Jak radzić sobie z wyzywającym, upartym i obraźliwym 5-latkiem?

Mam 5-letniego chłopca, który jest niezły. Próbowaliśmy wszystkiego, od mówienia po klapsy, zabieranie rzeczy do nagradzania dobra i jesteśmy na granicy rozumu.

Jest obelżywy wobec zwierząt, co najmniej 4 razy w ciągu 6 miesięcy. Gonił psa metalowym nietoperzem i uderzył go w usta, próbował włożyć 8-10 tygodniowego szczeniaka do chłodnicy pełnej wody, kilkakrotnie kopnął innego psa i próbował oderwać od siebie małego psa nogi

Możesz mu powiedzieć, żeby coś zrobił lub nie, a on zrobi coś dokładnie odwrotnego i będzie patrzył na ciebie przez cały czas. Gdy wpakuje się w kłopoty, nie spojrzy ci w twarz. Jego odpowiedź na pytanie, dlaczego coś zrobił, brzmi „nie wiem”, „nie mam odpowiedzi” lub całkowite stopienie.

Był w szkole od 9 dni i miał zły raport 5 z tych dni z rzędu. Wszystko, od uderzania w kolegów z klasy i zakłócania porządku po bieganie i krzyczenie. Dzisiaj był regularny raport z osobną notatką stwierdzającą, że był kolorowy na całym stole i nie wziął odpowiedzialności nawet po złapaniu go na gorącym uczynku.

Mam 3 starsze dzieci (20, 18, 16) i tylko 16-latek w domu.

Jest pod naszą opieką po tym, jak jego biologiczna mama wyszła prawie 2 lata temu. W grudniu 2012 r. Spadł na niego ze starej szkoły 40-calowy telewizor, powodując złamania skroni po obu stronach, pęknięcia obu oczodołów i złamanie za uchem. W piątek umówiliśmy się na spotkanie z jego pediatrą, aby uzyskać pomoc lub skierowanie do neurologa, aby sprawdzić, czy telewizor nie jest uszkodzony mózgu.

Każda pomoc / informacje / sugestie byłyby niesamowite.

Rzeczy, które możesz teraz zrobić:

• zabierz mu psy. Nie mów mu, że to robisz, nie mów mu, że to z powodu tego, jak je traktował, ale nie ma już dostępu do psów
• przestań go bić. Zacznij się uczyć, jak przejść przez inne sposoby (nauczenie się tego zajmie trochę czasu i jest trudne).
• powiedz szkole, że chcesz IEP - Indywidualny Plan Edukacji - i zacznij to robić już teraz. Może to obejmować dostosowania, takie jak siedzenie osobno w klasie, brak konieczności robienia pewnych rzeczy, obecność asystenta i tym podobne
• rozważ przebywanie w klasie przez dzień lub dwa, aby zobaczyć, jak reaguje na nauczyciela, środowisko i innych uczniów, abyś mógł udzielić szkole wskazówek, jak zminimalizować rzeczy, które go denerwują (patrz * poniżej)
• kontynuuj eksplorację profesjonalnej pomocy zarówno z fizjologicznego (uszkodzenie mózgu), jak i emocjonalnego / psychologicznego (porzucenie) frontu

[* Prosty przykład: uczeń klasy 3 (9 lat) z poważnymi problemami ze złością związanymi z posiadaniem odpowiednich rzeczy w klasie, np. Ołówkami i dyscypliną (wysłaną z klasy) za nieprzygotowanie. Pudełko o wartości 2 dolarów zawierające 100 ołówków golfowych i 3 lub 4 ołówki w każdej kieszeni, więcej w plecaku, więcej w szafce, tuzin w biurku i pudełko przy drzwiach wejściowych -> nigdy więcej frustracji ołówkiem. Dorośli mogą myśleć o prostych rzeczach, które zmieniają świat, gdy tylko zobaczą sytuację. To dziecko wyrosło z gniewu w ciągu roku lub dwóch, a zmniejszenie liczby bitew było głównym powodem.]

Nie trzymaj go według arbitralnych standardów komunikacji, takich jak „spójrz na mnie, kiedy ci to mówię!” lub „powiedz mi, dlaczego zrobiłeś tak okropną rzecz!”. Jest mało prawdopodobne, że odniesiesz sukces, a nawet gdybyś to zrobił, nie powstrzymałoby go to od robienia okropnych rzeczy i nie sprawi, że poczujesz się lepiej. Skoncentruj się na informowaniu go o konsekwencjach: to boli szczeniaka; teraz pracownicy szkoły muszą wyczyścić to biurko; to przestraszyło Suzy'ego - a tam, gdzie to wykonalne, wiąże się z konsekwencjami (sprzątanie czegoś w szkole lub w domu; przepraszanie drugiego dziecka), ale nie jako „Chcę, abyś źle się czuł z powodu tego, co zrobiłeś”, a bardziej, jako „Chcę, abyś się uczył czym jest to doświadczenie ”, ponieważ wydaje się, że jest on odłączony od tej części rzeczywistości.

Chcesz, aby jego absolutną podstawą było to, że może na ciebie liczyć. Nie wybaczać mu bez względu na to, co robi, ale kochać go, próbować go zrozumieć, pomóc mu i chronić. Uczyć go rzeczy, które „każdy powinien wiedzieć”, ale których wyraźnie nie wie. Aby pokazać mu lepsze sposoby wyrażania gniewu i frustracji, a także pomóc w ich zmniejszeniu. To długa droga. Prawdopodobnie nie jest to, czego się spodziewałeś. Ale możesz pomóc. Zdobądź mnóstwo wyszkolonych specjalistów, którzy do ciebie dołączą - będą i mogą pomóc.

Oprócz uzyskania profesjonalnej pomocy przestałbym go klapsować. Przemoc rodzi przemoc. Prawdopodobnie już dość cierpiał w swoim życiu i potrzebuje od ciebie miłości i zrozumienia, choć może się to wydawać niemożliwe.

Wow, to brzmi jak za dużo. Incydent telewizyjny jest niepokojący, czy mógł to spowodować ?!

W każdym razie wydaje mi się, że potrzebujesz profesjonalnej pomocy - mam nadzieję, że jest jakiś sposób, aby uzyskać do niej dostęp? Wygląda na to, że wykracza to poza normalny problem dyscypliny. Stąpaj ostrożnie - życzę powodzenia.

Mam nadzieję, że przyszedłeś tu po potwierdzenie, że potrzebujesz profesjonalnej pomocy, bo tak to dla mnie brzmi.

Istnieje wiele testów behawioralnych, które można zastosować, aby zawęzić sytuację. Miałem je dla kilku moich dzieci i wyniki były różne. Jedno dziecko powiedziało, że ma monitorować, inne powiedziało: „nie, jest w porządku”, więc takie oceny niekoniecznie są f. Ponadto, jako żaden rodzaj personelu medycznego ... http://en.wikipedia.org/wiki/Psychopathy

Co zrobisz, gdy profesjonaliści zdiagnozują uraz mózgu?

• Czy zacząłbyś więcej dbać?
• Czy byłbyś dla niego bardziej wyrozumiały?
• Czy pozwoliłbyś mu zachowywać się tak jak teraz?
• Zwróć szczególną uwagę na to, co powinien robić w ciągu dnia?

Logiczna strona mózgu nie rozumie emocji. Pies cierpiący na ból, gdy rozsuwa nogi, nie jest czymś, co dotyczy lewej strony mózgu. Wszyscy pozostają <-> prawo niezrównoważone. Niektóre bardziej niż inne. W połączeniu z niektórymi traumami może to spowodować takie zachowanie.

Na pewno chłopak jest niezrównoważony. Kluczem jest przywrócenie go do równowagi. Brzmi dość prosto, ale z pewnością może być wyzwaniem. Tym, co przeciwdziała jego zachowaniu, może być lekarstwo.

Rób wiele rzeczy, które wymagają aktywności dla prawej półkuli mózgu. Muzyka, sport, wesołe miasteczka itp. ... Tak dużo czasu jakości. Spraw, by poczuł, że jest dla ciebie ważny. To przekształci się w poczucie bycia ważnym dla otaczającego go świata. Rób wszystko, co wiąże się z emocjami. Stymuluj rozwój jego emocji. Nie pytaj, dlaczego zrobił coś, kiedy zrobił coś, czego nie można tolerować. Odpowiedzi na takie pytania wymagają mocy obliczeniowej lewej strony mózgu. Pokaż mu, jak bardzo cię to smuci, ale nie oceniaj go. Nigdy go nie oceniaj, jak trudne może się to wydawać. Zawsze go kocham.

Być może zdajesz sobie sprawę, że musisz bardziej rozwinąć własną stronę emocjonalną, zanim będziesz w stanie (skutecznie) stymulować jego ... Przykład: Jeśli MYŚLISZ, że już wystarczająco rozwinąłeś swoją stronę emocjonalną (z wieloma przyczynami / argumentami, takimi jak: Jestem dorosły itp. Itd.), Więc strona emocjonalna wymaga więcej uwagi. Jeśli czujesz, że już masz, użyj go na chłopcu.

I nigdy nie mów o jego złym zachowaniu, gdy chłopiec jest obecny. Nie myśl, że cię nie słyszy lub nie rozumie.

I zmuś go (tak, dobrze to czytasz, SIŁA) do komunikowania się z emocjami. Kiedy jest zły i chce, abyś coś zrobił, nie rób tego, chociaż to, o co cię prosi, jest rozsądne, nie rób tego, dopóki jego postawa / emocje nie będą takie, jak powinny. Nie pozwól mu ukrywać się za słowami, mówiąc, że robi / zrobi / nie zrobił czegoś, podczas gdy jego język ciała i wszystko mówi inaczej, nie jest wystarczająco dobry (szczerze mówiąc, jeśli tak zrobisz). Ale zawsze pozwól mu poprawić swoje błędy, zawsze spraw, by poczuł, że jest dla ciebie ważny.

Po pierwsze, masz moją pełną sympatię, brzmi to jak bardzo trudna sytuacja, w której się znajdujesz. Przepraszam.

Prawdopodobnie przestałbym używać klapsów, ponieważ tak się zachowuje.

Na razie usuwam zwierzęta z domu.

Znajdź innych ludzi, którzy będą cię wspierać. Ludzie, którzy wysłuchają twoich problemów dotyczących dziecka.

Módlcie się o mądrość.

Spróbuj zmienić jego dietę.

Zapytaj o leki stabilizujące / zmieniające nastrój, które mogą pomóc chłopcu znaleźć trochę spokoju i spokoju. Wypróbuj je w małych dawkach, a następnie zwiększaj, aż znajdziesz właściwą dawkę.

Na koniec walczcie dalej w dobrej walce. Chłopiec potrzebuje ciebie i twojego uspokajającego, kochającego wpływu w swoim życiu.

Jesteście w moich modlitwach.

Wiem, że to stary post, ale natknąłem się na niego, szukając odpowiedzi na pytanie, jak zareagować na złe zachowanie mojego własnego syna, i pomyślałem, że wrócę, aby dodać to, czego się dowiedziałem, dla innych osób takich jak szukam odpowiedzi.

Powodem, dla którego twój syn mówi, że nie wie, dlaczego rani psy, może być fakt, że naprawdę nie wie, że rani je lub dlaczego je rani. Nadal mógł się uczyć przyczyn i skutków w wieku 5 lat, więc dobrze jest nauczyć go, dlaczego. „Kiedy ty __________, _________ się zdarzy ....” lub „Nie podoba mi się, gdy ty _______, ponieważ_______”.

Kolejną rzeczą, którą podjąłem, jest to, że chłopiec może być nieposłuszny, ponieważ nie nauczył się wyrażać swoich emocji. Dzieci w wieku 5 lat lub młodsze mogą nie wiedzieć, jak wyrazić złość, frustrację, głód, zmęczenie, przytłaczanie, nudę itp. Lub gorzej, jeśli dziecko było wykorzystywane fizycznie przez gniewnego dorosłego, klapsa można nauczyć się jako akceptacji uderzenia kogoś, kto jest zły, zwłaszcza jeśli dziecko nie rozumie, dlaczego jest lanie.

Kiedyś pytałem własnego syna, dlaczego bije, a on również powiedział mi „nie wiem” z zmieszanym wyrazem twarzy. Zrozumiał „uderzanie w rany”. Spytałem go, czy chce skrzywdzić mnie lub psa, a on bez słowa potrząsnął głową, a potem powiedział mi, że przepraszają go łzy, po tym, jak powiedziałem mu, że skrzywdził mnie lub psa. Zapytałem go, jak się czuje, zanim uderzył, aby mógł nauczyć się słów na temat tych uczuć, i pomogłem mu zdecydować, co zrobi, gdy znowu poczuje się w ten sposób, np. Pójdzie w spokojne miejsce, uderzy w poduszkę lub poćwiczy albo mówić o tym, co go denerwuje itp. Teraz, gdy mój syn jest zły, krzyczy: „Jestem na ciebie zły!” i odejdź na chwilę, aby poczuć i pomyśleć, dopóki nie będzie gotowy, aby o tym porozmawiać, albo zacznie grać, gdy skończy się to, czego nie może zmienić.

Inną możliwością jest to, że twój 5-latek może być nieposłuszny, aby uzyskać od ciebie reakcję. Niezależnie od tego, czy chodzi o uwagę, czy o reakcję, uczą się, jak manipulować sytuacją poprzez przyczynę i skutek, o którym wspominałem wcześniej. Najlepszą obroną przed tym jest zapobieganie sytuacjom, w których zachowanie ma miejsce, na przykład trzymanie go z dala od zwierząt i małych dzieci. Następnie staraj się nie reagować zbytnio na jego zachowanie, ponieważ możesz pozytywnie wzmocnić zachowanie swoimi działaniami, zwiększając je. Czasami, aby zatrzymać złe zachowanie, musisz je zignorować lub zachować twarz pokerzysty, gdy nie możesz. Odszedłem, podczas gdy mój syn rzuca nowo złożone ręczniki na podłogę, ponieważ kiedy powiedziałem mu, żeby tego nie robił, kontynuowałby to, uśmiechając się do mnie. Teraz, jeśli się nie zatrzyma, zabiorę jego ulubioną zabawkę,

Dobrą wiadomością jest to, że normalne jest, że dzieci przechodzą etap buntu w wieku około 5 lat, kiedy testują swoją nowo odkrytą niezależność od naszego autorytetu. Sprzeciw zostanie osłabiony, jeśli poczują się bezpiecznie wiedząc, że nas obchodzi, słuchamy, rozumiemy i jesteśmy przewidywalni z oczekiwaniami i konsekwencjami. Wszystkie dzieci są inne, ale najskuteczniejszą konsekwencją złego zachowania mojego syna jest zabranie mu czegoś cennego, na przykład jego ulubionej zabawki, i zwrócenie go, gdy przekroczy moje oczekiwania. Zaczęło się od dobrego zachowania przez 1 dzień, a następnie rozszerzyło się na nagrodę za 1 tydzień dobrego zachowania lub dobrego zachowania i odrabiania lekcji i obowiązków domowych. Ekspert powiedział mi, że nie chcemy nagradzać ich za to, czego się spodziewają, w przeciwnym razie będą oczekiwać nagród za minimalny wysiłek,

Mam nadzieję, że to pomoże.

Wygląda na to, że do tej pory miał ciężkie życie ... Współczuję mu. Na pewno nie jest złośliwy, ponieważ tego chce, mam nadzieję, że ta myśl pomoże ci trochę poradzić sobie z jego zachowaniem.

Inne odpowiedzi już wiele mówiły, ale chciałem też wspomnieć o żywieniu. Niewłaściwe odżywianie we wczesnym okresie życia może prowadzić do wielu problemów, a istnieje wiele niepotwierdzonych przykładów ze szkół i więzień, że dieta ma wpływ na zachowanie.

Naprawdę dramatyczny przykład możesz przeczytać na blogu Paleo Parents :

Cole, najstarszy w wieku 5 lat, zawsze miał problemy z zachowaniem i samokontrolą, które doprowadziły go prawie do wyrzucenia ze przedszkola za powtarzające się przypadki krzywdzenia dzieci. Zawsze cudownie miły chłopak bez zamiaru złośliwości, jego mózg i ciało po prostu nie łączyły go, by móc znaleźć panowanie nad sobą. Uściski stały się rozwiązaniami, a zabawne gry superbohaterów na placu zabaw doprowadziły do ​​uduszenia w ściółce. Zmiany dietetyczne sprawiły, że natychmiast kontroluje swoje ciało. Stał się odnowioną osobą, o której wiedzieliśmy, że była tam przez prawie całą noc. Pod koniec przedszkola był wychwalany jako nie tylko najlepiej wychowane dziecko w klasie, ale także „najzdrowszy zjadacz”. Fakty, że jego astma zniknęła, a jego waga nie jest już „poza schematem”, były wiśniami na deserach Paleo.

Do problemów, które mogą prowadzić do problemów, należą:

• Cukier , w tym soki owocowe. Moim zdaniem dzieci nie powinny codziennie otrzymywać słodyczy. Świeże całe owoce są w porządku.
• Tłuszcze roślinne , w tym margaryna i oleje spożywcze. Każdy olej, który ma ponad 4% całkowitej zawartości kwasów Omega-6 i / lub Omega-3, powinien być stosowany oszczędnie, szybko i nieogrzewany. Dobrymi tłuszczami są masło, łój, olej kokosowy, smalec, oliwa z oliwek (stosować po ugotowaniu) itp. Dobrze znoszą ciepło i zapewniają rozpuszczalne w tłuszczach składniki odżywcze.
• Ziarna i rośliny strączkowe , zwłaszcza pszenica. Ich spożycie może prowadzić do niedożywienia na wiele sposobów, a także do uszkodzenia jelit i reakcji immunologicznych. Niektóre osoby są na to bardziej wrażliwe niż inne, ale zapewniamy, że codzienne spożycie pszenicy nie jest dobrym pomysłem dla nikogo.

Tak więc dążenie do ograniczenia powyższego, przy jednoczesnym dostarczaniu pożywnych pokarmów (takich jak żółtko jaja, mięso, w tym mięso narządów, różnorodne warzywa i warzywa korzeniowe, takie jak marchew i ziemniaki) może pomóc, a przynajmniej nie zaszkodzi. Osobiście stosuję dietę Perfect Health z doskonałymi wynikami w zakresie zdrowia i wagi, ale robię zakupy, dowiadując się, w jaki sposób SAD (standardowa amerykańska dieta) nikomu nie robi przysług.

Ponadto istnieje wiele schorzeń neurologicznych, w tym epilepsja i schizofrenia, w których co najmniej niektórzy pacjenci zgłaszają poprawę po diecie ketogennej. Oto ekstremalny przykład ulepszeń diety ketogenicznej .

Podsumowując, życzę wam wszystkiego najlepszego w radzeniu sobie z tym i mam nadzieję, że znajdziecie coś, co pomoże. Sama dieta prawdopodobnie nie wystarczy, ale są spore szanse, że to pomoże.