak dalej. Mogą wybierać spośród tych przedmiotów namioty, aby pomóc im się uspokoić, w tym proste rzeczy, takie jak zrobiliśmy butelki z wodą z kolorem oleju, wody i żywności, a także zrobiliśmy trochę z brokatem lub innymi rzeczami. Te uspokajające butelki mają wszelkiego rodzaju samouczki online. Poleciłbym przykleić nakrętki na miejscu. Uwierz mi, jeśli to zrobisz, po prostu przyklej. Podziękowalibyście mi za tę wskazówkę, gdybyście znali nieszczęście, jakie spotkałem malucha i jednego z nich. ;) Podziękowalibyście mi za tę wskazówkę, gdybyście znali nieszczęście, jakie spotkałem malucha i jednego z nich. ;) Podziękowalibyście mi za tę wskazówkę, gdybyście znali nieszczęście, jakie spotkałem malucha i jednego z nich. ;)

Jeśli ten konflikt ma miejsce w domu mamy. Możesz kupić dla niego namiot do swojego domu i zacząć z niego korzystać. Następnie możesz powiedzieć mamie, jak wspaniale to działało, i zaoferować dzieciom namioty, ponieważ twój syn tak bardzo to uwielbia i nie chcesz pomijać przyrodniej siostry. Możesz też poprosić syna, aby podarował namiot przyrodniej siostrze i spróbował wybrać taki, który według ciebie będzie uwielbiał. Mogłoby to również wywołać bardzo potrzebną życzliwość, ponieważ najlepszym scenariuszem jest to, że pewnego dnia może chcieć, żeby ją polubił i jako taki działał w sposób, który zainspiruje tę więź. Jeśli masz talent, możesz również poprosić go o pomoc w wyciszeniu butelek i tak, aby oboje dostali przedmioty do namiotów, które pomagają im się uspokoić i przywrócić równowagę przed ponownym połączeniem się.

Oto jeden przykład (ze wskazówkami) na uspokajającej butelce, którą kochają moje dzieci, tak, nawet chłopcy. Spadający blask jest hipnotyzujący. http://mskcpotter.blogspot.com/2015/06/calm-down-jar-upgrade-and-recipe.html

Możesz także użyć wody destylowanej i kolorowych spinaczy. Dodałem kilka kapsli nadtlenku, ponieważ wciąż martwiłem się, że to będzie szczęście. W każdym razie możesz następnie przymocować magnes do sznurka do pokrywki i użyć magnesu, aby przeciągnąć spinacze na zewnątrz z butelki. Moje też bardzo to lubią.

Dodaj, ponieważ teraz widzę, że sytuacja dzieje się w twoim domu. To i tak jest lepsze, ponieważ możesz mieć większy wpływ we własnym domu niż gdzie indziej. Więc w moim domu wspólnie ustalamy zasady jako rodzina, dzieci są naprawdę zachęcane do ich wymyślenia, generalnie wszyscy łatwo się zgadzają (tak jak nie możesz wejść do czyjegoś pokoju bez pozwolenia, bez uderzenia itp.). Możesz skonfigurować reguły, które pomogą w rozwiązaniu tego problemu, i możesz zadawać pytania typu „A co, kiedy ...” i zobaczyć, co wymyślą z regułami samodzielnie. Następnie, gdy łamana jest reguła, możesz także powiedzieć „hej, myślałem, że to ty powiedziałeś ...”. Wszyscy również podpisujemy umowę regulaminową. W naszym domu umowa jest dla wszystkich.

Zdecydowanie uważam, że mama nie ma tutaj wiadomości. Brzmi tak, jakby tolerowała słowne ataki oparte na byciu kobietą. Nakłanianie kogoś do biegania w jamie ustnej nie jest w porządku, bez względu na płeć, kto to robi, to samo w przypadku uderzenia. Pomysł, że bycie mniejszym oznacza, że ​​można go łatwo zdjąć, również nie jest rzeczywistością. Jestem o połowę mniejszy od męża i o jedną stopę niższy, a on powie ci w zapasach itp., Że trudniej jest mi pokonać niż wiele osób większych ode mnie. Zależy to od tego, czy masz dużo odwagi, małej troski o ból lub wysokiego progu bólu i czy wiesz, co robisz. Nie twierdzę, że ma rację, ale kiedy miałem 5 lat, dałem jednemu mojemu rodzeństwu czarne oko, celowo (celowo uderzyłem, czarne oko było więcej niż planowałem). Bycie mniejszym nie robi Oznacza to, że ma prawo uciec od uderzenia, ani nie oznacza to, że nie jest w stanie zadać poważnego bólu. Mówię moim dzieciom, że mogą użyć wystarczającej siły, aby uciec w sytuacji, w której zostały uderzone. Nie było to coś, czego potrzebowaliśmy, ale uważam, że to rozsądna rzecz do powiedzenia i nie mogę im powiedzieć, aby nigdy nikogo nie uderzyli. Czasami tak nie jest. Chcę, żeby tego unikali, kiedy jest to możliwe i zwykle można tego uniknąć. Powiedz im, żeby nigdy nikogo nie uderzyli. Czasami tak nie jest. Chcę, żeby tego unikali, kiedy jest to możliwe i zwykle można tego uniknąć. Powiedz im, żeby nigdy nikogo nie uderzyli. Czasami tak nie jest. Chcę, żeby tego unikali, kiedy jest to możliwe i zwykle można tego uniknąć.

Sądzę więc, że musisz popracować nad tym, jakie wiadomości otrzymają twoje dzieci, że są silne, stanowcze, budują zaufanie i ustawiają limity. Nie jest w porządku mówić chłopakowi, że dziewczyny są mądrzejsze. Chłopak nie jest w porządku, że chłopcy są silniejsi. Są dalekie od uniwersalnych prawd i nie pomagają w budowaniu charakteru żadnego z dzieciaków. Pomocne jest moim dzieciom mówienie tego, co chcę zobaczyć. Mówię takie rzeczy jak: „Wiem, że masz kochające serce. Co się dzieje teraz, gdy nie możesz pokazać tej części ciebie?” Uważam, że jest to o wiele bardziej skuteczne niż mówienie „Dlaczego jesteś takim małym meanie spodnie?” Twoja przyrodnia córka w wieku 5 lat nie jest tak okropnym diabelskim tyranem, jak może się wydawać. Ma powody, by robić to, co robi i kiedy się zastanawiasz, dlaczegorobi to, często rozwiązania są znacznie bardziej osiągalne. Dzieci odegrają to , gdy nie będą szczęśliwe. Zamiast tego nazywamy to „działaniem”. Mówimy również takie rzeczy jak dziecko jest „dawania” mi ciężko zamiast widząc dziecko ma koniecznościtrudny czas. Dzieci nie tylko wstają i decydują się być agresywne. Bez żadnego powodu nie spuściłem oka na moje rodzeństwo. Jeśli myślisz o swoim dzieciństwie i rzeczach, które zrobiłeś, były powody, dla których to zrobiłeś. Gdyby te zostały rozwiązane z wyprzedzeniem, są szanse, że nigdy nie popełnisz błędu. Może to być coś w rodzaju zazdrości, szczególnie jeśli często nie widuje się z tatą, lub niepewność, jeśli myśli, że mama może go kochać bardziej niż ona, lub lub. Dzieci zwykle mają coś pod powierzchnią, gdy ich zachowanie wydaje się być celowe, powtarzalne i nieuprzejme.