Kiedy dzieci powinny same chodzić / jeździć na rowerze?

Mój 9-latek prosi o jazdę rowerem do szkoły bez dorosłych. Jest generalnie odpowiedzialny. Do tej pory powiedziałem, że musi znaleźć przyjaciela, który by z nim poszedł.

Co dzieci mogą zrobić, aby przekonać rodziców, że mogą samodzielnie chodzić do szkoły?

Jakie czynniki według Ciebie są ważne?

Podchodzę do tego z „co może pójść nie tak?” strona sprawy, ponieważ myślę, że dziecko wpadające w kłopoty w drodze do szkoły jest mało prawdopodobne.

• Bezpieczeństwo na drodze. Dziewięciolatek powinien już umieć bezpiecznie przechodzić przez ulicę. Możesz ćwiczyć z nimi i obserwować, jak to robią, zarówno pieszo, jak i rowerem.
• Gubić się. Po raz kolejny dziewięciolatek powinien znać drogę do szkoły iz powrotem. Pytanie brzmi, co się stanie, gdy zdecydują się na przygodę. W takim przypadku naucz ich, co robić w razie zgubienia. Podejdź publicznie do policji / dowolnej osoby dorosłej, wejdź do sklepu, aby zapytać, podążaj krokiem wstecz do miejsca, z którego przybyli, dopóki nie dowiedzą się, gdzie są, zadzwoń do domu.
• Prześladowanie. Może się to zdarzyć, ale jest bardzo specyficzne dla sytuacji społecznej dziecka i nie istnieje żadna realna zasada.
• Porwanie / molestowanie / morderstwo / cokolwiek innego. Szczerze mówiąc, szanse na to są prawie takie same jak uderzenie pioruna. Naprawdę wierzę, że ludzie zbyt szybko wpadają w panikę.

Za ile warto 25 lat temu wszyscy chodziliśmy do szkoły. Zacząłem, gdy miałem 6 lat.

Może się to znacznie różnić w zależności od regionu: niektóre miasta są wręcz mordercze i można jeździć tylko samochodem, inne są bardzo bezpieczne. Oto czynniki, o których mogę myśleć, w żadnej określonej kolejności:

• Jak długa jest ta podróż? (trzy minuty w tempie dziecka lub dwadzieścia minut samochodem)
• Jakie są drogi? (ścieżki rowerowe> chodnik> polna droga)
• Ile tam jest ruchu? Czy są określone punkty, które są bardziej niebezpieczne niż reszta drogi? (kryjówki, ciemne parki, duże skrzyżowania)
• Jaki jest ruch? (samochody ciężarowe, pociągi, samochody, rowery)
• Jakiego rodzaju dzielnice potrzebuje dziecko? (obszary mieszkalne wyższej klasy, zakupy, przemysł)
• Czy dziecko może jeździć na rowerze, aby się tam dostać? (poruszanie się szybciej niż chodzenie oznacza mniejszą szansę na rozproszenie uwagi i teoretycznie mniejszą szansę na porwanie?)
• Czy dziecko może dobrze jeździć na rowerze? (zarówno pod względem umiejętności jazdy na rowerze, jak i świadomości ruchu)
• Jak radzić sobie z drobnymi wypadkami? (przebita opona)
• Jak radzić sobie z poważnymi wypadkami lub urazami?
• Czy dziecko podróżuje samotnie? (rodzeństwo, koledzy z klasy, znani dorośli)
• Jak dziecko może się ze mną skontaktować w razie potrzeby? (komórka)

Zobacz także odpowiedź, która w zasadzie mówi: pozwól dziecku zaprowadzić cię do szkoły i sprawdź, czy czujesz się dobrze. Możesz także spróbować odwrócić uwagę dziecka i zobaczyć, jak to działa.

Jedynym faktycznym czynnikiem, oprócz własnego potencjalnego niepokoju, jest to, czy uważasz, że on sam może się zająć - w tym radzenie sobie z problemami, które mogą się pojawić. Aby pomóc w podjęciu decyzji, proponuję wypytać go o możliwe scenariusze. Może skorzystaj z odgrywania ról. Na przykład -

• Skręciłeś źle i nie rozpoznajesz ulicy, co robisz? (Podejdź do nieznajomego, ale pozostań w widoku publicznym, zapytaj o drogę lub użyj telefonu)
• Natrafiasz na inne dziecko, które chce wybrać inną trasę / iść grać w parku / itp. (Sprawdź, czy chcą iść z tobą w towarzystwie, kieruj się do / ze szkoły)
• Klasyczny nieznajomy z cukierkami - wsiadaj do furgonetki, pomóż mi znaleźć szczeniaka itp. (Bądź uprzejmy, ale pozostań w widoku publicznym, idź dalej, krzycz krwawe morderstwo, jeśli naprawdę czujesz się zagrożony.)

Sugerowane odpowiedzi są właśnie takie - sugestie. Skorzystaj z własnego osądu - prawdopodobnie również na miejscu, ponieważ bez względu na to, jak bardzo ty lub ja wymyślimy, twoje dziecko prawdopodobnie wymyśli własne reakcje, które bardzo dobrze pasują do sytuacji.

Ostatecznie jest to jedna z odpowiedzi typu „zależy”, ale myślę, że odgrywane scenariusze powinny pomóc ci to rozgryźć i pomóc przygotować dziecko, które nie jest jeszcze w pełni gotowe.

Oprócz oczywistej kwestii poziomu odpowiedzialności dziecka ważna byłaby dla mnie odległość i lokalizacja . Chodziłem ze szkoły od około 9 lat, ale było to zaledwie 0,5 km, w spokojnej wiosce z dobrymi chodnikami (chodnikami).

Jazda na rowerze bardzo mnie denerwuje, ponieważ prawdopodobieństwo poważniejszych wypadków jest znacznie większe, szczególnie na drodze.