Jak zapewnić kontrolę jakości podczas gotowania lub jedzenia świerszczy?

Jedzenie świerszczy wydaje się być rosnącym trendem w USA. Podczas gotowania dobrze znam wołowinę, kurczaka, ryby i ich wewnętrzne temperatury. Rozumiem również, że nie trzeba gotować świerszczy, aby je zjeść; są w porządku jeść na surowo.

Zastanawiam się jednak, czy można dokonać innych obserwacji, które określą, czy świerszcz jest dobry do jedzenia, czy nie. Czy są to określone rasy krykieta, które są lepszej jakości niż inne? Czy niektóre rasy mają więcej problemów niż inne?

Czy odbarwienie krykieta może wskazywać, że jest zepsute i nie należy go jeść?

Po krótkim przeglądzie literatury; Dowiedziałem się, że Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa opublikowała raport: Jadalne owady: przyszłe perspektywy bezpieczeństwa żywności i pasz

Rozdział 10 w tym raporcie omawia bezpieczeństwo żywności i techniki konserwowania.

Mimo to okazuje się, że świerszcz domowy (Acheta domesticus), jeden z niewielu gatunków wymienionych w dokumencie obok superkorma, żółtego robaka, ćmy woskowej i maślanki, jest wolny od patogenów, takich jak Salmonella i Listeria. Wnioskują:

Jest mało prawdopodobne, aby owady te przyciągały florę bakteryjną, która stanowi zagrożenie dla ludzi

Jednak nadal radziliby, aby:

Owady te powinny zostać poddane transformacji, aby unieczynnić lub zmniejszyć ich zawartość drobnoustrojów. Może to obejmować gotowanie (np. Gotowanie lub pieczenie) lub pasteryzację (Giaccone, 2005) .

Ponieważ nikt nie odpowiada, mogę przedstawić anegdotyczne dowody z przeszłości, kiedy jeszcze pracowałam w Afryce:

Owady zawsze smażono na żywo, z wyjątkiem mrówek miodowych¹ i czegoś, co miejscowi nazywali Butterworms².

Smażenie ma sens, ponieważ:

• smażenie odbywa się w wyższej temperaturze niż gotowanie
• te stworzenia są za małe, aby je upiec
• jesteś pewien świeżości
• wszelkie choroby, które mogą przenosić, z pewnością zostaną zabite.

_{Uwaga¹: Były one „ strzelone ” jak kukurydza, ale bez tłuszczu: po prostu wrzucono je do glinianego dzbanka, który siedział na węglu przez pewien czas, zanim wrzucono mrówki. (Były to jedyne owady, które naprawdę lubiłem).
Uwaga² : Ścięto im głowy, odgryzając głowę, a następnie ich wnętrze posmarowano kawałkiem przaśnej substancji podobnej do chleba z manioku. (Nie: nie próbowałem; zbyt obrzydliwe nawet dla mnie)}