Dlaczego puzzle gier przygodowych często mają jedną wskazówkę / rozwiązanie?

Kiedy ostatnio grałem w grę przygodową ( Dreamfall Chapters ), uderzyło mnie, że większość gier przygodowych, w które grałem, miała tylko jedno rozwiązanie „zagadek”, które musisz rozwiązać. To często oznacza jedną wskazówkę, którą gracz musi „zdobyć”, lub być może czeka ją długa sesja „brutalnej siły” przeczesującej wszystko, co mogą znaleźć w świecie gry. (Pamiętam, że zdarzyło mi się to kilka razy w klasycznych utworach, takich jak Sam i Max Hit the Road .)

Dla porównania, często cytowaną wskazówką dla Game Masters, którzy chcą, aby gracze podążali za wskazówkami w grze RPG, jest Reguła Trzech , która zasadniczo stwierdza, że ​​każdy wniosek powinien być poparty (przynajmniej) trzema wskazówkami, które gracze widzą . W konsekwencji każdy problem „dławika” powinien mieć trzy sposoby na jego rozwiązanie.

Czy istnieje powód do projektowania gier, dla którego podobna zasada nie jest konieczna w przypadku gier wideo? A może łamigłówki z jednym rozwiązaniem są po prostu leniwe?

Tak, to leniwy design. Musisz jednak zrozumieć, że oprócz lenistwa, ograniczenia czasowe i budżetowe mogą mieć wpływ na dogłębne rozwiązywanie zagadek. Każde rozwiązanie musi zostać opracowane, zakodowane i przetestowane, a im więcej dodasz, tym więcej masz do czynienia. Przekonaj się, jak wiele błędów sprawiają dzisiejsze gry, a będziesz miał pomysł.

Istnieje również pogląd, że to, co mogło być jasne dla projektanta, może nie być jasne dla gracza, a to, co uważają za łatwą łamigłówkę, może zaskoczyć cię na wiele miesięcy. (F’x, łamigłówka „Monkey Wrench” w Monkey Island 2 opierała się na grze słów, która przeleciała nad głowami wielu osób nieanglojęzycznych.) Ponieważ projektant nie jest w stanie wyjaśnić ani dać dodatkowych wskazówek w sposób GameMaster polega na tym, że ilość kamieniowania z powodu złej układanki jest jeszcze gorsza.

FWIW, nie wszystkie gry przygodowe były takie. Na przykład Maniac Mansion miał wiele rozwiązań / zakończeń w zależności od tego, kogo wybrałeś i co zrobili w rezydencji.

Zasada trzech brzmi jak dobra rada, ale często niektóre z najśmieszniejszych lub najlepszych rzeczy są sprzeczne z praktycznymi poradami, a mimo to są w jakiś sposób zabawne lub dobre.

Na przykład wielu twierdzi, że musisz przytrzymać gracza w grze za pomocą sekwencji wprowadzającej, która orientuje gracza do jego umiejętności. Legend of Zelda dla nes zrzuciła cię do świata bez miecza i nie dała ci żadnego wprowadzenia - możesz nawet przegapić jaskinię, aby zdobyć miecz! - jednak brak trzymania za rękę zwiększył poczucie eksploracji.

Wracając do gier przygodowych, czuję, że w ich sposobie robienia jest element humoru. Definiowanie humoru jest trudne, ale jeden rodzaj humoru sprawia, że ​​wcześniej myląca rzecz jest bardzo oczywista. Pamiętam, że na małpiej wyspie trzeba było zdobyć zupę kanibala. Nie mogłem tego rozgryźć i ostatecznie zdałem sobie sprawę (przypadkowo), że musiałeś przeczytać książkę „jak iść naprzód w nawigacji”.

Zasadniczo istnieją zasady, które są dobrymi wytycznymi, ale część zabawy może wynikać z łamania zasad i myślę, że to część zabawy z tymi grami, które nadały im charakterystyczny styl.

Wiedz, jakie są zasady, ale wiem, kiedy je złamać (:

Inną rzeczą do rozważenia jest to, że każde „rozwiązanie” musi zostać zaplanowane, opracowane i przetestowane. W obecnym świecie czas i pieniądze mogą podejmować wiele decyzji w zakresie rozwoju.

Jeśli dałeś graczowi układankę i skonfigurowałeś rozwiązanie, a kiedy masz 10 dodatkowych kombinacji układanki, możesz się do nich dostać lub martwić, że stworzysz 3-5 innych możliwych sposobów, które użytkownik może wykonać puzzle?

Idealnie tak, użytkownik powinien być w stanie ukończyć dowolną łamigłówkę na dowolną kombinację sposobów, które mają sens, ale czasami ograniczenia czasowe lub silnik uruchamiany przez grę po prostu nie mogą tego znieść.