Czy dżin „siniaczy”?

Zainspirowany pytaniem o wstrząsanie a mieszanie - częścią tego, co niezwykłe w prośbie Bonda jest to, że martini jest zwykle mieszane, a nie wstrząsane; normalnym powodem jest to, że mieszamy napój, aby uniknąć siniaka.

Rozumiem siniaki w kontekście powiedzmy warzyw liściastych lub ziół. Ale dżin? Po prostu nie jestem pewien, co to znaczy - czy to tylko część mitologii barów?

Według niektórych napowietrzanie dżinu przez rozpryskiwanie go zmienia smak lub „sińce”; lub bardziej zauważalnie, można szybko zauważyć, że małe bąbelki zaburzają jego normalną teksturę języka / podniebienia.

Z Wikipedii „ Shaken, not stir ”:

Niektórzy koneserzy uważają, że potrząsanie dżinem jest faux pas, podobno dlatego, że trzęsienie „siniaczy” dżin (termin odnoszący się do lekko gorzkiego smaku, który rzekomo może wystąpić po wstrząśnięciu ginem). W powieści Casino Royale Fleminga powiedziane jest, że Bond „obserwował, jak głębokie szkło zamarza bladozłotym napojem, lekko napowietrzonym przez siniak shakera”, sugerując, że Bond poprosił o wstrząśnięcie z powodu zawartej w nim wódki. Do lat 60. wódka była w większości rafinowana z ziemniaków (zwykle tańszych marek). Ten pierwiastek powodował oleistość wódki. Aby rozproszyć olej, Bond rozkazał wstrząsnąć martini; dlatego w tej samej scenie, w której zamawia martini, opowiada barmanowi o tym, jak wódka zrobiona z ziarna zamiast ziemniaków sprawia, że ​​jego napój jest jeszcze lepszy.

Lepiej, z FAQ Martini ;

... podczas gdy wszyscy powinniśmy podążać za niepowtarzalnym panem Bondem w takich sprawach, jak zaawansowane technologicznie gadżety szpiegowskie, zaimprowizowana walka wręcz i techniki uwodzenia wstecz, jego rozumowanie w tej sprawie jest podstępne. „Siniak” wina lub spirytusu oznacza podjęcie działania, które zmieni jego smak. Mieszanie i napowietrzanie martini z dżinu lub wódki zmienia jego smak: sprawia, że ​​smakuje „ostrzej”. Daje pewien kęs lub zing. Biorąc to pod uwagę i biorąc pod uwagę jego niechęć do posiniaczonego ducha, Bond powinien nalegać, aby jego napój był „poruszony, a nie wstrząśnięty”, ponieważ wstrząsanie „stłuczeniem” dżinu bardziej niż poruszanie.

... Oto fakty: Potrząsanie chłodzi napój szybciej. Potrząsanie jest bardziej prawdopodobne, aby odłupać małe odłamki z lodu, z których niektóre przedostaną się do napoju, bez względu na to, jak ostrożnie się napinamy i wylewamy. Co może być jednym z powodów, dla których ... Chociaż dżin spędza mniej czasu z lodem, gdy napój jest wstrząśnięty, wstrząsanie napojem faktycznie rozcieńcza go bardziej niż mieszanie. Bardzo rzadko wstrząsanie może wywołać chłodny zamglenie (wytrącanie się bardzo małych cząstek stałych) z wermutu, nadając napojowi mętny wygląd. Potrząsanie tworzy w mieszance małe pęcherzyki, które chwilowo nadają napojowi mętny wygląd. Wstrząsanie powoduje, że pewna klasa cząsteczek w ługu (aldehydy) łączy się z tlenem bardziej niż mieszanie. Utlenianie tych cząsteczek również nieznacznie zmienia smak,

„Don” nie siniakuje dżinu ”jest bardzo starym żądaniem. NIE jest ono spowodowane trzęsieniem, ale mieszaniem dżinu. Przed stalą nierdzewną łyżki prętów były wykonane z żelaza, stali lub srebra. Łyżki żelazne i stalowe rdzewieją, jeśli nie wyczyszczone i właściwie wysuszone. Jeśli barman zamieszał twój dżin łyżką z rdzą, zmieniłby kolor i smak dżinu, który był nazywany siniakiem. Dlatego wstrząśnięty NIE mieszany uniemożliwił siniak dżinu.

Jest to jedna z tych rzeczy, na które wszyscy mają odpowiedź, ale nikt nie ma dowodów.

Prawie nikt. Witryna Proof66 zdecydowała, że ​​mają wyjątkowe kwalifikacje do dostarczenia faktycznych ... dowodów. Przeprowadzili kontrolowany eksperyment o ślepym smaku z 4 różnymi sposobami pokonania dżinu. Sprawdź to.

Dolna linia pytania „Czy możesz siniakować dżina?”:

Nie, to kompletne bzdury. Jedyną różnicą jest trochę prezentacja i potencjalne rozcieńczenie lodu.

Zwróćmy teraz uwagę na dwa interesujące fragmenty kontekstu z naszych innych odpowiedzi tutaj, ponieważ być może kiedyś można było siniakować dżin, ale już go nie ma:

1. Jeśli dawno temu dżin miał w sobie znaczne ilości oleju, teraz mówisz o innym zwierzęciu, zarówno pod względem chemicznym, jak i tekstury. Mógł mieć zupełnie inne cechy niż dzisiejsze dżiny. Cytowany przeze mnie eksperyment nie rozwiązuje tego.

2. Gdyby ludzie mieli zwyczaj zanurzania metali o wysokiej reaktywności w napoju (szczególnie napełnionym lotnymi olejkami) w celu wymieszania go, to tak, to z pewnością mogło również zmienić smak.

Zatem powiedzenie, że „siniak” ginu jest dziś pojęciem nieoperacyjnym, nie oznacza, że nigdy nie było ono pojęciem operatywnym, szczególnie w czasach, gdy powstawały pierwsze książki o Bondie, co było bardzo, bardzo inną erą pod względem produkcji żywności i napojów. Ale jeśli ktoś nie ma innych faktycznych dowodów - z teorii chemicznej lub z kontrolowanych eksperymentów - w dzisiejszym kontekście wydaje się, że nie działa. (Przynajmniej z dżinami wykonanymi w stylu Tanqueray, który jest wprawdzie bardzo komercyjnym, bardzo masowo produkowanym produktem).

Co więcej, stwierdzenie, że „siniak” jest pojęciem nieoperacyjnym, nie oznacza, że ​​energicznie wstrząśnięte martini nie może smakować inaczej niż ten, który jest delikatnie mieszany. Ale znowu wydaje się, że ma to wszystko związek z kryształkami lodu i rozcieńczeniem, nad którymi można kontrolować, i niewiele ma wspólnego z „rzucającymi się” pojęciami, takimi jak „siniak”.

Potrząsanie dżinem uwalnia oleje z jagód jałowca i daje nieco ostrzejszy lub posiniaczony smak

Pojęcie siniaka jest równoznaczne z prawdą i nonsensem. Prawda polega na tym, że zmienia ona nieco, jeśli nie sam smak, a przynajmniej sposób, w jaki spoczywa na podniebieniu. bzdury, bo tak naprawdę ze wszystkich słów, których moglibyśmy użyć do opisania tego efektu ... napowietrzanie, zgromienie, wulgaryzowanie ... „siniak” wydaje się najtrudniejszy.

Są pewne koktajle, które, jak sądzę, korzystają z mocno posiniaczonego dżinu. Ostatnie słowo, na przykład, a nawet którykolwiek z tak zwanych „ożywiaczy zwłok”. Te napoje lubię mętne, ostre i mocne. Z drugiej strony należy zrobić Martini:

Schłodzony do cala rozsądku, poprzez wstępne schłodzenie dżinu (konieczne tylko w gorętszych klimatach), wstępne oblodzenie klasy ORAZ udekorowanie i oczywiście mieszanie z lodem. Powstały napój powinien być tak krystaliczny (z braku drżenia, a co ważniejsze z braku Vermouth), aby można było go wyraźnie przejrzeć - dla barmana - który posłusznie wykonuje drugą rundę. I TY, drogi panie, powinieneś hojnie napiwek tego drania. Ma brodę do karmienia.

Nauka.

https://talesofthecocktail.com/techniques/scientific-argument-never-shaking-your-gin

„Każda złożona mieszanina zapachów jest ogólnie podzielona na trzy części: nuta górna (w perfumach jest również znana jako nuta głowy), nuta środkowa (nuta serca) i nuta bazy lub utrwalacz”, powiedział Stewart.

[...]

W ginie najbardziej wyraźnymi i atrakcyjnymi nutami są piękny jałowiec i kolendra. To właśnie sprawia, że ​​gin jest tak kuszący.

„To jest najważniejsza nuta” - powiedział Stewart. „A jakość jałowca w rzeczywistości nie pochodzi z jednego związku, ale raczej z mieszanki lekkich alkoholi”.

Więc kiedy poruszasz dżinem - powiedzmy, potrząsając nim dla martini - powodujesz rozproszenie górnych nut. Te kawałki sosny i rośliny botaniczne, które z niecierpliwością czekają na rozpad i stają się matowe. Rezultat końcowy: koktajl, który nie jest tak chrupiący, jak powinien.

„To właśnie nazywamy siniakami” - powiedział Stewart. „Po wstrząśnięciu pozostała część napoju zawiera tylko nuty środkowe i podstawowe. Fuj.