Czy mówienie po szwedzku w Norwegii jest niegrzeczne?

Mówię po szwedzku całkiem dobrze, ale mój aktywny norweski jest bardzo prosty, chociaż większość z tego rozumiem, jeśli się skoncentruję. Wiem, że Norwegowie zazwyczaj / zawsze rozumieją szwedzki. Powiedziano mi, że Norwegowie i Szwedzi mogą rozmawiać, w których każdy mówi swoim własnym językiem. Widziałem dokładnie to w filmach i wydaje mi się to dziwne, ponieważ doskonale rozumiem jedną połowę rozmowy, a drugą tylko częściowo i z trudem.

Kiedy odwiedzam kraj nieanglojęzyczny, staram się mówić w miejscowym języku, jakkolwiek podstawowym. Osobiście uważam za aroganckie lub niegrzeczne oczekiwać, że miejscowi będą mówić w obcym języku, gdy jestem gościem, nawet gdy jestem w kraju, w którym poziom angielskiego jest ogólnie bardzo wysoki (na przykład w Norwegii). Nie wszyscy swobodnie mówią po angielsku, zwłaszcza w pozaszkolnych wiejskich zakątkach kraju.

Ale jak postrzega się mówienie po szwedzku w Norwegii? Czy można postrzegać jako niegrzeczne lub aroganckie oczekiwanie, że wszyscy rozumieją, czym jest przecież język obcy? Czy też bliskość między językami oznacza, że ​​ludzie prawdopodobnie o tym nie pomyślą, a może ledwo to zauważą? Mogą mieć na to wpływ również problemy kulturowe związane z historią.

W przypadku, gdy ma to znaczenie, rozważ obszar wiejski Trøndelag, który przyjmuje stosunkowo niewielu gości z zagranicy.

Mógłbym albo próbować mówić po norwesku z łamanym szwedzkim, szwedzkim lub angielskim (lub niemieckim, ale tylko raz spotkałem norweskiego Lapończyka, gdzie był to nasz najlepszy wspólny język).

Nie, samo w sobie nie jest niegrzeczne. Możesz to zrobić w sposób niegrzeczny, po prostu ignorując sygnały, jeśli druga osoba nie jest z tego zadowolona.

Zaoferuj osobie, z którą rozmawiasz, wybór.
Zacznę od norweskiego przywitania lub dzień dobry, a następnie wypróbuję, który język jest najlepszy.

Pewnego razu w Norwegii poproszono mnie, aby mówić po holendersku, a nie po angielsku (nie mówię w językach skandynawskich), podczas gdy sprzedawca na rynku zachował wersję norweską, to działało dla nas.

Zawsze uważałem, że wszyscy Nordycy są pomocni i chętnie komunikują się w jakimkolwiek języku lub mieszance języków, które działają najlepiej, często nie w ich własnym.

Podczas gdy większość dorosłych w Szwecji i Norwegii nauczy się angielskiego, nie jest tak w 100%. Odsetek osób przyzwyczajonych do mówienia po angielsku będzie niższy poza obszarami, w których turyści z zagranicy są powszechni.
To, czy najlepiej będzie mówić po norwesku, czy kontynuować znajomość języka szwedzkiego, czy też przejść na angielski, zależy od twoich umiejętności językowych i prawdopodobnego czasu spędzonego w pobliżu osób mówiących po norwesku i liczby języków, które naprawdę znasz.
Znalazłem norweski zawsze najłatwiejszy z języków skandynawskich, ale być może nauczyłem się rozumieć fryzyjski (holenderskiej prowincji Fryzja), mimo że go nie mówię.

Nie Skandynawii, ale słyszałem i / lub uczestniczyłem w wielu rozmowach niemiecko-holenderskich. Niektórzy ludzie, głównie młodzi, proszą o angielski, a reszta chętnie się rozumie.

Nie jest ani niegrzeczny, ani arogancki, ale nie jestem pewien, czy widzę w tym jakiś sens. Jeśli nie rozumiesz zbyt dobrze norweskiego, najprawdopodobniej będziesz miał większe trudności z wiejskimi dialektami w Trøndelag, a zwłaszcza jeśli masz obcy akcent podczas mówienia po szwedzku, nie możesz zakładać, że wszyscy Norwegowie zrozumieją twój język z łatwością.

Masz rację, że Norwegowie i Szwedzi często komunikują się w swoim języku ojczystym. Jak zauważyłeś, zrozumienie norweskiego może być jednak trudne, nawet jeśli znasz język szwedzki jako język obcy. To samo dotyczy również rodzimych użytkowników języka. Nawet jeśli języki są podobne, są one na tyle różne IMHO, że są ledwo wzajemnie zrozumiałe, jeśli absolutnie nie masz praktyki ani doświadczenia z innym językiem.

Badania wykazały, że wzajemne rozumienie języków nordyckich (w tym również duńskiego) spadło wśród młodszych ludzi, życie w pobliżu granicy jest wielką zaletą, a Norwegowie na ogół rozumieją szwedzki lepiej niż na odwrót. Spadek biegłości wśród młodych ludzi jest często przypisywany rozpowszechnieniu telewizji kablowej i szerszemu wyborowi krajowych kanałów telewizyjnych. Telewizja komercyjna pojawiła się w krajach skandynawskich dopiero pod koniec lat 80., a wcześniej każdy kraj miał tylko jeden (Norwegia i Dania) lub dwa (Szwecja) publiczne kanały telewizyjne. Jedyną opcją dla wielu osób dla pewnej różnorodności było, przynajmniej wzdłuż granic, oglądanie telewizji z sąsiedniego kraju.

Jako Norweg, powiem, że w większości nie uważalibyśmy go za niegrzecznego (słusznie), problem polega na tym, że odpowiedź będzie w języku norweskim, co może stanowić dla ciebie problem, jak powiedziałeś. Za interakcje z kimkolwiek w ciągu 15-50 lat powiedziałbym, że mówię po angielsku. Dla osób starszych może być dobrym pomysłem zapytanie, czy najpierw mówią po angielsku. Należy również pamiętać, że dialekt Trøndersk w Trøndelag jest potencjalnie trudny do zrozumienia nawet dla niektórych Norwegów (którzy są zbyt leniwi, aby spróbować poprawnie IMHO).

Jako rodzimy szwedzki mówię po szwedzku, kiedy z Norwegami i Norwegowie ze Szwedami zwykle mówią po norwesku. Jednak w zależności od tego, jak dobrze czujesz się w danym języku, możesz wrzucić norweskie słowa, które znasz i spróbować mówić z bardziej podobną melodią / prozodią.

Ogranicz swoje słownictwo do bardziej podstawowego, aby zmniejszyć zamieszanie. Wciąż jest wiele słów, które są zupełnie inne, więc przygotuj się na ich wyjaśnienie w języku szwedzkim lub angielskim. (Jedna rzecz, która przychodzi mi na myśl, to chodnik, trottoar kontra fortauet).

Jedyną rzeczą, która byłaby niegrzeczna, jest to, że nie rozumiesz ich lub oni, i nalegasz na mówienie po szwedzku, nawet jeśli możesz przejść na angielski.

Ta odpowiedź nie jest specyficzna dla Norwegii, do której nigdy nie byłam, więc mam nadzieję, że nie brakuje mi tutaj czegoś ważnego.

Ale spróbuj nauczyć się prostej frazy w local language(w twoim przypadku możesz już wiedzieć, jak to powiedzieć:

Hello (excuse me), do you speak English / Swedish / etc?

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​jest to bardzo pozytywnie odbierane przez mieszkańców (znacznie lepiej niż pytać w ten sam sposób w języku angielskim lub innym języku innym niż ojczysty). Zwykle ludzie pytani w ten sposób są gotowi pomóc zagubionemu nieznajomemu tak bardzo, że wielu z nich naprawdę znika z drogi.

Poza tym w każdym kraju zachodnim idea tolerancji jest obecnie dość duża, więc prawdopodobnie nie będziesz mieć problemów z żadnym językiem - chociaż zdecydowanie dobrze jest spróbować ze wszystkich sił, rozmawiając z miejscowymi.

Moja odpowiedź będzie nieco bardziej ogólna i nie ograniczy się tylko do Norwegii / Szwecji.

Może to być niegrzeczne, w zależności od tego, co chcesz osiągnąć i jak do tego podejdziesz.

Najpierw zwróćmy uwagę na jedną rzecz. Celem każdej komunikacji jest sprawna wymiana wiadomości między uczestnikami. Jakakolwiek metoda zadziała, jeśli udało ci się przekazać wiadomość, komunikacja się powiodła. Mając to na uwadze, absolutnie w porządku jest korzystanie z wszelkich dostępnych środków komunikacji, zwłaszcza znalezienie wspólnego języka jest absolutnie OK, o ile obie strony zgadzają się z niego korzystać.

Gdybym był na twoim miejscu, zacząłbym od norweskiego, tylko po to, by okazać uprzejmość. Potem, gdy nie czułem się już komfortowo (np. Czułem, że raczej nie rozumiem odpowiedzi na moje pytanie), zapytałbym, czy możemy przejść na inny język, sugerując angielski lub szwedzki. Czasami (jeśli jestem pewien, że druga strona zna angielski, np. W pracy lub w hotelu) po prostu przerzucam się na angielski przepraszając, że mój Norweg sięga tak daleko. W Norwegii i innych krajach z dobrze rozwiniętym systemem nauki angielskiego jest bardzo prawdopodobne, że nigdy nie dojdziesz do punktu, w którym możesz zasugerować zmianę języka. To lokalna osoba natychmiast rozpozna, że ​​masz trudności z mówieniem w ich języku i zaoferuje Ci zmianę języka, prawdopodobnie sugerując angielski. Tutaj jesteś,

Ostatnie kilka ośrodków, w których nie można znaleźć wspólnego języka roboczego, to:

• użyj mieszanki języków, w razie potrzeby poproś o wyjaśnienia
• dodaj ręce do rozmowy; to niesamowite, ile możesz wyjaśnić niewerbalnie, kiedy naprawdę potrzebujesz
• użyj Tłumacza Google (jak widać w Rosji podczas ostatnich Mistrzostw Świata w piłce nożnej); może naprawdę działać i robi coś więcej niż przyzwoitą pracę, zwłaszcza jeśli jedna ze stron może używać właściwego języka angielskiego
• znajdź tłumacza

Jeśli chodzi o używanie szwedzkiego zamiast norweskiego do okazania uprzejmości tylko wtedy, gdy wiesz, że Twoja komunikacja będzie lepsza w języku angielskim, byłbym bardzo ostrożny. Tak czy inaczej nie używasz lokalnego języka, więc możesz odruchowo sugerować, że nie obchodzi Cię różnica (a właściwie lokalny język). Choć nie powinna już odgrywać swojej roli, pamiętaj, że historia między Norwegią a Szwecją nie zawsze była tak dobra, jak teraz. Norwegia uzyskała niepodległość od Szwecji dopiero w 1905 roku. Więc nie poszedłem tą drogą.

Kilka przykładów z mojego własnego doświadczenia, niektóre odnoszące się konkretnie do Norwegii, niektóre w innych konfiguracjach, które mogłyby dać lepsze zrozumienie.

1. Byłem trzykrotnie w Norwegii. Kiedy miałem 6, 13 i 26 lat. Jako dziecko nie znałem ani angielskiego, ani norweskiego. Nie musiałem komunikować się w żadnym z tych języków, ponieważ mam tam rodzinę mówiącą po polsku, ale pamiętam, że z radością nauczyłem się przynajmniej kilku słów od sąsiada ciotki. Kiedy miałem 13 lat, znałem już bardzo podstawowy angielski. Byłem w stanie komunikować się z moim norweskim kolegą (mniej więcej w tym samym wieku), używając mieszanki angielskiego, polskiego, norweskiego, machania ręką i wskazywania. Rozumieliśmy się doskonale. Miałem też zabawne spotkanie z miejscowym, który zdążył zapytać mnie o coś na dworcu kolejowym. Udało mi się powiedzieć (z błędem) jedyne znane zdanie: „ I for stor ikke” (powinno być „ Jeg dla stor ikke ”), co oznacza„ nie rozumiem ”. Facet przemyślał to przez chwilę i natychmiast przeszedł na angielski (i byłem bardzo szczęśliwy, że go rozumiem i jestem w stanie odpowiedzieć, że pamiętam to na ten temat dzień ;-)) Podczas mojej ostatniej podróży całkowicie posługiwałem się językiem angielskim i ani razu mnie to nie zawiodło.
2. Trochę podróżuję i zwykle uczę się przynajmniej podstawowych pozdrowień i takich rzeczy, jak „Dziękuję”, „Tak”, „Nie” itd. Czasami pcham trochę więcej i na przykład na Litwie mogłem zamówić jedzenie po litewsku. Jednak zwykle to wszystko, co mogę powiedzieć w lokalnym języku i przejście na angielski tak, jak to opisałem, działało w porządku, z kilkoma wyjątkowymi wyjątkami, o których wspomnę później
3. Byłem kilka razy w Czechach i na Słowacji, dwóch krajach, które zostały oddzielone jeszcze niedawno niż Norwegia i Szwecja. Były to głównie spotkania biznesowe i większość dyskusji odbyła się w języku angielskim. Czasami jednak używaliśmy mieszanki angielskiego / polskiego / czeskiego / słowackiego (w zależności od tego, kto był na spotkaniu), ponieważ te słowiańskie języki są tak blisko siebie, że w większości moglibyśmy się zrozumieć. Dopiero później dowiedziałem się, że za każdym razem, gdy faceci rozmawiali między sobą, zawsze używali swoich ojczystych języków, więc Czesi mówili po czesku, a Słowacy - słowacki. To było dla nich wspólne. Uważam jednak, że gdybym spróbował użyć słabego słowackiego przeciwko czeskiemu, a szczególnie słabego czeskiego przeciwko słowackiemu, nie byłoby to zbyt mile widziane, szczególnie gdybym mógł komunikować się w języku angielskim.
4. Na Litwie znajomość języka polskiego jest powszechna. Jednak niektórzy młodsi ludzie nie chcą go używać z powodu złej historii między naszymi krajami. Zwykle angielski działał dobrze. Miałem jednak problem, ponieważ nikt nie potrafił mówić nawet na poziomie przeciętnym (na lotnisku!) I okazało się, że sprzedawca był bardzo zadowolony z mówienia po polsku (przez przypadek właśnie powiedziałem dzieci po polsku towarzyszący mi i sprzedawca szczęśliwie powiedział po polsku „Och, umiem mówić po polsku”). Wiem jednak, że egzekwowanie języka polskiego byłoby po prostu niegrzeczne, chyba że zostanie wyraźnie zaakceptowane / zaoferowane przez drugą osobę.
5. We Włoszech angielski zawiódł żałośnie. W kilku sytuacjach mogłem powiedzieć więcej po włosku (i naprawdę nie znam tego języka), niż chłopaki mogli zrozumieć po angielsku. W jednym przypadku zapytałem tak grzecznie, jak tylko mogłem, „Parli inglese” (Czy mówisz po angielsku), a facet, którego poprosiłem, wskoczył do samochodu i odjechał (zatrzymał się przed chwilą na stacji paliw, więc nie nie sądzę, że on wkrótce odejdzie).

Opisujesz swoją pierwszą opcję jako „norweski ze szwedzkim wmieszanym”. Biorąc pod uwagę biegłość językową, którą opisujesz, wydaje mi się, że lepszym opisem twoich opcji byłoby mówienie po szwedzku lub szwedzki z kilkoma norweskimi słowami. Mam na myśli to, że ponieważ znasz szwedzki znacznie lepiej niż norweski, co mówisz, że i tak będzie interpretowany jako szwedzki. Kilka specyficznie norweskich słów, które możesz znać i których używasz, będzie miało znacznie mniejszą wagę, kiedy podświadomie określą język, którym mówisz, niż słowa i wyrażenia szwedzkie, których nie możesz uniknąć. Ponadto twoja wymowa / akcent może brzmieć bardziej szwedzko niż norwesko, bez względu na to, jak bardzo się starasz. Chodzi o to, że Szwed prawdopodobnie zauważy norweski smak, który możesz dodać do szwedzkiego, ale dla Norwegów szwedzki smak nadal będzie dominował ich wrażenie. Ludzie zwracają większą uwagę na rzeczy, które nie pasują do języka, który dobrze znają i mówią same za siebie.

Jako rodowity Szwed mieszkający w Szwecji znam kilku Norwegów, którzy mieszkają w Szwecji od wielu lat. Wiem, że dość dobrze dostosowali swoje słownictwo i wymowę i prawdopodobnie uważają się za mówiących po szwedzku. Nadal wiem, że ja i inni Szwedzi instynktownie postrzegam ich jako mówiących po norwesku. Znam również Szwedów, którzy od dawna mieszkają w Norwegii i doświadczyli odwrotnej sytuacji.

Biorąc to pod uwagę, polecam mieszanie norweskich słów i wyrażeń podczas ich nauki. Ułatwi im to zrozumienie i na dłuższą metę ułatwi rozmowę z Norwegami. Tak czy inaczej, prawdopodobnie będą myśleć o tobie jak mówisz po szwedzku, ale raczej nie uznają go za niegrzecznego. Jeśli ktoś uznałby to za niegrzeczne, jest mało prawdopodobne, aby coś takiego można było zrobić inaczej, aby tego uniknąć.

Idź ze swoim ograniczonym Norwegiem, aby rozpocząć (nawet jeśli jest bardzo ograniczony). Po prostu powiedz wystarczająco dużo, aby się przywitać i zbadać, w którym języku mówić najlepiej. Osobiście uważam, że będziesz mieć najlepsze wrażenia, jeśli po prostu będziesz walczył po norwesku, szczególnie jeśli rozmowa jest krótka (kupowanie rzeczy, restauracja, taksówka itp.) po prostu jesteście bardziej w kulturze i kraju.

Jeśli potrzebujesz długiej merytorycznej rozmowy (np. W celu rozwiązania problemu biznesowego lub technicznego), oczywiście znajdź język o największej wzajemnej zrozumiałości, prawdopodobnie angielski.

Moje zdanie na ten temat jako Norweg.

Mówiąc po szwedzku nie można uznać za niegrzeczne.

Jest to jednak dość bezcelowe. Z wyjątkiem osób codziennie wchodzących w interakcje ze Szwecją, lepiej rozumiemy angielski niż szwedzki. - Jeśli Norweg i Szwed przeprowadzą rozmowę, przejdziemy na angielski, jeśli będziemy mieli problemy ze zrozumieniem. Podwoi się to, jeśli szwedzki nie jest twoim językiem ojczystym.