Jak uzyskać kontrolę nad moim 5-latkiem?

Mam 22 lata i małe doświadczenie z małymi dziećmi.

Moja rodzina (mój mąż, 5-letnia córka i ja) przeprowadzili się do domu babci, aby pomóc jej w chorobach. Mój mąż pracuje 13 godzin dziennie i ma mało czasu z rodziną, więc często czuję się samotną mamą.

Moja córka jest po prostu poza kontrolą. Proszę, żeby robiła proste rzeczy, takie jak sprzątanie po grze, a ona rzuca się najlepiej i nazywa mnie, a często fizycznie pojawia się na mojej twarzy i krzyczy na mnie, a czasem szczypie lub uderza.

Czas drzemki jest okropny - jest tak aktywna (doping, szkoła, czas na zabawę) Chcę, żeby była dobrze wypoczęta, aby mogła cieszyć się sobą i być przyjemna.

Zaczęła szkołę w zeszłym tygodniu i ma się bardzo dobrze, jednak kiedy jest w pobliżu, zupełnie mnie nie szanuje. Jednak z moim mężem próbuje go sassować, ale on po prostu każe jej przestać, a ona to robi. Ciągle czuję się pokonany, ponieważ nie wiem, co robię źle, a moja babcia myśli, że wie, ale tylko pogarsza sytuację. Za każdym razem, gdy mówię „nie” (co wydaje mi się, że są to tylko absurdalne prośby), rzuca się.

Oszalałem, tracąc sen i wagę. Czasami chcę się poddać. Jak uratować moją rodzinę !?

Bierzcie serce, można to naprawić!

Moja (obecnie 21-letnia) córka miała bardzo podobne wzorce zachowań, gdy była młodsza. Była wspaniała dla wszystkich innych i była dla nas przerażeniem. Długo odpowiedziałem na podobne pytanie. Możesz przeczytać całość, ale streszczę.

• Przeczytaj „ The Strong Willed Child ” dr Jamesa Dobsona
• Ustanowić autorytet, stosując konsekwencje, szybko i konsekwentnie
• Odpowiadaj na ZACHOWANIE, a nie nastawienie
• Działaj, zanim się zdenerwujesz
• Bądź konsekwentny i przewidywalny

Przełamanie 5-letniego nawyku zajmie trochę czasu, ale może zostać złamane. W końcu dowie się, że kiedy {wstawi tutaj złe zachowanie}, {wstawia tutaj konsekwencję}, za każdym razem, bezbłędnie, i tak przestanie {wstawić złe zachowanie}.

To jest proste. Niełatwe, w rzeczywistości dość trudne. Ale prosty i bezpośredni.

Wygląda na to, że masz pełne ręce roboty, masz 5-latka i babcię, aby się nim zająć. Mam nadzieję, że masz trochę czasu dla siebie!

Niedawno przeczytałem „Jak słuchać, aby dzieci mogły rozmawiać i jak mówić, aby dzieci słuchały”. Bardzo mi pomogło komunikować się z moimi dziećmi (w wieku 6 i 8 lat).

Jedna część opisuje tylko to, co widzisz „Widzę, że wszystkie zabawki leżą na podłodze”. Zaskakujące, że działa to znacznie lepiej u moich dzieci niż „Wyczyść zabawki”. Jeśli to nie zadziała, możesz wyjaśnić, co sprawia, że ​​czujesz się „Jestem naprawdę wyczerpany, a widok tych wszystkich zabawek na podłodze sprawia, że ​​chcę iść do łóżka i spać na zawsze”.

Techniki oparte są na szacunku dla twojego dziecka i informowaniu go o tym, czego doświadczasz.

Jeśli chodzi o drzemkę, może już jej nie potrzebuje. Możesz powiedzieć jej, że potrzebujesz czasu, a co z cichym czasem (rysowaniem lub czytaniem), aby mama mogła odpocząć.

Powodzenia

Naprawdę lubię „logiczne konsekwencje”. To wtedy decydujesz się zrobić coś w wyniku zachowania dziecka, które jest związane z tym, co zrobiło. Nie jest to konkretnie kara, sposób, w jaki można ją uderzyć lub uziemić, ale ma to jakiś sens.

Weź przykład odłożenia zabawek. Kiedy moje dzieci były w tym wieku, zabawki trzymano w pudełkach na niskich półkach w salonie. Były wyższe półki, do których dzieci nie mogły dosięgnąć. Powiedziałem im, że nie zawsze mam czas na odkładanie zabawek i to oni powinni to zrobić. „Jeśli ich odłożę” - powiedziałem - „postawię je wysoko i sprowadzę na ziemię tylko w dni, w których mam czas, aby je wyczyścić”. W końcu nadszedł dzień, kiedy zabawki nie zostały odłożone, a ja postawiłem je wysoko. Później poprosili o ich ściągnięcie. „Nie teraz, ponieważ nie mam czasu, aby je później wyczyścić”. „Ale my je wyczyścimy!” „Możesz, ale nie zawsze, i nie jestem pewien.”Niedługo potem ściągnąłem dla nich zabawki i przypomniałem im: „jeśli je odłożysz, zawsze możesz je odzyskać, kiedy chcesz”. To zadziałało. Przeważnie odkładają je, kiedy są gotowe. (Nikt nie jest doskonały.) Rozwinęli nawyk i chcieli mieć kontrolę nad tą częścią swojego życia.

W przeciwieństwie do tego: „zrób to teraz, bo krzyczę na ciebie” lub „zrób to teraz, albo cię uderzę, opóźnię lub zabiorę ci coś”, nigdy dla nas nie działało. Nienawidziłem tego, gdy usłyszałem, jak inni rodzice mówią: „Widzę, że postanowiłeś pójść na chwilę do swojego pokoju” i zabrać je ze sobą, gdy dziecko krzyczało „Nieeeee! Nie chcę! Zostań heeeeere!” . To podejście wydawało się polegać na udawaniu, że nie przejmują się uczuciami dziecka. Nie wydawało się też, żeby dawało dziecku kontrolę.

Niektóre logiczne konsekwencje, których użyłem, zaczynając od dwóch lat:

• jeśli uda nam się wyjść za drzwi w ciągu następnych pięciu minut, po drodze zatrzymamy się w parku, jeśli nie, będziemy musieli tam iść prosto
• jeśli posprzątasz to, a ja posprzątam, będziemy mieli później czas na zabawę [coś konkretnego], ale jeśli będę musiał to zrobić wszystko, nie będę miał czasu na grę
• jeśli nie możesz teraz ze mną grzecznie rozmawiać, nie mów do mnie, dopóki nie możesz
• jeśli zrobisz lunch, możesz wybrać, jakie owoce w nim się znajdą
• jeśli się ubierzesz, możesz wybrać własne skarpetki. Lub jeśli podejdziesz tutaj do komody i zagłębisz się w nią, możesz wybrać własne skarpetki.

W ten sposób zamiast być żebrzącym sługą „ok kochanie, nienawidzisz niebieskich skarpet, nie ma problemu, czy mógłbyś zgodzić się na noszenie tych uroczych zielonych skarpet, oczywiście nie tak głupie z mojej strony, czy byłyby w porządku?” lub tyrana „cholera, to mój dom, a ja zapłaciłem za te wszystkie skarpetki, a ty nosisz te, które wybiorę” , możesz zamiast tego oddać kontrolę w ręce dziecka (prawdopodobnie nie obchodzi cię, które skarpetki nosi, dopóki ona nosi niektóre) i odciągnij trochę wysiłku i obciążenia.

Daj im kontrolę i bardziej zrelaksowany czas wspólnej zabawy w zamian za podjęcie pracy w ich życiu. (Wolisz się z nią bawić niż kłócić się z nią, prawda? Zabawa ze swoimi dziećmi jest główną nagrodą za bycie rodzicem.)

Rodzicielstwo to ciężka praca, szczególnie jeśli jesteś teraz odpowiedzialny za to.

Zajęcia dla rodziców mogą być bardzo pomocne, jeśli są oferowane w pobliżu miejsca zamieszkania, szczególnie jeśli porady, które otrzymujesz od innych, wydają się nie działać. Zazwyczaj spotykają się one raz w tygodniu przez około godzinę i trwają kilka tygodni, a dyscyplina jest jednym z głównych tematów. Są w moim przekonaniu kilka zalet w porównaniu z książką - masz możliwość zadawania pytań i możesz dzielić się historiami innych ludzi, którzy doświadczają dokładnie takich samych problemów, jak ty (lub gorzej!)

Oprócz wyszukiwania online możesz dowiedzieć się o dostępnych zajęciach, dzwoniąc do swojego gabinetu pediatry, lokalnych szpitali, biblioteki itp. Zajęcia są często bezpłatne lub tanie.

Zapytaj ją, co jest nie tak. Ta zmiana jest dla niej bardzo niepokojąca i wygląda na to, że obwinia cię za to. Ponadto, jeśli jest zbyt aktywna, może to dodatkowo obciążać jej system.

Konsekwencje dla chamstwa! Wyobraź ją sobie za 10 lat. Nie możesz sprawić, by była grzeczna, ale możesz sprawić, że będzie niegrzeczne. „Och, łał, zabrałem cię do parku, ale nie zachowujesz się dobrze, więc zmieniłem zdanie”. Czy nie tak zareagowałbyś na przyjaciela lub ukochaną osobę? Spodziewaj się więcej od swojej córki w małych kawałkach i bądź stanowczy. Wydaje się, że ma silną wolę, ale może reagować na idee kontroli. I myślę, że czasami ignorowałbym niegrzeczne słowa i uśmiechałam się i odpowiadałam na słowa pozytywne. Poinformuj ją, kiedy ma się dobrze. Myślę, że szczypanie zasługuje na przerwę. LINK: Artykuł z Psychologii dzisiaj „Koncentrowanie się na dobrym zachowaniu zmniejsza liczbę przypadków niewłaściwego zachowania”. Czerwiec 2016 r