Czy 5 lat jest za stary na wózek?

Jedna z moich córek wciąż błaga o wózek, mimo że staram się go od niego odstawić. Od czasu do czasu pozwalam na długie wycieczki, które mogą być trochę męczące dla jej małych stóp, ale ogólnie nie pozwalam jej na to.

Osobiście uważam, że pięciolatki powinny być prawie wolne od spacerów, nawet na długich wycieczkach - ale nie mogę zmusić się do odmowy jej w długie dni.

Jakie są Twoje myśli?

Tak. Pięć lat jest zdecydowanie za stary na wózek. Osobiście uważam, że pięciolatek powinien być całkowicie wolny od spacerów, nie tylko prawie.

Ludzie są zwierzętami, tak jak wszystkie inne zwierzęta wędrujące po Ziemi i dano nam dwie nogi do użycia. Jako takie, niestosowanie ich zgodnie z przeznaczeniem prowadzi do atrofii, rozkładu i lenistwa. Chodzenie jest ćwiczeniem, dlatego buduje gęstość mięśni i kości.

Jeśli długa wycieczka to za dużo, rób częste przerwy. Można odpocząć. A jeśli to naprawdę za dużo, niech tych długich wypadów należy całkowicie unikać.

To prawda, że ​​jeśli dziecko ma jakiś inny rodzaj schorzenia (nie ujawnionego w pytaniu, ale po prostu dobrze zaokrąglony), który ogranicza mobilność, wówczas należy użyć wózka dziecięcego. Poza tym użyj tych nóg. To jest dla nich dobre.

Aktualizacja, jeśli wyszedłem jako surowy. Istnieje drobna granica między nie pozwalaniem dziecku rosnąć zbyt szybko a rozpieszczaniem go. Mieliśmy dziś długi dzień. Więc chociaż mój syn nie był wózkiem od lat, bolą go stopy. Piszę to, jednocześnie masując jego małe stopy. Zmuszaj ich do stopniowego wzrostu, ale jednocześnie wspieraj presję związaną ze wzrostem.

Używałem ich do tego czasu, w którym uważaliśmy je za przydatne, podobnie jak noszenie moich dzieci. Jeśli twoje dziecko ciągle pyta, dostałbym kontrolę zdrowia. Dzieci w tym wieku, w przyjemnym miejscu, prawie zawsze wolą swobodę chodzenia. Zostałem poproszony o popchnięcie lub noszenie tylko wtedy, gdy byli zmęczeni i mieliśmy przed sobą długą drogę. Podczas gdy inni mówili, rób sobie przerwy, zgadzam się inaczej, ale nie zawsze jest to naprawdę wykonalne. Miałem czas z dziećmi w każdym wieku, a 5-latek może chodzić na piechotę, gdy dziecko robi się senne, a jeśli przestaniemy teraz, dziecko będzie płakać, jeśli będziemy kontynuować, dziecko śpi i 5-latek jest popychany i życie jest w porządku. Nie mogę też kłamać, że lubię wózek, nie tyle dla moich dzieci, ale dla rzeczy, które chcę wziąć, lub wagon, który również działa, ale potrzebujesz dobrego wagonu, nie taki, który jedną ręką ciągnie go za sobą. To nie jest świetne dla twoich pleców. Ale jeśli ktoś chce jeździć, może, ale będzie mi smutno, gdy moja najmłodsza osoba osiągnie odpowiedni wiek, aby zabrać ją ze sobą, ma teraz 3 lata i nigdy w niej nie siedzi. Po prostu biorę to, ponieważ dobrze jest mieć ze sobą wózek push.

Musisz także spojrzeć na potencjalne motywacje. Mój jedyny syn nienawidził wózków, odkąd był dzieckiem, więc tak naprawdę nigdy nie jeździł w jednym. Potem, kiedy miałem następny, miał 3 lata i nagle chciał wózka, więc go dostałem. Wsiadał w nią, kiedy przyjechaliśmy do jakiejkolwiek nowej lokalizacji na około 10 minut, zanim zdecydował, że to nie jest świetne, a potem chciał wyjść. I możepowiedziałem: „Nie, to jest dla dzieci, możesz chodzić, bla bla bla”, ale wiedziałem też, że tak naprawdę mówi: „Czy pójdziesz dalej i dalej także dla mnie? Czy nadal mam znaczenie? Czy nadal mogę być mały? z nowym dzieckiem w pobliżu? Więc może potrwało to kilka miesięcy, o które zapytał, ogólnie po prostu zapytałby, zanim pojechalibyśmy, czy mógłby jechać, kiedy tam dotarliśmy, a potem, zanim dotarliśmy, był już ponad. Nietrudno było się z tym pogodzić i ostatecznie zdał sobie sprawę, że wciąż go kocham, wciąż się liczył, a jazda na wózkach naprawdę nie była zabawna.

** Mam również przyjaciela, którego dziecko ma śmiertelną chorobę, co oznacza, że ​​łatwo się męczy. Na zewnątrz wygląda dobrze. Ma 5 lat. Ma tyle brudnych spojrzeń, kiedy jest z nim. Z tego powodu nigdy nie sugerowałbym, aby ktokolwiek z nas uważał, że znamy wiek, w którym coś jest „za stare”, jeśli chodzi o kogokolwiek innego niż nasz. Nie możesz wiedzieć, co dzieje się z innymi ludźmi, a jej dziecko pogarsza się, ostatnią rzeczą, jakiej kiedykolwiek potrzebuje, są brudne spojrzenia, ale widziałem, jak ludzie im to dają.

Jednym ze sposobów na to jest pytanie o alternatywę - czy musiałbyś ją nieść?

Jeśli nie masz nic przeciwko noszeniu, dobrym pomysłem może być rezygnacja z wózka. Pamiętaj jednak, że pięciolatki mogą stać się dość ciężkie po kilku milach.

Moja żona i ja bardzo lubiliśmy nasze plecaki - dość wygodne i rozkładaliśmy ładunek na ramiona, abyśmy mogli łatwo zjechać z drogi, ale nawet wtedy, w tym wieku, powinni być w stanie przejść wiele kilometrów. Jeśli się zmagają, po prostu zatrzymaj się na odpoczynek, przekąskę lub drinka.

Dodam do wzmianki o niepełnosprawności SomeShinyObject, ponieważ mam szczególne doświadczenie nieoczywistego stanu zdrowia, który może powodować ten problem u starszych dzieci.

Jeśli ma hipertonię w dolnej części ciała lub hiperelastyczność, która może być dość subtelna, po pewnym czasie może naprawdę cierpieć. To nie jest osąd, który można podjąć wyłącznie na podstawie wieku; najpierw musisz wyczerpać fizyczne ograniczenia. Dobry fizjoterapeuta, zwłaszcza specjalista od dzieci, powinien być w stanie to sprawdzić.

W przypadku braku problemów fizycznych, może to skuterem?

Krótka odpowiedź brzmi „tak” , ale nie jest to trudne przez cały czas.

Mam pięcioletnie dziecko, które od czasu do czasu błaga o jazdę na wózku, kiedy wychodzimy. Zwykle mówię „nie” , nawet jeśli jego młodszy brat jedzie. Czasami na to pozwalam.

Jeśli pozwolę mojemu 5-latkowi jeździć w wózku (mamy wózek dwumiejscowy), zazwyczaj dzieje się tak, jeśli spełniony jest jeden z dwóch warunków:

1. Jedziemy na bardzo długi spacer . Spacer jest na tyle długi, że myślę, że może narzekać ostro i bardzo utrudnia mi czas na długo przed zakończeniem.

2. Tego dnia ma dużo energii i jest trochę dziki. Nawet wtedy mówi się mu, że może później jeździć na wózku , a czas jest wykorzystywany strategicznie. Na przykład mówię mu, że najpierw musi dojść do celu, a potem pozwalam mu się przypiąć po przybyciu. Dogodnie dla mnie, to utrzymuje go w zamknięciu, gdy jesteśmy w miejscu docelowym. Zrobiłem to, gdy musiałem pójść do banku lub gdy coś innego wymagało wystarczająco dużo mojej uwagi, że nie mogłem poświęcić wystarczająco dużo uwagi mojemu synowi. Później pozwalam mu odjechać w części drogi do domu i zmuszam go do wyjścia z wózka, aby cofnął resztę drogi.

Bardzo rzadko pozwalałem nawet jego starszej siostrze, w wieku 9 lat , jeździć w wózku. Jest to dość rzadkie i odbywa się tylko z konieczności. Pewnego razu zraniła się w nogę, kiedy nas nie było, więc pozwoliłem jej jechać, żeby nie musiała chodzić na zranionej nodze. Innym razem wybraliśmy się na bardzo, bardzo długi spacer, podczas którego przerwy nie były wystarczające, aby utrzymać dzieci; mieliśmy wiele postojów w mieście, nawet ja byłem obolały i skrzywiłem się na długo przed końcem, więc pozwoliłem starszym dzieciom na zmianę jeździć w wózku. Nie poddawaj swoich dzieci więcej, a nawet tyle, ile możesz.

Ogólnie jednak staram się trzymać dzieci z wózka starsze niż małe dzieci. Im są starsi, tym bardziej prawdopodobne jest, że odpowiedź brzmi „nie”, z oczywistymi wyjątkami konieczności - jak zraniona noga.

Wiele zależy od dziecka. Nasz 5-latek jest nieco opóźniony umysłowo i zachowuje się młodziej, więc czasami przypadkowo przyzwyczajamy się do traktowania go tak, jakby miał 3 lub 4 lata. Jednak jego młodszy brat ma 2 lata, a nawet 2-latek ma zwykle powiedział „nie” spacerowiczowi i jest zmuszony do chodzenia.

Chodzenie jest bardzo dobre dla twojego zdrowia i zdrowia twojego dziecka. Popchnięcie ich poza ich wygodę wzmocni ich zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Oczywiście nie zmuszaj ich do wyczerpania; może być zbyt wiele dobrych rzeczy.

Do każdego z nich, ale pomyślałem, że podzielę się swoim doświadczeniem.

Mam troje dzieci, pięcioletnie i bliźniacze dwuletnie. Są niesamowite, BTW. :) Jesteśmy stałymi bywalcami Disneylandu tutaj w Kalifornii i NIENAWIDZĘ zabierać wózek. Jest zbyt zatłoczony i możesz sobie wyobrazić, jak to jest poruszać się tam po podwójnej szerokości. Krótko mówiąc, przynosimy to tylko po to, aby wejść i wyjść z parku. Wszystkie trzy dzieci chodzą przez ponad 8 godzin w Disneylandzie.

W ostatnią niedzielę zabrałem pięciolatka samotnie i przeszliśmy prawie 8 mil . Tak, był wyczerpany pod koniec dnia i naprawdę narzekał tylko na zakończenie, gdy wracaliśmy do samochodu, w którym to momencie położyłem go na ramiona, aby dać mu spokój.

Moja rekomendacja, znowu, tylko moja opinia: bez odsadzania, zimny indyk. Rzuć wózek i zgrzytnij zębami. Będą walczyć, narzekać, jęczeć i od razu będą okropne, ale na dłuższą metę będzie ci lepiej. Nie jestem ekspertem od zachowań dzieci, ale nie polecam oferowania iPada, zabawki lub innego przedmiotu, aby je uspokoić, gdy będą w dobrej formie. Zamiast tego zaoferuj im nagrodę zorientowaną na cel PRZED rozpoczęciem wycieczki. Przykładem są lody, jeśli potrafią przetrwać dzień bez absolutnego załamania. Do pewnego stopnia można oczekiwać marudzenia i narzekania, ale absolutne załamanie nuklearne nie powinno być nagradzane.

To tak naprawdę nie różni się od nocnika, smoczków itp. Wystarczy pociągnąć linkę i tak się stanie.

Życzę powodzenia i mam nadzieję, że wszystko będzie dla Ciebie świetne.

Przypomina mi to trochę regresję - co oznacza, że ​​wózek (i prawo do jazdy w nim) to coś z „lepszych, łatwiejszych, młodszych czasów”.

Czy może być coś w aktualnym czasie, co sprawiłoby, że chciałaby wrócić do dawnych czasów? Jakaś niewygodna zmiana?

Nie jestem psychologiem, ale widziałem tęsknotę za niektórymi dziecięcymi rzeczami, gdy rodziło się młodsze rodzeństwo - pierworodny czuł się wykluczony, tracił uwagę, nałożył na nią obowiązki bez towarzyszących mu przywilejów - w rezultacie była niezadowolony i trochę trzymał się rzeczy z czasów bez młodszego rodzeństwa. I pozwalamy jej, szukając źródła problemu i próbując go naprawić (upewniając się, że poświęcamy czas sam na nią, gdzie ma naszą pełną uwagę, i wspólnie planujemy, co zamierzamy w tym czasie (nawet jeśli jest to bawiąc się historiami z lalkami :)). I upewniając się, że ma ona przywileje do wypełniania obowiązków - w końcu w średniowieczu oczekiwano, że pierworodne będą rządzić królestwem, a nie opiekować się młodszym rodzeństwem.

Tylko krótki dodatek, ponieważ w pełni zgadzam się z tym, co napisał SomeShinyObject.

Nie siedzimy naszego 5-latka w wózku, nawet podczas długich spacerów. W rzeczywistości staramy się trzymać nasz 2-latek z dala od wózka, co oczywiście nie zawsze jest możliwe. Kilka dni temu wybraliśmy się na 2-kilometrowy spacer, a maluch zrobił około połowy z tego w wózku; był bardzo zainteresowany popychaniem go zamiast jeżdżeniem na nim.

Po prostu dodając do tego. Chociaż nie używamy wózka dla naszego 5-latka, okazało się bardzo przydatne w weekend. Zabraliśmy wózek dla naszego 9-miesięcznego dziecka na całodniowe wydarzenie (zwykle byłby to wózek, ale byliśmy dość daleko od domu i nie mieliśmy na to miejsca w samochodzie, wózek rozkłada się wystarczająco, aby być bezpiecznym ).

Kiedy nadszedł koniec wydarzenia, park był tak przepełniony, że uważaliśmy, że niebezpieczne jest pozostawienie któregokolwiek z dzieci na spacer, a ponadto była godzina dwudziesta druga, więc ustawiliśmy 9M.O. na temblaku, podczas gdy 5 YO poszło w wózku. Powrót do samochodu zajął 1 godzinę, a dotarcie tam było kolejką pod górę. Oznaczało to, że był bezpieczny i mógł spać, podczas gdy moja żona i ja wykonaliśmy całą pracę.

Moją sugestią byłoby pamiętanie o tym, dokąd zmierzasz, co tam robisz i jak łatwo jest uciec na końcu, a także podróż do ostatecznego miejsca spoczynku dla nich (a także może być przydatna do przenoszenia kawałków jeśli nie jest to wymagane).

Czy próbowałeś poziomego rowerku trzykołowego? Wygląda na to, że Twoje dziecko zmęczy się dłuższymi spacerami, więc może coś takiego pomogłoby?

https://www.terapeak.com/worth/radio-flyer-big-flyer-trike-tr trójkołowy-pink-toy-bike-big-wheel-ride-on-kids-child/181203781413/

Zależy to od tego, gdzie mówisz, ale umiejętność siedzenia może mieć duży wpływ na to, jak daleko mogą się posunąć. Przynajmniej dla mnie czułem o wiele więcej zabawy niż chodzenie.