Dlaczego dzieci powinny być nagradzane za dobre zachowanie?

21

Czytałem o mapach gwiazd i innych systemach nagród dla dzieci i zastanawiam się, czy nagradzanie tego, co nazwałbym normalnym zachowaniem (np. Robienie obowiązków domowych, nie uderzanie młodszego brata itp.), Nie przyniesie długofalowego efektu . Jeśli dzieci wychowywane są w założeniu, że za każdym razem, gdy robią coś, co jest naprawdę częścią ich codziennej rutyny, powinny dostawać coś, to czy nie przeniosą tego rodzaju oczekiwań w dorosłość? Czy lepiej jest ograniczyć nagrody do zachowania przekraczającego oczekiwania?

Uwaga: Myślę, że to pytanie może wywoływać opinie, a nie odpowiedzi, dlatego zwracam się do społeczności o udzielenie wskazówek i być może przeredagowanie pytania w inny sposób.

Kołysanka Aqua
źródło
1
W prawdziwym życiu ludzie nie otrzymują prezentów za każdym razem, gdy robią dobre rzeczy ...
kokbira
2
Ludzie, podobnie jak większość zwierząt, lepiej reagują na wzmocnienie pozytywne niż negatywne.
DA01
2
Ładne pytanie, dostałeś brązową odznakę! :)
Aaron Hall,

Odpowiedzi:

27

Powinny być nagradzane za dobre zachowanie w procesie uczenia się dobrego zachowania. Następnie po chwili, gdy dziecko zrozumie, że oczekuje się „zadania dobrego zachowania”, możesz stopniowo przestać nagradzać za to zachowanie. Ważne jest, aby tego rodzaju nagradzanie było tylko chwaleniem, a nie dawaniem prezentów takich jak zabawki lub traktuje jako wynagradzanie. Nie uważam map gwiezdnych za prezenty, ponieważ jest to bardziej symboliczna akcja, która jest bardziej praktyczną metodą pochwały niż zwykłe opowiadanie.

Robiąc to, musisz jednocześnie upewnić się, że rozumieją, że jest to sposób postępowania i podjąć działania dyscyplinarne, jeśli nie zachowują się zgodnie z oczekiwaniami.

Powiedziałeś:

Czy lepiej jest ograniczyć nagrody do zachowania przekraczającego oczekiwania?

Tak, ale jeśli się nad tym zastanowić, dzieci zawsze będą musiały nauczyć się zachowania, które normalnie uważamy za normalne. Dopóki dziecko się tego nie nauczy, nie jest zrozumiałe, że należy się tego spodziewać z punktu widzenia dziecka i należy chwalić, gdy robi się rzeczy, które nie stały się naturalną częścią tego, co dziecko rozumie, że należy się spodziewać.

groza
źródło
5
+1 za nagradzanie nauki, a nie samego zachowania.
Torben Gundtofte-Bruun
Normalne zachowanie staje się normalne dopiero po nauczeniu się go. Do tego czasu uczymy się tylko nowego zachowania. W przeciwnym razie nie musielibyśmy się tego uczyć, prawda? (W innym kraju lub w innym stuleciu pojęcie normalności byłoby inne w niektórych aspektach.)
Viliam Búr
@ ViliamBúr: Tak, to w zasadzie to, co próbuję powiedzieć w ostatnim akapicie mojej odpowiedzi.
awe
12

Nagradzanie dobrego zachowania ma swoje miejsce, ale jak wspomnę w tej odpowiedzi , uważam, że dzieci nie powinny być zasadniczo nagradzane za spełnianie podstawowych oczekiwań.

Korzystamy z pozytywnych opinii jako surowej formy nagrody dla mojego 21-miesięcznego syna; wiwatują i klaszczą, kiedy robi to, o co go prosimy. Nie przekupujemy go jednak zachętami (nie „jeśli zabierzesz swoje zabawki, możesz mieć ciasteczko” itp.), A gdy się zestarzeje, planujemy po prostu przekazać nasze podstawowe oczekiwania i egzekwować je bez system wynagrodzeń.

Nadal nie zdecydowaliśmy, jaką drogą pójdziemy, jeśli chodzi o pieniądze / zasiłki itp., Ale skłaniam się ku systemowi, który nagradza wyjątkową wydajność, a nie spełnia podstawowe oczekiwania.

Jak wspomniałem w komentarzach do tej drugiej odpowiedzi, uważam, że zadaniem rodziców jest nauczanie dzieci lekcji, których potrzebują, aby być dobrym dorosłym.

Oferowanie dzieciom nagród za wypełnianie obowiązków i podstawowych zadań uczy je, że powinny oczekiwać nagród, a zadania lub obowiązki, które nie przynoszą korzyści, nie są warte wykonywania. Prowadzi to do poczucia uprawnień , które prowadzi do frustracji i rozczarowania w późniejszym życiu, kiedy dowiadują się, że tak nie działa świat. Tak, otrzymają „nagrodę” za wykonywanie swojej pracy w późniejszym okresie życia za wynagrodzenie, ale coraz więcej osób wydaje się wierzyć, że zarabianie za pracę wymaga jedynie wykonania minimum wymaganego przez ich opis pracy, co nie jest zdrowe postawa na konkurencyjnym rynku.

Społeczność
źródło
Oprócz „ogólnie oczekiwanego zachowania”, istnieje także kwestia, że ​​„przynależność do tej rodziny jest nagrodą za spełnienie podstawowych oczekiwań”. Oczywiście istnieje wiele szkół myślenia, ale zgadzam się z tobą w tej sprawie.
Olie,
1
@Olie Oczekiwanie, że dzieci zrozumieją, że „przynależność do rodziny” jest nagrodą, jest trochę śmieszne. Moi rodzice próbowali tego, gdy byłem dzieckiem, i to wzbudziło we mnie niechęć do bycia w rodzinie, ponieważ za każdym razem, gdy przypominano mi „jak wspaniałe jest bycie w rodzinie”, to dlatego, że nie mogłem zrobić czegoś, co chciałem zrobić (i najwyraźniej nie miałem wyboru w tej sprawie). Samo podejście pod kątem „jest to właściwe” jest znacznie łatwiejsze do zrozumienia.
Przywróć Monikę
2
@Olie Mam inny powód do sprzeciwu wobec „przynależność do tej rodziny to nagroda za spełnienie podstawowych oczekiwań”. Jeśli nie spełniam podstawowych oczekiwań, czy przestaję być częścią rodziny? Oczekuję, że moja miłość do mojego dziecka, traktującego go jako część rodziny, nie jest uzależniona od wybrania pokoju, nawet jeśli się tego po nich spodziewam.
Ze'ev Felsen
Sposobem ograniczenia nagród do wykonywania zadań i obowiązków byłoby od czasu do czasu zaskoczenie dziecka poprzez nagradzanie po wykonaniu tej czynności (bez obiecywania niczego z góry). To nauczy ich, że czynienie dobra czasami się opłaca, ale ogólnie nie oczekuje oczekiwania na nagrodę.
awe
11

Są tacy, którzy uważają, że nagrody są tak samo bezproduktywne jak kary. Zobacz „ Punished by Rewards ” Alfie Kohna. Zauważa, że ​​oboje stosują zasadniczo ten sam wzór: „zrób to, a dostaniesz A” jest prawie taki sam, jak „nie rób tego, a dostaniesz B.” Przytacza niektóre badania wskazujące, że korzystanie z nagród zewnętrznych może faktycznie podważyć wewnętrzną motywację dziecka, a dodanie nagród do czegoś, co osoba już chce zrobić, sprawi, że NIE będą chcieli tego robić. Wydaje się, że jego główną motywacją jest to, że zarówno nagroda, jak i kara są sposobami manipulowania dzieckiem i narzucania tego, czego chce rodzic, zamiast uznawania własnych (uzasadnionych) potrzeb i potrzeb dziecka.

Osobiście zgadzam się z Kohnem. Zauważ, że nie jest przeciwny pozytywnemu wzmocnieniu lub pochwałom - wydaje mi się to trochę niuansem, ale ważne jest, aby potwierdzić osiągnięcie, podzielić się wrażeniem dziecka, nie przechodząc do góry, gdzie próbujesz dać mu jakąś premię ponad radość, którą już czują. Dzieci chcą mieć pozytywne relacje z rodzicami, ale chcą też być rozumiane i szanowane - tak jak każdy człowiek. Ważne jest, aby skupić się na tym, zamiast ustanawiać system, w którym kupujesz po prostu zgodność z zamówieniami.

Kricket
źródło
Nie wszystkie nagrody działają w ten sam sposób. Na przykład ogólnie jest prawdą, że motywacja zewnętrzna tłumi motywację wewnętrzną. (Ludzie robią X dobrowolnie. Zaczynasz nagradzać ich za wykonanie X. Uczą się, że X przynosi nagrody. Potem przestajesz je nagradzać. Ludzie przestają robić X , ponieważ teraz wierzą, że warto robić X tylko za nagrodę.) Ale istnieje wyjątek: szczera pochwała nie zmniejsza wewnętrznej motywacji, chociaż technicznie jest to nagroda zewnętrzna. Kluczem jest to, że osoba nagrodzona musi uwierzyć, że pochwała była zasłużona. (Niezasłużona pochwała też jest szkodliwa.)
Viliam Búr,
Z tego, co rozumiem, pochwała nie powinna być nagrodą. Na przykład, jeśli maluchowi uda się założyć koszulę samemu, nie powinieneś mówić „wykonałeś świetną robotę”, a raczej „wow, założyłeś to wszystko sam”. W ten sposób nie nagradzasz tego zachowania specjalnym traktowaniem / uwagą; po prostu podkreślasz własne poczucie spełnienia dziecka.
Kricket,
6

Zrobiliśmy to z wszystkimi trzema dziećmi. Potrzebowali 26 naklejek na nagrodę (tak, nawet mój 3-latek mógł czekać tak długo). Po 26 naklejkach zachowanie było nawykiem. Powiedziałem im, że nie musimy już dłużej pracować nad tym zachowaniem, że są teraz niesamowici i zadziałało!

Morah Hochman
źródło
Sposób, w jaki czytam twój post, brzmi tak, jakbyś odpowiadał na pytanie „jak”, ale nie „dlaczego”?
Torben Gundtofte-Bruun
2
@ TorbenGundtofte-Bruun: Zgaduję, dlaczego odpowiadają 3 ostatnie słowa: „... i zadziałało!”
awe
4

Tak naprawdę nigdy nie myślał o roli rodzica jako tworzenie konsekwencje (dobre lub złe), ale jak konwersja długoterminowe konsekwencje w krótszych określony. Dzieci mają podwójną wadę, ponieważ są naturalnie krótkowzroczne niż dorośli, a ich naturalne konsekwencje są dalekie w przyszłości.

Na przykład naturalne konsekwencje nieuwagi w szkole nie pojawią się, dopóki dziecko nie ukończy 18 lat i nie będzie w stanie znaleźć godnej pracy. Rodzice i nauczyciele sztucznie nakładają kilka krótszych nagród i kar w krótkim okresie, aby uniknąć znacznie większych konsekwencji dla dziecka w perspektywie długoterminowej. To jak amortyzacja kosztów.

Byłoby miło, gdyby wszystko, co warte zachodu, było wewnętrznie motywujące na krótką metę, ale tak nie jest, nawet w przypadku dorosłych. Jeśli istnieje naturalna, krótkoterminowa nagroda, jest to z pewnością lepsza, ale nie zawsze możliwa.

Karl Bielefeldt
źródło
2

Masz rację, nie powinieneś nagradzać za oczekiwane zachowanie, ale znalazłem, kiedy trzeba coś zrobić, jeśli o to poproszę, i zrobiłem to dobrze za pierwszym razem, gdy coś dam. Ogólnie moje nagrody są pochwały i uznania. A potem mówimy o odpowiedzialności i tym podobnych. Daję dodatek na wykonanie swojej pracy (podstawowe obowiązki) pod koniec każdego tygodnia. Uczy ich odpowiedzialności i pracy za swoje pieniądze. Dostają określoną kwotę każdego dnia, jeśli wykonają przydzielone zadania, które z czasem rosną. Mój syn (7) zaczął budżetować swoje pieniądze i myślał o tym, co może kupić, a czego nie. Dostał portfel od babci, żeby zatrzymać pieniądze, więc świetnie mu się to udaje, bo wie, ile może wydać, a jeśli nie.

Są chwile, gdy użyję łapówek, aby załatwić sprawę, ale wyjaśniłem, że nie dostaniesz tego, czego chcesz cały czas. Na początku trudno było się nie poddawać, ale jeśli jesteś silny i trzymasz się broni, dzieci się nauczą.

Kolejną świetną rzeczą, którą znalazłem, jest sport i scounts. Mój syn uprawia wszystkie sporty młodzieżowe i uczy dużo o wygrywaniu, przegrywaniu i zdobywaniu tego, czego chcesz. czasami dostaje medal i / lub trofeum. Innym razem nie. To trudna lekcja, zwłaszcza gdy jego przyjaciele z innych drużyn je zdobywają, a on nie. Mieliśmy harcerskie lasy sosnowe i mój syn nie dostał trofeum, ale jego najlepszy przyjaciel to zrobił. To było dla niego trudne i rozmawialiśmy przez to. To była dla niego świetna lekcja. Nie zawsze otrzymasz nagrodę lub nagrodę.

Wiele zależy od wieku. Moja córka jest trochę trudniejsza, ponieważ jest młodsza (4). Ona oczywiście chce wszystkiego, czego chce jej wielki trud, więc ciężko pracujemy, aby zrozumieć, że nie zawsze możesz mieć to, co mają inni, i musisz ciężko pracować, aby osiągnąć to, czego chcesz.

Jak wspomniano wcześniej: jeśli nagradzasz za dobre zachowanie, to tak, naprawdę powinieneś zacząć zmniejszać tę nagrodę i ostatecznie ją wyeliminować, ponieważ może to mieć negatywny wpływ na późniejsze życie.

Robert
źródło
0

Sugeruję przeczytanie, Rodzicielstwo z miłością i logiką, a także zajrzenie na stronę internetową Mecham, która przypomina coś w rodzaju „szkoła w domu skutecznie.com” Niestety, proste wyszukiwanie je znajdzie. Nawet jeśli nie uczęszczasz do szkoły domowej, ich cała filozofia dotyczy NATURALNYCH konsekwencji (dobrych i złych). W oparciu o sposób, w jaki sformułowałeś swoje pytanie, mam wrażenie, że ich filozofia naprawdę będzie się z tobą łączyć i czynić cuda w domu.

zrównoważona mama
źródło
0

Nagrody służą wzmocnieniu pozytywnych zachowań, ale niekoniecznie oznacza to, że musisz dawać prezenty w każdym dobrym zachowaniu dziecka. Wybierz tylko te zachowania, które Twoim zdaniem mogą być uznane za kamień milowy dla dzieci. Na przykład, jeśli otrzymają wysokie oceny w danym temacie, które mają trudności w ciągu ostatnich kilku dni, możesz dziecku uczta, aby nagrodzić jego ciężką pracę.

Co więcej, nagrody to nie tylko dawanie prezentu materialnego, powiedzenie dobrej pracy, wspaniałego, kiwnięcia głową, uśmiechu lub pochwały może już oznaczać coś dla dziecka. Nie musisz im dawać rzeczy materialnych. Czasami wdzięczność wiele dla nich znaczy.

Ayls Billones
źródło
1
Sugerowałbym przyznanie nagrody za wysiłek, a nie osiągnięcie .
DanBeale
0

Myślę, że absolutnie powinieneś spełnić oczekiwania. Jeśli jedyną rzeczą, na którą zwrócisz uwagę, jest karanie, upominanie lub wymierzanie konsekwencji, wówczas jedyną uwagą, jaką poświęcasz swojemu dziecku, jest negatywne wzmocnienie. Pozytywne wzmocnienie działa znacznie lepiej niż negatywne.

Wykresy z gwiazdami i tym podobne rzeczy często nie są „nagrodą”, ale pozytywnym sposobem śledzenia postępów w osiąganiu ostatecznego celu.

Nadal możesz to zrobić i nie rozpieszczać. Na przykład, ustal cele i oczekiwania bardzo wysoko.

Ale ogólnie rzecz biorąc, nie ma nic złego w tym, aby proces / doświadczenie było satysfakcjonujące, nawet jeśli ktoś nie zostanie koronowany na mistrza w tym, co robi. Słyszę, że rodzice cały czas mówią o „medalach partycypacyjnych”, ale prawdziwe jest także to, że w życiu jest tylko jedna osoba, która jest „najlepsza” i miliardy, które nie są, a te miliardy nie są bezwartościowe lub przegrani z tego powodu.

PoloHoleSet
źródło