Dlaczego marchewki w kolorze innym niż pomarańczowy są tak rzadkie?

Marchew występuje w szerokiej gamie kolorów, od prawie białej do ciemnofioletowej. Jednak najbardziej rozpowszechnioną odmianą kolorów jest pomarańczowy i często jedyny w zwykłych supermarketach. Dlaczego to?

Według strony Historii Marchew ze Światowego Muzeum Marchewki:

Obecne odmiany żółto-pomarańczowe (zawierające karoten) poprzez stopniową selekcję w Europie stanowią obecnie podstawę odmian komercyjnych na całym świecie, głównie dzięki ich doskonałemu smakowi, wszechstronności, wartości odżywczej i akceptacji kulturowej.

Oczywiste jest, że aż do około 1500 roku marchewki uprawiano w różnych kolorach, takich jak fioletowy, żółty i biały, ale nie było wśród nich pomarańczy. Holenderscy hodowcy marchwi, którzy byli jednymi z najbardziej płodnych, stworzyli pomarańczową hybrydę:

Kolor pomarańczowy stał się popularny dopiero w 1500 roku, kiedy holenderscy hodowcy opracowali zmutowane warzywo poprzez selektywną hodowlę, aby uczynić go mniej gorzkim niż żółte odmiany, a następnie powiedziano, że przyjęto go jako warzywo królewskie na cześć Domu Pomarańczowego , holenderska rodzina królewska, chociaż nie ma dowodów na istnienie tego ostatniego „faktu”. Pierwsze marchewki uprawiano w celach leczniczych, być może lek smakował dobrze! Głównym powodem, dla którego kucharze i gospodynie domowe preferowały pomarańczowe marchewki, było to, że zachowały swój kolor po ugotowaniu i nie pozostawiły naczyń o nieprzyjemnym kolorze. - Muzeum marchew Marchew kolorowa strona

W rzeczywistości istnieje wiele odmian pomarańczy (oprócz wielu innych kolorów), które są w różnych kształtach, od długiej i chudej (japońska marchewka) do krótszej i krótszej (bardziej jak rzodkiewka).

Miałem wrażenie, że większość marchewek była pierwotnie bardziej fioletowa i że została w gruncie rzeczy wyhodowana, aby zastąpić ją dziś bardziej popularną pomarańczową marchewką. Po tym, jak ostatnio pozyskałem fioletowe marchewki, domyślam się, że powodem, dla którego pozostają dziś rzadkością, jest to, że podobnie jak w przypadku wielu innych fioletowych potraw (na przykład buraków), mają one tendencję do farbowania wszystkiego na fioletowym talerzu i jako takie nie są idealne do prezentacji ładnie wyglądających potraw, dlatego są mniej popularne.