Ile czasu z przyjaciółmi (z dala od rodziny) jest rozsądne?

Moja żona i ja jesteśmy małżeństwem dziesięć lat. Mamy syna, który niedługo skończy cztery lata, a drugi będzie w drodze (za pięć miesięcy).

Przez cały czas, gdy jesteśmy małżeństwem, praktycznie nie mam przyjaciół poza pracą - po prostu nie jestem osobą bardzo towarzyską.

Ale w zeszłym roku poznałem (męskiego) przyjaciela, z którym lubię spędzać czas. Zazwyczaj dołączam do niego na jakieś zajęcia na świeżym powietrzu raz lub dwa razy w miesiącu przez kilka godzin.

Problem wybuchł niedawno, kiedy planowałem całodniowy wypad z moim przyjacielem. Wyjeżdżamy wcześnie rano i wracamy późną nocą. Moja żona jest tak zdenerwowana, że ​​zaczyna przelewać się na to, jak rozmawia z nami o naszym synu (tata nie będzie tu jutro, wolałby spędzić czas gdzie indziej ...).

Jest to główne źródło konfliktu między moją żoną a mną. Chcę być uczciwy wobec niej i do naszego syna. Są moim priorytetem. Czas, który spędzam samotnie, z dala od nich, wydaje mi się rozsądny. Ale nie ufam sobie - oczywiście jestem stronniczy. Czy ktoś może udostępnić wytyczne, których używasz, aby zdecydować, ile czasu z rodziną „wystarczy”?

Wiem, że to wydaje się trochę nie na temat i może tak jest. Mam kilka obaw, ale moim głównym jest to, w jaki sposób może to wpłynąć na naszego syna.

Zgadzam się z Beofett i Morah, ale dodam to:

Czy twoja żona jest matką w domu? Obecnie jestem (niekoniecznie z wyboru) i kiedy mój mąż jedzie do pracy, doprowadza mnie to do szału. Zazwyczaj nie ma go na cały tydzień - nie tylko na kilka godzin w ciągu dnia. Teraz jest lepiej, gdy nasze dzieci są w przedszkolu kilka dni w tygodniu, ale wcześniej było z mojej strony ogromne oburzenie. Nie tylko musiał iść do pracy cały dzień i wchodzić w interakcje z innymi dorosłymi (zaufaj mi, nie widzi tego w ten sposób, ale ja też), ale czasami musiał opuszczać stan na cały tydzień i robić takie rzeczy jak śpij przez całą noc przez cały tydzień! W ciągu czterech lat, odkąd urodziło się nasze pierwsze dziecko, spędziłem 1 noc poza rodziną.

Twoja sytuacja jest trochę inna, ale jeśli ona jest codziennie gotowa z synem w domu, może czuć, że nigdy nie ma od niego przerwy, ale robisz to, ponieważ codziennie wychodzisz z domu gotowy i teraz masz odszedł i planował spędzić kolejny dzień z dala od niej i twojego syna. Nie sądzę, żeby było coś złego w tym, co robisz, ponieważ najwyraźniej pójście do pracy nie oznacza równej zabawy i wszyscy rodzice czasami potrzebują przerwy, ale ona wyraźnie uważa, że ​​coś jest nie tak. Rozmawiałeś z nią o tym, zanim to zaplanowałeś? Nie mówię, że potrzebujesz jej pozwolenia, ale jeśli miała na myśli coś innego w ten weekend, po prostu deptałeś.

Tak czy inaczej, myślę, że jest całkiem jasne, że twoja żona również potrzebuje trochę czasu. A może wasza dwójka potrzebuje trochę czasu męża / żony (w przeciwieństwie do mamusi / taty) bez dzieci.

Zachęć swoją żonę, aby zrobiła to samo. Razem z mężem planujemy zajęcia z przyjaciółmi, a także organizujemy spotkania dla wolontariuszy. Trzymamy ten sam kalendarz (Google), abyśmy mogli widzieć nawzajem swoje działania, wiemy, co nadchodzi, i nie konfliktujemy. Staraj się mieć kilku przyjaciół, których oboje lubisz, a przynajmniej tolerujesz. Pamiętaj, aby być dobrym rodzicem, musisz być najpierw szczęśliwy, z żoną / mężem i ze swoim życiem. Może czuć się winna z tego powodu, dlatego nie decyduje się na to, co jest przyczyną jej niechęci do ciebie.

Usiądź i przedyskutuj to, kiedy oboje jesteście spokojni (lub odwiedźcie się z terapeutą, aby pomóc wam zachować spokój). To nie musi być długoterminowe, jedna lub dwie sesje mogą wystarczyć.

Kluczem do sukcesu jest rozmowa, zachowanie równych szans w wychodzeniu i pamiętaj, aby uczynić to wyjątkowym dla siebie, ponieważ to nie zdarza się tak często.

Wyślij ją, żeby pomalowała paznokcie, trochę się rozpieszczaj jako uczta dla niej, pokazując jej, że zależy ci również na tym, żeby wyszła.

Nie ma wystarczającej liczby szczegółów, aby podać dokładną ocenę. Ogólna zasada polega na dawaniu tyle, ile bierzesz. Jeśli masz cały dzień wolny, twoja żona powinna dostać to samo. Często muszę wypychać partnera za drzwi. Po wyjściu naprawdę cieszy się sobą.

Ta równowaga powstrzymuje narastanie urazy. Dzieci są cudowne ... są .. ale nie chcesz czuć się tak, jakbyś był nimi obciążony, podczas gdy twój partner ma dobrą zabawę.

Brawo dla ciebie za włączenie przyjaciół w twoje życie! Teraz upewnij się, że twoja żona robi to samo! Wypracowałem umowę z mężem, że raz w tygodniu mój mąż ma swobodę robienia tego, co chce na dzień, łączenia się z przyjacielem, godzinnego treningu, cokolwiek chce!

Zauważyłem, że zacząłem być urażony ... Cały czas jestem z dziećmi (to znaczy po pracy)! Uświadomiłem sobie, że byłem urażony, ponieważ nie miałem przyjaciela, z którym mógłbym regularnie robić coś raz w tygodniu. Mój mąż jest bardzo pomocny, kiedy w końcu udaje mi się spotkać z przyjacielem, to takie zdrowe, abyśmy oboje mieli czas z dala od rodziny i byli sobą z naszymi przyjaciółmi, i jest to świetny przykład dla dzieci pokazujących im, że pielęgnuje relacje poza rodziną są ważne ... pomagają zrównoważyć nasze życie!

Myślę, że kluczem jest WSPARCIE. Upewnij się, że każesz jej odejść, odejść, zdjąć, z przyjacielem lub bez przyjaciela, aby zrobić swoje i mieć trochę czasu dla siebie. Następnie zabierz dzieci i pokaż jej, że możesz spędzić z nimi wyjątkowy czas sam! Wszyscy musimy się od czasu do czasu regenerować!

To trudna sytuacja.

Aby odpowiedzieć na część rodzicielską twojego pytania, nie widzę absolutnie żadnego problemu ze spędzeniem dnia, a nawet więcej, z dala od rodziny bez negatywnego wpływu na twojego syna, pod warunkiem, że nie jest to normalne zjawisko.

Wiele osób musi podróżować okazjonalnie, czy to w nagłych wypadkach w pracy czy w rodzinie. To fakt z życia i nie widzę, aby miało to długofalowy wpływ na dzieci, jeśli jest to czysto „raz na jakiś czas”.

Z drugiej strony rodzic, który regularnie podróżuje z dala od rodziny, musiałby bardzo ciężko pracować, aby utrzymać silny związek i przeciwdziałać nieobecności. Nie sądzę, że nie jest możliwe częste podróżowanie bez pogorszenia relacji, ale wierzę, że będzie to wymagało dodatkowej pracy.

W twojej konkretnej sytuacji chodzi o to, jak się czuje twoja żona. Najwyraźniej ma problem z twoim odejściem. Musisz dowiedzieć się, dlaczego.

Być może uważa, że ​​to niesprawiedliwe, że „uciekasz”, ale tak nie jest, w takim przypadku być może dobrym kompromisem byłoby zaplanowanie jej własnego dnia „ucieczki”. Być może uważa, że ​​radzenie sobie sama z sobą to zbyt wiele, a sama myśl o braku bezpośredniego wsparcia sprawia, że ​​czuje się nieswojo.

Biorąc pod uwagę, że jest w 4 miesiącu ciąży, moje pieniądze są na drugim. Jeśli tak jest, być może możesz porozmawiać z nią o tym, czy pomoc innych może mieć obecność innych członków rodziny (jej rodzice, twoi, rodzeństwo itp.). Jeśli nie, poważnie zastanowiłbym się, czy nie poprosić znajomego o zmianę terminu (chociaż będzie to jeszcze bardziej problematyczne, gdy w domu pojawi się dziecko), lub znalezienie innej czynności, którą możesz zrobić z przyjacielem, która nie podejmie cały dzień.

Oboje jesteście w areszcie domowym i od czasu do czasu próbujesz trochę zwolnienia warunkowego ... to z pewnością może być źródłem czystego szaleństwa dla każdego, kto musi troszczyć się o dziecko samotnie, szczególnie z nadciągającą sekundą w drodze. Skazanie na areszt domowy dopiero się zaczęło od nowa, tyle że nie ma możliwości skorzystania z przerwy, jak napój, dobry sen, prysznic.

Twój post nie wyjaśnia, ile masz czasu razem. Jeśli pracuje, zostaje w domu rodzic lub jeśli sama ma przyjaciół. Czasami najgorsze przypadki to rodzicielstwo zespołu tagów, w którym zawsze tylko jeden z was zajmuje się dzieckiem (dziećmi), podczas gdy drugi robi cokolwiek - pracę, mdleje, jeśli masz szczęście lub coś, co nie jest walone przez życie. I chociaż dobrze jest mieć przyjaciela i marzyć o życiu, w którym możesz wyjść na cały dzień, a dom się nie zawali, może być konieczne upewnienie się, że ma ona odpowiednik.

Twój syn ma 4 lata. To świetny wiek dla was dwojga biegania amokiem i zobaczenia wszystkich szalonych rzeczy, które 4-letni chłopiec może robić, gdy żona idzie spać, lub wyjść i zrobić coś w 4 miesiącu ciąży. Ale dobra równowaga rzeczy niekoniecznie oznacza, że ​​cała rodzina musi cały czas robić wszystko razem. Gdyby tak było, prawdopodobnie byś odkrył, ile nie robisz, ponieważ gwiazdy nigdy się nie wyrównują.

Zgadzam się jednak z komentarzem Śleske - pod żadnym pozorem nie powinna ona mówić twojemu synowi, że wolisz robić coś innego niż spędzać z nim czas. Zgodnie z tą logiką wszyscy powinniśmy rzucić pracę, pić obficie, ryzykować wszystko i nie zwracać uwagi na jutro. Nasze życie jest pełne rzeczy, które robimy, które pozbawiają nas czasu rodzinnego. Niektóre niezbędne, a niektóre przypominają utrzymanie umysłu. Jak biegacze, alpiniści, pływacy, rybacy, myśliwi i inne rzeczy, którymi ludzie się interesują. Jeśli nie masz czegoś, co lubisz robić, możesz nie lubić reszty rzeczy, które robisz, ponieważ wszystko wydaje się obowiązkowe. To brzmi jak twoja żona potrzebuje zainteresowania. Może nawet ten, który dzielisz i robisz razem, podczas gdy ktoś obserwuje twojego syna.

Osobiście powiedziałbym, że po dziesięciu latach małżeństwa prawdopodobnie znasz swoją żonę. Prawdopodobnie wiesz, czym się zajmuje i co chciałaby zrobić, gdyby nie była stale pod patrolem dzieci. Chciałbym skupić się na poślizgnięciu się na niektórych jej zainteresowaniach, wyciągnąć ją, jeśli w to właśnie jest, i upewnić się, że ma zdrową równowagę dziecięcego szaleństwa i wolności osobistej. Twój przyjaciel powinien zrozumieć, że możesz nie być całkowicie dostępny, więc możesz nie być w stanie wziąć przypadkowych dni wolnych. Ale im bardziej jest zadowolona ze swojego wolnego czasu, tym bardziej prawdopodobne, że będzie w porządku z twoim własnym. Subtelnie szukaj jej zainteresowań. Jeśli zapytasz bezpośrednio, może to zabrzmieć biernie agresywnie i zasugerować, że po prostu chcesz to usunąć, abyś mógł zrobić swoje.

Jeśli chodzi o to, co może zrobić dziecku - oczywistą rzeczą jest powtarzanie, a struktura zdań może na nich wywrzeć wrażenie, że rzeczywiście wolałbyś robić coś innego. Uczy ich także ścieżki logiki, która może prowadzić do wyciągania tych samych wniosków w innych scenariuszach. Mogą czuć, że jest to logiczne za każdym razem, gdy ktoś pójdzie gdziekolwiek. Wolą robić coś innego niż być ze mną. Nie tylko ty. Ale także jego matka. A jeśli ona mówi te rzeczy o twoim spędzaniu wolnego czasu, co ona jeszcze mówi? Nie mówię, że powinieneś zapytać, ale bardziej, aby podkreślić, że pozytywny wpływ i poszukiwanie jej szczęścia może rozproszyć tę ukrytą agresję, a potrzeba mówienia w ten sposób może po prostu zniknąć.