Czy rozsądne jest nałożenie ograniczeń na gry wideo dla nastolatków?

Wysłane w imieniu mojego przyjaciela:

Jakie są odpowiednie zasady dotyczące tego, ile czasu dzieci faktycznie grają w gry wideo (takie jak x-box 360, PlayStation 3 lub na PC)?

Najwyraźniej jesteśmy TYLKO rodzicami, którzy ustalają ograniczenia. Mama i tata wszystkich innych pozwalają im grać tyle, ile chcą. Tak przynajmniej mówi mój syn. To wszystko, co kiedykolwiek chciał zrobić, a my jesteśmy gotowi się go pozbyć !!! Chce wiedzieć, co musi zrobić, aby zyskać czas na więcej. Jak mam sobie z tym poradzić?

Czy istnieje inny zestaw zasad dotyczących limitów w grach „społecznościowych”, w których aktywnie bawi się ze znajomymi (osobiście lub przez Internet)?

Mój syn ma 12 lat.

TAK! Jest to nie tylko uzasadnione, ale nadużycia rodzicielskie IMHO nie ograniczają korzystania z gier wideo, Internetu i telefonu.

Oczywiście gry wideo mają dla niego ogromną wartość. Między innymi daje to potężną dźwignię! Używaj tego dobrze.

Moja praktyka z grami wideo, filmami, SMS-ami i innymi podobnymi rozrywkami to:

1. Obowiązuje dzienny limit. Czas zaczął się mniej (30 minut w 5 lat) i stopniowo wzrastał. W liceum trwały 3 godziny, ale nigdy nie była tak blisko, jak do pisania wiadomości.

2. Nie należy ich dotykać, dopóki prace domowe i prace domowe nie zostaną wykonane. Bez wyjątków.

3. Są zawieszone, jeśli oceny są poniżej naszych standardów lub jeśli w szkole występują problemy związane z zachowaniem lub dyscypliną.

4. Są zawieszane za każdym razem, gdy dziecko znęca się nad kimś lub jest wobec niego obraźliwe, na okres odpowiadający przestępstwu.

„Najwyraźniej jesteśmy TYLKO rodzicami, którzy ustalają granice. Mama i tata wszystkich innych pozwalają im grać tyle, ile chcą. Tak zresztą mówi mój syn… Mój syn ma 12 lat”.

Gdybym miał grosz ... Oczywiście twój syn myśli, że jesteś jedynymi rodzicami, którzy ustalili prawdziwe granice. Kto wyrzuca ich dziecko z Playstation, kiedy mają przyjaciela?

Kiedy miałem 12 lat, byłem wielkim graczem i nie mogę powiedzieć, że żałuję, że spędziłem w ten sposób czas, ponieważ mam wiele radosnych wspomnień z zabawy z przyjaciółmi, oglądania nowych wyobrażonych światów itp.

Ale raczej podoba mi się post, który został dołączony do poniższego komiksu.

Uważamy, jak każda istota poznająca, że ​​przodkowie powinni rozstrzygać o konsumpcji medialnej przez organizmy, które tworzą. Innymi słowy, rodzice powinni rodzica . Wszędzie widać ten sentyment. Jako aksjomat jest niezwykle kompaktowy. Jako edykt życiowy, szczególnie dla entuzjastów mediów interaktywnych, jest nieco bardziej złożony.

W ten sposób Gabriel Młodszy spędza swój wolny czas - na budowie i rozbiórce wyimaginowanych światów. Nie możesz mi powiedzieć, w każdym razie odmówię usłyszenia, że ​​to nie ma wartości. Nie jestem pewien, czy osiem kolejnych godzin dziennie jest absolutnie konieczne , ale umieszczenie go gdzieś w kontinuum Play w przeciwieństwie do „Marnowania twojego cholernego czasu” wydaje mi się rozsądne.

- Jerry Holkins, Penny Arcade

Nie pozbywaj się automatu do gier. Dla dzieci, które mogą mieć problemy społeczne, może to być źródło kontrolowanej interakcji społecznej bez rówieśników.

Jesteście jednak jego rodzicami. Jeśli chcesz regulować jego czas z maszyną i powinieneś, po prostu sporządzić listę zadań, które musi wykonać, zanim będzie mógł grać.

Moją radą byłoby, aby lista nie była zbyt śmieszna. Skonfiguruj go, aby mógł to wszystko zrobić i nadal mieć co najmniej godzinę gry, w przeciwnym razie (nie bez uzasadnienia) będzie argumentować, że nie ma sensu zgadzać się na coś, w czym skale są tak tendencyjne w stosunku do niego, czerpiąc z jego część umowy. Poza tym zachęcasz go, żeby nie spał do późna.

Myślę, że definicja „rozsądnego” każdego będzie inna - nie wspominając już o sytuacji każdego dziecka.

Myślę, że ogólną zasadą byłoby najlepiej:

Czy ilość czasu grania w gry wideo zakłóca inne ważne zadania życiowe dziecka? Jeśli tak, dodaj limit, aby skrócić czas grania.

Wezmę komiczny spór z DA01 i powiem, że każda rozsądna osoba wie, co to znaczy.

Aby odpowiedzieć na pytanie dotyczące ustalania limitów, odpowiedź brzmi „tak”. . . ale jak wszystko inne, wszystko z umiarem. Rozsądne jest ograniczenie gry po szkole do tego magicznego czasu między powrotem do domu a powrotem do domu. OTOH, Wyrzucenie całej konsoli za drzwi nie jest rozsądne.

Wszelkie ograniczenia należy nakładać z dozą realizmu. Powyższy przykład „czasu zaraz po szkole” brzmi absurdalnie ... „Powinni wykorzystać ten czas na zadanie domowe! i właśnie tak powinni. ALE , jak większość dzieciaków z zamkiem, w tym czasie nie są nadzorowane. Próba nałożenia limitu, gdy nikogo nie ma w celu wyegzekwowania, jest ustawieniem na niepowodzenie.

Możesz jednak łatwo nadać mu tytuł:

Wiesz co powinieneś zrobić? Powinieneś odrobić pracę domową po powrocie do domu, a potem nie patrzeć ci prosto w twarz po powrocie do domu. Teraz wiesz, że powinieneś wyłączyć tę funkcję po powrocie do domu. Zauważyłem, że w tym momencie robisz zadanie domowe, prawdopodobnie dlatego, że wciąż jesteś fanem gry. Ale jeśli zrobisz to wcześnie i zejdziesz mu z drogi, nie mam absolutnie żadnego problemu z późniejszym skompilowaniem gry.

Zachowujesz rozsądek, pozwalając im grać, gdy cię nie ma. Nie jest wykluczone, że będą one również rozsądne. W wieku 10-12 lat (preteen lat) myślę, że dobrym pomysłem jest przekazanie tego oczekiwania.

Oczywiście opracowałem jeden scenariusz. Myślę, że chodzi o to, że możesz ustawić ograniczenie, które ma sens i jest możliwe do osiągnięcia. Możesz nawet omówić niektóre opcje i dojść do jakiejś układowej umowy ze swoim dzieckiem.

Jeśli chodzi o całkowite pozbycie się go, myślę, że byłby to duży błąd. W przypadku preteen może z łatwością siać problemy interpersonalne całkowicie niezwiązane z grami wideo i może przekształcić się w poważny, długoterminowy problem klinowy.

Podsumowując: bądź rozsądny ze swoimi ograniczeniami i powinieneś otrzymać rozsądną odpowiedź.

Kilka lat temu zapisałem się na wydział psychologii i przed rezygnacją usiadłem na kilka egzaminów (nie było mnie stać na pracę w dzień i naukę w nocy). Siedziałem na egzaminie o nazwie „Psychologia rozwojowa” i znalazłem wiele przydatnych rzeczy, jako rodzic, w opublikowanych badaniach.

W przypadku gier wideo pamiętam, że istnieją zasadniczo trzy rodzaje „zagrożeń”:

1) niektóre gry wideo mogą wywołać kryzys epileptyczny u dzieci cierpiących na tego rodzaju problemy;

2) dzieci mogą spędzać na tym dużo czasu, nie pozostawiając wystarczająco dużo czasu na odrobienie pracy domowej, wyjść na zewnątrz i bawić się z przyjaciółmi i tak dalej;

3) niektóre gry wideo są brutalne i w tym wieku nie są jeszcze w 100% w stanie odróżnić fikcji od rzeczywistości, więc mogą zrobić coś, co robią w grze wideo w prawdziwym świecie.

Według moich badań są to trzy problemy związane z grami wideo.

Skorzystałem z tego ograniczenia dla mojego syna (11 lat): nie więcej niż godzinę gry dziennie. Następnie, jeśli będzie 75 minut. Nie zaczynam krzyczeć, ale nie pozwalam mu grać tak długo, jak półtorej godziny.

To są moje dwa centy.