Mój przedszkolak nie słucha niczego, co mówię lub robię!

Mam pięć lat, które wymknęły się spod kontroli.

Jeśli poproszę go, aby usiadł i zrelaksował się (ponieważ mieszkamy w mieszkaniu z jedną sypialnią), jest to bardzo frustrujące, ponieważ wielokrotnie mu to mówię.

Jeśli będę na niego krzyczeć, zwykle będzie krzyczał razem z moimi dwulatkami. Mój najstarszy ma ADHD, co czyni to trochę trudniejszym, ale staram się powoli zdejmować leki i zamiast tego stosować naturalny suplement.

Na przykład przed chwilą siedział na kanapie i oglądał telewizję. Pojawiła się reklama. Poszedł dobrze, by jego brat go uderzył lub popchnął.

Muszę je ciągle rozdzielać. Doprowadzają mnie do szału ... Proszę, pomóż mi. Co jeszcze mogę zrobić, więc nie muszę już krzyczeć?

Współczuję Ci. Mój syn ma tylko 2 lata, a powtarzanie jest już bardzo frustrujące. Niestety, powtarzanie się, spokojnie, ale stanowczo, jest najlepszym sposobem na dotarcie do swoich dzieci.

Chociaż trudno jest się oprzeć pokusie ucieczki (a nie jesteś sam! W tym artykule jest mowa o badaniach, które pokazują, że prawie wszyscy rodzice to robią w pewnym momencie), ale wierzę, że wysyła wiadomość do dzieci, że można krzyczeć plecy. Fakt, że twój syn krzyczy wprost na ciebie, wydaje się potwierdzać to i znam innych rodziców, którzy doświadczyli tego samego.

Jeśli tracisz spokój, poświęć chwilę lub dwie, aby usunąć się z sytuacji, zbierz się, a następnie wróć.

To pytanie , opisujące sytuację bardziej ekstremalną niż twoja, zawiera przydatne porady w odpowiedziach. Kluczową kwestią dla mnie z jednej z odpowiedzi jest: „Dzieci bardziej niż reakcje i dyscyplina fizyczna wykluczają reakcje rodziców”. Myślę, że to fantastyczna rada, ale zmiana sposobu reakcji może być bardzo trudna, zwłaszcza w przypadku buntowniczego dziecka.

Utrata przywilejów jest prawdopodobnie odpowiednią reakcją, jeśli nadal będzie się zachowywał źle. Jeśli popchnie lub uderzy brata w reklamę, telewizor zostanie wyłączony (a może jego brat zmieni kanał na program, który chce oglądać, a nawet jego brat może zostać i oglądać telewizję, ale musi idź do innego pokoju).

Jednak proszenie 5-latka, aby usiadł i odpoczął, może wymagać zbyt wiele. Zwłaszcza jeśli zdiagnozowano u niego ADHD. Zamiast tego spróbuj znaleźć sposób, by spalił trochę tej dodatkowej energii. Wycieczki na plac zabaw, gry wewnątrz lub na zewnątrz domu, a nawet spacer po okolicy są lepszymi alternatywami.

Całkowicie też się zgadzam z Vicky.

Jeśli nie zgadzasz się z lekami przepisanymi Twojemu synowi, znajdź innego lekarza. Nie po prostu ściągaj go z leków i opracuj własny plan leczenia. ADHD jest prawdopodobnie nadmiernie zdiagnozowane i nie sądzę, że leki są zawsze właściwym kursem, ale to nie jest decyzja, aby podejmować lekceważąco, i powinieneś mieć profesjonalne wytyczne na każdym kursie, który podążasz. Zwłaszcza jeśli twój syn ma poważne problemy z zachowaniem.

Najważniejszym krokiem byłoby kontynuowanie przyjmowania przepisanych leków i nie próbowanie zastępowania ich „naturalnym suplementem”.

Zaledwie kilka punktów z mojego doświadczenia:

• Mój syn był częściowo głuchy (migdałki zablokowały jego trąbki Eustachiusza). Nie wiedzieliśmy, ponieważ zwykle reagował, ale nie zawsze. Operacja to naprawiła. Przeprowadź badanie słuchu syna.
• Mój syn został następnie przepisany Nasonex, steriod, aby pomóc utrzymać nos w czystości. To sprawiło, że był bardziej agresywny i źle spał. Kiedy odszedł, sytuacja poprawiła się w ciągu kilku dni. Uważaj na leki, które bierze - niektóre mają subtelne skutki uboczne.
• Mój syn nadal nie przetwarza poprawnie dźwięków (nadrobienie zaległości po okresie słabego słyszenia zajmie 6–18 miesięcy). Czasami, aby zwrócić jego uwagę w głośnym otoczeniu, musimy dotknąć jego ramienia, zanim zaczniemy mówić. Można wykonać test na podstawie figury, aby sprawdzić, czy jest to problem.
• Dzieci odzwierciedlają twoje zachowanie. Jeśli krzyczysz, będą krzyczeć.
• Jeśli leki ADHD działały - trzymaj się ich. Jeśli nie, istnieją dosłownie dziesiątki warunków, które wyglądają jak ADHD, ale nie są. Mieliśmy pediatrę, który był gotów zdiagnozować ADHD po 2 minutach, nawet jeśli nie zrobił tego psycholog (po spędzeniu z nim 3 godziny). Dwóch psychologów poinformowało nas, że 5 jest za młoda, aby zdiagnozować ADHD.

Co do jego agresji, zachowaj spokój i konsekwencję. Przekroczenia czasu i utrata uprawnień telewizyjnych działają dobrze. 5-latek to pakiet energii, telewizor może go podenerwować. Nasz 5-letni syn rzadko pozwala oglądać telewizję, ale będzie grał godzinami ze swoim klockiem lego.